---

Πεμ 27 Οκτ 2011

Σειρήνες στις Άλπεις

Αφού μας κουρέψανε καλά-καλά (με την ψιλή, κιόλας...), λέμε να βγάλουμε το άχτι μας με το 24ο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου. Δεν θα σας κρύψω την αδυναμία που έχω στον εν λόγω θεσμό, αφού πάντα αποζητώ ευκαιρίες να δω παλιές, καλές ταινίες σε μεγάλη οθόνη. Μαζί, λοιπόν, με Samuel Fuller, Akira Kurosawa, Κατίνα Παξινού κι ελληνικό σινεμά των 1990, έχουμε κάποιες θαυμάσιες πρεμιέρες. Η επίσημη έναρξη έγινε χθες στον Απόλλωνα, ενώ στη «μάχη» έχει ριχτεί και το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης. Η ταινία που συνέβαλε χθες στην πρεμιέρα του Πανοράματος, είναι μία εκ των τριών που κάνουν πρεμιέρα σήμερα στις ελληνικές αίθουσες. Ο λόγος για το τουρκικό Κάποτε στην Ανατολία τού πάντα έγκυρου Nuri Bilge Ceylan. Όπως μας επιβεβαιώνει κι ο Χάρης, ούτε τώρα μας απογοήτευσε ο Κωνσταντινουπολίτης δημιουργός.

Οι δύο άλλες ταινίες είναι αμφότερες ελληνικές, αλλά κινούνται σε εκ διαμέτρου αντίθετες κατευθυνθείς. Αυτήν της ποιότητας την εκφράζει το Άλπεις, η δεύτερη ταινία του οσκαρικού Γιώργου Λάνθιμου που έφυγε από το φεστιβάλ της Βενετίας με το βραβείο σεναρίου. Φοβάμαι, όμως, πως θα συνταχτώ με τα λόγια του Χάρη, όσο σκληρά κι αν ακούγονται. Ο λόγος που εντυπωσιαστήκαμε για τον Κυνόδοντα δεν αφορούσε κάποια τεχνική δεξιοτεχνία, αλλά το νόημα που έβγαζε. Εδώ, μάλλον πρέπει να συμβιβαστούμε μονάχα με το πρώτο σκέλος. Όσο για τον Νίκο Περάκη, κάποτε εξέφραζε κι αυτός την ποιοτική πλευρά του ελληνικού κινηματογράφου, αλλά πλέον καθορίζει την πορεία του εμπορικού. Το Λούφα και Παραλλαγή: Σειρήνες στη Στεριά είναι η τέταρτη ταινία από τις μακρόβιες «Λούφες» (με εξτρά μπόνους την Απαλλαγή) κι αν ακούσουμε τη Νίκη μας, μάλλον είναι η κατώτερη. Τα φανταράκια είναι πλέον πολίτες και μαθαίνουν από πρώτο χέρι ότι «εκεί που τελειώνει η λογική, αρχίζει η Ελλάδα»...

[1.]	Άλπεις (2011) του Γιώργου Λάνθιμου
Υπόθεση: Μια νοσοκόμα, ένας τραυματιοφορέας, μια αθλήτρια ρυθμικής γυμναστικής και ο προπονητής της έχουν δημιουργήσει μια ομάδα. Αντικαθιστούν νεκρούς ανθρώπους. Προσλαμβάνονται από τους φίλους και τους συγγενείς των νεκρών. Η ομάδα ονομάζεται Άλπεις και ο αρχηγός της, ο τραυματιοφορέας, ονομάζεται Mont Blanc. Τα μέλη της ομάδας είναι υποχρεωμένα να λειτουργούν σύφωνα με κάποιους κανόνες που έχει ορίσει ο αρχηγός. Η νοσοκόμα δεν υπακούει αυτούς τους κανόνες. Διαβάστε την κριτική | Δείτε φωτογραφίες

[2.]	Λούφα και Παραλλαγή: Σειρήνες στη Στεριά (2011) του Νίκου Περάκη
Υπόθεση: Ο Σταυρακομαθιακάκης –μετά την μυστηριώδη απαγωγή της προστατευόμενης του 12χρονης ορφανής πακιστανής Noori– εγκαταλείπει τον Ψηλορείτη και, ακολουθώντας τα ίχνη της εισβάλει εν μέσω κρίσης στην πρωτεύουσα. Εκεί, ο Παρλαβάντζας κι ο σεφ του, Παπαδάκης, αγωνίζονται να περισώσουν την αλυσίδα ανατολίτικων ταχυφαγείων Sevdali. Ο χακεράς και Ρομπέν των Ραφιών, Νάκος, προσπαθεί να αφυπνίσει το περί δικαίου αίσθημα των συμπολιτών του, ενώ ο νεοεκλεγείς δημοτικός σύμβουλος Καλούρης αγωνίζεται να αναβαθμίσει την αισθητική της πόλης. Τέλος, ο περιζήτητος γκουρού Τζιμπιτζίδης πασχίζει να ανεβάσει την αυτοεκτίμηση των οπαδών του και του Υπουργικού Συμβουλίου, μέλος του οποίου είναι η "πρώην” του και νυν υφυπουργός Μαριαλένα. Διαβάστε την κριτική | Δείτε φωτογραφίες

[3.]	Bir Zamanlar Anadolu`da - Κάποτε στην Ανατολία (2011) του Nuri Bilge Ceylan
Υπόθεση: Η ζωή σε μια μικρή πόλη στα βάθη της Ανατολίας, στην ενδοχώρα της Τουρκίας, είναι σαν ένα αέναο ταξίδι στη μέση των στεπών. Η διαρκής αίσθηση ότι κάτι καινούριο και διαφορετικό θα συμβεί ξαφνικά και θα εμφανιστεί «πίσω από τον κάθε λόφο», στην οποιαδήποτε γωνιά της πόλης αυτής, και ταυτόχρονα αν και τόσο εσωτερικό και ίδιο με τα υπόλοιπα, θα δώσει ζωντάνια, θα καθυστερήσει ή και θα αλλάξει τους μονότονους ρυθμούς της καθημερινότητας των κατοίκων. Ένας θάνατος, η αγωνία για την εξιχνίαση του εγκλήματος. Μια ομάδα ανδρών βρίσκεται επί ποδός ώστε να ανακαλύψει το συντομότερο ένα νεκρό πτώμα στις αχανείς στέπες της Ανατολής. Ο αστυνομικός, ο γιατρός, ο εισαγγελέας, ο δήμαρχος κι ο ύποπτος για το περιστατικό που βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση. Διαβάστε την κριτική | Δείτε φωτογραφίες

---