---

Δευ 05 Σεπ 2005

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΚΑΖΑΝΟΒΑ...

Αναγνωριστικό θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σε γενικές γραμμές το πρώτο διήμερο προβολών της φετινής Mostra. Βασικότερο στοιχείο που εντυπωσιάζει με την πρώτη ματιά είναι η παρουσία εκατοντάδων στρατιωτών που παρατεταγμένοι σε σειρά λίγο πριν την είσοδο στους χώρους του φεστιβάλ δίνουν την εντύπωση στρατιωτικοποιημένης ζώνης. Και πραγματικά όμως κάπως έτσι έχουν τα πράγματα από την στιγμή που η γειτονική μας χώρα είναι από τους βασικότερους στόχους τρομοκρατών αυτή τη στιγμή.

Φιλμικά οι προβολές μέχρι και την Παρασκευή αναδεικνύουν αρκετούς κερδισμένους αλλά και μπόλικους χαμένους στη γενική εκτίμηση του κόσμου. Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν κυρίως πρόσωπα που καταφέρνουν να προσφέρουν κάτι διαφορετικό στην κινηματογραφική παραγωγή. Ανάμεσα σε αυτούς ξεχωρίζει αναμφίβολα ο George Clooney που στην τελευταία του ταινία Good Night, and Good Luck χρησιμοποιεί σε μεγάλο βαθμό την δημοτικότητά του για να κριτικάρει μια από τις πιο σκοτεινές περιόδους της σύγχρονης ιστορίας της Αστερόεσσας. Τα χρόνια που οι φασιστικών μεθόδων επιτροπές τύπου Μακάρθι δημιούργησαν πολλά χάσματα και έχθρες.

Ακόμη σε αυτούς που με την τελευταία τους δημιουργία κερδίζουν τις εντυπώσεις ανήκει και ο απω-ανατολίτης αλλά ταυτόχρονα αμερικανικών συμφερόντων Ang Lee ο οποίος Brokeback Mountain καταφέρνει να φτιάξει την πρώτη ταινία που αναμειγνύει το gay περιβάλλον με το western ομολογουμένως τα κατάφερε αρκετά καλά, στηριζόμενος μάλιστα σε πρόσωπα που δεν θα το περίμενε κανείς ποτέ να αποδώσουν τόσο καλά όπως ο Heath Ledger που για πρώτη φορά δείχνει να διαθέτει ταλέντο.

Ένας Ledger φυσικά που συμμετέχει και στο φιλμ που ξεχώρισα άμεσα σαν μια μεγάλη εμπορική επιτυχία του χειμώνα τον Casanova. Μια ταινία που διαθέτει όλα εκείνα τα στοιχεία που θα τις δώσουν εισιτήρια, δηλαδή γνώριμο σεναριακό υπόβαθρο στην χώρα μας, καλό cast, ρομαντικές τοποθεσίες – η Βενετία ακόμη και στα ψηφιακά της κυριολεκτικά σκίζει – και κάνει κλικ στον γυναικείο πληθυσμό που θα την στηρίζει δίχως άλλο. Αν τη γύριζε και άλλος από τον Hallstrom θα μιλούσαμε με ακόμη καλύτερα λόγια…

Στους πρωταγωνιστές τώρα που δεν κατάφεραν να διατηρήσουν ψηλά την καλλιτεχνική τους σημαία θα πρέπει πρώτο πρώτο να βάλω τον Chan-wook Park, που βεβαίως παρουσίασε και πάλι μια ταινία - Sympathy For Lady Vengeance – που μένει αξέχαστη στο θεατή χάρη στο παντελώς ακραίο της ύφος, αλλά της λείπει αυτό το σημείο της έκπληξης που έκανε τον Oldboy να ξεχωρίσει. Σίγουρα ο Κορεάτης θα συγκινήσει πολλούς από τους οπαδούς του αλλά πιθανότατα θα απογοητεύσει άλλους τόσους.

Στα μείον – και μάλιστα πολύ μείον – θα πρέπει να βάλω και την Bjoerk, που βεβαίως δεν την είχα σε καμιά υψηλή βαθμίδα αξιοκρατικά αλλά τώρα το πράγμα παράγινε μετά την παρακολούθηση του νέου φιλμ που πρωταγωνιστεί με τον τίτλο Drawing Restraint 9. Ακολουθώντας επιταγές παλιοκαιρισμένου Greenaway ο δημιουργός Matthew Barney ζητά από τον θεατή να τον εξαντλήσει πνευματικά και κατόπιν να αρχίσει να τον μαστιγώνει και ηθικά. Δυστυχώς από τις άσχημες φιλμικές εμπειρίες μου εδώ.

