---

Πεμ 24 Νοε 2005

ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΡΗΜΕΝΕΣ!

Με την πιο πολυσυζητημένη ταινία που προβλήθηκε το περασμένο καλοκαίρι στην χώρα μας, η Audiovisual κάνει την παρουσία της ιδιαίτερα αισθητή στις προθήκες των βιντεολεσχών της περιοχής σας. Το Sin City, η ιδέα που για καιρό έφερνε στο νου της η τριάδα Rodriguez, Tarantino, Frank Miller, είναι πλέον κοντά μας σε δισκάκι DVD, προκειμένου να απολαύσουν όλοι, την κατά γενική ομολογία, καλύτερη ψηφιακή εικόνα της χρονιάς. Μαζί της το μικρό διαμαντάκι The Edukators ξεχωρίζει από το υπόλοιπο πακέτο, την στιγμή που έχει ήδη προαναγγελθεί η κυκλοφορία του αξιολάτρευτου Polar Express, που με ζεστή την ατμομηχανή του, θα δώσει την εκκίνηση της προ-Χριστουγεννιάτικης περιόδου.



Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

SIN CITY – ΑΜΑΡΤΩΛΗ ΠΟΛΗ

25 λέξεις – Μόνο όποιος έχει περπατήσει στα σκοτεινά αιματοκυλισμένα σοκάκια της Πόλης της Αμαρτίας, μπορεί να αντιληφθεί αυτό που κρύβουν στην πραγματικότητα: Μίσος, φθόνο και πάθος για εκδίκηση...

Στο Ράφι – Η προϊστορία σε κάθε καλλιτεχνικό τομέα, έχει αποδείξει πως δεν χρειάζεται να έχουμε μπροστά μας ένα αριστούργημα για να το χαρακτηρίσουμε ως ορόσημο. Ως το δημιούργημα αυτό που εκθέτοντας μια νέα άποψη ανοίγει δρόμους για νέες τεχνοτροπίες και ήθη. Με χαρακτηριστική ευκολία το Sin City, η δουλειά που με τόσο μεράκι φρόντισαν να μας προσφέρουν τρεις σημαντικότατοι σύγχρονοι καλλιτέχνες, ο Rodriguez, o Tarantino και ο Frank Miller, παίρνει αυτόν τον τίτλο, διότι αποτελεί την πρώτη ολοκληρωμένη πρόταση ταινίας, που κινείται κατ αποκλειστικότητα σε ψηφιακό φόντο, κάτι που στο παρελθόν πολλοί προσπάθησαν αλλά δεν κατάφεραν να επιτύχουν. Σίγουρα το μέλλον της κινηματογραφίας θα είναι διαφορετικό μετά από την ύπαρξη του Sin City…

Για τον βετεράνο αδιάφθορο μπάτσο Χάρτιγκαν, ο εντοπισμός της αθώας μικρούλας Νάνσι, που έχει πέσει θύμα απαγωγής ενός μανιακού δολοφόνου, αποτελεί αυτοσκοπό. Ακόμη και αν έχει να αντιμετωπίσει μαζί με αυτόν και ένα ολόκληρο σύστημα που τον καλύπτει. Την ίδια στιγμή ο περιθωριακός Μαρβ, αναζητά τον δολοφόνο της αγαπημένης του για μια βραδιά Γκόλντι, μιας καλοπληρωμένης πόρνης, που μοιράζει άφοβα τον αγοραίο έρωτα της. Όσο για τον ιδιωτικό ντέτεκτιβ Ντουάιτ, αυτός αναζητά απεγνωσμένα τα ίχνη του Τζάκι Μπόι, ενός μισότρελου αλήτη, που επιδίδεται διαρκώς στην κακοποίηση της κοπέλας του. Ο δρόμος θα τον βγάλει στην πιο σκοτεινή γωνιά της Πόλης της Αμαρτίας, εκεί που τον νόμο έχουν πάρει στα χέρια τους οι ιερόδουλες.

