---

Δευ 25 Νοε 2002

Ringu - The Ring (1998)

5 Σεπτεμβριου, Κυριακη:

«Ενα παιδι εκανε διακοπες στο Ιζου με τους δικους του. Ηθελε να βγει να παιξει, μα ειχε κατι η τηλεοραση που δεν ηθελε να χασει. Ετσι, το εγραψε στο βιντεο, στο δωματιο τους. Εκει δεν εχουν τα καναλια του Τοκιο. Δεν παιζεται το καναλι αυτο, οποτε επρεπε να γραψει κενο. Ομως, οταν επαιξε την κασετα, ηταν μια γυναικα στην οθονη. «Θα πεθανεις σε μια βδομαδα», ειπε. Εκλεισε το βιντεο και χτυπησε το τηλεφωνο. «Το ειδες». Και μια βδομαδα μετα, το παιδι πεθανε».

Ετσι ανοιγει την ταινια του ο Ιαπωνας σκηνοθετης Hideo Nakata, προϊδεαζοντας μας για το τι προκειται να επακολουθησει και καθοριζοντας τους κανονες του παιχνιδιου που θα παρακολουθησουμε για την επομενη μιαμιση ωρα περιπου. Η στηλη ‘This is Cult’, εν αναμονη του αμερικανικου remake, σας παρουσιαζει σημερα μια θρυλικη ταινια τρομου, που αποτελεσε ενα απο τα μεγαλυτερα cult φαινομενα στην Ιαπωνια. Το Ringu, η αγγλιστι, The Ring, βγηκε στις αιθουσες το 1998, ακολουθωντας απροσμενα θεαματικη πορεια στα box-office και αποκτωντας παραλληλα ενα τεραστιο πληθος cult οπαδων. Η μεγαλη του επιτυχια οδηγησε στη δημιουργια ενος sequel, ενος prequel, μιας τηλεοπτικης μινι σειρας, ενος κορεατικου remake, ενος βιντεοπαιχνιδιου και τωρα πλεον ενος αμερικανικου remake.

Ο κεντρικος αξονας της ταινιας, ο σκελετος της, δινεται απλοχερα στον θεατη απο το πρωτο κιολας πλανο της ταινιας. Δυο νεαρες κοπελες μιλουν για μια κασετα, που οποιος την δει, ειναι καταδικασμενος να πεθανει σε μια εβδομαδα. Αστικος μυθος. Ναι. Η μαλλον οχι. Και μετα χτυπαει το τηλεφωνο. Και μετα η μια κοπελα πεθαινει και η αλλη χανει το μυαλο της. Και μετα η ταινια ακολουθει μια υπνωτιστικη πορεια και μας απορροφα στον εφιαλτικο της κοσμο, ωσπου να μας ξυπνησει με μερικες απο τις πιο τρομακτικες σκηνες που εχουν καταγραφει στο κινηματογραφικο φιλμ.

Η Reiko Asakawa (Nanako Matsushima) ειναι μια ρεπορτερ που αρχιζει να ερευνα το θεμα της μυστηριωδους βιντεοκασετας, καθως η φημη εχει εξαπλωθει σε ολα τα σχολεια της πολης της. Εξαλλου, το θεμα την ενδιαφερει και προσωπικα, καθως η κοπελα που βλεπουμε να πεθαινει πρωτη, ηταν ανιψια της. Ανακαλυπτει οτι η ανιψια της ειχε δει την κασετα με την παρεα της, σε μια εξοχικη καλυβα στο Ιζου. Πηγαινει στο Ιζου, βρισκει την κασετα μια μη μπορωντας να συγκρατησει τη δημοσιογραφικη της περιεργεια, την βλεπει. Ομως η περιεργεια σκοτωσε τη γατα. Και μετα χτυπαει το τηλεφωνο. Και εχει μια βδομαδα ζωης. Ζητα βοηθεια απο τον πρωην συζυγο της Koitchi (Katsumi Muramatsu), εναν χαρισματικο ακαδημαϊκο με εκτη αισθηση (not every blessing is a gift), στον οποιον δειχνει κ την κασετα. Με τη βοηθεια του, ανακαλυπτουν οτι προκειται για μια καταρα που περιλαμβανει την Shizuko (Masako), μια γυναικα με τηλεπαθητικες ικανοτητες, τον δοκτωρ Ikuma (Daisuke Ban), που προσπαθησε να την χρησιμοποιησει για να πεισει την επιστημονικη κοινοτητα για την υπαρξη των πνευματικων δυναμεων και την κορη της Shizuko, Sadako, η οποια ειχε την ικανοτητα να σκοτωνει απο τρομο με ενα της βλεμμα οποιον αυτη ηθελε και η οποια μισησε την ανθρωποτητα οταν η επιστημονικη κοινοτητα στραφηκε εναντιον της Shizuko (απο τρομο για της υπερφυσικες της δυναμεις;) και το dr. Ikuma την αποκηρυξε. Η Reiko και ο Koitchi λοιπον, προσπαθουν να λυσουν την καταρα, ψαχνοντας για τη σωρο της δολοφονημενης Sadako. Ομως τελικα, ειναι αρκετο αυτο;..

