---

Τετ 25 Ιαν 2017

Υποψηφιότητες Όσκαρ 2017: εκπλήξεις και στατιστικά

Καταρχάς, δεν γίνεται να μη χαρούμε κι εμείς για τα προγνωστικά που σας δώσαμε την Παρασκευή. Κάντε και μόνοι σας ένα τσεκ, και θα δείτε ότι χάσαμε μικρές λεπτομέρειες στα βασικά βραβεία (σε ταινία, σκηνοθεσία, ρόλους, σενάρια, κινούμενα σχέδια και ξενόγλωσση είχαμε... 50 στα 54!!!), τις οποίες αστοχίες είχαμε όλες ως αναφορά ότι βρίσκονται στο παιχνίδι, ενώ χαθήκαμε λιγάκι στα τεχνικά και τα υπόλοιπα με ρεκόρ 38 στα 53. Σας είπαμε όμως και τον χρυσό αριθμό 14 του La La Land, με τον οποίο ισοφαρίζει το ρεκόρ υποψηφιοτήτων του Όλα για την Εύα και του Τιτανικού. Πανηγύρια τέλος, πάμε να δούμε τι είδαμε στις χθεσινές οσκαρικές υποψηφιότητες…
Το La La Land λοιπόν σάρωσε, με αποκορύφωμα να γίνει το μοναδικό μιούζικαλ με υποψηφιότητα και στις δύο κατηγορίες ήχου. Φανταστείτε να είχε και δεύτερους ρόλους, εκεί θα πιάναμε το άβατο των 15, μια και στις μόνες άλλες κατηγορίες που θα «μπορούσε» και δεν ήταν υποψήφιο ήταν τα ειδικά εφέ και το μακιγιάζ. Η κατηγορία καλύτερης ταινίας πάντως φαίνονταν γενικά από πριν. Απλά κανείς δεν μπορούσε να ξέρει αν κατέληγε στις 8 ή τις 9 ταινίες. Έτσι, με τις εννιά χώρεσαν αμφότερα τα Αφανείς Ηρωίδες, Fences και χρύσωσαν το χάπι για το περσινό κάζο της Ακαδημίας με την απουσία έγχρωμων υποψήφιων. Για την ακρίβεια, πήγαμε στο άλλο άκρο, με τα περισσότερα ρεκόρ της χρονιάς να αφορούν έγχρωμους υποψήφιους (θα τα δούμε αναλυτικότερα πιο κάτω). Ήδη στην πρώτη αυτή κατηγορία φάνηκε η έλλειψη της Σιωπής, που σιώπησε καθ`όλη τη διαδικασία. Σας είχαμε προετοιμάσει ως προς αυτό, λέγοντας κι ότι θα ήταν ο αστάθμητος παράγοντας των βραβείων. Εντέλει, φιγουράρει μονάχα στη φωτογραφία, εκεί δηλαδή που και η Ένωση Κινηματογραφιστών είχε επισημάνει την αξία της. Άλλη ταινία που θα μπορούσε να βρίσκεται εδώ και δεν τα κατάφερε ήταν μονάχα το Jackie, αλλά μάλλον το έφαγε το «ξενόγλωσσο» όνομα του σκηνοθέτη του.
Στη σκηνοθεσία πολλοί περίμεναν το όνομα του Garth Davis (Lion) αντί αυτού του Denis Villeneuve (Arrival: Η Άφιξη), κάτι που θα συμπλήρωσε επακριβώς την πεντάδα της Ένωσης Σκηνοθετών. Αλλά εδώ έπαιξε ρόλο η πείρα, και τα Όσκαρ σε τέτοια κατηγορία δεν επικροτούν με ευκολία πρωτάρηδες. Στα σενάρια, η μόνη έκπληξη (αν κι όχι τρανταχτή) ήταν η συμπερίληψη του 20th Century Women στο αυθεντικό, λογικά στη θέση του Captain Fantastic. Ειδικά μετά την αλλαγή του Moonlight σε διασκευασμένο, ο δικός μας Αστακός δεν μοιάζει εντέλει να ένιωσε μεγάλη απειλή. Μακάρι να μιλούσαμε και για ατόφια ελληνική ταινία, κι εκεί θα έπρεπε να πάμε δεκαετίες πίσω για να βρούμε κάτι ανάλογο σε κατηγορία πέρα της ξενόγλωσσης. Η διαμόρφωση εκ των προτέρων των φαβορί έκανε ζημιά στα σενάρια των Νυκτόβιων Πλασμάτων και του Loving, ακόμα κι αν δεν είναι έκπληξη που έμειναν στην απέξω.
