---

Κυρ 19 Δεκ 2004

ΟΙ ΘΑΛΑΣΣΙΕΣ ΟΙ ΧΑΝΤΡΕΣ (1967)

«Καντήλι καίει ένας καημός
θα γίνει απόψε χαλασμός
πηγάδι ανοίχτηκε βαθύ
απόψε κάποιος θα χαθεί.»,
τραγουδούσε ο Πουλόπουλος το 1967 στην ταινία της Φίνος Φιλμ, «οι θαλασσιές οι χάντρες» και αυτό που χάθηκε ήταν τελικά ένα παραδοσιακό δείγμα ‘ανδρισμού’ , ένα μουστάκι. Το μουστάκι του Φώτη Τσιπούρα, του βαρύ και ασήκωτου μάγκα, που θυσιάζει αυτήν την εικόνα στο βωμό του έρωτα.

Η ιστορία της ταινίας με θέμα – πρόσχημα τον έρωτα ενός υπέρμαχου του μπουζουκιού και μιας ροκ τραγουδίστριας ξεκινάει όταν ο Τζιμ, Ελληνοαμερικανός, έρχεται στην Ελλάδα με σκοπό να ανοίξει μια μπουάτ για τουρίστες. Στον δρόμο του μπαίνει ο Κώστας Πίτουρας (Κώστας Βουτσάς) με την παρέα του και αποφασίζουν να συστήσουν τον Τζίμ στον Φώτη (Φαίδων Γεωργιτση) ο οποίος είναι το πρώτο μπουζούκι στην ταβέρνα του Απόστολου. Κάποια μέρα όμως στην γειτονιά τους ανοίγει ένα νέο κέντρο με μοντέρνα μουσική στο οποίο τραγουδάει ένα γυναικείο συγκρότημα με τραγουδίστρια την Μαίρη (Ζωή Λάσκαρη). Ένα συγκρότημα με ηλεκτρικές κιθάρες, ένα γιεγιέδικο γκρουπ και η σύγκρουση στα είδη μουσικής που υπηρετούν Φώτης και Μαίρη είναι μεγάλη. Ο έρωτας όμως έρχεται να λύσει κάθε διαφορά.

Μουσική κωμωδία του δίδυμου Δαλιανίδη – Πλέσσα με ηθοποιούς όλο το γνωστό επιτελείο του Δαλιανίδη, - Κ. Βουτσά, Φ. Γεωργίτση, Ζ. Λάσκαρη, Μ. Χρονοπούλου, Γ. Βογιατζή, Μ. Καραγιάννη. Πραγματεύεται την σύγκρουση γιεγιέδικης και μπουζουκοειδούς μουσικής κάτω από τις σκηνοθετικές οδηγίες του Δαλιανίδη.

Η σύγκρουση όμως αυτή δεν περιορίζεται απλά στο είδος της μουσικής. Μεταφέρεται και στα κοινωνικοοικονομικά στρώματα καθώς η Μαίρη αποτελεί απόγονο αριστοκρατικής οικογένειας, ενώ ο Φώτης και η παρέα του ανήκουν στην κατώτερη οικονομική τάξη. Σύνθεση των ηρώων διαταξική, (φιλόδοξοι μικροαστοί, τραγουδιστές όπως η Χρονοπούλου, μουσικοί όπως ο Γεωργίτσης, μικροπωλητές όπως ο Βουτσάς, αλλά και γόνοι πλουσίων οικογενειών όπως η Λάσκαρη) τρόπος που συμβάλλει στην προβολή του δυτικού τρόπου ζωής, ενός τρόπου που αμφισβητεί την παράδοση και τονίζει το μοντέρνο στοιχείο.

CRAZY GIRL I LOVE YOU τραγουδάει το συγκρότημα των κοριτσιών ( την Λάσκαρη ντουμπλάρει η Αλέκα Κανελλίδου) και μαζί με τους ξενόγλωσσους στίχους και την δυτική μουσική, παρατηρούμε αλλαγή και στο ντύσιμο. Μοντέρνο στυλ με μίνι φούστες κλπ. Παρόλα αυτά αξίζει να σημειωθεί ότι ο μοντερνισμός αυτός παρουσιάζεται ως καρικατούρα χωρίς να αμφισβητεί σε βάθος τις παραδοσιακές αντιλήψεις.