Στην πραγματικότητα το φιλμ αποτελεί μια συρραφή από σκετς που έχουν βγει μέσα από το pulp έντυπο Sin City, που με τόσο μεγάλη θέρμη υποστήριξε ο μάγος της πένας και κύριος εκφραστής της DC Comics, Frank Miller. Η ταινία δεν κινείται σε έναν σταθερό χρόνο, αλλά ούτε και δίνει με σαφήνεια το πότε μιλά με φλασμπάκ, δημιουργώντας ένα παράξενο συναίσθημα χρονοταξίας στον θεατή που το παρακολουθεί. Φυσικά όπως όλα τα φιλμ στα οποία έχει βάλει το χεράκι του αυτός ο Tarantino, στο φινάλε τα πάντα έχουν μπει σε μια σειρά και το τελευταίο παζλάκι κλείνει με ιδανικό τρόπο έναν μέχρι τότε θολό και συννεφιασμένο πίνακα, που απεικονίζει άριστα την μυστηριώδη πόλη. Το γεγονός αυτό καρπώνεται βεβαίως ο σκηνοθέτης που το όνομα του είναι καταγεγραμμένο στα credits, ο Robert Rodriguez, που καταφέρνει να φτιάξει (με ή χωρίς εισαγωγικά αφού δεν είναι ο βασικός υπεύθυνος) την – με διαφορά - καλύτερη ταινία στην μέχρι τώρα καριέρα του, κάνοντας ένα σημαντικότατο comeback μετά από τα τρία επιτυχημένα μόνο στο εμπορικό κομμάτι τους Spy Kids. Το δυναμικότερο στοιχείο του Sin City, είναι οι πρωταγωνιστές του, που είναι και το μοναδικό στοιχείο ρεαλισμού, αφού όλα τα υπόλοιπα που συνθέτουν τις εικόνες του έργου κινούνται σε ένα artificial περιβάλλον. Από το πολυμελές all star καστ, ξεχωρίζουν τρεις ηθοποιοί ο καθένας για έναν ιδιαίτερο λόγο. Αρχικά ο γοητευτικότατος Clive Owen, αποδεικνύει παίζοντας τον σκληροτράχηλο Ντουάιτ, πως έχει την δυναμική να γίνει ένας πολύ μεγάλος σταρ. Από την στιγμή που κάνει την εμφάνιση του, τα πάντα στην ροή του φιλμ αλλάζουν αφού δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να αντισταθεί στην καταλυτική του παρουσία. Ούτε και αυτός ο φουκαράς Benicio Del Toro – η σεκανς μέσα στο αμάξι με τον Τζάκι Μπόι νεκρό, δια χειρός Tarantino, είναι απόλαυση – που η αξία του είναι αναγνωρισμένη από τους πάντες. Τους δύο προαναφερθέντες συνοδεύουν επί σκηνής η εξωτικής ομορφιάς Rosario Dawson, σε ακόμη πιο σέξι εμφάνιση από του Alexander και η Brittany Murphy, που στην δική μου ματιά είναι από τις μεγαλύτερες ελπίδες του Χόλιγουντ.

Το δεύτερο από τα υποκριτικά μετάλλια ανήκει στον Bruce Willis, ο οποίος μετά από σωρεία μέτριων επιλογών, επιστρέφει ως Χάρτιγκαν, παίζοντας τον ρόλο του χρονικού κορμού της ταινίας και γινόμενο ο ιδανικός πρόλογος κι επίλογος της. Στην δική του ιστορία, που αργά ή γρήγορα συνδέεται και με τις άλλες βασικό στοιχείο αποτελεί η μορφή της Νάνσι, που στην ενήλικη μορφή της παίζει η Jessica Alba, που πανέμορφη κι εντυπωσιακή χαρίζει στο κοινό μια αξέχαστη σκηνή χορού στο βρωμερό καταγώγιο της πόλης.

