---

Κυρ 22 Οκτ 2006

Γαμπρός απ`το Λονδίνο - Do, Do, Do!

Ο Κώστας εργάζεται σ’ένα κατάστημα ηλεκτρικών ειδών, η Μπέτυ είναι ερωτευμένη μ’έναν Άγγλο και ο πατέρας της- που είναι παλαιών ηθών- θέλει ‘σώνει και καλά’ να την αρραβωνιάσει με τον ξενόφερτο που την γυροφέρνει. Ο έρωτας όμως της αθώας Ελληνίδας με τον Βρετανό τελειώνει άδοξα και ως αποτέλεσμα η όμορφη Μπέτυ επιχειρεί να αυτοκτονήσει. Για καλή της τύχη εμφανίζεται μπροστά της ο Κώστας που προσπαθεί να την σώσει και να την πείσει ότι η ζωή είναι ωραία. Εκείνη του κάνει το χατήρι, με την προυπόθεση ότι θα παρουσιαστεί ο Κώστας στον πατέρα της στην θεση του Αγγλου. Έτσι ο Κώστας γοητευμένος από την ομορφιά της κοπέλας, βάζει περούκα αλλά Μπιτλς και εμφανίζεται στον πατέρα της σαν Γαμπρός απ`το Λονδίνο.

Ασπρόμαυρη κωμωδία σε σκηνοθεσία του Γιάννη Δαλιανίδη και σενάριο του Αλέκου Σακελλάριου με πρωταγωνιστές την Νόρα Βαλσάμη, τον Κώστα Βουτσά και τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο. Η Ελλάδα τη δεκαετία του ’60 με φόντο την πατριαρχική οικογένεια, τα ελληνικά ήθη και τα έθιμα, την ξενομανία αλλά και την τιμή και την περηφάνια ως τις μέγιστες ελληνικές αρετές. Ο Κώστας ερωτεύεται και θυσιάζεται προκειμένου να ‘σώσει’ την Μπέτυ από την ντροπή και τις κυρώσεις που θα υποστεί από την οικογένειά της. Η Μπέτυ θέλει να δώσει τέλος στη ζωή της, όχι τόσο πολύ λόγω ερωτικής απογοήτευσης, αλλά για να ‘σώσει’ την τιμή της: νιώθει την ευθύνη που έχει απέναντι στους γονείς της ως κόρη κι έχει ενοχές που άφησε τον εαυτό της να ξεγελαστεί από τον Αγγλο και να εκτεθεί μπροστά στα μάτια της οικογενειά της. Προτιμάει να αυτοκτονήσει, γιατί σ’αυτή τη δεκαετία ουσιαστική επικοινωνία δεν φαίνεται να υπάρχει μεταξύ γονιών και παιδιών, ενώ το χάσμα γενεών μεταξύ μεγαλύτερων και νέων παρουσιάζεται μεγαλύτερο. Εξάλλου οι γνώσεις για τα γεγονότα και τις καταστάσεις του εξωτερικού είναι προνόμιο μόνο των νέων, κυρίως μέσω της μουσικής των σπουδών. Έτσι ο Βουτσάς περνάει εύκολα ως ξένος, παρά το μηδαμινό αγγλικό λεξιλόγιο που διαθέτει. Οσο για την ελληνική οικογένεια, θα δεχθεί ακόμα και Αγγλο αρκεί να έχει αγνές προθέσεις, δηλαδή, τον γάμο. Ο Γαμπρός απ`το Λονδίνο μπορεί να μην είναι σαν το Ελληνόπουλο, αλλά είναι πλούσιος κι εχει και κουλτούρα! Τα όνειρα και τα πρότυπα της Ελλάδας τη δεκαετία του ’60, φαίνονται ακόμα πιο ξεκαρδιστικά σήμερα, ειδικά μέσα από τον ρόλο του Παπαγιαννόπουλου ως τυπικού Ελληνα πατέρα, που χαστουκίζει το γιο με το παραμικρό και προστατεύει την κόρη μέχρι θανάτου.

Πατέρας: Πήγαινε να πάρεις κρασί.
Γιος: Καλά. Τι βαράς ντε;
Πατέρας: Βαράω προκαταβολικά γιατί το ξέρω ότι θ΄ αργήσεις!
Γιος: Ε, τότε ν΄ αργήσω για να ΄μαι και ξοφλημένος!

Η ταινία είναι από τις καλές κωμωδίες του ελληνικού κινηματογράφου, κυρίως λόγω της παρουσίας του Παπαγιαννόπουλου και του Βουτσά που προσπαθούν και οι δύο να μιλήσουν με αγγλική προφορά. Ο Δαλιανίδης σκηνοθετεί με τον κλασσικό του τρόπο την πρωτεύουσα, με φόντο τις άκομψες γέφυρες, τις γραμμές του τρένου, αλλά και το νυχτερινό πρόσωπο της Αθήνας (τη δεκαετία του ’60) με φώτα Νεον και υπόγειες μπουάτ αλλά Ευρώπη.

Βαθμολογία: (7/10)

---