Όταν η Mae West στην πρώτη της κινηματογραφική εμφάνιση, στο Night after Night, απαντούσε στην μάλλον κοινότυπη παρατήρηση Goodness, what beautiful diamonds! με την ατάκα Goodness had nothing to do with it, dear! δεν φανταζόταν ότι εκείνη ακριβώς την στιγμή μετατρέπονταν στο πρώτο σεξ σύμβολο της ποπ κουλτούρας, την αρχετυπική femme fatale…Ή μάλλον ας μην το παρατραβάμε. Πρόκειται για την Mae West. Πιθανότατα ήταν βέβαιη για αυτό.

Η Mae West επί συναπτά έτη, «ξόρκισε» όλα τα ταμπού του κοινού της πάνω στο σανίδι, προκάλεσε τριγμούς στην κινηματογραφική βιομηχανία με τους κεκαλυμμένους ( ή καμία φορά όχι και τόσο) σεξουαλικούς υπαινιγμούς επί οθόνης, σκανδάλισε την αμερικανική, βαθύτατα πουριτανική, κοινωνία και την έφερε αντιμέτωπη με τους χειρότερους φόβους της, την ομοφυλοφιλία, την σεξουαλική απελευθέρωση, την ποικιλία των ερωτικών προτύπων, και… μη γελιόμαστε, η ανταπόκριση των θεατών στις καλλιτεχνικές της επιλογές ήταν τελικά αυτή που οδήγησε κατευθείαν στον περίφημο Motion Picture Production Code που θα ήλεγχε ( και συμμάζευε, και πετσόκοβε, και λογόκρινε – απλώς διαλέξτε λέξη) το κινηματογραφικό υλικό πριν βγει στις αίθουσες τουλάχιστον για καμιά 25αριά χρόνια εφεξής. Η ίδια σάρκασε την λογοκρισία με τον μοναδικό της τρόπο I believe in censorship! After all I have made o fortune out of it!

Η Mae West ουδέποτε απασχόλησε τον κουτσομπολίστικο τύπο της εποχής με ερωτικές ατασθαλίες ( εκτός από κάποιες που επίτηδες σκηνοθετούσε ) ή με σκάνδαλα της προσωπικής της ζωής. Αντιθέτως μάλιστα αυτή υπήρξε σχετικά διακριτική, χαμηλών τόνων και αποτελείται στην ουσία από έναν γάμο με τον Frank Wallace που κράτησε 30 χρόνια ( αν και έζησαν πολύ λίγο μαζί – και αυτό, κυρίως χάρη στην επιμονή της Mae να αγνοεί την ομοφυλοφιλία του) και τον οποίο η ίδια δεν παραδέχτηκε ποτέ δημοσίως ( ούτε όταν βγήκαν στην επιφάνεια οι άδειες γάμου) και από ένα εξίσου χαμηλόφωνο διαζύγιο που έβαλε τέρμα σ’ αυτόν τον σχεδόν μουγκό γάμο! Ο λόγος για τον οποίο το όνομά της από μόνο του αποτελούσε σκάνδαλο σχετίζεται αποκλειστικά με την καριέρα της, την θεατρική και την κινηματογραφική. Η «επικινδυνότητα» που απέδιδαν στην Mae δεν είχε να κάνει με την αισθησιακή της παρουσία τόσο ή με τις προκλητικές της εμφανίσεις, ούτε καν με το πλούσιο μπούστο της. Η γλώσσα της ήταν που θορυβούσε τους επικριτές της και θεματοφύλακες της κοινωνίας, η γλώσσα με την οποία μετέτρεπε το σεξ σε κωμωδία. Και όλοι ξέρουμε την απήχηση που έχουν οι κωμωδίες στο κοινό. Ο λόγος ήταν το όπλο που επέλεξε για να επιτεθεί στην αδράνεια της αμερικανικής κοινωνίας και να ανατρέψει οτιδήποτε politically correct.

Η Mary Jane West γεννιέται το 1893. Είναι μόλις πέντε ετών όταν ξεκινάει την καριέρα της στην σκηνή του vaudeville και μόλις 14 όταν αποκτά φήμη με το παρατσούκλι The Baby Vamp. Η μικρή Mae όμως είναι εξαιρετικά ευφυής και πολύ προοδευτική. Το να αποτελέσει το επόμενο αναλώσιμο σεξ σύμβολο της κινηματογραφικής βιομηχανίας της φαίνεται τουλάχιστον βαρετό. Την ενδιαφέρει να ταράξει τα νερά, να αφήσει ανεξίτηλο αποτύπωμα.

