---

Τετ 29 Σεπ 2010

Η ζωή δεν μετριέται σε κλικ....

Παίρνω ως αφορμή μια διαφήμιση που είδα στην κρατική και δείχνει παιδιά να νεκρώνονται όταν είναι εκτός δικτύου. Θα μου πείτε, τι πάω να κάνω, αυτό-δυσφήμιση; Όχι πως με ενδιαφέρει, αλλά στην ουσία όχι, λόγω της θεματολογίας του site μας. Το ίντερνετ είναι όπως ένα όπλο. Μπορεί να σε προστατέψει, μπορεί να σε σκοτώσει. Εναπόκειται ως προς το ποια πλευρά το στρέφεις. Πολλά παιδιά έχουν αντικαταστήσει την αληθινή ζωή με την ηλεκτρονική. Ένα νέο είδος εθισμού, εξίσου επικίνδυνο με όλα τα άλλα. Και δεν βγαίνουν χαμένα μονάχα αυτά, αλλά κι όσοι τα στερούνται. Το νετ είναι θησαυρός. Αρκεί να ξέρεις να τον ξοδέψεις. Αυτό αφορά το πού μπαίνεις και πόσο κάθεσαι. Δεν χρειάζεται να σας πω περισσότερα, ούτε μου αρέσει να γίνομαι τόσο διδακτικός, τα ξέρετε καλύτερα από μένα. Απλά να σας επισημάνω πως έτσι αναπαράγετε το Matrix. Θέλετε να ζείτε στο Matrix ή εδώ; Και τα δύο μαζί δεν γίνεται...

Ακόμα μια βδομάδα με πολλές πρεμιέρες ξεκινά από αύριο. Εννιά, ζωή (ή, μάλλον, εισιτήρια) να `χουν. Μεταξύ αυτών, μια ταινία να την πιεις στο ποτήρι. Το ιταλικό Είμαι ο Έρωτας ξαφνιάζει κι ανακηρύσσεται καλύτερη ταινία της σαιζόν, ως τώρα. Ο Luca Guadagnino έρχεται από το πουθενά κι αναπλάθει το κλασικό ευρωπαϊκό σινεμά, θυμίζοντας μας και την έλλειψη του στο σήμερα. Απίστευτη κινηματογράφηση πάνω σε ένα λιτό αισθηματικό θέμα, με μια Swinton να βγάζει φωτιές και… μάτια. Φοβάμαι πως είναι ταινία που θέλει κάποια σινεφιλική εκπαίδευση, αλλά εγώ θα την πρότεινα σε όλους, έτσι, για να δοκιμαστούν οι «αντοχές» σε κάτι που ξεχωρίζει. Ακόμα, όμως, έχω την υποψία πως ο δημιουργός του το έκανε και με την βοήθεια της τύχης, ακόμα και που δεν διαφαίνεται πουθενά αυτό στο έργο...

Για όσους δεν έχουν σινεφιλικά στομάχια, καλό θα είναι να δοκιμάσουν τα κανονικά τους. Το Πιράνχας 3D έχει όσο αίμα είδατε μαζεμένο όλη την χρονιά πέρυσι! Ανατρέχει, πετυχημένα, σε όλα τα πατροπαράδοτα κλισέ των ταινιών υποθαλάσσιου τρόμου, αλλά συγγενεύει και με ταινίες τύπου Braindead ως προς το θράσος του. Μεγάλος χαβαλές και μια ταινία που διασκεδάζεις χωρίς να σε νοιάζει η αξία της. Θρίλερ, επιστημονικής φαντασίας αυτή τη φορά, είναι και το Splice και δεν έχει καμία σχέση με χαβαλέ. Στο «αιώνιο» μοτίβο του Φρανκενστάιν, ο Vincenzo Natali κάνει σπουδή πάνω στο σινεμά του Cronenberg και συνδυάζει το σεξουαλικό στοιχείο με τον θανάσιμο κίνδυνο. Πέρα από τις δικές σας σκέψεις πάνω σε πιθανές παραβολές, ο Natali περιορίζει αρκετά το θέμα του και δεν δυσκολεύει τον θεατή με κάτι πιο πνευματώδες ή πιο θεαματικό. Κινείται με άνεση και με σοβαρότητα στον πήχη του «ενδιαφέροντος» αλλά ποτέ δεν τον ξεπερνάει.

