---

Τρί 06 Σεπ 2005

ΘΑΝΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ, Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ

Οι λέξεις καθήκον, δικαιοσύνη, χρέος, ηθική αξία είναι εκείνες που μπορούν να χαρακτηρίσουν έναν έντιμο δικηγόρο, έναν απλό πολίτη που νοιάζεται για το κοινωνικό σύνολο, έναν ηθοποιό που άκουγε στο όνομα Θάνος Λειβαδίτης. Για να ακριβολογούμε ο «δίκαιος Θάνος» γιατί αυτός ήταν ο χαρακτηρισμός που του δόθηκε μέσα από τους κινηματογραφικούς του ρόλους, ήταν το καλό παιδί της «χρυσής εποχής» του Ελληνικού κινηματογράφου, μα και ένας από τους πιστούς υπηρέτες της τέχνης του.

Γεννήθηκε στην Λαμία το 1934 και ξεκίνησε την καριέρα του την δεκαετία του 1950, μια καριέρα που δεν περιορίστηκε μόνο στο κινηματογραφικό πανί. Θέατρο και σενάριο ήταν δυο τομείς στους οποίους έδωσε εξίσου την ψυχή του και κατάφερε να κερδίσει τόσο το κοινό όσο και τo Κορφιάτικο βραβείο σεναρίου για το σήριαλ «οι ιερόσυλοι» του 1984.

Πρωταγωνιστής σε είκοσι τέσσερις ταινίες, έχοντας τις περισσότερες φορές στο πλευρό του την Μέμα Σταθοπούλου, κρατά το ρόλο του ηθικού ανθρώπου, του καλού παιδιού. Στο «φτωχόπαιδο» (1965) του Γιώργου Παπακώστα ο Θάνος Λειβαδίτης είναι το φτωχό, στην περίπτωση μας, παιδί που κατορθώνει με την ακεραιότητά του και την αγνή αγάπη του να παντρευτεί την αγαπημένη του (Μέμα Σταθοπούλου) παρόλα τα εμπόδια που δημιουργεί το γεγονός ότι εκείνη είναι πλούσια.

Στο «μεγάλο όρκο» του Στέλιου Τατασόπουλου το μελόδραμα ολοκληρώνεται πάλι με το γάμο του Θάνου με την εκλεκτή της καρδιάς του (στο ρόλο η Αννα Ιασωνιδου). «Ζήσε για την Αγάπη μας» 1968 και αυτήν την φορά ο Θάνος Λειβαδίτης είναι ένας καλός, μα άρρωστος νέος. Η φίλη του –Μέμα Σταθοπούλου- μολονότι ξέρει πως θα πεθάνει δέχεται να τον παντρευτεί γιατί τον αγαπάει βαθιά. Η διάγνωση όμως του γιατρού αποδεικνύεται λανθασμένη και έτσι το καλό παιδί ζει ευτυχισμένο.

«Η Θυσία μιας Γυναίκας», «Αφήστε με να ζήσω», «Έγκλημα στο Καβούρι», « Καρδιές στη καταιγίδα», «Καθε Ναυάγιο και μια Κόλαση», «Άγγελοι της αμαρτίας», «Για λιγη Στοργή», είναι μερικές από τις ταινίες μελό στις οποίες πρωταγωνίστησε ο Θ. Λειβαδίτης, διατηρώντας πάντα το στερεότυπο του καλού και έντιμου απλού ανθρώπου.