Οι ρόλοι. Εδώ είχαμε μονάχα δύο εκπλήξεις, ενώ χαρακτηριστικό ήταν ότι η κατηγορία του δεύτερου γυναικείου αποδείχτηκε όντως κλειδωμένη από αρκετές ημέρες πριν. Η μία έκπληξη ήταν αυτή της απουσίας της Amy Adams (Arrival: Η Άφιξη), η οποία στα βραβεία που προηγήθηκαν άρχισε να νιώθει μια ασφάλεια, αλλά την έφαγε ο άγραφος φέτος κανόνας ότι σε κάθε κατηγορία ερμηνείας έπρεπε να υπάρχει μέσα κι ένας έγχρωμος. Βέβαια, η Ruth Negga δεν ήρθε από το πουθενά, και λίγο καιρό πριν αυτή ήταν που συμπλήρωσε την πεντάδα των φαβορί, στην οποία όμως ακόμα δεν χωρούσε η Meryl Streep. Η τελευταία μονάχα μία χρονιά ξαπόστασε και επιβεβαίωσε και φέτος τον «νόμο της Καλιφόρνιας» που τη θέλει κάθε χρόνο υποψήφια. Πλέον δεν είναι η ηθοποιός με τον αριθμό ρεκόρ των 19 υποψηφιοτήτων, αλλά των 20. Το ίδιο ρεκόρ ανανέωσε για τους έγχρωμους ηθοποιούς ο Denzel Washington (φτάνοντας στις 8) και η Viola Davis (στις 3) για τις αντίστοιχες γυναίκες. Καμία παρεκτροπή στον πρώτο αντρικό, αλλά ερχόμαστε στον δεύτερο που είχε τη δεύτερη μεγάλη ερμηνευτική έκπληξη. Για δεύτερη φορά στην ιστορία, ο νικητής των Χρυσών Σφαιρών (Aaron Taylor-Johnson) δεν βρίσκεται στην πεντάδα των Όσκαρ, ενώ η πλάκα είναι ότι την πρώτη φορά που είχε συμβεί αυτό, με τον Richard Benjamin του Οι Γκρινιάρηδες, πάλι είχε χάσει τη θέση από συμπρωταγωνιστή του! Ο δε Hugh Grant που ελλόχευε για αυτή τη θέση σε όλα τα προγνωστικά, δεν είχε την τύχη να καλύψει αυτός το κενό. Στον δεύτερο γυναικείο, η μόνη σοβαρή αναφορά είναι η συμμετοχή τριών εγχρώμων ηθοποιών, κάτι που δεν έχει συμβεί ποτέ στο παρελθόν.
Η ξενόγλωσση είχε μεν τη μεγάλη έκπληξη του Tanna (πρώτη ιστορικά υποψηφιότητα ολόκληρης της Ωκεανίας στο ξενόγλωσσο), αλλά σας είχαμε ήδη κλείσει το μάτι για την καταγωγή της ταινίας από τα νησιά Βανουάτου, έναν από πλέον δημοφιλείς φορολογικούς παραδείσους. Δεν έφαγε κάποιου συγκεκριμένου τη θέση, η αλήθεια είναι ότι η πέμπτη υποψηφιότητα ήταν ορθάνοιχτη. Στα κινούμενα σχέδια επικράτησε και φέτος η τάση της Ακαδημίας τα τελευταία χρόνια να επιδοκιμάζει ταινίες εκτός ΗΠΑ, αφήνοντας έτσι με την ανεκπλήρωτη χαρά το Τραγούδα! που έδειχνε υψηλή δυναμική στα τελευταία προγνωστικά. Και στη μουσική υπήρχε κενή θέση, την οποία κάλυψε εντέλει το Passengers (μια