Ο Zhang Yimou κάνει διάλειμμα από τα υπερθεάματα και διασκευάζει Coen, στο Μια Γυναίκα, ένα Όπλο κι ένα Noodle Bar. Μισό παλαβή κωμωδία και μισό μεσαιωνικό νουάρ, τα καταφέρνει καλύτερα ως προς την πρώτη του ιδιότητα, αλλά, αναγκαστικά πάντα, επιμένει πολύ στην δεύτερη. Αφήνει καλή εντύπωση, αλλά περισσότερο σαν εικόνα. Το Μέχρι να Σε Βρω είναι η νέα ταινία του άνισου Rodrigo Garcia κι επικεντρώνεται στην ζωή τριών γυναικών. Ο Βασίλης τονίζει τις πολύ καλές ερμηνείες και πως θα αναζητήσετε μαζί με την ταινία κάποια από τα μυστικά της γυναικείας φύσης.

Απογοήτευση μπορεί εύκολα να προκαλέσει το Δωρητής Σπέρματος. Δεν είναι ακριβώς κωμωδία, αλλά εμπλέκει και το δραματικό στοιχείο στον όρο κομεντί παραπάνω από ότι έπρεπε. Χαλαρό, με μάλλον αποτυχημένα ενήλικο χιούμορ, και με τον Bateman να παίρνει, κακώς, περισσότερο χρόνο από την Jennifer Aniston. Για τους μικρούς φίλους, ή μάλλον φίλες, ήρθε το τρίτο μέρος των περιπετειών της Τίνκερεμπελ, με τίτλο Η Τίνκερμπελ και η Μεγάλη Νεραϊδοδιάσωση. Χαριτωμένο, κοντά στο ύφος του Πίτερ Παν και, χωρίς να κάνει την διαφορά, προτείνεται στις μικρές ηλικίες.

Τις τρεις επόμενες ταινίες τις παρουσιάζω με περισσή λύπη, αφού κάποιος συγκεκριμένος λόγος μάς άφησε μακριά από αυτές. Ο Άγγελος Φραντζής παρουσιάζει το Μέσα στο Δάσος και μαζί θέλει να κάνει την διαφορά ως προς τον τρόπο που γυρίζουμε εδώ τις ταινίες. Ερωτική, πειραματική, σκοτεινή, ντοκιουντράμα… το αφήνουμε σε εσάς. Και δύο ντοκιμαντέρ. Το Benda Bilili! παρουσιάζει ένα μουσικό συγκρότημα που καθήλωσε 8.000 θεατές. Η «λεπτομέρεια» είναι πως αυτοί είναι παραπληγικοί. Το Great Directors είναι μια σπουδή της Angela Ismailos πάνω σε μεγάλους σύγχρονους σκηνοθέτες. Ελπίζουμε να είναι κάτι περισσότερο από απλή καταγραφή.

Νικητής στο Φεστιβάλ Αθήνας το Ο Πειρασμός του Αγίου Τόνι, με πάρα πολύ καλές εντυπώσεις να συνοδεύουν την όλη διοργάνωση. Η ταινία προτάθηκε από την Εσθονία για τα Όσκαρ, ενώ η λίστα μακραίνει. Σε αυτήν προστέθηκαν, μεταξύ άλλων, το Biutiful από Μεξικό, ο νικητής των Κανών (Uncle Boonmee Who Can Recall His Past Lives) από την Ταϊλάνδη κι ενώ οι Ιταλοί θα ανακοινώσουν σήμερα ανάμεσα από δέκα. Μεταξύ αυτών και το Είμαι ο Έρωτας, με όλες τις ευχές μας. Να σημειωθεί και η συμμετοχή του Hors-la-loi (θα το δούμε σύντομα κι εδώ) αλλά όχι από την Γαλλία, μα από την Αλγερία. Αυτό θυμίζει Z...

Να καταλήξουμε με μια είδηση επί του πιεστηρίου που προκαλεί σοκ. Η δύο φορές υποψήφια για Όσκαρ μοντέρ και μόνιμη συνεργάτιδα του Tarantino, Sally Menke, βρέθηκε νεκρή χθες σε γειτονιά του Λος Άντζελες, στις δύο τη νύχτα. Οι έρευνες τής αστυνομίας έχουν επικεντρωθεί στο κύμα βίας που επικρατεί στην περιοχή, αλλά δεν υπάρχει ακόμα επίσημο πόρισμα. Η Menke ήταν μόλις 56 ετών.

---