ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΙΕΣΤΗΡΙΟΥ...
- Αριθμός ταινιών: 22316
- Αριθμός συν/τών: 759967
- Πρόγραμμα 300 Κινηματογράφων και 18 τηλεοπτικών σταθμών
Περιεχόμενα
Τρί 11 Οκτ 2016
Home Cinema: οι φρέσκιες κυκλοφορίεςΤρί 07 Ιουν 2016
Home Cinema: οι φρέσκιες κυκλοφορίεςΤρί 10 Μαϊ 2016
Home Cinema: οι φρέσκιες κυκλοφορίεςΤρί 12 Απρ 2016
Home Cinema: οι φρέσκιες κυκλοφορίεςΤρί 08 Μαρ 2016
Home Cinema: οι φρέσκιες κυκλοφορίεςCineDVD
Παρ 19 Ιαν 2007
UNITED = ΕΝΩΣΗ!
Η λέξη της μόδας! Ενωτικό το σύνθημα που κυριαρχεί στις ημέρες μας. Ένωση προβλέπεται στον ορίζοντα για τα δύο ολοκαίνουργα φορμάτ οπτικοακουστικής οικιακής απόδοσης, δηλαδή του Blu Ray και του HD-DVD, παρόλο που και οι δύο πλευρές έσκιζαν τα ιμάτια τους περί του αντιθέτου. Ένωση μας έχει προκύψει εδώ και λίγες ημέρες ανάμεσα σε δύο αγαπητές εταιρίες διανομής του χώρου μας, της Prooptiki και της Audiovisual. Η Ένωση ανταποκριτών Ξένου Τύπου δεν προέβει σε εκπλήξεις στην απονομή των Χρυσών Σφαιρών την Δευτέρα που μας πέρασε. Μια άλλη Ένωση περιμένει στραβοπάτημα του μόνιμου νταμπλούχου στο ποδόσφαιρο, περιμένοντας τον με άγριες (!!!) διαθέσεις σε δύο Κυριακές από σήμερα. Μέχρι τότε απολαμβάνουμε στο βίντεο μια από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς που μας πέρασε, το United 93, ανεβάζοντας στο τέρμα εντάσεις και αδρεναλίνη.
R.I.P. Δυστυχώς από σήμερα η θέση σου εκεί στα μπροστινά αριστερά καθίσματα του ΙΝΤΕΑΛ, κατά τις ώρες των πρωινών προβολών θα είναι άδεια. Στην ατμόσφαιρα θα πλανάται για πάντα όμως η αστείρευτη ευγένεια που κέρδιζε με ευκολία τον σεβασμό όλων. Καλό σου ταξίδι Μπάμπη!
Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
25 λέξεις – Η αληθινή ιστορία της Πτήσης 93 της United Airlines που αποδεδειγμένα την 9η του Σεπτέμβρη του 2001, κατευθυνόταν ολοταχώς προς τον Λευκό Οίκο, αλλά η ηρωική αντίδραση των επιβατών της απέτρεψε το μοιραίο. Στο Ράφι – Πολλοί έκαναν λόγο πως ήταν πολύ νωρίς για να αποδοθεί στο πανί μια ιστορία με θέμα την ημέρα που άλλαξε την ιστορία του πλανήτη. Πως οι πληγές ακόμη είναι ανοικτές, κυρίως στις ψυχές των Αμερικανών, που έχασαν χιλιάδες ανθρώπους στην πιο οργανωμένη τρομοκρατική επίθεση όλων των εποχών. Η προσωπική μου άποψη είναι εντελώς αντίθετη. Με την Κυβέρνηση της Υπερδύναμης να κρατά το τοπίο θολό σε τόσο μεγάλο βαθμό ώστε να επηρεάζει την κοινή γνώμη της χώρας, εκτοξεύοντας πολεμικά βέλη δεξιά και αριστερά, ήταν γενική η απαίτηση της θεωρητικής έστω, προσέγγισης στο τι περίπου συνέβη εκείνο το ηλιόλουστο πρωινό του Σεπτέμβρη. Ο Paul Greengrass, έχοντας ήδη δώσει τις διαπιστεύσεις του, με την ρεαλιστικότατη αναπαράσταση των δρώμενων της ματωμένης ημέρας του Ντέρι της Ιρλανδίας, ρίχνει όλο του το ταλέντο στην σκηνοθετική απόδοση των γεγονότων, αλλά και τον χρόνο του σε μια ενδελεχή έρευνα, πετυχαίνοντας τελικά το ζητούμενο.
