---

Τρί 17 Δεκ 2002

Κωστας Γαβρας

Ο Κωστας Γαβρας, Έλληνας σκηνοθέτης και παραγωγός που ζει και δουλεύει στο εξωτερικό, γεννήθηκε στα Λουτρά Ηραίας στις 12 Φεβρουαρίου του 1933. Ο πατέρας του συμμετείχε ενεργά στην εθνική αντίσταση στη διάρκεια της ιταλογερμανικής κατοχής και για το λόγο αυτό στο τέλος του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, δεν έγινε δεκτός στις ΗΠΑ όπου και θέλησε να σπουδάσει κινηματογράφο, γιατί θεωρήθηκε κομμουνιστής. Τελικά πήγε στο Παρίσι, σπούδασε λογοτεχνία στο πανεπιστήμιο της Σορβόννης και λίγο αργότερα διέκοψε τις σπουδές του για να ασχοληθεί με τον κινηματογράφο στο Institut de Ηautes Etudes Cinematographiques. Συνεργάστηκε σαν βοηθός σκηνοθέτης με τους Ρενέ Κλαίρ, Ιβ Αλεγκρέ, Ρενέ Κλεμάν, Χενρί Βερνέϊγ και Μαρσέλ Οπιλς.

Το 1958 ο Γαβρας σκηνοθέτησε την πρώτη του ταινία το Les Rates, ενώ 7 χρόνια μετά γυρίζει το Διαμέρισμα Δολοφόνων (Compartiment Tueurs, 1965), όπου φανερώνεται η αγάπη του σκηνοθέτη για τα αμερικάνικα φιλμ νουάρ. Η επόμενη ταινία ήταν το Un homme de trop (1967), αλλά 2 χρόνια μετά επιστρέφει με το Ζ (1969). Για την ταινία ο Γαβρας ήταν υποψήφιος για το Oscar σκηνοθεσίας και σεναρίου. Το 1970 γύρισε την Oμολογία (L’ aveu) βασισμένη σε μια αληθινή ιστορία, το 1973 την Kατάσταση Πολιορκίας (Etat de Siege) αναφερόμενος πάλι σε αληθινή ιστορία που συνέβη στην Ουρουγουάη, το 1975 το Section Speciale και το 1979 το Η λάμψη μιας γυναίκας (Clair de femme). Missing - Ο Αγνοουμενος (1982) κέρδισε Oscar Διασκευασμενου Σεναριου (η διασκευη απο τον ιδιο τον Γαβρας) και αποτέλεσε μια πρώτη προσπάθεια του Γαβρας να συνεργαστεί με Αμερικάνους ηθοποιούς. Σε κάποια φάση η παραγωγή θέλησε να αντικαταστήσει τον Jack Lemmon, με αποτέλεσμα ο Γαβρας να απειλήσει με αποχώρηση. Την ίδια χρονιά έγινε διευθυντής του Cinematheque Francais. Το 1983 με την ταινία του Χάνα Κ (1983) εξόργισε πολλούς με την φιλο-παλαιστινιακή του στάση. Το 1986 γύρισε την Oικογενειακή Yπόθεση (Conseil de Famille) όπου πειραματίστηκε με ένα μίγμα κωμωδίας και γκανγκστερικής ταινίας. Στη συνέχεια δημιούργησε και άλλες ταινίες, όπως τον Προδομένο (Betrayed, 1988) και το Music Box - Το Μουσικο Κουτι (1989). Συνέχισε το 1991 με το Contre l`oubli, το 1993 με την Mικρή Aποκάλυψη (La petite apocalypse), το 1995 με το Lumiere et compagnie και το A propos de Nice, la suite ενώ η προτελευταία ταινία του, το Mad City (1997) έγινε εμπορική επιτυχία με τη βοήθεια γνωστών ηθοποιών όπως είναι ο John Travolta και ο Dustin Hoffman. Φέτος επέστρεψε με το Amen. - Αμην. το οποίο όπως και το Μουσικο Κουτι, αναφέρεται στα εγκλήματα του ναζισμού και το οποίο σκανδάλισε τόσο με το θέμα της, όσο και με την αφίσα της το Βατικανό. Για τον ρόλο του Mathieu Kassovitz αναζήτησε στην αρχή έναν Ιταλό ηθοποιό. Πήγε στη Ρώμη, είδε πολλούς νέους ηθοποιούς, αλλά όλοι του θύμιζαν Καλιφορνέζους με μυς. Έτσι έφτασε στον Kassovitz, ο οποίος στην αρχή δίσταζε. Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, αν θα ξανάκανε ταινία με ελληνικό θέμα, απάντησε: «για κάποιον που λείπει πολλά χρόνια από την Αθήνα (Να απαντήσω πως Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα), είναι πολύ δύσκολο. Πριν από λίγα χρόνια ωστόσο σκεφτόμουν να γυρίσω το βιβλίο του Βασιλικού για την υπόθεση Κοσκωτά. Ήταν η εποχή που όλη η Ευρώπη έκανε κριτική στην Ελλάδα για τα σκάνδαλα. Δεν ήθελα να ήμουν ένας ακόμα…».

---