H Mae, κατά την διάρκεια της μακράς θητείας της στο vaudeville, αποκτά πείρα και κυρίως αφομοιώνει χρήσιμα στοιχεία και τεχνικές έκφρασης κάθε καλλιτέχνη με τον οποίο τυχαίνει να συνεργαστεί. Παρακολουθώντας δε, τον Bert Lahr, ένα από τα μεγαλύτερα αστέρια του burlesque ( εσείς τον γνωρίζετε από τον ρόλο του Cowardly Lion στον Μάγο του Οζ ή αν όχι, τώρα τον μάθατε), θαυμάζει τον, πάντα στα όρια, τρόπο με τον οποίο ερμηνεύει gay ρόλους χωρίς να μπορεί κανείς του το προσάψει. Μαθαίνει ότι το σωστό timing στο αστείο είναι το βασικότερο πράγμα και μελετώντας την αντίδραση του κοινού αντιλαμβάνεται ότι με την κωμωδία μπορείς να πεις τα πάντα διότι το γέλιο εξουδετερώνει κάθε άμυνα του κοινού. Όλα εξαρτώνται από τις λέξεις που επιλέγεις να προφέρεις και από τον τρόπο που αυτές εκφέρονται.

Το 1926 η πολυσυλλεκτική της προσωπικότητα της κάνει μία εκρηκτική εμφάνιση στο Broadway. Το έργο ονομάζεται SEX και το έχει γράψει και σκηνοθετήσει η ίδια, ενώ δεν έχει διστάσει να επωμιστεί και την ευθύνη της παραγωγής ( με χρήματα που δανείστηκε από την μαμά της). Η υπόθεση αφορούσε μία γυναίκα, πόρνη σε έναν οίκο ανοχής του Μόντρεαλ, στην ιστορία της οποίας η συγγραφέας επεφύλασσε happy end! Το αποτέλεσμα του εγχειρήματος δεν ήταν το σύνηθες αν και θεωρώ ότι στην ίδια δεν μπορεί να προκάλεσε κάτι παραπάνω από ένα ειρωνικό μειδίαμα. Η Mae συλλαμβάνεται και περνάει 10 μέρες στην φυλακή για προσβολή της δημοσίας αιδούς (!) γεγονός που όπως καταλαβαίνετε καθόλου δεν είχε ως κατάληξη την πολυπόθητη συμμόρφωση της καθώς την επόμενη χρονιά επανήλθε δριμύτερη με το Drag. Τελικώς το Drag δεν ανέβηκε ποτέ καθώς το κεντρικό του θέμα ήταν η ομοφυλοφιλία. Παραδόξως, το σκάνδαλο που προκάλεσε η θεατρική συγγραφέας-ηθοποιός-σκηνοθέτις-παραγωγός! δεν τραυμάτισε καθόλου την καριέρα της. Μα καθόλου όμως!

Ακολουθούν το The Pleasure Man (1928) και το έργο που έκανε θραύση στο Broadway, Diamond Lil. H Mae είναι έτοιμη πλέον να κατακτήσει το Hollywood. Ακριβώς την κατάλληλη στιγμή. Με την αυγή των talkies! Όταν η τεχνολογία της επιτρέπει να ξεστομίσει τις αμίμητες και τόσο εύστοχες ατάκες της. Το 1932 και αρκετά ώριμη, στην ηλικία των σαράντα, κάνει το κινηματογραφικό της ντεμπούτο με μία ταινία που γυρίστηκε για να προωθήσει την καριέρα του George Raft.

Night after Night λοιπόν, και η παρουσία της στην ταινία έχει τέτοια απήχηση (ο ίδιος ο Raft είπε: She stole everything but the cameras) ώστε εξασφαλίζει στην Mae ένα μαγικό συμβόλαιο που της επιτρέπει να γυρίζει ταινίες, βασισμένες σε δικά της κείμενα. Και…. Goodness had nothing to do with it!

Στο Hollywood βέβαια η δυνατότητα της Mae να ελέγχει πλήρως του διαλόγους των ταινιών της περιορίστηκε αισθητά. Στα πρώτα της φιλμ She done him wrong, I’ am no angel και The Belle of the nineties φέρει το σύνολο της ευθύνης των διαλόγων του φιλμ, σ’ αυτά όμως που ακολουθούν, όπως το Klondike Kate, αρχίζουν τα δύσκολα, καθώς η Mae είχε φροντίσει να πατήσει και τον κάλο του μεγιστάνα του Τύπου William Randolph Hearst με μία σπόντα για την υποκριτική ικανότητα της «υψηλής» ερωμένης, Marion Davies. Ο Hearst ξεσηκώνει μία σταυροφορία εναντίον της μέσα από τα έντυπά του αποκαλώντας την «απειλή για τον ιερό θεσμό της αμερικανικής κοινωνίας» και τέρας λαγνείας. Η πασίγνωστη ατάκα που εκστομίζει προς έναν γκάνγκστερ επί οθόνης- Is that a gun in your pocket or are you just happy to see me ? -δεν βοήθησε την κατάσταση. Αυτή θα πρέπει να είναι και η εποχή που μπαίνει τέλος στις τολμηρές, ριζοσπαστικές κωμωδίες που βασίστηκαν στα πρώτα γραπτά της. Η Mae συνεχίζει ως ένα βαθμό ακάθεκτη τελειοποιώντας την ικανότητα της να εκφέρει διφορούμενο λόγο. Οι ατάκες της βρίθουν υπαινιγμών παρ’ όλα αυτά δεν δίνουν πάτημα για μπλεξίματα με τους λογοκριτές της. Η Paramount ωστόσο το 1938 δεν ανανεώνει το συμβόλαιό της