Από τις ιδιαίτερες αναφορές δεν θα γινόταν να λείπει ο Mickey Rourke, ο οποίος τελικά βρήκε τον τρόπο να εκμεταλλευτεί το κατεστραμμένο από την πυγμαχία πρόσωπο του, υποδυόμενος τον ακραίων αντιλήψεων καλοκάγαθο Μαρβ, που το μόνο που ζητά είναι πως θα πάρει εκδίκηση για τον θάνατο της καλής του (η κατάξανθη καλλονή Jaime King σε έναν διπλό ρόλο). Σε διάφορα σημεία της Sin City εμφανίζονται σε αρκετά ιδιόμορφους ρόλους και οι Josh Hartnett (αρχή και τέλος, πιθανότατα ο σύνδεσμος με τα δύο ήδη προαναγγελθέντα sequels), Elijah Wood (σίγουρα σε ότι πιο παρανοϊκό τον έχετε δει μέχρι σήμερα), Nick Stahl (ο δολοφόνος – παραμορφωμένος εκδικητής της υπόθεσης), Carla – κούκλα – Gugino και ο Michael – σιγά μην έλειπε – Madsen!

Disc – Σύμπτωση που επαναλαμβάνεται παύει να είναι σύμπτωση, λένε. Είναι η πολλοστή φορά που μια ταινία που από πίσω της κρύβεται ο bad boy Tarantino, κυκλοφορεί σε ψηφιακή μορφή βίντεο εντελώς γυμνή από πρόσθετο υλικό, κάτι που με οδηγεί στο συμπέρασμα πως πολλά από όσα κάνει πλέον είναι αποτέλεσμα μάρκετινγκ. Δεν θα είναι τυχαίο δηλαδή αν σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα τόσο το Sin City, όσο κυρίως και η μυστηριώδης διλογία του Kill Bill, ξαναβγούν στην αγορά υπερ-πλούσιες σε extras προκειμένου ο κόσμος που συλλέγει τίτλους να δώσει (ξανά) τον οβολό του. Ομολογώ πως το στοιχείο αυτό ξενίζει αφού θα ήταν πολύ πιο τίμιο, μαζί με τον – κυριολεκτικά εντυπωσιακό – δίσκο που περιέχει το κυρίως θέμα, να υπήρχε και ακόμη ένας με επιπλέον στοιχεία γύρω από την παραγωγή. Ανταυτού τίποτα παρά μόνο λίγα λεπτά παρατήρησης των παρασκηνίων. Το απόλυτο μηδέν δηλαδή.

Κατά τα άλλα το DVD που διανέμει στην χώρα μας η Audiovisual και είναι ακριβώς το ίδιο με οποιαδήποτε άλλη έκδοση του πλανήτη – με εξαίρεση την απουσία της DTS - είναι μαγευτικό σε ότι αφορά τα τεχνικά του χαρακτηριστικά. Από την μια μεριά έχουμε μια αξιόλογη μπάντα Dolby Digital 5.1, που είναι σίγουρα γραμμένη χαμηλότερα από την απούσα, που θα βρείτε μόνο σε ξενόφερτες κυκλοφορίες, με πολύ όμορφη διακριτότητα στο κεντρικό κανάλι, σωστή απόδοση του μπάσου αλλά και κάποιες ελλείψεις στην περιφέρεια. Οπτικά όμως όπως αναμένετο άλλωστε λόγω του ότι είναι πλήρως επεξεργασμένη σε κομπιούτερς, έχουμε μια ονειρώδη εικόνα, που χαρίζει το απόλυτο κοντράστ λευκής και μαύρης απόχρωσης, γεμάτη λεπτομέρεια και πυκνότητα που δεν είχαμε μέχρι τώρα οι λάτρεις των μεγάλων οικιακών ιντσών φανταστεί. Δίχως καμία αμφιβολία ότι καλύτερο έχει αναπαραγάγει οπτικά το ψηφιακό μου deck μέσα στο 2005, ένα αναμορφικό κάδρο που αγγίζει τα όρια της υψηλής (για όσους έχουν γνώση του νέου επερχόμενου φορμά) ευκρίνειας!

