---

Τρί 20 Μαϊ 2014

Κάννες 2014: Οι αδερφοί Νταρντέν δεν θα μας απoγοητεύσουν ποτέ...

Είδαμε το Deux Jours, Une Nuit

Ένα ηθικό δίλημμα του σύγχρονου οικονομικού εφιάλτη διαπραγματεύεται η ταινία των αδερφών Νταρντέν. Τι είναι προτιμότερο; Να χάσει τη δουλειά της μια γυναίκα που μόλις έχει επανέλθει από πρόβλημα υγείας, ή να πάρουν μπόνους οι 16 συνάδελφοί της; Η εταιρεία που εργάζεται φαίνεται πως έχει πετάξει το γάντι στους εργαζομένους, οι οποίοι θα αποφασίσουν με μυστική ψηφοφορία, ασκώντας παράλληλα πρακτικές εκφοβισμού για να τους στρέψει προς τα συμφέροντά της. Οι Νταρντέν φέρνουν την ηρωίδα, την οποία υποδύεται η μοναδική Μαριόν Κοτιγιάρ, αντιμέτωπη με έναν προς έναν τους πιθανούς "ψηφοφόρους" της. Έχει ένα σαββατοκύριακο στη διάθεσή της (οι δυο μέρες και μια νύχτα του τίτλου) για να τους πείσει να πάρουν το μέρος της. Παρά τις όποιες αδυναμίες της, και με την στήριξη του συζύγου της, ξεκινάει την "ψηφοθηρία" με το κεφάλι ψηλά. Επισκέπτεται τους συναδέλφους της στα σπίτια τους, βλέπει την διαφορετική κατάσταση που βρίσκεται ο καθένας τους και κατανοεί απόλυτα την άρνηση πολλών από αυτών, με τον θεατή να αναπτύσσει μόνο ευγενικά αισθήματα απέναντί της, αγωνιώντας για την τύχη της. Η κάθε περίπτωση είναι διαφορετική, με την ψυχολογία της ηρωίδας να ανεβαίνει από την όποια θετική εξέλιξη, και να γίνεται ένα με το πάτωμα σε κάθε αναποδιά. Οι Νταρντέν μας δίνουν μαθήματα κουράγιου, ελπίδας κι αλληλεγγύης, στέλνοντας αγωνιστικούς χαιρετισμούς, μέσα από μια ταινία case study. Μια μελέτη χαρακτήρων που καλύπτει πλήρως τις βασικές εκδοχές ενός σοβαρού ηθικού ζητήματος.

Μετά την προβολή παρακολουθήσαμε τη συνέντευξη τύπου της ταινίας, με τα φλας (και τις ερωτήσεις) να μονοπωλούν πάνω στο αλαβάστρινο πρόσωπο της βραβευμένης με όσκαρ και αγαπημένης της υπογράφουσας, Μαριόν Κοτιγιάρ. Η ηθοποιός δεν τα πάει πολύ καλά στον προφορικό λόγο, θυμίζοντάς μας την χαριτωμένη αμηχανία της κατά την απονομή του όσκαρ, κερδίζοντας ωστόσο τους παρευρισκόμενους με την γλυκύτητα και την ευγένειά της.

Στην αίθουσα βρισκόταν επίσης οι σκηνοθέτες Ζαν Πιερ & Λικ Νταρντέν, ο συμπρωταγωνιστής Φαμπρίτζιο Ρονγκιόνε και ο παραγωγός Ντένις Φρέιντ.

Η Μαριόν Κοτιγιάρ μετά από πολλά τραυλίσματα - κανείς δεν είναι τέλειος - μας μίλησε για:

τις προκλήσεις του ρόλου της:
Μου αρέσουν τα πολύπλοκα, οι χαρακτήρες που προσπαθούν να παλέψουν και να βρουν την άκρη παρά τις συνθήκες και τις κακουχίες. Με ενδιαφέρει πραγματικά και με συγκινεί πολύ αυτή η ανθρώπινη κατάσταση.

