---

Τρί 17 Μαϊ 2016

Κάννες 2016: Προσοχή! Το μεταφυσικό θρίλερ του Ολιβιέ Ασάγιας περιέχει τοποθέτηση προϊόντος

Μετά από τέσσερις άκαρπες προσπάθειες (Αισθηματικό Πεπρωμένο 2000, Demonlover 2002, Καθαρή 2004 και το πιο πρόσφατο Τα Σύννεφα του Σιλς Μαρία 2014), ο Ολιβιέ Ασάγιας επιστρέφει στην Κρουαζέτ για να διεκδικήσει τον Χρυσό Φοίνικα κάτι που όπως φαίνεται δύσκολα θα καταφέρει, καθώς η χτεσινοβραδινή πρώτη προβολή της ταινίας του, συνοδεύτηκε από γιουχαΐσματα, τα πρώτα τουλάχιστον που ακούσαμε κι εμείς γι’αυτή τη σεζόν…


Το Personal Shopper σφραγίζει την δεύτερη συνεργασία του με την Κρίστεν Στιούαρτ, η οποία κέρδισε για την συμμετοχή της στα Σύννεφα του Σιλς Μαρία, το βραβείο ερμηνείας στα γαλλικά Cesar, αποτελώντας έτσι την πρώτη αμερικανίδα ηθοποιό που κέρδισε ποτέ αυτό το βραβείο. Η Κρίστεν Στιούαρτ υποδύεται την Μορίν, μια αμερικανίδα που ζει στο Παρίσι κι αναγκάζεται να βγάλει τα προς το ζην κάνοντας μια δουλειά που μισεί: είναι υπεύθυνη για την γκαρνταρόμπα μιας διάσημης γυναίκας των media. Ο νους της ωστόσο εστιάζει αλλού, καθώς είναι παράλληλα και μέντιουμ και η ενασχόλησή της με την αναζήτηση πνευμάτων φαίνεται να την απασχολεί ακόμα περισσότερο μετά τον πρόσφατο χαμό του δίδυμου αδερφού της (επίσης μέντιουμ). Περιμένει ένα σημάδι από αυτόν, για να την διασφαλίσει ότι είναι καλά εκεί που βρίσκεται και μέχρι να το λάβει, η ζωή της μπορεί να περιμένει.



Το Personal Shopper αποτελεί ίσως μία από τις πιο αδύναμες συμμετοχές του διαγωνιστικού. Άλλωστε, ένα μεταφυσικό θρίλερ γύρω από ένα μέντιουμ που ψωνίζει από τις ακριβότερες μπουτίκ της Ευρώπης (ναι, περιέχει τοποθέτηση προϊόντος ανάμεσα στις οποίες διόλου τυχαία και ο επώνυμος οίκος που εκπροσωπεί η Κρίστεν Στιούαρτ), ενώ παράλληλα επισκέπτεται στοιχειωμένα σπίτια για να έρθει σε επαφή με τον νεκρό δίδυμο αδερφό της, αποτελεί από μόνο του ένα ρίσκο. Μια πρωταγωνίστρια με μονίμως σφιγμένο το σαγόνι, στοιχειωμένα σπίτια, πνεύματα που ξερνούν εκτόπλασμα, ο Βίκτωρ Ουγκό και μπόλικο texting στο iphone παρελαύνουν από την μεγάλη οθόνη σε συσκευασία Chanel, προκαλώντας αν μη τι άλλο σύγχυση. Ο Ασάγιας προφανώς έχει διάθεση να πειραματιστεί, αλλά δεν κάνει ποτέ ξεκάθαρες τις προθέσεις του. Κι ενώ από τη μια καταγράφει τον αγώνα της κεντρικής ηρωίδας να συμφιλιωθεί με τον θάνατο του αδερφού της, στη συνέχεια προσθέτει μεταφυσικά στοιχεία, χτίζει στιγμές αγωνίας με άφθονο μυστήριο και καταλήγει σ` ένα θρίλερ, αποπροσανατολίζοντας πλήρως τον θεατή.


Κανείς δεν μπορεί να ταυτιστεί με την Μορίν, προφανώς ούτε καν η ίδια η Στιούαρτ, με το τελικό αποτέλεσμα να είναι μεν διαφορετικό, όχι όμως κι επαρκές, πασπαλισμένο ωστόσο με μπόλικη χρυσόσκονη, άντε και λίγο εκτόπλασμα...



--------
Διαβάστε επίσης:
Οδηγός για το 69ο Φεστιβάλ των Καννών

---