---

Δευ 28 Απρ 2003

Dawn of the Dead

“Και αναστάς ο Κύριος από τους νεκρούς, καθώς προείπε, έδωκε ημίν την αιώνιον ζωήν και το μέγαν έλεος”

Ή αλλιώς: «Όταν η Κόλαση γεμίσει, οι νεκροί θα περπατήσουν τη Γη»

Λίγες εβδομάδες αργότερα από εκεί που μας άφησε ο Romero με τη Νύχτα των Ζωντανών Νεκρών, στο Ξύπνημα των Νεκρών το μόνο που έχει αλλάξει είναι τα ζόμπι που έχουν αρχίσει να πληθαίνουν σε ρυθμούς απειλητικούς και η μόδα που θυμίζει περισσότερο 80’s, παρά 70’s. Η ιστορία μας αρχίζει σε ένα τηλεοπτικό σταθμό του Πίτσμπουργκ, του οποίου το πρόγραμμα φαίνεται να αποτελείται αποκλειστικά από talk shows με ανθρώπους να τσακώνονται για την προέλευση των νεκροζώντανων, καθώς κάτω από την εικόνα τους περνούν crawls με αναληθείς πληροφορίες. Κάτι σαν το Star δηλαδή! Στις εναρκτήριες σκηνές προσέξτε το cameo του Romero στο ρόλο του βιαστικού τηλεοπτικού σκηνοθέτη!

Στο σταθμό λοιπόν αυτό, η Francine (Gaylen Ross), μια από τους παραγωγούς της εκπομπής, και ο Stephen (David Emge), ο υπεύθυνος ενημέρωσης για το κυκλοφορικό και πιλότος του ελικοπτέρου του σταθμού, σχεδιάζουν να φύγουν μαζί από την πόλη για να γλιτώσουν από την απειλή. Βέβαια η πόλη βρίσκεται υπό στρατιωτικό νόμο, και έτσι έρχονται στο προκείμενο και οι άλλοι δύο ήρωές μας.

Κάπου στο κέντρο της πόλης μια ομάδα SWAT προσπαθεί να εισβάλλει σε μια πολυκατοικία για να εξολοθρεύσει τα εκεί διαμένοντα ζόμπι. Εκεί γνωρίζουμε τον Roger (Scott H. Reiniger), που μαζί με τον Peter (Ken Foree) αποφασίζουν ότι έχουν μπουχτίσει μ’ αυτήν την παλιοκατάσταση και θέλουν να δραπετεύσουν. Για καλή τους τύχη, ο Roger είναι ο φίλος του Stephen που θα τον βοηθούσε να περάσει τα όρια της στρατοκρατούμενης πόλης.

Έτσι οι τέσσερις φίλοι μας ξεκινούν για το άγνωστο, ελπίζοντας ότι θα φτάσουν κάπου –ίσως στα Καναδικά σύνορα- όπου δεν θα έχει εξαπλωθεί αυτό το μίασμα -το πιάσατε το υπονοούμενο, έτσι; Σημειώστε όμως τη σκηνή όπου λίγο πριν οι φίλοι μας απογειωθούν, ένας αστυνομικός που έχει τα δικά του σχέδια για να εγκαταλείψει την πόλη, ζητά από τους τέσσερις ένα τσιγάρο. Όλοι κουνούν αρνητικά το κεφάλι, ενώ μόλις το ελικόπτερο αφήνει τη γη, όλοι ανάβουν από ένα χωρίς καν ένα ένοχο χαμόγελο. Κρατήστε το αυτό.

Στη βόλτα τους με το ελικόπτερο περνάνε πάνω από τη σπαρμένη με ζόμπι εξοχή, για να ανακαλύψουν το δικό τους δικαίωμα στο όνειρο στην οροφή ενός εμπορικού κέντρου. Και εδώ ξεκινά το γλέντι! Το εμπορικό κέντρο, παρότι σχετικά απομακρυσμένο από την πόλη, είναι γεμάτο με χαριτωμένους νεκροζώντανους. Βλέπετε, «ήταν ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής τους». Τριγυρνούν ατσούμπαλα στους διαδρόμους του, έχουν επιστρέψει εδώ γιατί το θυμούνται, χωρίς όμως να ξέρουν γιατί. Και μετά λένε ότι το Fight Club είναι αντικαταναλωτικός ύμνος!