Καλές αναφορές μπορώ ακόμη να κάνω για μερικές ταινίες της παγκοσμιοποίησης όπως το Fragile του Jaume Balaguero, το The Exorcism Of Emily Rose του Scott Derrickson και το επικού ασιατικού χαρακτήρα Seven Swords του Tsui Hark. Σε γενικές γραμμές πάντως το κινηματογραφικό πανηγύρι της Βενετίας τα πηγαίνει – χάρη και στο άνοιγμα που έκανε προς τα πολύ Δυτικά – υπερβολικά καλά εισπρακτικά, αφού ακόμη και στις μεταμεσονύχτιες προβολές, ακόμη και ταινιών που δεν θεωρούνται φεστιβαλικές σαν το Four Brothers του John Singleton οι αίθουσες να είναι γεμάτες.

Και μια και μιλούμε για αίθουσες να κάνω μια μικρή παρένθεση σχολιάζοντας το επίπεδο των προβολών, που προσωπικά είναι από τις καλύτερες οπτικοακουστικές εμπειρίες που μπορεί να έχει κανείς σε κινηματογραφική αίθουσα. Αποτέλεσμα βεβαίως που προκύπτει όταν ο θεατής παρακολουθεί το φιλμ στο μέγεθος που του αρμόζει (τουλάχιστον εικοσαμετρου πλάτους οθόνη) και στην σωστή αναλογία του 2,35 προς 1 που στην κυριολεξία μαγεύει.

Τι άλλο είδα τώρα εκτός από ταινίες. Είδα τον Cronenberg να σχολιάζει με το δικό του εγωπαθές ύφος την τελευταία του ταινία, το χαμηλού προϋπολογισμού Bubble το οποίο δεν με ενθουσίασε. Είδα τον Ang Lee συνοδευόμενος από τον Jake Gyllenhaal να δίνει το δικό του ρεσιτάλ – δεν τον είχα για τόσο χιουμορίστα – σχολιάζοντας το ύφος της ταινίας του. Επίσης σημαντική παρουσία στο χώρο των εκδηλώσεων είναι και του George Clooney ο οποίος έχοντας παρευρεθεί και πέρσι δημιουργεί την δική του παράδοση στο φεστιβάλ. Δυστυχώς είχα την ατυχία να δω και την Bjoerk με το γνωστό μαλλί τύπου ακουστικών, ροζ φόρεμα με πιέτες μόδας 1600 και παπούτσι πορτοκαλί γυαλιστερό, ένα συνολάκι που δεν φορούν ούτε οι καθωσπρέπει κυρίες των… Τιράνων!

Είναι πράγματι πάντως πολύ εντυπωσιακό να κυκλοφορεί κανείς στους χώρους της Mostra – ακόμη και με αυτό το παντελώς εκνευριστικό ψιλόβροχο – ξέροντας πως από κάποια γωνιά θα πεταχτεί ένα γνώριμο από την μεγάλη οθόνη πρόσωπο όπως μου συνέβη σήμερα το πρωί με τον Richard Roxburgh που δίχως το προσπέρο του κακού που υποδύεται συνήθως είναι πραγματικά πολύ ευχάριστος στην όψη.

Το πρόγραμμα συνεχίζεται πολύ δυναμικά τις επόμενες ώρες όπου θα συμπληρωθεί η πρώτη εβδομάδα προβολών με ταινίες όπως το PROOF του John Madden που θα φέρει στην Βενετία τόσο τον δημιουργό της όσο και την Gwyneth Paltrow, το ELIZABETHTOWN του αγαπημένου Cameron Crowe, το THE BROTHERS GRIMM του Terry Gilliam ξανά με τον Heath Ledger ο οποίος εξελίσσεται στον άνθρωπο λάστιχο της διοργάνωσης, τον CINDERELLA MAN του Ron Howard αλλά και Ευρωπαϊκές παραγωγές όπως το PERSONA NON GRATA του Krzysztof Zanussi και το LES AMANTS REGULIERS του Philippe Garrel.

Φυσικά για όλες τις ταινίες που το cine.gr είδε πρώτο θα ενημερωθείτε διεξοδικότερα με την επιστροφή στα πάτρια εδάφη όπου θα γίνει πλήρης ανάλυσή τους. Όπως και για καθετί που συμβαίνει στους χώρους του φεστιβάλ, που όπως προανέφερα με την παρουσία τόσων πολλών ένστολων στις θύρες εισόδου εξαφανίστηκε κάθε υπόνοια και φόβος που είχα στο μυαλό μου για πολεμικό ρεπορτάζ. Μείνετε συντονισμένοι ακολουθούν τα καλύτερα…

---