για το ενδεχόμενο να κερδίσει βραβείο ερμηνείας:
Δεν ξέρω τι να πω... Είμαι ευχαριστημένη που είμαι εδώ και δεν σκέφτομαι τα βραβεία για να πω την αλήθεια. Βασικά, δεν είναι αυτός ο τρόπος που σκέφτομαι. Αν πάρω βραβείο θα το εκτιμήσω. Θα μου δώσει μεγάλη χαρά. Στην μέχρι τώρα καριέρα μου κατάλαβα ότι ένα βραβείο μπορεί να σε αποζημιώσει. Για παράδειγμα, το όσκαρ αποτέλεσε την αφορμή για μια σειρά από υπέροχα πράγματα. Ποτέ όμως δεν ευχήθηκα να κερδίσω κάποιο βραβείο.

για την ερμηνευτική της προσέγγιση:
Είναι πολύπλοκο να απαντήσω. Καταλαβαίνω ότι όταν προσπαθώ να δώσω απάντηση σε κάτι τέτοιο, δεν τα καταφέρνω. Απλά διαθέτω τον εαυτό μου. Απαιτείται φυσικά μια διαδικασία… γίνεσαι κάποιος άλλος. Όταν αποδέχομαι ένα σενάριο, είναι σα να συμφωνώ να συμμετέχω σε μια νέα περιπέτεια, γιατί ερωτεύομαι το σενάριο, το καστ, τους σκηνοθέτες… Η μέθοδος που χρησιμοποιώ κάθε φορά βασίζεται πάνω στο πρότζεκτ. Έτσι μ`αρέσει να δουλεύω. Αγαπώ να ερευνώ τον χαρακτήρα, να κατανοήσω πως λειτουργεί, και πιστεύω ότι το τελικό αποτέλεσμα, η τελική εμφάνιση βγαίνει αυτομάτως, από αυτό που νιώθω. Ο τρόπος που εκφράζομαι, η κίνησή μου, έρχονται φυσικά, μέσα από την προσωπικότητα και την κατάσταση που βρίσκεται ο ίδιος ο χαρακτήρας που υποδύομαι. Προσπαθώ να δουλεύω όσο το δυνατόν περισσότερο για να φτάσω βαθιά στον χαρακτήρα, για να γίνω αυτός ο άνθρωπος. Αφήνω τη δική μου ταυτότητα και γίνομαι αυτός ο άνθρωπος. Ο χαρακτήρας με οδηγεί.

για το αν αυτοσχεδίασε στην ταινία:
Όχι, καθόλου. Είναι επιτυχία να βλέπει κάποιος την ταινία και να νομίζει ότι είναι αυτοσχεδιασμός. Αυτό το τελικό αποτέλεσμα που παρακολουθείτε κατέληξε μετά από τεράστιο όγκο εργασίας. Δίνει την εντύπωση ότι είναι αυτοσχεδιασμός, αλλά στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει ούτε μία σκηνή αυτοσχεδιασμού στην ταινία.

για την ομορφιά:
Μπορώ να αλλάξω. Για να μιλήσω ειλικρινά, σίγουρα δεν βλέπω τον εαυτό μου άσχημο, ούτε όμως και τόσο όμορφο. Ξέρω ωστόσο, ότι μπορώ να καταφέρω, αν ο ρόλος το απαιτεί να γίνω πολύ όμορφη ή πολύ άσχημη. Μιλάμε για ομορφιά. Δεν ξέρω αν έχει νόημα σ`αυτό το φιλμ, αλλά έχω την φυσική ικανότητα να μεταλλάσσομαι. Και αυτό αποτελεί προσόν στη δουλειά που κάνω. Αν ένας ρόλος με θέλει αμακιγιάριστη και με κακό κούρεμα, δεν σημαίνει ότι δεν θα τον διαλέξω.

για ρόλους που θα επιθυμούσε να υποδυθεί:
Φυσικά, θα ήθελα να δοκιμάσω πολλά πολλά πράγματα. Θα ήθελα πολύ να παίξω σε ταινία δράσης ή κωμωδία. Δεν έχω δοκιμάσει αυτά τα είδη. Ελπίζω να σταθω τυχερή κάποια στιγμή... Επίσης, θα ήθελα πολύ να υποδυθώ έναν άντρα, γιατί μου φαίνεται απίθανο και με ενθουσιάζει ως ιδέα.