Χρησιμοποιώντας σαν βασικό του στοιχείο την (υπερ)κινούμενη χρήση της κάμερας, αλλά και φροντίζοντας όλοι οι ηθοποιοί του να μην είναι ιδιαίτερα γνώριμοι στο ευρύ κοινό, παρουσιάζει τα συμβάντα στην άτρακτο του μοιραίου αεροπλάνου, ακριβώς σαν υπήρχε ένα μάτι που τα παρακολουθούσε, την ώρα που διεξάγονταν. Εισάγει τον θεατή μέσα στο αεροσκάφος κατά τέτοιο τρόπο που γίνεται κι εκείνος συνεπιβάτης, αυτών που τελικά επέλεξαν να θυσιαστούν γνωρίζοντας πλήρως το τι έχει συμβεί στους Δίδυμους Πύργους και στο Πεντάγωνο. Και όλα αυτά δίχως να εξαπολύει μύδρος κατά των Αράβων, ούτε δρώντας υποστηρικτικά στα παραληρήματα της Κυβέρνησης. Απλά προσπαθώντας να εξερευνήσει το γιατί και να ανοίξει τους όποιους δρόμους, αυριανής επίλυσης του προβλήματος. 
Disc – Η έκδοση σε DVD από την Sony Pictures Home Entertainment, που ήδη έχει εξασφαλίσει τα δικαιώματα διανομής των ταινιών της Universal, είναι έξοχη αν και λιτή, τουλάχιστον σε ότι αφορά το κομμάτι των πρόσθετων υλικών. Ένα κομμάτι που αποτελείται μόνο από μια πληρέστατη αναφορά στις βιογραφίες των επιβατών, που λειτουργεί σαν ένας φόρος τιμής, σαν ένα μνημόσυνο των θυμάτων της Πτήσης 93, αλλά και ένα ωριαίο συγκινητικό θέμα στο οποίο μιλούν οι συγγενείς τους, που αποτελούν πιθανότατα και το πιο τραγικό κομμάτι της υπόθεσης, αφού ζουν πλέον με τα δεκάδες ερωτηματικά που οδήγησαν στην απώλεια των αγαπημένων τους προσώπων. Ντοκιμαντέρ που επίσης δεν στέκεται ουδέτερο, δίνοντας σαφή την θέση του και για τις ευθύνες έχει η Αμερική σε αυτόν τον εξελισσόμενο πόλεμο. 
Τεχνικά η ταινία που δίνεται σε μενού τριών διαφορετικών επιλογών (Αγγλικά – Ρώσικα και Ελληνικά) είναι πολύ υψηλού επιπέδου, αφού χρειάζεται άλλωστε την σωστή ποιότητα της εικόνας, αλλά κυρίως του ήχου για να επιτευχθεί το ρεαλιστικό αποτέλεσμα της αναπαράστασης. Το αναμορφικό widescreen κάδρο, χαρακτηρίζεται από πολύ υψηλή οξύτητα και λεπτομέρεια, που διακρίνεται όσο οι ίντσες μεγαλώνουν, ενώ δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα στο τράνσφερ, εξαιτίας της συμπίεσης. Τα χρώματα ζεστά και λεπτομερή, ακόμη και στις πιο σκοτεινές σκηνές, μέσα στον θάλαμο επιχειρήσεων, φτιάχνουν μια πολύ αληθινή παλέτα. Η ηχητική υπόσταση του United 93 αποδίδεται σε μπάντα Dolby Digital 5.1, που ειδικά προς το φινάλε, από την στιγμή που αναλαμβάνουν δράση οι επιβάτες, γεμίζει τον χώρο με εφέ, που ο θεατής νιώθει πως το δωμάτιο είναι μέρος της καμπίνας. Εναλλακτικά υπάρχει μια υπερβολικά ενδιαφέρουσα και πληρέστατη αναφορά του Greengrass, σε κάθε σκηνή του φιλμ, που θα πρότεινα να μην την χάσετε. 