Ανάμεσα τους υπήρχαν βέβαια και κάποιες κωμωδίες όπως πχ. Το « Φουκαράδες και Λεφτάδες» με συμπρωταγωνιστές τον Νίκο Ρίζο, την Δέσποινα Στυλιανοπούλου και βέβαια την Μέμα Σταθοπούλου που ήταν και η μεγάλη αγάπη της ζωής του -δεν παντρεύτηκαν βέβαια ποτέ σε αντίθεση με τα happy end στις ταινίες τους-. Χωρίς να ανήκει στην κατηγορία των ξεκαρδιστικών ταινιών του παλιού ελληνικού κινηματογράφου - άλλωστε αν εξαιρέσει κανείς το δίδυμο Ρίζου-Στυλιανοπούλου, τόσο ο Θάνος όσο και η Μέμα δεν επέδειξαν ποτέ κανένα κωμικό ταλέντο- πρόκειται για μια αξιοπρεπή παραγωγή μέσα στις δεκάδες της εποχής. Σε αυτή ο Θάνος είναι ο πλούσιος απόγονος, ο οποίος προκειμένου να απαλλαγεί από το γάμο με την πλούσια νύφη για τον οποίο τον πιέζει ο πατέρας του, αλλάζει θέσεις με το σοφέρ του το Ρίζο. Βέβαια η μοίρα φέρνει και την πλούσια νύφη να αλλάζει θέση με την καμαριέρα της ( Σταθοπούλου-Στυλιανοπούλου αντίστοιχα) με αποτέλεσμα φυσικά για άλλη μια φορά την ευτυχή έκβαση. Οι πλούσιοι ερωτεύονται και κλασσικά παντρεύονται πεπεισμένοι πως δεν το έκαναν για τα λεφτά και οι φτωχοί ευτυχούν κοντά τους.

Το όνομα του Θάνου Λειβαδίτη συνδέθηκε όμως και με μεγάλες επιτυχίες της κρατικής τηλεόρασης. «οι δίκαιοι»- 1974, «οι ιερόσυλοι»- 1983, «η βεντέτα»- 1987, «η έκτη εντολή»- 1989, «η δίκη»- 1991, «η οργή των θεών»- 1994, ήταν κάποιες από τις σειρές που επισφράγισαν την φήμη του αδέκαστου, του ανθρώπου που θυσιάζει τα πάντα στο όνομα της δικαιοσύνης. Ίσως το όνομα Άγγελος Καρνέζης και η ιδιότητα του δικηγόρου να σας θυμίζει τον Θάνου Λειβαδίτη σε έναν από τους ρόλους που προάσπιζε τις αξίες για να αποδώσει δικαιοσύνη, σε έναν ρόλο που χαρακτηρίζει ακόμη και το βλέμμα του Θάνου. Βλέμμα που από μόνο του φώναζε «υποστηρίζω την νομιμότητα».

Όπως προαναφέραμε όμως ο Θάνος Λειβαδίτης έδωσε την αγάπη του και στο θέατρο. Το 1958 εμφανίζεται στην παράσταση «νύχτα στη Μεσόγειο» ως μαθητής ακόμη της δραματικής σχολής του εθνικού θεάτρου, ενώ το 1959 αναλαμβάνει τον πρώτο ρόλο στον «Φιλάργυρο» του Μολιέρου. Αργότερα θα εμφανιστεί ως αγγελιοφόρος στον «Οιδίποδα Τύραννο», ως Αίμωνας στην «Αντιγόνη», ως Μάλκολμ στον «Μάκβεθ», ως Πολύδωρος στην «Εκάβη», ξεκινώντας έτσι μια εντυπωσιακή καριέρα στο θεατρικό σανίδι.

Έγραψε 30 σενάρια για τον κινηματογράφο, πρωταγωνίστησε σε τηλεοπτικές σειρές βασισμένες και εκείνες σε δικά του σεναριακά κείμενα, επιλέγοντας και εδώ ρόλους που συγκινούν, ρόλους που μάχονται την αδικία. Τελικά η ενσάρκωση ηθικών ρόλων μοιάζει να ήταν ένα έργο ζωής για τον Θάνο. Η φωνή του δικαίου στον ελληνικό κινηματογράφο. Το δάκτυλο της δικαιοσύνης στις τηλεοπτικές σειρές . η εντολή των θεών στο θέατρο...

---