Μμμμ… - Σπουδαία ταινία! Από αυτές που μπορείς να δεις και να ξαναδείς πάμπολλες φορές, εντοπίζοντας διαρκώς καινούργια στοιχεία από την πολυπλοκότητα της. Αν και μου τα χάλασε ελαφρώς η Ταραντινοειδής αντίληψη για την πρώτη περιορισμένων πρόσθετων έκδοση σε δίσκο, δεν μπορώ παρά να την προτείνω όχι για μια απλή παρακολούθηση αλλά ακόμη και για αγορά. Και ας χρειαστεί αν την ξαναπληρώσω σε λίγους μήνες, όταν (υποθέτω) θα κυκλοφορήσει η special edition της. Περιμένοντας εναγωνίως το επόμενο τεύχος της συλλογής...

ΕΙΚΟΝΑ – (10/10) ΗΧΟΣ – (7/10) EXTRAS – (1/10) SIN CITY – (8/10)

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

THE EDUKATORS – ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΑΦΘΟΝΙΑΣ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΡΗΜΕΝΕΣ

25 λέξεις – Τρέμετε όλοι εσείς οι Πλούσιοι και κατέχοντες τα υψηλά κλιμάκια της σύγχρονης κοινωνίας. Οι «Εκπαιδευτές» είναι εδώ για να σας συνετίσουν και να σας δείξουν τον δρόμο της ισότητας και της ισονομίας...

Στο Ράφι – Από την Γερμανία, την χώρα που τα τελευταία χρόνια έχει προσφέρει πολλές εκπλήξεις στην συνολική ευρωπαϊκή κινηματογραφική παραγωγή, μας έρχεται μια ακόμη ταινία που μελετά τις διακριτές σχέσεις ανάμεσα στα μέλη της κοινωνικής διαστρωμάτωσης, επιχειρώντας σύγκριση ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα (βλέπε και Goodbye Lenin). Αυτή τη φορά όμως την βάση του φιλμ, συνθέτει μια εντελώς εξτρεμιστική ιδέα, που μόνο ακραία επαναστατημένο μυαλό θα μπορούσε να συλλάβει και μάλιστα στα πολύ νεανικά του χρόνια. Όπως ακριβώς συμβαίνει με τους δύο ήρωες του…

Ο Γιαν και ο Πίτερ, δύο νεαροί που μεγαλώνουν στην μουντή καθημερινότητα της μεγαλούπολης, αηδιασμένοι από τις τεράστιες αποστάσεις που χωρίζουν τους πλούσιους με τους φτωχούς, καταστρώνουν ένα σχέδιο, προκειμένου να τρομάξουν αυτούς που τα έχουν: Μπαίνουν κρυφά στα σπίτια τους και δίχως να τους ληστεύουν, δημιουργούν ένα πραγματικό κομφούζιο, με τα αντικείμενα που έχουν στην κατοχή τους. Ο σαφέστατα πιο ιδεαλιστής Γιαν, όμως, θέλοντας να μεγαλώσει την ομάδα των αυτοαποκαλούμενων «Εκπαιδευτών», δεν θα χάσει ευκαιρία να μπάσει στο κόλπο και την νεαρή φοβισμένη και καταχρεωμένη φίλη του Πίτερ, για την οποία τρέφει ιδιαίτερα αισθήματα. Μια επιπόλαια κίνηση που θα επιφέρει άσχημα αποτελέσματα.

