ΚΟΙΤΑ ΝΑ ΔΕΙΣ!
Πεμ 28 Μαρ 2013

Αισθάνομαι πολύ άσχημα με το ζήτημα της Κύπρου. Όχι, δεν είμαι μέλος της κυβέρνησής τους, για να επιβάλλεται να μπω στη λίστα αυτών που έχουν προδώσει τον ελληνισμό. Μη γελιόμαστε, κιόλας, ίδια μούρη με τους δικούς μας αποδέχτηκαν κι αυτοί με την «και καλά» ανυπακοή τους. Απλά, παρακολουθώ μια απίστευτη αδράνεια από μεριάς Ελλήνων, στο θέμα της ευαισθητοποίησης απέναντι σε όλα όσα συμβαίνουν στους συμπατριώτες μας τους Κυπρίους. Μηδενική. Και δεν μιλάω για την ηγεσία, αυτή είναι λογικό να παίρνει ευθέως τη θέση των Ευρωπαίων, κάτι το φυσιολογικό για το ποιόν τους. Με τους εργοδότες τους θα τα έβαζαν; Εγώ μιλάω για τον λαό. Κανονικά θα έπρεπε να έχει πλημμυρίσει για μία έστω ημέρα το Σύνταγμα με κόσμο, ώστε να αισθανθούν οι Κύπριοι μια έστω υποτυπώδη συμπαράσταση. Οι Κύπριοι που έξαφνα ζουν μια απόλυτη κόλαση κι αναζητούν τη δύναμη να μαχηθούν για να μην τους πάρει το κύμα της Μεσογείου και τους σηκώσει για τα καλά. Πρέπει κάπου να επισημανθεί ότι η συμπαράσταση μας απέναντι τους είναι μικρότερη κι από αυτήν της εποχή του Αττίλα, μιας εποχή που εδώ είχαμε χούντα! Αλλά ξέρετε τι αφουγκράζομαι από τον έλληνα πολίτη; Μια αδιανόητη λογική που θέλει να πιστεύουμε ότι πλέον δεν είμαστε ο τελευταίος τροχός της αμάξης στην Ευρώπη, αλλά τα καλά παιδιά του eurogroup. Σαν μια ψευδαίσθηση να μας λέει να κάτσουμε φρόνημα και τα βάσανα μας μπορεί να τελειώσουν και να μεταφερθούν αλλού. Μακάρι να είμαι τελείως λάθος, αλλά μια τέτοια αίσθηση αδράζω από τους συμπατριώτες μου. Και κάτι σαν να είναι πλέον η Κύπρος ένα σάπιο μέλος που πρέπει να κοπεί για να μην πάθουμε εμείς γάγγραινα. Και πάλι επιμένω, μακάρι να είμαι τελείως λάθος...
[1.]
|
Stoker
(2013)
του
Chan-wook Park
|
Μετά το θάνατο του πατέρα της Ίντια σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, ο θείος Τσάρλι, του οποίου την ύπαρξη δεν γνώριζε, έρχεται να μείνει μαζί της και μαζί με την συναισθηματικά ασταθή μητέρα της, Έβελιν. Λίγο μετά την άφιξή του, η Ίντια θα υποπτευθεί ότι αυτός ο μυστηριώδης, γοητευτικός άντρας έχει απώτερα κίνητα, αλλά αντί να εξοργιστεί μαζί του, νιώθει όλο και περισσότερο γοητευμένη.
Διαβάστε την κριτική | Δείτε φωτογραφίες
|
|
|
Loading Player...
|
[2.]
|
Broken City
(2013)
του
Allen Hughes
|
Ένας πρώην αστυνομικός, ο Μπίλι Τάγκαρντ, προσλαμβάνεται από τον δήμαρχο της Νέας Υόρκης για να παρακολουθήσει τη σύζυγο του. Ο Τάγκαρντ επιβεβαιώνει μετά από έρευνα για την απάτη της συζύγου. Όμως, ο εραστής βρίσκεται νεκρός κι αυτό φέρνει στην επιφάνεια ένα ακόμα μεγαλύτερο σκάνδαλο.
