---

Κυρ 09 Ιουλ 2006

Γυναίκες Δηλητήριο

Η Ψυχαναγκαστική ‘Πραγματικότητα’ του Νεο-Έλληνα

Με ύφος επιθεώρησης, η ταινία του Νίκου Ζερβού, Γυναίκες Δηλητήριο, είναι μια σάτιρα του Νεοελληνικού τρόπου ζωής. Με έντονα τα επιτυχημένα συστατικά παλιότερων κωμωδιών η ταινία του 1993 δίνει έμφαση στο σεξ και στην (μαζική) υστερία. Πολλοί και ιδιαίτεροι χαρακτήρες παρελαύνουν ερμηνεύοντας το σενάριο του Χάρη Ρώμα και της Αθηνάς Χατζηγεωργίου. Ένα καστ καταξιωμένο και πολυτάλαντο τόσο στις κωμικές όσο και στις κοινωνικές ταινίες. Συμμετέχουν οι Σπύρος Παπαδόπουλος, Νάντια Μουρούζη, Ηλίας Λογοθέτης, Αθηνά Τσιλύρα, Χάρρυ Κλυνν, Βλάσης Μπονάτσος, Κώστας Ρηγόπουλος, Άννα Κυριακού και Ανδρέας Βουτσινάς.

Από την μία έχουμε έναν ήρεμο, πλούσιο ψυχίατρο με τακτική πελατεία τους όχι και τόσο νορμάλ ασθενείς του, αλλά και μια γραμματέα που υποτίθεται πως έχει θεραπευτεί από τη νυμφομανία. Από την άλλη έχουμε τον αδερφό του ο οποίος είναι προβληματικός στις σχέσεις του με τις γυναίκες –λόγω υπέρμετρης ευαισθησίας- και ουκ ολίγες φορές έχει αποπειραθεί να αυτοκτονήσει. Έχουμε και διάφορους τύπους γυναικών που δικαιολογούν τον τίτλο της ταινίας, δυναμικές, αποφασιστικές, ανεξάρτητες. Όλοι χάνουν τη ψυχραινία τους και η επιβίωση σε μια τρελή κοινωνία, τόσο ψυχολογικά όσο και σωματικά, γίνεται αγώνας δρόμου για όλους.

Δεν είναι ακριβώς ο Παράδεισος αλλά ούτε και η Κόλαση: είναι η σύγχρονη Ελλάδα όπου κάποιοι πρέπει να συμβιβαστούν, κάποιοι πρέπει να αλλάξουν και κάποιοι πρέπει να εγκαταλείψουν τα πιστεύω τους προκειμένου να επιβιώσουν. Οι σχέσεις αντρών και γυναικών, των ανθρώπων μεταξύ τους, με την οικογένειά τους και την κοινωνία γίνονται παιχνίδι στα χέρια των συντελεστών που με κωμικό-σατιρική διάθεση παρουσιάζουν την ελληνική πραγματικότητα. Ο Νίκος Ζερβός που έχει στο ενεργητικό του παρόμοιες ταινίες κοινωνικού περιεχομένου όπως Ο Δράκουλας Των Εξαρχείων, Ντελίριο και Τηλεκαννίβαλοι ξεκίνησε κινηματογραφική καρριέρα το 1973, όμως η παράλληλη πορεία του στην τηλεόραση φαίνεται πως τον επηρρέασε δημιουργικά και στην μεγάλη οθόνη, αφού κάλλιστα το Γυναίκες Δηλητήριο θα μπορούσε να είναι τηλε-ταινία. Αναμφισβήτητα βέβαια έχει ένα μοναδικό τρόπο να δημιουργεί και να παρουσιάζει χαρακτήρες, ψυχογραφόντας τους και πλαισιώνοντάς τους κοινωνικά. Άλλωστε, δεν σπούδασε άδικα Ψυχολογία και Κοινωνιολογία.

Αρκετά καλές ερμηνείες από τους ηθοποιούς, οι οποίοι αν και βασίστηκαν σε σενάριο που εύκολα θα τους παρέπεμπε σε μέτρια αποτελέσματα, κατάφεραν με την ατομικότητά τους και το ιδιαίτερο ταλέντο τους να δημιουργήσουν ενδιαφέροντες και ξεχωριστούς χαρακτήρες. Απολαυστικοί είναι ο Βλάσης Μπονάτσος, Ηλίας Λογοθέτης, Σπύρος Παπαδόπουλος, ηθοποιοί που πάντα κλέβουν την παράσταση, αλλά και η Αθηνά Τσιλύρα που δεν την έχουμε δει σε πολλές ταινίες. Τετριμμένος χαρακτήρας για τη Νάντια Μουρούζη που δεν έδωσε το κάτι παραπάνω στην σεμνή-αλλά κατά βάθος σεξομανή- γραμματέα, ενώ αντίθετα πολύ καλή ήταν η επιλογή της Βαλέρια Χριστοδουλίδου στο ρόλο της κατ’επιλογήν ελευθέρων ηθών και ανεξάρτητης, σέξι γυναίκας. Η ταινία τα έχει όλα: αστεία, δολοπλοκίες, φιλοσοφία, ερωτικές φαντασιώσεις –τουλάχιστον τις πιο βασικές- και φαρμακερές γυναίκες.

Βαθμολογία: (6/10)

---