Η Mae West γύρισε εννέα ταινίες από το 1932 έως το 1940 οκτώ από τις οποίες βασίζονταν σε δικά της κείμενα.

- Night after Night – 1932
- She done him wrong –1933 ( When a woman goes wrong the men go right after her!)
H η εν λόγω ταινία αποτελούσε την κινηματογραφική διασκευή του θεατρικού της έργου Diamond Lil και διεκδίκησε εκείνη την χρονιά το academy award καλύτερης ταινίας. Μην ρωτάτε αν το πήρε, μην ρωτάτε…

- I am no Angel – 1933 ( When I’m good I’m very good but when I’m bad I’m better)
Η ταινία αντιμετώπισε προβλήματα με την λογοκρισία εξαιτίας του στίχου Nobody does it like a Dallas man. Όταν η Mae δέχτηκε να τροποποιήσει τον στίχο – Nobody loves me like a Dallas man – το National Board of Review έδωσε την άδεια να προβληθεί η ταινία. Δεν θα ήμασταν παράλογοι αν υποστηρίζαμε ότι οι δύο προαναφερθείσες ταινίες κατέστησαν την σύνταξη του Motion Picture Production Code αναγκαιότητα για το κινηματογραφικό κατεστημένο.

- Belle of the Nineties – 1934 (-You certainly know the way to a man`s heart.
-Ah funny too, ‘cause I can’t cook!)
Ο τίτλος της ταινίας αρχικά ήταν It ain’t no sin και για την προώθηση του είχαν εκπαιδευτεί 40 παπαγάλοι να επαναλαμβάνουν την φράση διαρκώς, την ημέρα της πρεμιέρας. Φυσικά το γραφείο Hays δεν μπορούσε να το επιτρέψει αυτό και αναγκάζει τους συντελεστές να αλλάξουν τον τίτλο της ταινίας. Ειδικά όταν διαπιστώνει ότι άμα τη εμφανίσει της αφίσας, ομάδες ιερωμένων διαδήλωσαν έξω από το Broadway με πλακάτ τα οποία έγραφαν: «IT IS!»

- Goin’ to Town – 1935 (- What excuse has a gal like you for runnin’ around single?- I was born that way)
- Klondike Annie – 1936 (Whenever I’m caught between two evils I take the one I never tried)
- Go west young man-1936
Η ολοκλήρωση αυτής της ταινίας βρίσκει την Mae West να είναι η πιο ακριβοπληρωμένη ηθοποιός της εποχής της.

- Everyday’s a holiday – 1937
- My little Chickadee – 1940 ( Mmmm funny, every man I meet wants to protect me, I can’t figure out what from)

Η Mae εγκαταλείπει την κινηματογραφική της καριέρα μία εποχή που βάλλεται πανταχόθεν. Το κάνει χωρίς βαριά καρδιά. Ούτως ή αλλιώς πάντα θεωρούσε ότι το θέατρο της παρείχε μεγαλύτερη ελευθερία έκφρασης και σ’ αυτό επιστρέφει για τα επόμενα είκοσι χρόνια, γράφοντας και πρωταγωνιστώντας σε αρκετά έργα. Το 1959 γράφει την αυτοβιογραφία της με τον εύστοχο τίτλο Goodness had nothing to do with it και σε προχωρημένη ηλικία το 1978 επιστρέφει στην μεγάλη οθόνη με το τελευταίο και χειρότερό της φιλμ, Sextette ( I’m the girl who works for Paramount all day and Fox all night!)

Δύο χρόνια αργότερα πεθαίνει μετά από μία σειρά εγκεφαλικών που υπέστη στην ηλικία των 87 χρόνων.

46 χρόνια καριέρας, 12 φιλμ, ένας σεβαστός όγκος θεατρικών κειμένων, μία συλλογή από ατάκες που έχουν μείνει στην ιστορία, μία προσωπικότητα που σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη και ένα πορτραίτο από τον Νταλί που τα λέει όλα! Mae West, ιέρεια της ανατροπής ή τέρας λαγνείας?