ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΙΕΣΤΗΡΙΟΥ...
- Αριθμός ταινιών: 22316
- Αριθμός συν/τών: 759967
- Πρόγραμμα 300 Κινηματογράφων και 18 τηλεοπτικών σταθμών
Περιεχόμενα
Σάβ 15 Ιουλ 2017
Οι 100 ταινίες που δάμασαν τη Φαντασία (50-26)Σάβ 08 Ιουλ 2017
Οι 100 ταινίες που δάμασαν τη Φαντασία (75-51)Σάβ 01 Ιουλ 2017
Οι 100 ταινίες που δάμασαν τη Φαντασία (100-76)Σάβ 24 Ιουν 2017
Η «Χρονομηχανή του Cine.gr»: 1979Σάβ 17 Ιουν 2017
Η «Χρονομηχανή του Cine.gr»: 1978Αφιερωμα
Κυρ 15 Μαϊ 2005
ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΕΣ ΚΑΙ ΚΑΝΝΕΣ ΣΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ
Από το Φεστιβάλ των Καννών δε θα μπορούσε να λείψει φυσικά και η παρουσία της Ελλάδας. Οι κινηματογραφικές παραγωγές της πατρίδας μας μπορεί εκτός ελάχιστων εξαιρέσεων να μη μας έκαναν ιδιαίτερα υπερήφανους, είχαν όμως σταθερή παρουσία στο Φεστιβάλ κυρίως από το 1951 και μετά με κάποιο διάλειμμα τη δεκαετία του 1980 και αρκετά μεγάλα κενά τόσο σε χρονιές του 1970 όσο και μετά το 1999. Σ ‘ αυτό το αφιέρωμα, λοιπόν, θα σταθούμε στις ελληνικές παραγωγές που παρουσιάστηκαν στις Κάννες, είτε στο διαγωνιστικό τμήμα, είτε εκτός ανταγωνισμού, είτε στα αφιερώματα είτε στην κατηγορία των ταινιών μικρού μήκους. Το Α΄ μέρος τους αφιερώματος περιλαμβάνει τις χρονιές 1944 – 1962.
1944
«Ηρωική Κρήτη». Ντοκιμαντέρ του Ηλία Παρασκευά και παραγωγή του Ηλία Περγαντή. Θέμα του, η ερειπωμένη Κρήτη μετά την απελευθέρωση και βράβευση στο Φεστιβάλ Καννών. (Τα στοιχεία σχετικά με την ακριβή εμφάνιση του ντοκιμαντέρ στις Κάννες δεν είναι επαρκή. Κάποιοι αναλυτές το τοποθετούν δύο χρόνια αργότερα)
1949
Στις ταινίες Μικρού Μήκους έχουμε το “Ecoles De Rieducation” από την Ελλάδα και τον Jean Primaropoulo όπως ήταν γραμμένο το όνομα του δημιουργού στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ.
1951
Η Ελλάδα ξεκινά στην ουσία το μεγάλο ταξίδι της στο Φεστιβάλ των Καννών με την ταινία «Τελευταία Αποστολή» του Νίκου Τσιφόρου που προβλήθηκε στο διαγωνιστικό μέρος του Φεστιβάλ. Παίζουν: Σμαρούλα Γιούλη, Β. Διαμαντόπουλος, Ν. Τζόγιας και Μιράντα Μυράτ, ενώ στην παραγωγή βρίσκεται η Φίνος Φιλμ. Πρόκειται για δραματική ταινία τοποθετημένη στην Κατοχή με πολλά στοιχεία μελοδραματισμού και ρητορισμού συνειδητά υιοθετημένα από το δημιουργό της. Υπόθεση:
Μία μητέρα θεωρείται υπεύθυνη για τα δεινά που πέρασε η οικογένειά της στην κατοχή.
Παραλειπόμενα:
Η «τελευταία Αποστολή» δέχτηκε έντονα την επίδραση της ελληνικής λογοκρισίας. Σύμφωνα με το σενάριο, στην Κατοχή, η Ελληνίδα και σύζυγος Έλληνα αξιωματικού που βρίσκεται στο Κάιρο, δημιουργεί ερωτική σχέση με Γερμανό. Το γεγονός αυτό θεωρήθηκε βεβήλωση του ένδοξου σώματος των ελλήνων αξιωματικών και η ταινία απαγορεύτηκε. Αυτή ήταν η επίσημη δικαιολογία, γιατί η ανεπίσημη ήταν πως ενοχλούσε η ύπαρξη του Γιάννη Νίσσυρου-γαμπρός του Ζεύγου- στη χρηματοδότηση της ταινίας. Τελικά η Φίνος Φιλμ βρήκε τη λύση κι έκανε την απαραίτητη αλλαγή, κάνοντας τη μοιχαλίδα...Ουγγαρέζα!