Οι ήρωες ακολουθούν τους χαρακτήρες και τα χαρακτηριστικά που τους σκιαγραφούν και στα αλλά παρόμοια μιούζικαλ του Δαλιανίδη. Αρκεί να θυμηθεί κανείς τον Κ. Βουτσά στο «ραντεβού στον αέρα», ως κομπιναδόρο, θρασύ, ευρηματικό, αστειούλη και σκληρό άντρα και τον Κ. Βουτσά στον ρόλο του Κώστα Πίτουρα στις θαλασσιές τις χάντρες. Παρόμοια χαρακτηριστικά με μικρές διαφορές, καταφέρνουν όμως να αιχμαλωτίσουν την αγάπη και τα χαμόγελα του κοινού. Το ίδιο θα μπορούσαμε να πούμε και για την Μάρθα Καραγιάννη. ‘Γοργόνες και μάγκες’ και ο ρόλος της περιορίζεται στην κοπελίτσα που τρέχει πίσω από τον αγαπημένο της και προσπαθεί με κάθε τρόπο να τον κατακτήσει. ‘ Θαλασσιές χάντρες’ και η Μάρθα στο ρόλο της Ελένης που κυνηγάει τον Κώστα και προσπαθεί να τον κατακτήσει έστω κι αν αυτό θα γίνει με «μάγια». Φ. Γεωργίτσης, ο γυναικοκατακτητής που δίνει ραντεβού σε όλες τις κοπέλες την ίδια ώρα στο ζαχαροπλαστείο στο Γοργόνες και μάγκες και κεραυνοβολείται χάνοντας την σκληρότητα του από την ομορφιά της Χρονοπούλου, παρουσιάζεται στις θαλασσιές τις χάντρες ως ο γυναικοκατακτητής (πίσω του τρέχουν και η Σοφία και η Μαρκησία), ο οποίος όμως τελικά ερωτεύεται την Μαίρη και για χάρη της κόβει το μουστάκι του.

Χαρακτήρες και ηθοποιοί που επαναλαμβάνονται από ταινία σε ταινία εν είδει συνταγής σε παραλλαγή κατορθώνουν παρόλο αυτά να κερδίσουν τον θεατή. Σε αυτό συμβάλλουν τόσο οι ερμηνείες τους όσο και η μουσική του Μίμη Πλέσσα. Τραγούδια όπως το «βρέχει πάλι απόψε», το «έκλαψα χθες «, «μαύρη είναι η μοίρα παράπονο μου» συνεχίζουν ακόμη και σήμερα να ακούγονται και να κερδίζουν την αγάπη του κοινού, να παίρνουν την δική τους θέση στο μουσικό στερέωμα. Οι φωνές της Αλέκας Κανελλιδου του Πουλόπουλος, της Μαβίλη δίνουν το δικό τους στίγμα στις εκτελέσεις όπως άλλωστε το δικό τους στίγμα δίνουν και οι χορογραφίες του Γ. Φλερρύ. Μάρθα Καραγιάννη και Κώστας Βουτσάς δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό – ή μάλλον θα έπρεπε να πούμε, τον πιο ευρηματικό τους- στην πασίγνωστη πλέον σκηνή με την τσιγγάνικη χορογραφία.

Οι θαλασσιές οι Χάντρες της Φίνος Φιλμ ήταν μια εμπορική ταινία , η οποία όμως δεν διέφερε σχεδόν καθόλου από τα υπόλοιπα μιούζικαλ του Δαλιανίδη. Μια προσπάθεια αναπαράστασης της ‘ελληνικότητας’ όπως άλλωστε και το ‘κάτι να καίει’, ‘ραντεβού στον αέρα’ κλπ, μία τυποποίηση η οποία κατά κοινή παραδοχή οφείλεται στην ακμή της βιομηχανικής φάσης και στον ελληνικό κινηματογράφο αποκόπτοντας την πορεία για αληθινή δημιουργία και πρωτοτυπία

«Έξω νυχτώνει κλείσαν οι δρόμοι που θα σταθείς» τραγουδάει ο Πουλόπουλος και εμείς σας προτείνουμε να σταθείτε και να χαρίσετε λίγο από τον χρόνο σας στις ‘θαλασσιές τις χάντρες’ αν θέλετε να γελάσετε και να παρακολουθήσετε ένα μιούζικαλ που δεν έχει πολλά να δώσει αλλά γεμίζει ευχάριστα την ώρα ΄έτσι απλά...

Βαθμολογία: (5/10)

---