Μμμμ… - Σοκαριστικό το United 93 σε κάθε πλάνο του, καταφέρνει εντέλει να έχει άποψη τόσο για το τι συνέβη μέσα στο αεροπλάνο, αλλά εκφράζοντας και σαφή άποψη για το τι μπορεί να οδήγησε στην τόσο οργισμένη αντίδραση των Μουσουλμάνων. Πρόταση αγοράς!
ΕΙΚΟΝΑ –  |
(8.5/10)
25 λέξεις – Νεαρός αμερικάνος φοιτητής, μετά την αποπομπή του από το Χάρβαρντ, βρίσκει καταφύγιο στην Αγγλία όπου ήδη ζει η αδελφή του. Η γνωριμία του με τον περιθωριακό Πιτ, θα τον εντάξει γρήγορα στις νεανικές συμμορίες του Λονδίνου, που με πρόσχημα την ανεξέλεγκτη αγάπη τους προς τις ποδοσφαιρικές ομάδες, συμμετέχουν σε έναν ανελέητο πόλεμο δίχως όρια. Στο Ράφι – Δεν είναι και πολλές οι ταινίες που έχουν ασχοληθεί με το συγκεκριμένο θέμα, του χουλιγκανισμού παρότι ειδικά στην Ευρώπη αποτελεί ένα εξέχον κοινωνικό φαινόμενο. Θα έλεγα μάλιστα πως δεν περίμενα αυτή την στιγμή, που το συγκεκριμένο πρόβλημα στην Αλβιόνα, με τα μέτρα που πάρθηκαν, τείνει να μηδενιστεί, να υπάρξει ταινία με πρωταγωνιστές τους αλήτες που τα σπάνε για χάρη της ομάδας τους. Παρόλα αυτά, πιθανότατα λόγω της επαναλαμβανόμενης παρουσίας φιλμς με συμμορίες που έχουν σαν φόντο τις γκρίζες αμερικάνικες μεγαλουπόλεις, η Warner να επιζήτησε την μεταφορά της έδρας, εδώθε του Ατλαντικού. Έτσι εκεί που είχαμε να κάνουμε με επαναστατημένα νιάτα, με φαρδιά ρούχα που όλη μέρα ακούνε ραπ κρατώντας ένα περίστροφο στο χέρι, εδώ συναντάμε οπαδούς της West ham United, που για ψύλλου πήδημα τα κάνουν όλα λαμπόγυαλο.
Το φιλμ κινείται κάπου ενδιάμεσα σε Outsiders και 8 Mile, προσπαθώντας να προσεγγίσει τους λόγους που οδηγείται η νεολαία σε τόσο ακραίες πράξεις βίας. Τουλάχιστον εμείς εδώ στην Ελλάδα δεν έχουμε ακόμη κατανοήσει τον λόγο και γι αυτό το ζήτημα υπάρχει ολοζώντανο και θα υφίσταται για πολύ καιρό ακόμη. Πάντως η πιτσιρίκα σκηνοθέτης Lexi Alexander, πλησιάζει τα αίτια επιφανειακά στεκούμενη απλά και μόνο σε βασικές απώλειες της κοινωνικής συνείδησης των συμμετεχόντων στα επεισόδια. Τους δύο βασικούς χαρακτήρες ερμηνεύουν ο Elijah Wood, που καθώς φαίνεται μετά τον Φρόντο, ακολουθεί μια πιο low profile πορεία και ο Charlie Hunnam, που κερδίζει με διαφορά τις εντυπώσεις. Disc – Το φιλμ υπάρχει ήδη στις προθήκες των βίντεο κλαμπ σε διανομή της Audiovisual. Αρκετά συμπαθητική η έκδοση, προσπαθεί να πάει ένα βήμα παραπέρα, από τις αντίστοιχες ευρωπαϊκές, παραθέτοντας και την ηχητική μπάντα DTS που δεν υπάρχει σε καμία από όλες, δίχως όμως αυτό να σημαίνει πως βελτιώνει ιδιαίτερα την έτσι κι αλλιώς πολύ καλή Dolby Digital. Η εικόνα σε κάδρο πρωτότυπο κινηματογραφικό 2.35/1 στέκεται πολύ καλά ειδικά στις αποχρώσεις του μαύρου, που τονίζονται από τον υπέρμετρο τεχνητό κόκκο, που υπάρχει προκειμένου να τονιστεί το ρεαλιστικό της υπόθεσης. Στα πρόσθετα υλικά υπάρχουν ακόμη συνεντεύξεις των δύο κύριων πρωταγωνιστών, του Wood και του Hunnam, απόψεις του σκηνοθέτη και μερικά τρέιλερς του Green Street αλλά και άλλων ταινιών της ιδίας διανομής.