Ελλήνων θαύματα!
Η Σμαρούλα Γιούλη υποδύεται την κόρη που είναι οργισμένη με τις πράξεις της μητέρας της. Έτσι, σε μία έκρηξη οργής τη σκοτώνει! Η «σκοτωμένη» όμως που πάνω από όλα είναι μάνα, λίγο πριν ξεψυχήσει ομολογεί ότι αυτοκτόνησε, για να μην κατηγορηθεί η κόρη της!
1952
Στο διαγωνιστικό μέρος του Φεστιβάλ Καννών αυτή τη χρονιά υπάρχει η «Νεκρή Πολιτεία» του Φρίξου Ηλιάδη. Στη παραγωγή βρίσκεται η Φίνος Φιλμ, ενώ στη μουσική επιμέλεια βρίσκεται ο Μάνος Χατζιδάκις και στη θέση του οπερατέρ ο Φουκς. Παίζουν: Ειρήνη Παπά, Γιώργος Φούντας, Νίκος Τζιόγας και Ελένη Ζαφειρίου. Η ερμηνεία της Ειρήνης Παπά βέβαια για άλλη μία φορά ξεχωρίζει του επιτελείου, σύμφωνα με τους ξένους κριτικούς. Η ταινία δεν καταφέρνει να διακριθεί στο Φεστιβάλ, θεωρείται όμως η σημαντικότερη δουλειά του Ηλιάδη, παρά το γεγονός πως η φιλολογίζουσα έπαρση και ο μελοδραματισμός που υπήρχε στο σενάριο βάρυναν αρνητικά έναντι της σκηνοθετικής ικανότητας και της τεχνικής της ταινίας. Υπόθεση:
Το άγριο έθιμο της βεντέτας στην περιοχή του Μυστρά εμποδίζει έναν έρωτα.
Παραλειπόμενα:
Σημείωμα του σκηνοθέτη |
1954
Κυπριακή καταγωγής και από αστική οικογένεια, ο Μιχάλης Κακογιάννης, με μία πορεία μοιρασμένη ανάμεσα στο θέατρο και στον κινηματογράφο, συνέδεσε το όνομά του με πολλές ελληνικές ταινίες που πήγαν στο Φεστιβάλ Καννών. Η αρχή γίνεται το 1954 με το «Κυριακάτικο Ξύπνημα», ταινία επιτυχημένη τόσο καλλιτεχνικά όσο και εμπορικά. Με αυτήν του την ταινία έδωσε μία άλλη στροφή στην κωμωδία μακριά από τη χοντρή φάρσα της εποχής, ενώ κέρδισε θετικά σχόλια τόσο από το ελληνικό κοινό όσο και από το κοινό των Καννών, όπου συμμετείχε στο διαγωνιστικό μέρος. Μάλιστα, η ταινία προβλήθηκε και στο Φεστιβάλ του Εδιμβούργου όπου κέρδισε και μία διάκριση. Παίζουν οι: Έλλη Λαμπέτη, Δημήτρης Χορν, Γιώργος Παππάς και Τασώ Καββαδία. Στην παραγωγή βρίσκεται η «Μήλας Φιλμ». Υπόθεση:
Η καθημερινή διασκεδαστική μικροαστική ζωή της Αθήνας ξετυλίγεται μέσα από τις περιπέτειες της νεαρής πωλήτριας Μίνας (Έλλη Λαμπέτη) που χάνει το κερδοφόρο λαχείο της, για να το βρει ο νεαρός Αλέξης (Δημήτρης Χορν). Η κατάληξη τελικά ευτυχής για τους δύο νέους, με τη βοήθεια του δικηγόρου Παύλου Καραγιάννη (Γιώργος Παππάς).
Ελλήνων θαύματα!
Οι ερμηνείες τόσο της Λαμπέτη όσο και του Χορν κέρδισαν όλους τους Έλληνες κριτικούς της εποχής. Η ταινία διακρίθηκε για το γρήγορο ρυθμό της, για την αφήγηση και την τεχνική της με αποτέλεσμα η καριέρα του Κακογιάννη να αποκτήσει το καλύτερο ξεκίνημα που θα μπορούσε.
