---

Πεμ 31 Αυγ 2006

Ημέρα 2η – 31 Αυγούστου ΔΙΔΥΜΟΙ ΠΥΡΓΟΙ ΚΑΙ DEJA VU

Με μερικές από τις πιο αναμενόμενες ταινίες του προγράμματος συνεχίστηκε η δεύτερη ημέρα της φετινής Μόστρα, που συνεχίζεται με αμείωτο ενδιαφέρον στο λαμπερό – αλλά και πανάκριβο – νησάκι του Λίντο, της πανέμορφης Βενετίας. Ενδιαφέρον που προκλήθηκε από την μαζική έξοδο στις αίθουσες πολλών ταινιών που προέρχονται από τις ΗΠΑ, που για τους γνωστούς λόγους (διάσημοι σταρς, σκηνοθέτες και συντελεστές) με την ίδια περιέργεια τις περιμένουμε και στην πατρίδα μας, εντός ολίγου σε πρώτη προβολή. Από το πρόγραμμα της ημέρας, ξεχώρισα δύο αξιόλογες αμερικάνικες δημιουργίες, μια ευρωπαική, μια αφρικανική και μια ταινία του Oliver Stone. Διαχωρίζω την τελευταία κατηγορία ως ξέχωρη από την στιγμή που ο σκηνοθέτης του Platoon, πήρε την απόφαση να διαπραγματευτεί με το κράτος και οι ταινίες του πλέον να μην έχουν χρώμα πρόκλησης.

Όπως συνέβη δηλαδή με το World Trade Centre, ένα φιλμ αποκλειστικά για εσωτερική κατανάλωση, προκειμένου να τονωθεί το γόητρο των αμερικάνων, αμέσως μετά τον συντριπτικό αιφνιδιασμό, που έλαβε χώρα, πριν από ακριβώς πέντε χρόνια στο χώρο του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου. Η UIP παλεύει υπερβολικά να κάνει το θέμα ενδιαφέρον και στην Γηραιά Ήπειρο, αλλά αυτό είναι κάτι που προβλέπω πως δεν πρόκειται να συμβεί, ακόμη και αν έχει φέρει προς δημόσια θέα, τους δύο πραγματικούς ήρωες, που η ιστορία τους ενέπνευσε το σενάριο του WTC. Ο Cage απών, o συμπρωταγωνιστής του απών, ο Stone ωσεί παρόν και μένει μόνον η Maria Bello, πανέμορφη όπως πάντα να μαζεύει τα ασυμμάζευτα ακόμη και αν δεν κρατά βασικό ρόλο στην ιστορία.

Με δολοφονικές υποθέσεις είχαν να κάνουν οι δύο θετικές εκπλήξεις από την Αμερικάνικη κινηματογραφική βιομηχανία – όπως στην πρεμιέρα με την Black Dahlia δηλαδή – φόνοι που λίγο ως πολύ συντάραξαν την κοινή γνώμη της Αστερόεσσας. Η πρώτη περίπτωση αφορά στο Hollywoodland, που εκμεταλλεύεται το φονικό στην βίλα του ηθοποιού Τζορτζ Ριβς, πρωταγωνιστή της σειράς Σούπερμαν, στα τέλη της δεκαετίας του 50, με θύμα τον ίδιο, με μια σφαίρα στο κεφάλι. Η αστυνομία καταλήγει στο συμπέρασμα της αυτοκτονίας. Ένας έμπειρος ντετέκτιβ λέει όχι, αλλού είναι τα αίτια. Εμείς το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να απολαύσουμε μια πραγματικά καλογυρισμένη ταινία – ντεμπούτο από τον Allen Coulter, που μεταφέρει αυτούσιο το πνεύμα της περιόδου.