από τις τρανταχτές φέτος αποτυχίες σε όλα τα επίπεδα, αλλά με καλή μουσική). Στα τραγούδια, εντέλει την έκλεψε τη θέση ο Justin Timberlake (Οι Ευχούληδες) με το Hidden Figures να χάνει εδώ μια υποψηφιότητα που θεωρούσε σίγουρη. Για το τραγούδι του ντοκιμαντέρ Jim: The James Foley Story δεν ήταν δα και μεγάλη έκπληξη, ειδικά αν δείτε το ποιοι είναι οι συντελεστές του. Πιο χαμηλά, οι τεχνικές κατηγορίες είχαν λογικά «μπερδέματα», ειδικότερα στις δύο καλλιτεχνικές κατηγορίες σκηνικών και κοστουμιών. Χώρεσε το Passengers και το Χαίρε, Καίσαρ! στα σκηνικά, αλλά και οι Σύμμαχοι στα κοστούμια (κατακαημένη Σιωπή...), ενώ στο μακιγιάζ έγινε το μέγα ανακάτεμα. Επιβεβαιώθηκε πάντως η υποψηφιότητα του Κύριου Όβε ως λογική συνέχεια αυτής του Ο Εκατοντάχρονος που Πήδηξε από το Παράθυρο και Εξαφανίστηκε πέρυσι. Μοντάζ και φωτογραφία όλα πρίμα (με βάση φυσικά τις προβλέψεις και τις υποψηφιότητες των Ενώσεων), ενώ στον ήχο χρύσωσε το χάπι το Sully (πριν λίγους μήνες έπαιζε για πολλά βραβεία). Ένα ακόμα αξιοσημείωτο ήταν αυτό στα ειδικά εφέ, και συγκεκριμένα η υποψηφιότητα του Ο Κούμπο και οι Δύο Χορδές. Πρόκειται για τη δεύτερη φορά στην ιστορία των Όσκαρ που συμβαίνει κάτι παρόμοιο με καρτούν, με την πρώτη να είναι το 1993 με τον Χριστουγεννιάτικο Εφιάλτη.
Ας δούμε επιγραμματικά κι ακόμα λίγα μικρά, αλλά στατιστικώς σημαντικά:
- Η Mica Levi (Jackie) είναι η πρώτη γυναίκα υποψήφια για μουσική από το 2000.
- Ο Barry Jenkins (Moonlight) γίνεται ο δεύτερος έγχρωμος υποψήφιος για σκηνοθεσία και σενάριο μαζί, μετά τον John Singleton (Τα Παιδιά της Γειτονιάς).
- Ο August Wilson κερδίζει την πλέον μακρόβια μεταθανάτια υποψηφιότητα (Fences), όντας χθες νεκρός εδώ και 11 χρόνια, 3 μήνες και 22 ημέρες.
- Ο Bradford Young (Arrival: Η Άφιξη) είναι ο πρώτος αφροαμερικανός υποψήφιος για φωτογραφία.
- Η Joi McMillon (Moonlight) είναι η πρώτη έγχρωμη γυναίκα υποψήφια για μοντάζ.
- Το Φωτιά στη Θάλασσα είναι το πρώτο υποψήφιο ποτέ ντοκιμαντέρ που μιλάει την ιταλική γλώσσα.
- Ο Raoul Peck του I Am Not Your Negro έγινε ο πρώτος υποψήφιος ποτέ από την Αϊτή για οποιοδήποτε Όσκαρ.
- Πρώτη φορά αυτή τη χιλιετία που καμία από τις ταινίες όλων των βασικών κατηγοριών δεν έχει ξεπεράσει τα 100 εκατομμύρια δολάρια εισπράξεων στις ΗΠΑ.

Επόμενο οσκαρικό ραντεβού θα έχουμε πριν τις 26 Φεβρουαρίου, όπου εκεί πλέον θα μαντεύουμε, σύσσωμο το επιτελείο μας, τροπαιούχους.

---------------------

Διαβάστε επίσης:
OSCAR 2017: Υποψηφιότητες
Όσκαρ 2017: προβλέψεις στο παρά τέσσερα...
Τα βραβεία της σεζόν 2016-2017

---