Παραλειπόμενα:
Ελένη Βλάχου-«ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» |
1955
Δεύτερη και καλύτερη παρουσία στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ των Καννών για τον Μιχάλη Κακογιάννη με τη γνωστή σε όλους «Στέλλα» του, σε παραγωγή Μήλας Φιλμ. Το σενάριο είναι του ιδίου και του Ιάκωβου Καμπανέλλη και η μουσική του Μάνου Χατζιδάκι. Πρόκειται για διασκευή από το θεατρικό έργο του Καμπανέλλη «Η Στέλλα με τα κόκκινα γάντια», εμπνευσμένο δραματουργικά από το μύθο της Κάρμεν. Ένας άλλος μύθος τραγουδά από τη μεγάλη οθόνη στο κοινό των Καννών, η Μελίνα Μερκούρη φυσικά που συμπρωταγωνιστεί δίπλα στον Γιώργο Φούντα. Η ταινία, εκτός φυσικά από τη συμμετοχή της στις Κάννες, έχει κερδίσει και μία υποψηφιότητα για Όσκαρ ενδυματολογίας και το βραβείο των Αμερικανών Κριτικών καλύτερης ξένης ταινίας το 1956. Υπόθεση:
Ο τραγικός έρωτας μιας λαϊκής τραγουδίστριας και ενός ποδοσφαιριστή.
Ελλήνων θαύματα!
Ο Κακογιάννης με τη «Στέλλα» του και το «κορίτσι με τα μαύρα» χαρακτηρίστηκε ως «ο μαθητής του Σοφοκλή». Ο τρόπος με τον οποίο στέκεται απέναντι στη Μελίνα Μερκούρη θυμίζει τραγωδία και Αντιγόνη, και τα σχόλια του ξένου Τύπου στις Κάννες ήταν ιδιαίτερα ευνοϊκά για την ηρωίδα πρότυπο της γυναικείας απελευθέρωσης.
Παραλειπόμενα:
- Αυτή ακριβώς η ηρωίδα που διαλέγει το δικό της δρόμο αντιμετώπισης των αντιλήψεών της ενόχλησε τα αριστερά έντυπα «Αυγή» και «Επιθεώρηση Τέχνης» με αποτέλεσμα να επιτεθούν σκληρά κατά της ταινίας του Κακογιάννη.
- Το «Στέλλα, φύγε, κρατάω μαχαίρι», ατάκα του Φούντα λίγο πριν από το δραματικό φινάλε, δημιούργησε ιδιαίτερη αίσθηση στους ξένους θεατές και εντάχθηκε στο καθημερινό ρωμέικο φρασεολόγιο.
- Ο Μίλτος περιμένει τη Στέλλα ξημερώματα έξω από το κέντρο. Εκείνη βαδίζει θαρραλέα προς το μέρος του.
ΜΙΛΤΟΣ: Στέλλα, φύγε...φύγε, Στέλλα, θα σε σκοτώσω...Στέλλα, δε με ακούς;...κρατάω μαχαίρι...πες μου πως μετάνιωσες, πως θα με παντρευτείς και το πετάω...Στέλλα, φύγε...γιατί δε φεύγεις; Γιατί;
ΣΤΕΛΛΑ: (καθώς τη μαχαιρώνει) Φίλα με, Μίλτο...φίλα με.
-Στέλλα, αγάπη μου...
-Φίλα με αγάπη μου...
(πέφτει νεκρή στην αγκαλιά του).
1956
Τρίτη έξοδος στις Κάννες για τον Μιχάλη Κακογιάννη και «Το κορίτσι με τα μαύρα», με το οποίο επιστρέφει σε ένα από τα βασικά μοτίβα του, αυτό της καταπίεσης της γυναίκας. Η ταινία προβάλλεται στο διαγωνιστικό μέρος των Καννών και ο Αντρέ Μπαζέν μιλά για ελληνική τραγωδία. Αυτή τη φορά στη μουσική βρίσκεται ο Αργύρης Κουνάδης, ενώ έρχεται να προστεθεί στα δυνατά χαρτιά της ταινίας η σπουδαία φωτογραφία του Γουόλτερ Λασάλι. Παίζουν –για άλλη μία φορά καταπληκτικά- Έλλη Λαμπέτη, Δημήτρης Χορν, Ελένη Ζαφειρίου, Γιώργος Φούντας, Στέφανος Στρατηγός και Ανέστης Βλάχος, ενώ στην παραγωγή βρίσκεται η «Ερμης Φιλμ Ερμής Φιλμ». Εκτός από τη συμμετοχή της στις Κάννες, τον επόμενο χρόνο παίρνει τη Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ξένης ταινίας της Αμερικανικής Ένωσης Τύπου και το Αργυρό βραβείο Φεστιβάλ Μόσχας.Υπόθεση:
Ο έρωτας ενός νεαρού Αθηναίου και μιας νησιωτοπούλας συντρίβεται από το πουριτανικό περιβάλλον της ελληνικής επαρχίας. Τόπος εξέλιξης της ιστορίας, η Ύδρα, πριν γίνει κοσμοπολίτικο θέρετρο.
