---

Πεμ 16 Οκτ 2003

DONALD O’CONNOR – JOHN RITTER

Γύρω στα τέλη Σεπτεμβρίου έφυγαν από το «μάταιο τούτο κόσμο» εξαιτίας καρδιακής προσβολής, ακόμα δύο ηθοποιοί: ο Donald O’Connor ο οποίος ανήκε στην παλιά χρυσή εποχή του Hollywood, με τα εκπληκτικά μιούζικαλ, που χαρακτηρίζονταν από έναν έντονο ηθικοπλαστικό τόνο, ενώ ο John Ritter ανήκε στη νεότερη, πιο φρέσκια σοδειά ηθοποιών και τα σεξουαλικά υπονοούμενα ήταν πλέον διάχυτα στα σενάρια των τηλεοπτικών σειρών.

Αρχίζω από τον παλιότερο και πιο ταλαντούχο κατά κοινή ομολογία, αλλά ταυτόχρονα και πιο αδικημένο, αφού δεν είχε την ευκαιρία να αξιοποιήσει στο έπακρο τις ικανότητές του με ανάλογες ταινίες. Ο Donald O’Connor είχε ιρλανδικές καταβολές, γεννήθηκε όμως στο Σικάγο στις 28 Αυγούστου 1925 από μετανάστες γονείς. Η οικογένειά του ανήκε στο χώρο του θεάματος, αφού ασχολούνταν με ένα είδος της κωμωδίας, το βαριετέ. Η καριέρα του ξεκίνησε στα τέλη του 1920 και το 1937 μαζί με τα αδέλφια του έπαιξε στην ταινία Melody for two. Τον επόμενο χρόνο υπέγραψε συμβόλαιο στην Paramount Pictures και συμπρωταγωνίστησε με τους Bing Crosby και Fred MacMurray στο Sing, you sinners. Συνέχισε με παιδικούς ρόλους, ανάλογους της ηλικίας του (Tom Sawyer 1938, Detective 1938, Beau Geste 1939).
Μετά από μία σύντομη παύση και ενασχόλησή του και πάλι με το βαριετέ υπογράφει με τη Universal Studios το 1942 και πρωταγωνιστεί σε μερικά μέτρια νεανικά μιούζικαλ (Get help to love 1942, What’s cookin’ 1942, Strictly in the groove 1943). Στο ίδιο στιλ κινήθηκε και μεταπολεμικά (Feudin’, fussin’ and A-fightin’ 1948, Are you with it? 1948). Το 1949 γνωρίζει μεγάλη επιτυχία με το Francis, το οποίο αφορά κάποιον που μπορεί να μιλά με ένα… μουλάρι, και γυρίζει 5 πέντε συνέχειες. Στο τέλος αποχώρησε δηλώνοντας πως «αν έχεις κάνει 6 ταινίες και το μουλάρι συνεχίζει να λαμβάνει περισσότερα γράμματα θαυμαστών από ότι εσύ…». Συνεχίζει με τα The milkman (1950) και Double crossbones (1951), αλλά η μεγάλη αναγνώριση έρχεται με το ρόλο του Cosmo Brown δίπλα στο Gene Kelly σε ένα από τα μιούζικαλ σταθμούς, το Singin’ in the rain (1952). Στην ταινία αυτή πραγματικά, εκπλήσσει με την ευκινησία και ευλυγισία του στο νούμερο Make em laugh, μετά από το οποίο έπρεπε να ξεκουραστεί 3 μέρες, για να επιστρέψει στα γυρίσματα. Ακολουθεί ο πρωταγωνιστικός ρόλος στο I love Melvin (1953, Metro Goldwin Mayer) και τα Call me madam (1953, 20th Century Fox), There’s no business like showbusiness (1954, 20th Century Fox), στα οποία συμπρωταγωνίστησε με τις Ethel Merman και Marilyn Monroe. Το 1956 εμφανίζεται μαζί με τους Bing Crosby και Mitzi Gaynor στο Anything goes. Το Buster Keaton story (1957), αν και φιλοδοξούσε να τον αναδείξει σε αστέρα πρώτου μεγέθους δυστυχώς απέτυχε παταγωδώς, με επίπτωση στη μετέπειτα καριέρα του.
Τελευταία ταινία του ήταν το Out to sea (1997), ενώ τον θυμόμαστε και στο Toys (1992) με το Robin Williams.
Εμφανίστηκε σε πολλές τηλεοπτικές εκπομπές και σήριαλ (Judy Garland show, Bionic woman, Hunter, Love boat, Murder she wrote, Frasier, Nanny κ.ά.)
Πέθανε στις 27 Σεπτεμβρίου 2003 στην Καλιφόρνια.