για τις πρόβες:
Ήταν υπέροχα. Κάναμε πολλές πρόβες, γιατί έπρεπε να γνωριστούμε μεταξύ μας και να βρούμε τη σωστή κίνηση του σώματος. Είναι σαν χορός, έχει ρυθμό και πρέπει να τον βρούμε. Είναι σημαντικό να προβάρεις μ`αυτό τον τρόπο, φορώντας τα ρούχα που θα φοράς στην ταινία και τις κάμερες να ακολουθούν. Το προτιμώ από τις πρόβες σε ένα στρογγυλό τραπέζι.

για την πρώτη αντίδραση στην πρόταση των αδερφών Νταρντέν:
Πάντα ονειρευόμουν, να δουλέψω μ`αυτούς τους σκηνοθέτες που θα με οδηγήσουν στις πιο βαθιές λεπτομέρειες του χαρακτήρα που υποδύομαι. Υπάρχει ένας μεγάλος όγκος δουλειάς για να πετύχουμε τα επίπεδα τελειότητας που τους χαρακτηρίζει. Έχω δει όλα τα φιλμ και τα αγαπάω όλα. Νιώθω δεμένη μαζί τους. Τις ταινίες τους, δεν μπορούμε απλά να τις χαρακτηρίσουμε ως art house. Έχουν τόσα στοιχεία... Βασίζονται στην πραγματικότητα και αυτό τις κάνει τόσο όμορφες. Είναι μία από τις καλύτερες κινηματογραφικές εμπειρίες που είχα ποτέ, είχα την εντύπωση ότι ήμουν σε ένα ρόλερ κόστερ.

Οι αδερφοί Νταρντέν μας είπαν τα εξής:

Για το δίλημμα της κεντρικής ηρωίδας:
Μέχρι στιγμής δεν έχουμε συναντήσει τέτοια εμπειρία στην προσωπική μας ζωή… τέτοιο εκβιασμό στην καριέρα μας. Αν μας είχε συμβεί, δεν θα είχαμε δεχτεί ποτέ τον συμβιβασμό. Ακόμα και στο παρελθόν, υπήρχαν τα σωματεία και υπήρχε κάποιος διακανονισμός μεταξύ εργοδότη και εργαζόμενου, με όπλο την απεργία. Η ταινία διαπραγματεύεται μια ηθική απόφαση. Νομίζω ότι υπάρχουν άνθρωποι που επιλέγουν να είναι αλληλέγγυοι. Όπως η Σάντρα. Δεν ανήκει σε κάποιο πολιτικό κόμμα, αλλά λέει στον εαυτό της ότι θα δει τους ανθρώπους και ίσως να τους αλλάξει τη γνώμη. Την βλέπουν ότι είναι ταραγμένη, ακούν το πρόβλημά της και είτε αλλάζουν γνώμη, είτε όχι.

Για τα 10 χρόνια που τους πήρε να τελειώσουν το σενάριο:
Αυτό που μας καθυστέρησε ήταν το τέλος του φιλμ. Μας πήρε πολύ καιρό για να το αποφασίσουμε. Είχαμε 7 εκδοχές και δεν μας έκανε καμία. Τελικά, επιλέξαμε αυτή που παρακολουθήσατε.

για την αλληλεγγύη:
Πιστεύουμε σ`αυτήν και γι`αυτό την προβάλλαμε. Πιστεύουμε ότι μπορεί να αλλάξει τον κόσμο, όπως ακριβώς αλλάζει και την ηρωίδα μας.

για την επιλογή της Κοτιγιάρ, ως της πρώτης διάσημης ηθοποιού που επιλέγουν σε ταινία τους:
Θέλαμε να κάνουμε μια ταινία μαζί της. Την είδαμε στο Σώμα με Σώμα και σκεφτήκαμε να τη συναντήσουμε και να δούμε πως θα αντιδράσει στην πρότασή μας. Τη γνωρίσαμε και μόλις κοιταχτήκαμε, είπαμε ότι θέλουμε να δουλέψουνε μαζί της. Το ίδιο κι αυτή. Αρχίσαμε να δουλεύουμε για το ρόλο της Σάντρα. και μας είπε "ναι, μου αρέσει η ιστορία, το σενάριο" και δεχτήκαμε. Ξέρεις ότι είναι αστέρι, ένα είδωλο… Δεν σκεφτήκαμε ότι θα τσακίσουμε το είδωλο. Ξέραμε ότι ήθελε να υποδυθεί τη Σάντρα, και μπορεί να κατανοήσει τη φύση του χαρακτήρα. Θέλουμε οι ηθοποιοί να μπουν στον κόσμο μας και να μας δώσουν ότι καλύτερο έχουν. Καταλάβαμε ότι και η Μαριόν και ο Φαμπρίτζιο μπορούν να δουλέψουν όμορφα μαζί. Οι δυο τους συνεισφέρανε σε αυτούς τους ρόλους με τους εαυτούς τους.