Παραλειπόμενα:
Με μία πρώτη ματιά φαίνεται ο Κακογιάννης να επιλέγει ηθελημένα την παρουσίαση των νησιωτών ως τους κακούς της υπόθεσης και των Αθηναίων στο ρόλο των καλών. Εξαιτίας αυτού του διαχωρισμού, μερίδα του Τύπου κατηγόρησε τον Κακογιάννη για Ρατσιστικές τάσεις, παρόλο που η στάση αυτή του σκηνοθέτη ήταν καθαρά παραβολική.
1958
Δύο χρόνια αργότερα, ο Κακογιάννης για τέταρτη φορά παρουσιάζεται στις Κάννες με την ταινία του «Το τελευταίο ψέμα», έχοντας στον πρωταγωνιστικό ρόλο για μία ακόμα φορά την Έλλη Λαμπέτη και κάνοντας τους κριτικούς των Καννών να μνημονεύουν το όνομά της δίπλα σ’ αυτό της Γκάρμπο. Αυτή τη φορά, ο σκηνοθέτης απομακρύνεται από τα λαϊκά στρώματα και καταπιάνεται με τα ανώτερα στρώματα της αστικής τάξης. Μαζί με τη Λαμπέτη παίζουν οι: Δημήτρης Παπαμιχαήλ, Αθηνά Μιχαηλίδου, Ελένη Ζαφειρίου και Γιώργος Παππάς. Η ταινία για άλλη μία φορά προβάλλεται στο διαγωνιστικό τμήμα και για άλλη μία φορά δεν καταφέρνει να αποσπάσει κάποια διάκριση στις Κάννες. Στην παραγωγή είναι η Φίνος ΦιλμΥπόθεση:
Μια μεγαλοαστική ελληνική οικογένεια, στην προσπάθειά της να αντιμετωπίσει τα οικονομικά της αδιέξοδα «σπρώχνει» τη νεαρή τους κόρη στην αγκαλιά του πλούσιου ναυαγοσώστη τους. Η κοπέλα θυσιάζει την προσωπική της ευτυχία και πληρώνει το τίμημα.
Παραλειπόμενα:
Μέσα από το «τελευταίο ψέμμα» παρουσιάζεται η αστική τάξη μπλεγμένη στα αδιέξοδά της και φθαρμένη από την εξουσία. Πλούτος πέρασε από τα χέρια της, δεν τον χόρτασε όμως και επιθυμεί κι άλλο. Πολυτέλειά της, η ενασχόληση με τα ψυχολογικά προβλήματα!
Ελλήνων θαύματα!
Financial Times» |
1959
Το ελληνικό τοπίο στις Κάννες αλλάζει, αφού το 1959 η ταινία που αγωνίζεται στο διαγωνιστικό τμήμα είναι το «Ματωμένο Ηλιοβασίλεμα» του Ανδρέα Λαμπρινού. Ο Λαμπρινός βρίσκεται στη θέση τόσο του σκηνοθέτη και σεναριογράφου, όσο και του παραγωγού σε αυτό το βουκολικό του ειδύλλιο με επικά στοιχεία και γραφή γουέστερν. Παίζουν οι: Έφη Οικονόμου, Σπύρος Φωκάς, Τζαβαλάς Καρούσος και Κάκια Αναλυτή. Υπόθεση:
Ο τραγικός έρωτας ενός Έλληνα βοσκού και μιας τουρίστριας
Ελλήνων θαύματα!