Διαβάστε την κριτική | Δείτε φωτογραφίες
|
|
|
Loading Player...
|
[3.]
|
Blancanieves - Χιονάτη
(2012)
του
Pablo Berger
|
Δεκαετία του 1920. Η νεαρή Κάρμεν είναι κόρη ενός πάλαι ποτέ μεγάλου ταυρομάχου, του Αντόνιο, που έμεινε παράλυτος από ταύρο και μελαγχολικός αφότου πέθανε η σύζυγος του στη γέννα. Η Κάρμεν μεγάλωσε από μια τυραννική μητριά, την Ενκάρνα, που τώρα έχει λόγους να θέλει εκδίκηση από τον Αντόνιο. Γνωρίζοντας τον θανάσιμο κίνδυνο, η Κάρμεν φεύγει από την εποπτεία της μητριάς και φεύγει με μία περιοδεύον ομάδα νάνων ταυρομάχων. Δίπλα τους, θα γίνει η διάσημη Μπλανκανιέβες.
Διαβάστε την κριτική | Δείτε φωτογραφίες
|
|
|
Loading Player...
|
[4.]
|
Συγχαρητήρια στους Αισιόδοξους?
(2012)
της
Κωνσταντίνας Βούλγαρη
|
Η Ηλέκτρα είναι 32 χρονών και ζει στην Αθήνα την εποχή της κρίσης. Παράλληλα με τη ζωή στην πόλη που αλλάζει συνεχώς, η Ηλέκτρα βιώνει τη δική της προσωπική κρίση. Μπερδεμένη με το τι θέλει να κάνει στη ζωή της επαγγελματικά, ερωτικά, πώς θέλει να ζήσει, πώς θέλει ν’ αγαπήσει – τη βλέπουμε σε κάποιες συναντήσεις με τα σημαντικότερα πρόσωπα στη ζωή της. Μέσα από τις συναντήσεις, καταλαβαίνουμε καλύτερα την αγωνία, τους φόβους, τις αντιφάσεις της. Ερωτευμένη μ’ έναν πολιτικό κρατούμενο, με σπουδές στο Λονδίνο που δεν έχουν αντίκρισμα, με γονείς από τη γενιά του πολυτεχνείου που ακόμα περιμένουν να ενωθεί η Αριστερά για να ανεβάσει τα ποσοστά της, η ταινία είναι μια προσωπική, υποκειμενική καταγραφή της σημερινής πραγματικότητας, με χιούμορ, θυμό, αγάπη και πολλές κουβέντες για φαγητό.
Διαβάστε την κριτική | Δείτε φωτογραφίες
|
|
|
Loading Player...
|
[5.]
|
Welcome to the Show: Η Μουσική Κληρονομιά του Παύλου Σιδηρόπουλου
(2013)
των
Κώστα Πλιάκου & Αλέξη Πόνσε
|
Ο Παύλος Σιδηρόπουλος υπήρξε πρωτοπόρος για την εποχή του, καθώς ήταν από τους πρώτους που έγραψαν ροκ μουσική με ελληνικό στίχο και το συνδύασαν με στοιχεία της ελληνικής μουσικής παράδοσης, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο στους επόμενους μουσικούς. Την εποχή που στο ελληνικό μουσικό στερέωμα κυριαρχούσε το πολιτικό τραγούδι και η ανάλαφρη ποπ, ο Σιδηρόπουλος φέρνει στη σκηνή τις αγωνίες και το ανικανοποίητο μιας νεολαίας που αποζητά το αδύνατο κι εμπνέεται από τα ιδανικά του Μάη του ’68! Ανήσυχο πνεύμα, πολύπλευρο ταλέντο, ο Σιδηρόπουλος πειραματίστηκε όχι μόνο στη μουσική τη σύνθεση και τον στίχο, αλλά και την ηθοποιία, την ποίηση και τη συγγραφή. Το Welcome to the Show είναι μια καταγραφή της μουσικής κληρονομιάς του πρίγκιπα της ελληνικής ροκ σκηνής Παύλου Σιδηρόπουλου, όπως αυτή πέρασε στις επόμενες γενιές καλλιτεχνών και έφτασε ως τις μέρες μας. Είναι η προσπάθεια να καταγραφεί το μουσικό αποτύπωμα ενός καλλιτέχνη που αποτέλεσε έμπνευση και άνοιξε δρόμους για εκατοντάδες συγκροτήματα και τραγουδοποιούς που δημιούργησαν ιστορία με τη σειρά τους. Συνεργάτες του, μουσικοκριτικοί και καλλιτέχνες που σφράγισαν με τη μουσική τους τις δεκαετίες του 1990 και του ’00 μιλούν για το έργο του Πρίγκιπα και την επιρροή του.
Διαβάστε την κριτική | Δείτε φωτογραφίες
|
|
|
Loading Player...
|