ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΙΕΣΤΗΡΙΟΥ...
- Αριθμός ταινιών: 22316
- Αριθμός συν/τών: 759967
- Πρόγραμμα 300 Κινηματογράφων και 18 τηλεοπτικών σταθμών


Περιεχόμενα
Σάβ 03 Μαϊ 2014
5Χ5 on Cult by Zisis: Sci-Fi of all KindsΣάβ 05 Απρ 2014
5Χ5 on Cult by Zisis: Forgotten BogartΣάβ 08 Μαρ 2014
5Χ5 on Cult by Zisis: Costumed AdventuresΣάβ 25 Ιαν 2014
5Χ5 on Cult by Zisis: The Other 1970`sΣάβ 30 Νοε 2013
5Χ5 on Cult by Zisis: Post-Apocalyptic SciFiThis is...cult!
Δευ 09 Σεπ 2002
Blue Velvet (1986)

Από πού να ξεκινήσεις και που να τελειώσεις μ’ αυτήν την ταινία: Θέμα της η ψυχοπαθολογία της αμερικάνικης επαρχίας, αγαπημένο περιβάλλον του Lynch σε όλες σχεδόν τις ταινίες του, καθώς είναι και το περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσε. Η ανάδειξη του ‘αρρωστημένου’, της νοσηρότητας που μπορεί να κρύβεται πίσω ένα τέτοιο ειδυλλιακό setting, είναι ο κύριος στόχος της ταινίας. Στόχος που επιτυγχάνεται όχι μόνο με την παραδοσιακή μέθοδο ενός φιλμ-νουάρ, μιας αστυνομικής νουβέλας, αλλά και με τις αντιθέσεις ανάμεσα στο καθημερινό και το ασυνήθιστο, το εφησυχαστικό και το φρικιαστικό, το γνωστό και το απόκοσμο. Αντιθέσεις με τις οποίες παίζει ο Lynch με εξαιρετική ευκολία και μας δείχνουν πόσο ασαφή είναι τα όρια ανάμεσα στο Καλό και το Κακό.
Η ταινία είναι από την αρχή γεμάτη συμβολισμούς που θέλουν να δείξουν ακριβώς αυτό. Άσπροι, φρεσκοβαμμένοι φράχτες, έντονα χρώματα, ηλιόλουστες μέρες, χαρούμενα γελαστά πρόσωπα δείχνουν την εξωτερική ομορφιά και γαλήνη. Όμως αμέσως ένα εγκεφαλικό, μαύρα έντομα και το σκοτεινό δωμάτιο του νοσοκομείου μας προειδοποιούν ότι κάτι δεν πάει καλά, κάτι Κακό υπάρχει κάτω από όλα αυτά.
Οι συμβολισμοί αυτοί είναι διάσπαρτοι σε όλοι την ταινία, ακόμη και στους χαρακτήρες. Η Sandy (Laura Dern), από την αρχή της ταινίας εμφανίζεται με έντονα χρώματα στα ρούχα της και σε καμία σκηνή της ταινίας δεν εμφανίζεται με κάτι σκούρο. Στο ίδιο πλαίσιο κινείται και η μητέρα της, όπως και όλα τα μέλη της οικογένειας του Jeffrey.
Στο αντίθετο άκρο, ο Frank (Dennis Hopper), όπως και η Dorothy (Isabella Rossellini), είναι πάντα ντυμένοι με σκοτεινά χρώματα. Το γεγονός μάλιστα ο Frank εμφανίζεται σχεδόν αποκλειστικά τη νύχτα, δείχνει πόσο βαθιά ανήκει στο σκοτεινό τμήμα της πόλης.
Ο Jeffrey (Kyle MacLachlan) είναι ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στους δύο κόσμους, γι’ αυτό φορά πότε ανοιχτόχρωμα και πότε σκουρόχρωμα ρούχα, ανάλογα με τον κόσμο στον οποίο παίζει. Δεν είναι τυχαίο ότι η φόρμα που φορά όταν μπαίνει για πρώτη φορά στο σπίτι της Isabella Rosselini, σκηνή που σηματοδοτεί οριστικά το πέρασμά του στην άλλη πλευρά, είναι μαύρη. Αντιθέτως τα ρούχα που φορά ξαπλωμένος στη βεράντα του, όταν όλη η ιστορία έχει τελειώσει, είναι λευκά.
Αυτοί οι συμβολισμοί και οι εναλλαγές των φωτεινών με τις σκοτεινές σκηνές, μας κρατούν σε ένταση και αγωνία σε όλη τη διάρκεια της ταινίας. Μάλιστα, όταν λίγο πριν την κορύφωση και τη λύση του μυστηρίου, οι δύο κόσμοι μπλέκονται, με τον Jeffrey και την Sandy να βγαίνουν μαζί ντυμένοι στα μαύρα και τα χρωματιστά αντίστοιχα, καταλαβαίνουμε ότι κάτι δεν πάει καλά, κάτι πρόκειται να συμβεί.
Ο Lynch ωστόσο δεν αποφεύγει μερικές υπερβολές, όπως οι σκηνή του βιασμού, το παίξιμο του Hopper καθ’ όλη σχεδόν τη διάρκεια της ταινίας, αλλά και οι γκριμάτσες της Laura Dern στη σκηνή της αποκάλυψης της προδοσίας από τον Jeffrey (που μάλλον γέλιο προκαλούν, παρά θλίψη και συμπόνια). Αλλά αυτά είναι εντελώς ασήμαντα σ’ αυτήν την καταπληκτική ταινία, αυτό το ταξίδι μεταξύ ονείρου και εφιάλτη.
Μυστηριώδης, νοσηρή, εφιαλτική, 100% David Lynch, 100% cult.
Βαθμολογία 9/10.
Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια. Στείλτε το πρώτο!
Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.
Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.