για την επιλογή τους να δουλεύουν με γυναίκες στον πρωταγωνιστικό ρόλο:
Νομίζω ότι πολλοί σκηνοθέτες, θέλουμε να δουλεύουμε με γυναίκες. Στην αρχή κάποιος μας είπε, θα δουλέψετε με άντρες αλλά ποτέ με γυναίκες. Με 16χρονες ναι, αλλά ποτέ με έμπειρες. Απαντήσαμε ίσως, ποιος ξέρει… Κανείς δεν κάνει τέτοιες επιλογές, και ίσως αυτός ο άνθρωπος να μας επηρέασε, τώρα που το σκέφτομαι. Όσον αφορά την ιστορία της Σάντρα, νομίζαμε ότι αυτό δεν θα μπορούσε να συμβεί σε άντρα. Οι γυναίκες είναι πιο ευάλωτες στην εργασία. Είναι πιο δύσκολο να βρουν εργασία. Αλλά δεν είχαμε καμία πρόθεση να αποκλείσουμε τους άντρες… Νομίζω ότι απλά έτυχε, και το κάναμε.

για την μεταξύ τους συνεργασία:
Πάντα δουλεύουμε με τον ίδιο τρόπο. μιλάμε πολύ για τους χαρακτήρες, και όταν μιλάμε πολύ, δημιουργούμε μια δομή για την ιστορία. Συγκεντρωνόμαστε, δίνουμε αέρα, και μετά τον παίρνω τηλέφωνο. Όταν γράφεις κάτι κάνεις πάντα αλλαγές. Όταν είχαμε την πρώτη βερσιόν, τη διαβάζαμε εναλλάξ και κάναμε αλλαγές. Το ίδιο κι όταν διαβάσαμε την τελική βερσιόν στον παραγωγό μας. Παίρνουμε τις σημειώσεις τους, κάνουμε δουλειά, μετά πρόβες στο σετ κλπ. Είμαστε παρόντες στο σετ. Εγώ και ο αδερφός μου, είμαστε το ίδιο πρόσωπο εκεί. Ο ένας κοιτάζει το μόνιτορ, ο άλλος τους συντελεστές και τους ηθοποιούς. Είναι δύσκολο να μη μας βρεις, κρυβόμαστε πίσω από τη κάμερα και είμαστε εκεί για να απαντήσουμε στις ερωτήσεις των συντελεστών. Έτσι δουλεύουμε...

Ο συμπρωταγωνιστής Φαμπρίτζιο Ρονγκιόνε, συμπλήρωσε:
Η ιδέα της πρόβας με τους Νταρντέν είναι φονταμενταλιστική. Σχεδόν όλες γίνονται μερικές εβδομάδες πριν τα γυρίσματα και ακριβώς πριν τα γυρίσματα. Προσπαθούμε να βρούμε κάτι τέλειο, την κίνηση της κάμερας, που πρέπει να ταιριάζει τέλεια με την κίνηση του χαρακτήρα.

...και ο παραγωγός Ντένις Φρέιντ
Είναι το πέμπτο φιλμ που κάνουμε μαζί. Μιλάμε μαζί για τα πάντα. Είμαι εκεί κάθε μέρα. Μιλάμε για την προώθηση, τις συνεντεύξεις τύπου κλπ.

Είναι ο τρίτος αδερφός μας, συμπληρώνει ο Ζαν Πιερ.

--------
Διαβάστε επίσης:
Οδηγός για το 67ο Φεστιβάλ των Καννών

---