Το πρώτο μέρος του φιλμ, αυτό στο οποίο μαθαίνουμε για τις κινήσεις των δύο ανεξάρτητου πνεύματος νεαρών, κυλά πολύ πιο ευχάριστα από το δεύτερο που η υπόθεση ξεφεύγει λίγο από την θεωρία του προλεταριάτου για να οδηγηθεί σε ένα κάπως πιο περιπετειώδες ερωτικό μελό. Σκηνοθετημένο από τον Αυστριακό Hans Weingartner, το Edukators, χρησιμοποιεί άψογα αυτήν την απεχθή απόχρωση του τσιμέντου μαζί με την μόνιμα κινούμενη κάμερα προκειμένου να φορτίσει όσο το δυνατόν περισσότερο την ατμόσφαιρα. Συνθήκες που αλλάζουν όσο προχωρούμε στο φινάλε, όπου το επίκεντρο του ενδιαφέροντος μεταφέρεται στην εξοχή και στις ατελείωτες εύφορες κοιλάδες. Αντιθέσεις με τις οποίες παίζει ο δημιουργός αν και θα προτιμούσα ανταυτού να έριχνε λίγο περισσότερο βάρος στην μελέτη των χαρακτήρων.

Τον ριζοσπάστη και εξτρεμιστή Γιαν παίζει η μεγάλη ελπίδα του Γερμανικού (και κατ επέκταση ευρωπαϊκού) σινεμά Daniel Bruehl, που έχει φροντίσει μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα να κάνει το κοινό να τον συμπαθήσει με την παρουσία του σε αρκετές καλές παραγωγές (Joyeux Noel). Το άλλο του μισό στην εομάδα των Edukators παίζει ο Stipe Erceg ενώ η Julia Jentsch, που πρόσφατα είδαμε στο Downfall και σύντομα θα δούμε στην Sophie Scholl, ερμηνεύει με πολύ όμορφο τρόπο το μήλο της έριδος, την προβληματισμένη Γιουλ.

Disc – Λίγα πράγματα λέει το DVD που προσφέρει η Audiovisual και αυτό όχι γιατί ευθύνεται η ελληνική παραγωγή, αλλά διότι σε γενικές γραμμές και το φιλμ δεν είναι δα και τίποτα το άκρως τεχνοκρατικό. Μόνο και μόνο πάντως, που μεταξύ των ηχητικών μπαντών της ταινίας συνυπάρχει και η DTS, γίνεται αντιληπτό πως έχει γίνει μια καλή απόπειρα δημιουργίας ενός αξιόλογου δίσκου. Προσωπικά πάντως προτίμησα την Dolby Digital 5.1 που είναι πιο καθαρογραμμένη και με μεγαλύτερη ισορροπία του κεντρικού καναλιού. Η εικόνα αναμορφική widescreen, δεν υπερτονίζει τα χρώματα, έχει όμως κόκκο, ικανό για να κουράσει το μάτι.

Τα πρόσθετα τέλος – στα οποία μεταφερόμαστε μέσω του ελληνικού καλοσχηματισμένου μενού - είναι ελάχιστα και περιορίζονται απλώς σε ένα κινηματογραφικό τρέιλερ, κάποια επιλεγμένα πλάνα από την ταινία, τα βραβεία για τα οποία έχει τιμηθεί το φιλμ και αναφορές σε άλλες εκδόσεις της ίδιας διανομής. Μην ξεχάσω και τα διαφημιστικά κλιπς για να πάτε στον κινηματογράφο και στο διάσημο θεματικό πάρκο του Ρέντη…

Μμμμ… - Καλή προσπάθεια – όχι η καλύτερη – από το Γερμανικό σινεμά που δεν κάνει απλά βήματα προς τα εμπρός αλλά ολόκληρα άλματα. Αυτό που δεν κάνει το Edukators μια σπουδαία ταινία, είναι η ανισότητα μεταξύ των δύο του μερών αν και το καλύτερο απόφθεγμα μας το φυλάει για το – υπερβολικό – τέλος: Κάποιοι άνθρωποι – ΕΝΤΕΛΕΙ – δεν αλλάζουν ποτέ…

ΕΙΚΟΝΑ – (5/10) ΗΧΟΣ – (6/10) EXTRAS – (3/10) THE EDUKATORS – (6/10)

Το CineDVD είναι μια προσφορά του

---

Γιώργος Ζερβόπουλος