---

Παρ 28 Νοε 2003

44ο Φεστιβαλ Κινηματογραφου Θεσσαλονικης

Ανταπόκριση - Εντυπώσεις 28/11

Όγδοη μέρα του Φεστιβαλ σήμερα και, όσο κι αν δε θέλουμε να το πιστέψουμε -που θέλουμε-, απομένουν μόνο δύο μέρες μέχρι τη λήξη του. (Αγανακτισμένοι σινεφίλ μην κουνάτε από τώρα τις σαμπάνιες σας, σας βλέπω!).

Γράφαμε χθες ότι τον τελευταίο καιρό παρατηρείται μια δραστική μείωση στον αριθμό των ταινιών που παρακολουθεί καθημερινά ο μέσος σινεφίλ (μέγεθος εξ ορισμού ανύπαρκτο –σάμπως υπάρχει και παράμεσος σινεφίλ). Λέγαμε λοιπόν ότι, ενώ αρχικά ο «μέσος σινεφίλ» θα καταβρόχθιζε τουλάχιστον πέντε ταινίες τη μέρα, τώρα τελευταία φαίνεται να το ΄χει ρίξει στη δίαιτα και να αρκείται το πολύ σε τρεις. Ε λοιπόν, ουδέν ψευδέστερον τούτου! Στην πραγματικότητα, δε βλέπει ούτε τρεις! Άντε, το πολύ να δει μία (κι αυτή στην τηλεόραση...).

Εντάξει, υπερβάλλω «λίγο», αλλά τον τελευταίο καιρό παρατηρείται μια παράξενη υποτονικότητα. Πού να οφείλεται άραγε; Μήπως χάσανε όλοι τους τα λεφτά στο -γνωστό για τις φιλικές του τιμές- Kitchen Bar και δε θέλουν πλέον να το βλέπουν ούτε ζωγραφιστό; (Να σημειώσουμε, για τους μη φεστιβαλιζόμενους, ότι το «επίσημο εστιατόριο του Φεστιβάλ» βρίσκεται δίπλα από τις αίθουσες).

Μπορεί πάλι να προετοιμάζονται για την αυριανή τελετή. Φυσικά δεν αναφέρομαι στην τελετή λήξης (που θα γίνει στο Ολύμπιον), αλλά στην τελετή «ανάμματος του χριστουγεννιάτικου δέντρου, από τον δήμαρχο της πόλης κ. Βασίλη Παπαγεωργόπουλο», η οποία θα γίνει κι αυτή σχεδόν έξω από το Ολύμπιον. Γιατί όσο να ΄ναι χρειάζεται ειδική προετοιμασία για μια τέτοια τελετή (κυρίως ψυχολογικής φύσεως). Οπότε οι σινεφίλ –που αναγκαστικά θα πέσουν πάνω στην τελετή του κυρίου δημάρχου- τις τελευταίες μέρες μάλλον θα έχουν ταμπουρωθεί στο ντιβάνι του ψυχαναλυτή τους για να προετοιμαστούν για το σοκ, και πού καιρός για Joao Cesar Monteiro και Kar-wai Wong...

Ίσως πάλι να έχουν επιλέξει τις περιφερειακές εκδηλώσεις αντί για τις ταινίες –δεν τους αδικούμε. Όπως για παράδειγμα τη χθεσινή τιμητική εκδήλωση στο Νικο Παναγιωτοπουλο, στην οποία απονεμήθηκε στον σκηνοθέτη και Χρυσός Αλέξανδρος για το σύνολο του έργου του. (Είχα την εντύπωση ότι τέτοια βραβεία δίνονται μόνο σε δημιουργούς που έχουν αποσυρθεί πλέον από τη δημιουργία. Ελπίζω να μην υπονοεί κάτι το Φεστιβάλ για τον σκηνοθέτη...).

Μεταξύ άλλων, στην τελετή μίλησε και ο Γιάννης Μπακογιαννόπουλος. «Ο Παναγιωτοπουλος σφραγίζει τις αντιδράσεις μας με την μοναδική προσωπικότητά του, με την αφοπλιστική μαγεία του κινηματογράφου. Κοιτάζοντας τώρα, με προοπτική 30 χρόνων, αντιλαμβανόμαστε ότι αυτό το σύνθετο, το οποίο μας προσφέρει, είναι κατά βάθος απλό. Ο Παναγιωτοπουλος είναι ποιητής».

