Cine Tv
Παρ 29 Οκτ 2004
Το «ΟΧΙ» του ’40 και αυτό του ’04, όπως τα μαθαίνουμε από την TV
Όπως κάθε χρόνο τέτοια εποχή, έτσι και φέτος βγάλαμε τις σημαίες στα μπαλκόνια, για πρώτη φορά μετά το Euro, για να μην ξεχνιόμαστε, παρελάσαμε, ακούσαμε τα εμβατήριά μας, καμαρώσαμε τα περήφανα όπλα που μας πούλησαν, θυμηθήκαμε τις γνωστές ελληνικές ταινίες της εποχής και, βέβαια, με έκρηξη «πατριωτισμού» αποκηρύξαμε τους αλλοδαπούς σημαιοφόρους. Γονείς τρέχουν αλλόφρονες στους δρόμους, σχολεία καταλαμβάνονται (λόγος επέμβασης εισαγγελέα, παρεπιπτόντως), δημοσιογράφοι καταδιώκουν κόσμο κάθε ηλικίας, φύλου και καταγωγής μέχρι να τους δηλώσει κάποιος ότι ο υποδεέστερος αλβανός, ουκρανός, μογγόλος δεν αξίζει να κρατά την ένδοξη γαλανόλευκη, κάτι που δεν θα ίσχυε όμως αν επρόκειτο για γερμανό ή αμερικάνο. Η γραφικότητα της Μπανανίας καλά κρατεί.
Γιατί το «ΟΧΙ» που σήμερα γιορτάζει ο νεοέλληνας δεν αντιπροσωπεύει την ηρωική στάση των παππούδων και την προσήλωση σε χαμένες αρχές όπως η εντιμότητα και το καθήκον σε αγώνα εκ των προτέρων καταδικασμένο, αλλά μάλλον την άρνηση για σοβαρότητα και αξιοπρέπεια, για ανεκτικότητα και αποδοχή, για αυτοκριτική και, τέλος πάντων, σεβασμό σε οτιδήποτε. Ζήτω ο αιώνιος χαβαλές! Και του χρόνου! Α, και στο μεταξύ, στρώστε τα παιδιά σας (όσοι έχετε) να διαβάσουν και αφήστε τις ξενοφοβίες, τους εθνικισμούς και την καταξίωση μέσα απ’ το Fame Story. H TV μπορεί να ανοίγει και επιλεκτικά, με αφορμή τα παρακάτω προτεινόμενα.
|
Δράμα (;) του 2002 με βραβείο σκηνοθεσίας στις Κάννες. Καλώς ήρθατε στο μυστηριώδη κόσμο του David Lynch. Νεαρή ομορφότατη κοπέλα γλιτώνει από τροχαίο με έπαθλο βαριάς μορφής αμνησία. Σε μια αναζήτηση των πάντων ουσιαστικά, βρίσκει καταφύγιο σε σπίτι του Λος Άντζελες όπου τη φιλοξενεί άλλη νεαρή ομορφότατη ανερχόμενη ηθοποιός, η οποία τη βαφτίζει, την περιποιείται, τη βοηθά να ξαναβρεί τον εαυτό της με τη βοήθεια των ερεθισμάτων του περιβάλλοντος και …τα φτιάχνει μαζί της, ό,τι πρέπει για φαντασίωση, δηλαδή. Σε μια ταινία του Lynch βέβαια το σενάριο συνήθως λειτουργεί ως background στην επιβλητική εικόνα και στον καθηλωτικό ήχο που διαμορφώνουν την χαρακτηριστική του «ονειρική» ατμόσφαιρα. Όπως σε όλες τις προηγούμενες, μην επικεντρωθείτε στην αφήγηση, γιατί μάλλον θα χάσετε το μπούσουλα και θα πείτε και «τι βλακεία είναι αυτή». Δώστε την αναγκαία βαρύτητα στην τέχνη, στην αίσθηση, στο συναίσθημα και αφεθείτε στο σκοτάδι στο οποίο βρίσκεται και η «Ρίτα».