Γυρω απο ενα εκπληκτικο σεναριο του Hiroshi Takahashi, βασισμενο στην ομοτιτλη νουβελα του Koji Suzuki (του ιαπωνα Stephen King), ο Hideo Nakata στηνει ενα εφιαλτικο ταξιδι, καταφερνοντας να μας υπνωτισει με τα σκοτεινα και αφιλοξενα σκηνικα του και να προκαλεσει βαθυτατο τρομο με την ψυχολογικη υποβλητικοτητα της ταινιας του. Σε ολη τη διαρκεια της ταινιας δεν χυνεται ουτε μια ρανιδα αιματος, αλλα τα παγωμενα απ’ τον τρομο προσωπα των νεκρων και το παραλογο του τροπου που πεθαναν, ειναι αυτο που αρχικα κανει τις τριχες μας να σηκωθουν και την καρδια μας να χτυπα ασταματητα. Αργοτερα οι ρυθμοι πεφτουν, ο θεατης εφησυχαζει, ωσπου να ερθουν τα τελειωτικα χτυπηματα με δυο απο τις πιο τρομακτικες στιγμες στην ιστορια του κινηματογραφου.

Η ταινια φερει ενα αντιτεχνολογικο μηνυμα, η καλυτερα ενα μηνυμα φοβου απεναντι στην τεχνολογια, που κυριως συμβολιζεται απο τους τροπους που επιλεγει ο δαιμονας για να χτυπησει: το βιντεο και το τηλεφωνο. Εκφραζει ετσι ο Nakata ενα γενικοτερο πολιτισμικο απο αυτα τα μεσα: τα media και τις τηλεπικοινωνιες. Εξαλλου, τα media στην ταινια ειναι αυτα που προκαλεσαν την καταρα και αυτα που φαινεται περισσοτερο να υποφερουν απο τις συνεπειες της – «Τα media πρωτα των αποθεωσαν και μετα τον γκρεμισαν» λεει ο Koitchi για τον dr. Ikuma. Και η ηρωιδα μας ομως, ειναι δημοσιογραφος. Πρωτα επαναφερει την καταρα, μετα την περνα συνειδητα στον πρωην συζυγο της και εν συνεχεια κατα λαθος στον ιδιο της το γιο. Η προθεσμια της μιας εβδομαδος που κρεμεται σαν δαμοκλειος σπαθη πανω απο το κεφαλι της, ειναι κατι σαν ανταποδοση, σαν τιμωρια για το κακο που ειχα κανει τα ΜΜΕ στο παρελθον.

Το αντιτεχνολογικο μηνυμα ομως περνα και τεχνικα απο τον Katana, αφου στην ταινια χρησιμοποιει ελαχιστα εφε και αυτα ειναι κυριως τα ηχητικα. Οι ανατριχιαστικοι ηχοι που ακουγονται απο την καταραμενη κασετα και απο το ακολουθο τηλεφωνημα. Ο ψυχολογικος τρομος προκαλειται κυριως απο τις ερμηνειες των ηθοποιων και ιδιως απο τις αποκοσμες κινησεις και την παγερη οψη της Sadako, που κυριολεκτικα θα σας παραλυσει στις θεσεις σας. Μια απο τις πιο ανατριχιαστικες στιγμες του φιλμ ειναι και η θεαση της καταραμενης κασετας, ενα συνολο avant-garde ληψεων, ακομη μια μοναδικη κινηματογραφικη στιγμη. Θα σας προτεινω να την δειτε πριν απο το αμερικανικο remake, να εχετε το νου σας για το preview του cine (γιατι, να θυμαστε, το ειδατε πρωτα στο cine) και καλυτερα παρτε το σε DVD, γιατι με τις κασετες, ποτε δεν ξερεις τι γινεται...

Και προς Θεου, ο, τι κι αν γινει, μην σηκωσετε το τηλεφωνο...
Βαθμολογια: 10/10

---