Ο Λαμπρινός, αν και αξιόλογος κινηματογραφιστής, δεν πρόλαβε να ξεπεράσει τα εμπορικά πλαίσια του κινηματογράφου της ελληνικής πραγματικότητας εκείνης της εποχής. Με το «Ματωμένο ηλιοβασίλεμά» του, κατέχοντας όλες τις κρίσιμες θέσεις και μη έχοντας να δώσει λογαριασμό σε κανένα, αντιστάθηκε ολοκληρωτικά προς το ευτυχισμένο και ζαχαρωμένο τέλος. Όλοι οι ήρωες τους βρήκαν το θάνατο, εξολοθρεύοντας ο ένας τον άλλο και ο τίτλος της ταινίας του επαληθεύτηκε στην κυριολεξία!
Παραλειπόμενα:
Γρηγορίου, από το βιβλίο «Αναμνήσεις σε άσπρο και σε μαύρο» |
1960
Ο Μιχάλης Κακογιάννης ξανά στις Κάννες, μόνο που αυτή τη φορά έρχεται στο Φεστιβάλ με την ταινία «Χαμένο κορμί» -ή αλλιώς “The Wastrel” όπως ήταν ο επίσημος τίτλος με τον οποίο πήρε μέρος στο Φεστιβάλ-, ιταλικής παραγωγής που εμφανίζεται με τα χρώματα της Κύπρου. Παίζουν οι: Βαν Χέφλιν και Έλλη Λαμπέτη και η υπόθεση αφορά ένα βαθύπλουτο και μεσήλικα Αμερικανό πατέρα που ναυαγεί με το γιοτ του κάπου στην Καραϊβική. Εκεί, αναμένοντας τη σωτηρία, έρχεται σε φλας μπακ στο μυαλό του η προηγούμενη ζωή του και κυρίως η σχέση του με την πρώην γυναίκα του. Η ταινία προβλήθηκε και στην Ιταλία με τον τίτλο “Il Relitto”. 1960
Με την έναρξη της δεκαετίας του ’60 η Ελλάδα μπαίνει δυναμικά στο Φεστιβάλ των Καννών με τον Ζυλ Ντασσέν και το «Ποτέ την Κυριακή». Σε παραγωγή Β. Λαμπρινού και «Μελίνα Φιλμ» και με τη μουσική του Μάνου Χατζιδάκι η κομεντί αυτή αποκτά το βραβείο ερμηνείας στο Φεστιβάλ των Καννών (Μελίνα Μερκούρη) και το Όσκαρ μουσικής του 1960. Εκτός από τη μοναδική Μελίνα Μερκούρη, παίζουν ακόμα οι: Ζυλ Ντασσέν, Γιώργος Φούντας, Τίτος Βανδής, Δεσπω Διαμαντιδου, Θανάσης Βέγγος, κ.α. Υπόθεση:
Μία λαϊκή γόησσα του Πειραιά γοητεύει έναν αμερικάνο συγγραφέα, ο οποίος αποφασίζει να γίνει ο δάσκαλός της προσπαθώντας κατά κάποιο τρόπο να την «εκπολιτίσει». Τελικά, ο ίδιος θα διδαχθεί ποιές είναι οι πραγματικές χαρές της απλής ζωής.
Παραλειπόμενα:
Η θρυλική αυτή κομεντί βασίζεται σε μία έξυπνη αντιστροφή του μύθου του Πυγμαλίωνα και κάνει φυσικά διάσημη σε όλο τον κόσμο τη Μελίνα Μερκούρη. Αργότερα διασκευάζεται σε μιούζικαλ και παρουσιάζεται με τον τίτλο «Ίλια ντάρλινγκ» στο Μπρόντγουέι σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία.
Ελλήνων θαύματα!
Το τραγούδι του Μάνου Χατζιδάκι «τα παιδιά του Πειραιά», εκτός από το Όσκαρ καλύτερου τραγουδιού, γίνεται ένα από τα πλέον αναγνωριστικά σήματα της Ελλάδας παγκόσμια!