Σύσσωμο το καστ του Hollywoodland, βρίσκεται εδώ προκειμένου να προωθήσει με την λαμπερή παρουσία τους την ταινία. Πιο συγκεκριμένα ο Ben Affleck και ο Adrien Brody, οι δύο κύριοι πρωταγωνιστές, μοίρασαν χαμόγελα στο κοινό που ζητοκραύγαζε παραληρώντας, την ίδια στιγμή που η μεγαλύτερη σε ηλικία, εμπειρότερη σε φεστιβάλ και εξαίρετη σαν δευτεραγωνίστρια Diane Lane, τους έκλεβε την παράσταση. Όσο για τον Bob Hoskins, ακόμη και στις πιο χαλαρές του στιγμές δεν ξέχασε να σκορπίσει τις γνώριμες χιουμοριστικές του γκριμάτσες. Άπαντες πάντως στάθηκαν στο γεγονός μιας σύμπτωσης, που συνέβη σε δύο διαδοχικές ημέρες, με την εξιστόρηση στο πανί, δύο δολοφονιών, που συνέβησαν σχεδόν την ίδια χρονική στιγμή, με φόντο το λαμπερό κόσμο της σόου μπιζ…

Η δεύτερη αμερικάνικη έκπληξη έχει να κάνει με το πολυαναμενόμενο Infamous, την δεύτερη δηλαδή περίπτωση μέσα σε ένα χρόνο της εξιστόρησης των γεγονότων που οδήγησαν τον περιβόητο Τρούμαν Καπότε στην συγγραφή του βιβλίου του, In Cold Blood. Ομοιότητες με το έργο που χάρισε το Όσκαρ στον Seymour Hoffman? Πολλές, ειδικά στο δεύτερο μέρος του φιλμ, που σχεδόν τα δύο φιλμς κινούνται παράλληλα. Διαφορές? Ελάχιστες και περιορίζονται στο ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με μια πιο ευθεία βολή στην στυγνή κυνική προσωπικότητα του συγγραφέα. Ακόμη ένα ερώτημα, μήπως ο Toby Jones παριστάνει τον Καπότε καλύτερα από τον τιμηθέντα με την ανώτατη ερμηνευτική διάκριση? Είναι ίσως το δυσκολότερο πρόβλημα που καλούμαι να λύσω τον τελευταίο καιρό, αφού ο κοντοπίθαρος Jones, εκτός από ανάλογα συγκλονιστικός στην ερμηνεία του, είναι καθρέφτης στην ομοιότητα με τον Καπότε. Déjà vu? Ή λέτε να έχουμε δεύτερο όσκαρ σε δύο χρόνια για τον ίδιο ρόλο? Nomination Υποθέτω θα έχουμε σίγουρα! Αρκετά ανανεωμένη δίπλα του η Sandra Bullock, που στο φιλμ υποδύεται την Χαρπερ Λι, όχι όμως καλύτερα από την Keener…

Μια πολύ αξιόλογη ταινία, από την Ευρώπη, είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε χθες, η οποία θεματικά δίχως να το καθιστά σαφές, περιστρέφεται γύρω από την φονική επίθεση στους Δίδυμους Πύργους την 11 του Σεπτέμβρη. Quelques Jours en Septembre, το όνομα της από τα χέρια ενός Αργεντίνου, με την κούκλα (κατάξανθη παρακαλώ με μαλλί πλατίνα, γυροφέρνει στην Βενετία, για αυτά όμως θα μιλήσουμε αύριο) Juliette Binoche. Εναλλακτική υπόθεση για το τι πραγματικά συνέβη, με όμορφη σκηνοθεσία και κυρίως προβληματισμό.

Από τις υπόλοιπες ταινίες του προγράμματος αίσθηση έχει προκαλέσει μια Ταιλανδέζικη ταινία του Weerasethakul με τίτλο Syndromes And A Century, που έως τώρα έχει αποσπάσει τα θετικότερα σχόλια και το μεγαλύτερο χειροκρότημα όσων εξέρχονται της αίθουσας. Επίσης πολύ θερμή υποδοχή είχε η αφρικάνικη ταινία από το μακρινό Τσαντ, Dry Season, που μιλά για τους κανόνες φιλίας αλληλεγγύης που διέπουν δύο εντελώς διαφορετικούς χαρακτήρες, στην δύσκολη περίοδο της ανομβρίας στην Αφρική.

Όσο για σήμερα το πρόγραμμα περιλαμβάνει Verhoeven που παρελαύνει στο Λίντο με την καινούργια του αποκάλυψη Carice van Houten, Ethan Hawke και Hottest State ενώ το βράδυ κάνει πρεμιέρα η ταινία του Alain Resnais, Private Fears In Public Places.

Μαζί και πάλι αύριο με τα τελευταία νέα από την 63η Μόστρα!

---