Από εδώ κι έπειτα το βλέμμα του Romero είναι κοινωνιολογικό. Οι ήρωές μας βρίσκονται αποκλεισμένοι σε ένα εμπορικό κέντρο, αντί όμως να πάρουν προμήθειες και να συνεχίσουν το ταξίδι ελπίζοντας ότι υπάρχει ακόμη κάποιο κομμάτι της ανθρωπότητας που παλεύει αυτόν τον κίνδυνο, προτιμούν να διώξουν τα ζόμπι από το κτήριο και να ζήσουν τη ζωή τους στο εμπορικό κέντρο. Η ζωή τους είναι η κατανάλωση! Πώς θα μπορούσε να μην το θίξει ο Romero, όταν η ταινία του γυρίζεται στα τέλη του ’70, μια εποχή όπου στην Αμερική όλοι ζουν σύμφωνα με τον κανόνα καταναλώνω, άρα υπάρχω; Κάπου είχα διαβάσει κάποτε ότι μπορείς να καταλάβεις το τι λατρεύει ένας λαός, κρίνοντας από το που πάει τις Κυριακές –μια αιχμή για την προσήλωση του κόσμου στης κυριακάτικες αθλητικές δραστηριότητες (λέγε με μπάλα). Παραφράζοντας το ρητό για την περίπτωση, μπορείς να καταλάβεις τι λατρεύει ένας λαός, κρίνοντας από το πού πηγαίνει όταν πεθάνει –αυτό να είναι αιχμή για την άμυνα του Ολυμπιακού;

Τέλος πάντων, οι μέρες τους στον παράδεισο είναι μετρημένες. Σύντομα ο Roger ο απρόσεχτος προσφέρει το πόδι του ως μεζέ σε ένα ζόμπι, ενώ λίγο καιρό αργότερα η τηλεοπτικές μεταδόσεις παύουν ολοκληρωτικά. Και ενώ οι τρεις εναπομείναντες αναλογίζονται το πόσο λάθος πήραν τη ζωή τους και σκέφτονται ν’ αλλάξουνε ζωή, μια ομάδα πλιατσικολόγων μηχανόβιων απαιτούν μοίρασμα των αγαθών και απειλούν με εισβολή. Μιας και οι φίλοι μας δεν είναι πρόθυμοι να συνεργαστούν, οι μηχανόβιοι πραγματοποιούν την απειλή τους και παρακολουθούμε ίσως τους τελευταίους των ζωντανών ανθρώπων να είναι πρόθυμοι να καταστρέψουν ο ένας τον άλλον για τα υλικά αγαθά ενός εμπορικού κέντρου. Στα μέλη των εισβολέων προσέξτε τον Taso N. Stavrakis, αλλά και τον υπεύθυνο για τα εκπληκτικά ειδικά εφέ (συμπεριλαμβανομένου και του απίθανου μακιγιάζ) που βλέπουμε σε όλη την ταινία, Tom Savini.

Για θυμηθείτε τώρα τη σκηνή με τα τσιγάρα. Όταν οι εισβολείς αρχίζουν να κατακλέβουν το σούπερ μάρκετ, ο Steven ασυνείδητα αποφασίζει να υπερασπιστεί τη ‘δική’ τους περιουσία, γιατί αυτοί την είχαν κερδίσει με την αξία τους, ήταν δικιά τους! Ο εγωκεντρικός υλισμός που έκανε την πρώτη του εμφάνιση στην προαναφερθείσα σκηνή, αποκαλύπτεται εδώ σε όλο του το μεγαλείο. Από τους τρεις ήρωές δεν είναι τυχαίο που χάνουμε αυτόν που επιδεικνύει τον καταναλωτικό εγωκεντρισμό του στο μεγαλύτερο βαθμό. Άντε μετά να του εξηγήσεις ότι τι να τα κάνει όλα τα χρυσαφικά του κόσμου, αν στον κόσμο έχει απομείνει αυτός και άλλος ένας στην άλλη άκρη της Γης –θα σου δαγκώσει το λαρύγκι, έτσι καταναλωτικό ζόμπι που έχει γίνει!