Ο John Ritter (πλήρες όνομα Jonathan Southworth Ritter), σαν όνομα μπορεί αρχικά να μη θυμίζει κάτι, όταν όμως αναφέρει κανείς τoν ήρωα Jack Tripper, τότε είναι αναπόφευκτο να μη χαμογελάσει, αφού ο ρόλος αυτός είναι από τους διάσημους τηλεοπτικούς στη σειρά Three’s company, η οποία έκανε το ντεμπούτο της στην αμερικανική τηλεόραση το 1977 και πολύ αργότερα και στην ελληνική. Ο ρόλος αυτός του χάρισε μάλιστα και δύο βραβεία: μία Golden Globe για α΄ ανδρικό ρόλο σε τηλεοπτική σειρά και ένα Emmy για εξαιρετική ερμηνεία σε πρωταγωνιστικό ρόλο τηλεοπτικής σειράς.
Γεννήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 1948 στην Καλιφόρνια. Ακολουθώντας την επιθυμία του πατέρα του, ο οποίος δεν ήθελε ο γιος του να ασχοληθεί με το χώρο του θεάματος (ο ίδιος ήταν τραγουδιστής country μουσικής), ασχολήθηκε στο πανεπιστήμιο με την ψυχολογία και την αρχιτεκτονική. Το ενδιαφέρον του για μια κοπέλα που γνώρισε τον έκανε να αλλάξει αντικείμενο σπουδών σε αυτό της θεατρικής τέχνης. Από τότε έκανε πολλές περιοδείες με θεατρικούς θιάσους (Αγγλία, Σκωτία, Γερμανία, Ολλανδία) και το 1971 κάνει το κινηματογραφικό του ντεμπούτο με την ταινία The barefoot executive.
Ακολούθησαν πολλές guest εμφανίσεις σε διάσημα τηλεοπτικά σήριαλ (The Mary Tyler Moore show 1970, Hawaii 5-0 1971 και 1977, The streets of San Fransisco 1972, The love boat, M.A.S.H., Kotzak 1973, The Walton’s 1972 μέχρι και 1976). Το 1977 έρχετε το Three’s company με τη γνωστή συνέχεια.
Στα τέλη της δεκαετίας του ’80 με αρχές του ’90 πρωταγωνιστεί σε μερικές κινηματογραφικές κωμωδίες, όχι μεγάλης σημασίας (Real men 1987, Skin deep 1988, Stay tuned 1992, Problem child 1990 και 1991, το τελευταίο σε δύο συνέχειες). Αίσθηση έκαναν οι ερμηνείες του στις ταινίες Sling blade (1996) του Billy Bob Thordon και Panic (2000) του Henry Bromell.
Συνέχισε να πρωταγωνιστεί και να κάνει εμφανίσεις σε τηλεοπτικές σειρές ( Ally McBeal: για την ερμηνεία του αυτή κέρδισε μία υποψηφιότητα για Emmy το 1999, Hooperman, Anything but love, Felicity, 8 simple rules for dating my teenage daughter). Στα πλατώ του τελευταίου σήριαλ άφησε και την τελευταία του πνοή στις 11 Σεπτεμβρίου 2003.

---