(Το γεγονός ότι είμαστε ποιητικός λαός δεν επιβεβαιώνεται μόνο από τα δύο Νόμπελ ποίησης που μας έχουν δοθεί, αλλά και από την ευκολία με την οποία χρησιμοποιούμε τη λέξη ποίηση για να περιγράψουμε το οτιδήποτε. Από έναν πετυχημένο μουσακά -«μμμ, ποίηση!»- μέχρι το έργο του Παναγιωτοπουλου).

Μια κασσετίνα να! Με το συμπάθειο... (ο Τεό απαντά στις ερωτήσεις του Cine.gr)

Επίσης, σήμερα έγινε ανοιχτή συζήτηση με το Θοδωρο Αγγελοπουλο, στην αίθουσα Παύλος Ζάννας. Η συζήτηση άρχισε γύρω στις 14:40 και, όσο κι αν ακούγεται απίστευτο, δε διήρκεσε μια αιωνιότητα (ούτε καν μια μέρα). Ολοκληρώθηκε –άκουσον άκουσον!- μόλις πενήντα λεπτά αργότερα.

Φυσικά, από μια τέτοια εκδήλωση δε θα μπορούσε να λείπει ο εκλεκτός cineργάτης –και ειδικός περί τα αγγελοπουλικά- Βασίλης Σωτηρόπουλος. Ήταν μάλιστα ο πρώτος που υπέβαλε ερώτηση, ύστερα από μια μικρή εισήγηση του σκηνοθέτη. Ρώτησε λοιπόν αν ήταν αληθής η φήμη που ήθελε μερικές από τις μπομπίνες του Λιβαδιού που δακρύζει να έχουν χαθεί σε κάποιο λεωφορείο του ΚΤΕΛ. Ο Theo επιβεβαίωσε τη φήμη ενημερώνοντάς μας ότι οι μπομπίνες τελικά βρέθηκαν (επιστράφηκαν ένα μήνα μετά από έναν φοιτητή, ο οποίος τις βρήκε στο δωμάτιο ενός φίλου του). Αλλά, εντωμεταξύ, ο σκηνοθέτης είχε ξαναγυρίσει το μέρος του φιλμ που χάθηκε, «και μάλιστα καλύτερα»...

Επίσης, πληροφορηθήκαμε ότι είναι έτοιμο το Λιβάδι που δακρύζει, και θα προβληθεί μάλιστα στο Φεστιβάλ του Βερολίνου, ενώ στη χώρα μας, το λιβάδι θα δακρύσει είτε το Φεβρουάριο είτε ταυτόχρονα με το Φεστιβάλ του Βερολίνου. Ακόμη, μας είπε ότι δεν είναι βέβαιο αν τελικά οι επόμενες δύο ταινίες της τριλογίας του θα γυριστούν, γιατί αυτό θα εξαρτηθεί από διάφορες επαφές που πρέπει να γίνουν. Πάντως, αν πραγματοποιηθούν οι ταινίες, ανάμεσα στους πρωταγωνιστές θα φιγουράνουν ονόματα όπως αυτά των Harvey Keitel, Michelle Pfeiffer, Elias Koteas, Sean Penn ή (;) Dennis Hopper.

Επίσης, μας ανακοίνωσε ότι ετοιμάζει την έκδοση 12 DVD, που θα περιέχουν παραλειπόμενα των ταινιών του. «Ίσως κομμάτια που έχω παραμερίσει, να μπουν στα DVD που ετοιμάζω, όπου θα υπάρχουν πολλά στοιχεία για κάθε ταινία. Σκέφτομαι ακόμη και να συμπεριληφθούν και παλιές συνεντεύξεις, έτσι ώστε να χρονολογείται όχι μόνο η ταινία, αλλά και τα στοιχεία που την περιέβαλαν. Σ` αυτό το στάδιο της προετοιμασίας των DVD βρίσκομαι αυτό το διάστημα».

Εν αναμονή των DVD λοιπόν, και της Τελετής Φώτισης του Χριστουγεννιάτικου Δέντρου (μόνο με κεφαλαία μπορούμε να αναφερθούμε σε ένα τέτοιο κοσμοϊστορικό συμβάν), ανανεώνουμε το ραντεβού μας για αύριο. (Αν δε μας έχει πλακώσει εντωμεταξύ το δέντρο, το οποίο είναι και μια γκουμούτσα «να» με το συμπάθιο...).

---