---

Τρί 29 Απρ 2003

Edward Norton

O Edward Norton είναι ένας ηθοποιός ο οποίος δεν βγαίνει σε εξώφυλλα στιλίστικων περιοδικών μόδας ούτε σε τηλεοπτικά σόου, δεν είναι αυτό που λέμε εξαιρετικά όμορφος όπως ας πούμε ο Brad Pitt, δεν έχει δυνατές διασυνδέσεις ούτε ακολουθεί τις διαταγές των μάνατζερ του και η προσωπική του ζωή έχει κρατηθεί στο παρασκήνιο. Αυτό που έχει και τον έχει κάνει περιζήτητο είναι όταν υποδύεται ένα ρόλο το κάνει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον ηθοποιό της γενιάς του.

Γεννημένος στο Μέρυλαντ της Κολούμπια στις 18 Αυγούστου του 1969 και το μεγαλύτερο παιδί από τα τρία της οικογενείας ασχολήθηκε από πολύ μικρός με το θέατρο. Αφορμή γι αυτό ήταν η γκουβερνάντα του η οποία ήταν ηθοποιός και στην ηλικία των έξι ετών τον πήγε να δει μια παράστασή της βασισμένη στο παραμύθι της Σταχτοπούτας. Αμέσως μετά άρχισε να παίρνει μέρος σε θεατρικές παραστάσεις του σχολείου. Συνέχισε να παίρνει μέρος σε παραστάσεις και στο γυμνάσιο καθώς και να παίζει και το αγαπημένο του άθλημα το μπάσκετμπολ. Μετά το γυμνάσιο πέρασε στο πανεπιστήμιο του Γιέιλ και σπούδασε αστρονομία, ιστορία και ιαπωνικά. Το θέατρο φυσικά πάντα ακολουθούσε την πορεία του μέχρι την αποφοίτησή του το 1991 με το πτυχίο της ιστορίας στην τσέπη του. Τότε μετακόμισε στην Ιαπωνία για δουλειές του πατέρα του που ήταν δικηγόρος αλλά επιστέφει στην νέα Υόρκη το 1994 κατασταλαγμένος πλέον για το τι θα έκανε στη ζωή του που δεν ήταν άλλο από την υποκριτική.

Ξεκινά να παίζει σε διάφορες θεατρικές παραγωγές εκτός Μπροντγουέι και ταυτόχρονα δουλεύει και στο πιο δημοφιλές επάγγελμα των εκκολαπτόμενων ηθοποιών – σερβιτόρος. Αφού εντυπωσιάζει τον θεατρικό συγγραφέα Edward Albee σε μια πρόβα κερδίζει μια θέση στο New York Signature Theater Company.

Εν τω μεταξύ στο Χόλυγουντ ψάχνουν τον συμπρωταγωνιστή του Richard Gere στο δικαστικό θρίλερ Primal Fear που μετά την άρνηση του Leonardo DiCaprio να συμμετάσχει η παραγωγή έχει φτάσει σε αδιέξοδο. Σε αναζήτηση του πρωταγωνιστή φέρνουν 2100 ηθοποιούς και μέσα σε αυτούς κερδίζει το ρόλο του υποχθόνιου και διαβολικού νότιου νεαρού που υπερασπιζόταν ο Richard Gere ένας νεαρός που καταγόταν όπως ισχυρίστηκε από το Ανατολικό Κεντάκυ. Δεν ήταν άλλος από τον νεαρό Edward Norton που είχε παραπλανήσει τους παραγωγούς με την καταγωγή του αλλά όχι με το αξιοζήλευτο ταλέντο του. Πριν ακόμα βγει στο κοινό η ταινία το όνομα του Edward Norton κυκλοφορεί στα στέκια του Χόλυγουντ σαν ένα πολλά υποσχόμενο ταλέντο που με την παρουσία του στο Primal Fear υποσκίαζε τον Richard Gere. Φυσικά προτάθηκε για Όσκαρ δεύτερου αντρικού ρόλου. Αποτέλεσμα αυτού ήταν την ίδια χρονιά να λάβει μέρος και σε άλλες δύο παραγωγές, το Everyone says I love You του Woody Allen και το People vs Larry Flynt του Milos Forman. Η ιστορία λέει ότι κανείς δεν ήξερε πως το Every one says I love you ήταν μιούζικαλ και σοκαρισμένοι όλοι οι πρωταγωνιστές το έμαθαν μια εβδομάδα πριν το γύρισμα ενώ στο People vs Larry Flynt γνωρίστηκε με την Courtney Love που εκτός από ζευγάρι για δύο χρόνια έπαιξε και στο συγκρότημά της Hole για μερικές εμφανίσεις στο Λος Άντζελες το 1998. Αυτά τα δύο χρόνια που μεσολάβησαν συνεχίζει να παίζει σε θεατρικές παραστάσεις με την αμέριστη εκτίμηση των κριτικών πάντα δίπλα του.

Αισίως φτάνουμε στο 1998 όπου αποδέχεται άλλον ένα αιχμηρό και αντιφατικό ρόλο, αυτή τη φορά για το American History X υποδυόμενος ένα σκίνχεντ και παίρνοντας 10 κιλά σε μυς. Είναι εκπληκτικός και κερδίζει την δεύτερη υποψηφιότητά του για Όσκαρ αυτή τη φορά για πρώτου αντρικού ρόλου. Την ίδια χρονιά παίζει και στο Rounders δίπλα στον Matt Damon στο ρόλο ενός μικροκακοποιού και χαρτοκλέφτη.

Το 1999 χάνει πάλι αρκετά κιλά και παίρνει μέρος στο εκπληκτικό Fight Club του David Fincher δίπλα στον Brad Pitt. Η ταινία που υμνήθηκε από τους κριτικούς θάφτηκε από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης της Αμερικής καθώς κύριος στόχος της ταινίας ήταν ο καταναλωτισμός και η απογύμνωση του αμερικάνικου τρόπου ζωής. Παρόλα αυτά η ταινία αυτή κατά την ταπεινή άποψη του υπογράφοντα είναι «καρακάλτ» η καλύτερη είσοδος του κινηματογράφου στην καινούργια χιλιετία.

Το 2000 σκηνοθετεί για πρώτη φορά το Keeping the Faith με σεναριογράφο τον φίλο του και συμφοιτητή του Stuart Blumberg. Κατόπιν συμπρωταγωνιστεί δίπλα στον Robert De Niro στο The Score, το 2002 δίπλα στην αγαπημένη του Salma Hayek στο Frida, στο Red Dragon και στο εκπληκτικό 25th Hour του Spike Lee.

Χωρίς αμφιβολία νομίζω ότι είναι ο πιο πολλά υποσχόμενος ηθοποιός της γενιάς του που σε βάθος χρόνου νομίζω ότι θα αξιολογηθεί ανάλογα. Και το μόνο σίγουρο που θα τον βοηθήσει σε αυτό είναι η διακριτικότητα που τον διακρίνει στα θέματα της προσωπικής του ζωής, οι επιλογές ρόλων με βάθος καθώς και η συνεχή του τριβή με το θέατρο που δεν το έχει απαρνηθεί μέχρι σήμερα.

---