1961
Η ελληνική παρουσία στο Φεστιβάλ των Καννών ακούει στο όνομα «Μανταλένα» και φέρνει μαζί της τη λάμψη του πρωταγωνιστικού της ζευγαριού (Αλίκη Βουγιουκλάκη - Δημήτρης Παπαμιχαήλ) και τρία βραβεία στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Δημιουργός της ο Ντίνος Δημόπουλος που καταφέρνει να παρουσιάσει μία εμπορική ταινία, καλογυρισμένη ωστόσο και με καλές ερμηνείες στο σύνολό της. Στο σενάριο της ταινίας βρίσκεται ο θεατρικός συγγραφέας Γιώργος Ρούσσος και τα γυρίσματα έχουν γίνει στην Αντίπαρο. Παίζουν ακόμα σε ρόλους ερμηνευτικά αξιόλογους οι Παντελής Ζερβός και Θανάσης Βέγγος.Υπόθεση:
Η έχθρα ανάμεσα σε δύο οικογένειες του νησιού κορυφώνεται στα πρόσωπα της Μανταλένας, της κόρης του φτωχού βαρκάρη που προσπαθεί μετά το θάνατό του να θρέψει τα έξι αδελφάκια της με τη βάρκα της και στον καπετάν-Γιωργάρα και στο γιο του που κερδίζουν όλους τους νησιώτες, οι οποίοι δε μπαίνουν σε βάρκα που οδηγεί γυναίκα. Το αίσιον τέλος, έρχεται φυσικά με το αίσθημα ανάμεσα στη Μανταλένα και το γιο του Γιωργάρα, αφού η πρωταγωνίστρια αντιμετωπίσει πρώτα πολλές δυσκολίες!
Ελλήνων θαύματα!
Η Αλίκη Βουγιουκλάκη έχει κερδίσει το βραβείο Α’ γυναικείου ρόλου στη Θεσσαλονίκη για την ερμηνεία της ως Μανταλένα και έχει προκαλέσει αίσθηση στις Κάννες τόσο με την παρουσία της όσο και με τις φήμες που τη θέλουν να διατηρεί δεσμό με τον βασιλιά Κωνσταντίνο. Το κοινό την περιμένει ανυπόμονα, η ίδια όμως δεν πηγαίνει τελικά στο Φεστιβάλ, αφού ο Φίνος της το απαγορεύει από φόβο μη τη χάσει από ξένους συναδέρφους!
Παραλειπόμενα:
Μάριος Πλωρίτης για τη «Μανταλένα» |
1962
Αντώνης Μοσχοβάκης |
Το 1962 η Ελληνική Παρουσία στις Κάννες επιτέλους βρίσκει το δρόμο προς τη διάκριση. Η «Ηλέκτρα» του Μιχάλη Κακογιάννη κάνει το θαύμα της και κερδίζει τα βραβεία: Grand Prix de la Commission Supιrieure Technique du cinιma franηais και Prix de la meilleure transposition cinιmatographique. Άλλωστε κατέχει και τρία βραβεία από το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης (καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας και Α’ γυναικείου ρόλου) , έξι βραβεία του Μακεδονικού Τύπου (καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, Α’ γυναικείου ρόλου, Β’ γυναικείου ρόλου, Β’ αντρικού ρόλου και μουσικής), ενώ συμμετείχε και στα Φεστιβάλ Εδιμβούργου, Ακαπούλκο, Βερολίνου και Βελγίου. Στην Ηλέκτρα έπαιζαν οι ηθοποιοί: Ειρήνη Παπά, Μάνος Κατράκης, Γιάννης Φέρτης και Αλέκα Κατσέλη. Τη μουσική της ταινίας επιμελήθηκε ο Θεοδωράκης ενώ στη φωτογραφία ήταν ο Λάσαλι. Στην παραγωγή έχουμε τη συνεργασία Φίνος Φιλμ και Μ. Κακογιάννης. Υπόθεση:
Κινηματογραφική μεταφορά της ομώνυμης τραγωδίας του Ευριπίδη. Η Ηλέκτρα, παντρεμένη με λευκό γάμο με ένα χωρικό, περιμένει την ευκαιρία να εκδικηθεί το θάνατο του πατέρα της, Αγαμέμνονα.
Ελλήνων θαύματα!
Η Ηλέκτρα για πολλούς κριτικούς κατατάχτηκε στα επιτεύγματα του παγκόσμιου κινηματογράφου εξαιτίας της λεπτής και δύσκολης ιστορίας της μεταφοράς κλασικού έργου στη μεγάλη οθόνη. Άλλωστε, πρόθεση του Κακογιάννης δεν ήταν η απλή μεταφορά του Ευριπίδη, αλλά η μετουσίωση του έργου σε κινηματογράφο, απαλλαγμένο πλήρως από τα θεατρικά κλισέ. Ο Κακογιάννης φρόντισε να στηριχτεί στη ψυχολογική σκιαγράφηση της ηρωίδας και των προσώπων που τη περιβάλλουν, ενώ αποδυνάμωσε τον τραγικό λόγο, μετατρέποντας τους χαρακτήρες της τραγωδίας σε πρόσωπα οικεία.
Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια. Στείλτε το πρώτο!
Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.
Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.