|
Κυριακή 31/10, 01.15 ΝΕΤ |
|
Ταινία μυστηρίου Γαλλικής παραγωγής του 2002. Έξυπνο, ελαφρύ θριλλεράκι με κωμική διάθεση, εκτυλίσσεται εξ ολοκλήρου μέσα σε σπίτι, σε θεατρικά πρότυπα και επιχειρεί μέσα σε κλειστό πλαίσιο να ξεδιπλώσει ολόκληρο το φάσμα της γυναικείας φύσης (πράγμα αδύνατο, αν και το θέμα παρουσιάζεται από κάθε δυνατή οπτική γωνία). Πάτερ φαμίλιας βρίσκεται μια καλή πρωία δολοφονημένος σε μια βίλα όπου φιλοξενούνται επίσης οκτώ γυναίκες: σύζυγος, 2 κόρες, πεθερά, κουνιάδα, αδερφή, υπηρέτρια και μαγείρισσα και όλες ύποπτες. Μια λέξη έρχεται αμέσως κατά νου. Hitchcock, στον οποίο φέρνει πολύ η ταινία, αλλά έχει χαρακτήρα και δεν γδέρνει ούτε κουράζει. Σε οποιονδήποτε, ακόμη και οι μισές γυναίκες θα φαίνονταν πολλές μέσα στο ίδιο σπίτι, αλλά σίγουρα όχι οι συγκεκριμένες οκτώ, που αποτελούν τη γαλλική γυναικεία αφρόκρεμα του πρόσφατου παρελθόντος και του σήμερα. Ανείπωτο κάλλος.
|
Πέμπτη 4/11, 23.00 ΝΕΤ |
|
Δράμα, πρώτη σκηνοθετική προσπάθεια του Αντώνη Νικοπολίδη look alike του 2002. Αξιόλογη ταινία, παρά τις λογικές επιφυλάξεις που θα μπορούσε να έχει κανείς, αφού φαίνεται ότι ο George, που κρατά και για τον εαυτό του δευτερεύοντα ρόλο, έζησε και έμαθε από τον μέντορα και κολλητό Soderbergh. Πετυχημένος αμερικανός τηλεοπτικός παρουσιαστής αποκαλύπτει την part time δουλειά του, που είναι να σκοτώνει για λογαριασμό της CIA, με σταδιακή σύγχυση ρόλο και φλερτ με την παράνοια. Kάτι σαν το Μικρούτσικο, μόνο που αυτός είναι το βράδυ εραστής. Το σενάριο βασίζεται στην αυτοβιογραφία του πρωταγωνιστή, και λέγεται ότι έχει αληθινή βάση. Εξαιρετικό μοντάζ, τα γνωστά κολπάκια με το φως και τη φωτογραφία, πολύ καλός ρυθμός και συμπαθητικό το αποτέλεσμα. Και εις ανώτερα.
|
Πέμπτη 4/11, 22.00 ALPHA |
| Μαύρη κωμωδία καταστάσεων του 2000. Τρομερή φωτογραφία, ακόμη καλύτερη μουσική και κριτική ανάλυση ηθών και σεξουαλικής ζωής με φόντο το εξωγήινο Ρέϊκιαβικ και την ιδιόμορφα έντονη νυχτερινή ζωή του παρόλο το τσουχτερό κρύο. Ο άνεργος πρωταγωνιστής τριανταρίζει, ζει ακόμη με τη μαμά και δεν δείχνει και τρομερή φιλοδοξία μεταξύ μας, μέχρι που γνωρίζει την Ισπανίδα δασκάλα χορού της μαμάς και αναθεωρεί. Εξαιρετικοί οι χαρακτήρες και οι ερμηνείες αντίστοιχα, ειδικά από τη γνωστή και αναμενόμενη Ισπανίδα μούσα. Όποιος θέλει μπορεί να συνεισφέρει στον αγώνα που κάνω να μαζέψω τα απαραίτητα κονδύλια για εκδρομή στην Ισλανδία. Όλες οι προσφορές δεκτές.
|
Τετάρτη 3/11, 22.00 ΕΤ3 |
| Βιογραφική ταινία του σκηνοθέτη, αφιέρωμα στο glam rock του 1998. Glitter. Πολύ glitter και συνιστάται κυρίως στους οπαδούς του τρίου Bowie, Pop, Reed της εποχής Βερολίνου ‘70s με τη σεξουαλική απελευθέρωση στο απόγειο. Δημοσιογράφος παρακολουθεί ροκ σταρ από τα πρώτα του βήματα μέχρι που αποθεώνεται, σκηνοθετεί τη δολοφονία του και εξαφανίζεται από το προσκήνιο για να επανεμφανιστεί πολύ αργότερα με διαφορετική ταυτότητα. Πολύ καλός ο Haynes στην ανασύνθεση του glam κόσμου και της περιρρέουσας ατμόσφαιρας, με αντιπροσωπευτικά κουστούμια και δυνατό soundtrack με τρανές συνεργασίες που άφησε εποχή. Οι ανερχόμενοι, τότε, Ewan McGregor και Christian Bale αρκούντως πειστικοί και όπως απαιτεί η περίσταση, πληθωρικοί. Space oddity και άγιος ο Θεός.
|
Παρασκευή 5/11, 00.30 ΕΤ3 |
(6,5/10)