Μετά από όλοι αυτή την υπερθετική ελεγεία, πρέπει σε μερικές γραμμές να εξηγήσω και το βαθμό που θα δείτε στο τέλος. Κατ’ αρχάς, οι μουσική. Όταν είδα το όνομα του Argento να φιγουράρει στην πρώτη κιόλας κάρτα των τίτλων αρχής, είχα ένα κακό προαίσθημα. Μα τέλος πάντων, όσο καλά φιλαράκια κι αν είναι, γιατί πρέπει να ανεχτούμε τη μουσική του Goblin; Το soundtrack της ταινίας δε μπορεί παρά να ήταν μέτριο ακόμη και όταν ήταν καινούριο, τώρα που μεγάλωσε είναι ακόμη χειρότερο. Και εκείνη η «μουσική σούπερ-μαρκετ» που παίζει όταν ο Peter και ο Roger ανοίγουν τους διακόπτες προσθέτουν μεν ένα κωμικό στοιχείο στη σκηνή, αλλά κατά τη γνώμη μου αυτή η σεκάνς όπου τα ζόμπι συγκεντρώνονται γι πρώτη φορά θα έπρεπε να είναι τρομακτική και όχι γελοία. Το χειρότερο κομμάτι; Στο τέλος της ταινίας το μουσικό χαλί του υπερήρωα που συνοδεύει την απόφαση του Peter να αποδράσει την τελευταία στιγμή από τη φωλιά των ζόμπι.

Τα ίδια τα ζόμπι. Το make up τους θα μπορούσε να είναι κάτι τις παραπάνω από αποχρώσεις του γκρι και του μπλε. Υπάρχουν μερικά ζόμπι που ξεχωρίζουν, όπως το καραφλό ζόμπι με τα γυαλιά, που κοσμεί και τη βασική αφίσα της ταινίας, ή οι κεντρικοί χαρακτήρες που οι μεταμορφώσεις τους είναι πολύ πιο προσεγμένες. Όμως σε ελάχιστα είναι εμφανείς ο τρόπος του θανάτου τους, λεπτομέρεια που θα ήταν πολύ σημαντικό να υπάρχει. Παράλληλα και τα ρούχα τους. Ξανά, εκτός από μερικές εξαιρέσεις, όλοι λίγο πολύ φορούν τα ίδια, ενώ θα ήταν όμορφο να υπήρχαν και μερικοί με ρούχα νεκροταφείου, ή ρόμπες νοσοκομείου.

Αλλά το σημαντικότερο. Θυμάστε στη Νυχτα των Ζωντανων Νεκρων, δεν πήρε πάνω από δέκα λεπτά να αρχίσει η δράση: ένα μικρό σπίτι, μέσα οι ζωντανοί, έξω οι νεκροζώντανοι. Στο Ξύπνημα, ο Romero καθυστερεί πολύ να φτάσει στο ζουμί της υπόθεσης κι όταν το κάνει, το ξεχειλώνει. Το gore και τα ειδικά εφέ του είναι πραγματικά εντυπωσιακά και ρηξικέλευθα για την εποχή του, αλλά από κάποιο σημείο κι έπειτα η πλοκή επαναλαμβάνεται σε βαθμό ενοχλητικό. Το να βλέπεις ζόμπι να περπατάνε και ανθρώπους να τα σφάζουν, δεν αρκεί για να στηρίξεις ταινία δυόμισι ωρών!

Βαθμολογία: 7.5+/10 (Ωστόσο φτάνει για να στηρίξεις κριτική δυόμισι σελίδων!)

Cine-Διαγωνιστειτε!

Η αλήθεια είναι ότι την ταινία αυτή πρέπει να τη δει κανείς σε κασέτα, όσο το δυνατόν πιο φθαρμένη από το χρόνο. Ωστόσο το Cine.gr και η New Star σας δίνουν τη δυνατότητα να την κερδίσετε σε DVD.

Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να απαντήσετε στην παρακάτω ερώτηση και να συμπληρώσετε τη φόρμα συμμετοχής (ή να στείλετε mail στο jpro@cine.gr με τα ΠΛΗΡΗ στοιχεία σας) για να λάβετε μέρος στην κλήρωση.

Πέντε τυχεροί θα κερδίσουν από ένα DVD της ταινίας. Τα ονόματά τους, καθώς και η απάντηση στην ερώτηση, θα ανακοινωθούν στο επόμενο This is... Cult!

Σε ποια αντιμιντιακή ταινία του Cronenberg, η πηγή όλων των κακών είναι η ίδια πόλη που πρωτοεμφανίζονται τα ζόμπι του Romero?

Συμπληρωστε τα κενα με τα στοιχεια σας, για να συμμετασχετε στον Διαγωνισμο. (ΠΡΟΣΟΧΗ: Πρεπει να συμπληρωσετε ολα τα πεδια!)

Ονομα:

Επιθετο:

Email:

Διευθυνση:

Πολη:

Απαντηση:

---