Μμμμ… - Βίαιο και θορυβώδες το φιλμ παρουσιάζει ένα μεγάλο μέρος από αυτό που πραγματικά συμβαίνει στους φτωχικούς κατά κύριο λόγο των μεγάλων πόλων από τις αντίπαλες παρατάξεις που σε κάθε αγωνιστική στήνουν τον δικό τους μικρό πόλεμο. Μόνο που ελαφρώς προσεγγίζεται με μια αμερικάνικη σκεπτική που δεν αρμόζει στο γενικότερο βρετανικό ύφος και στιλ του.
|
ΕΙΚΟΝΑ – |
25 λέξεις – Σε μια μικρή επαρχιακή πόλη, ένας ερευνητής απεσταλμένος από μια ασφαλιστική εταιρία, επιχειρεί να προσεγγίσει την πραγματικότητα που κρύβεται πίσω από ένα μοιραίο αυτοκινητιστικό δυστύχημα που είχε σαν κόστος την ζωή ενός, γνωστού για τις υποχθόνιες κινήσεις, επιβάτη του. Και που είχε ασφαλιστεί για ατύχημα έναντι ενός εκατομμυρίου δολαρίων…Στο Ράφι – Κι όμως με λίγο μεγαλύτερη προσοχή θα μπορούσε να έχει υπάρξει μια μικρή φιλμική έκπληξη το Little Trip To Heaven, από την στιγμή που διαθέτει τουλάχιστον την ατμόσφαιρα για να εκδηλώσει την σκεπτική του. Σκηνικό η αμερικάνικη επαρχία των πρώτων ετών της δεκαετίας του 80, με χαρακτηριστικά της την έλλειψη επικοινωνίας με τα κέντρα αποφάσεων αλλά και την οικονομική κρίση που μαστίζει την περιφέρεια. Το πρόβλημα του θέματος προσεγγίζεται στο σεναριακό ξεδίπλωμα, που προσπαθεί να πετύχει πράγματα πολύ περισσότερα από τις δυνατότητες του, παρέχοντας επαναλαμβανόμενα και αχρείαστα twists, που καθιστούν τελικά την ταινία ελάχιστα ρεαλιστική και κοντινή στην πραγματικότητα.
Θα πει κανείς πως δεν είναι όλοι οι δημιουργοί Cohen για να παρουσιάσουν το δικό τους εναλλακτικό Fargo, πετυχαίνοντας να γραφτούν στην ιστορία. Σαφώς. Ούτε οι δυνατότητες του Ισλανδού (!!!)Baltasar Kormákur, του Reykjavik 101, είναι δα τόσο θεόρατες που θα καταφέρει να παρουσιάσει κάτι αντίστοιχο με το πρωτοποριακό πόνημα των ευρηματικών Joel και Ethan. Η ατυχία του έργου, εκτός του ότι δεν καταφέρνει να κερδίσει τον θεατή στην εξιστόρηση του, είναι πως βρήκε και τους πρωταγωνιστές του σε πολύ άσχημη διάθεση. Και αν κάτι τέτοιο για την ψευτο-φοβισμένη Julia Stiles είναι σύνηθες φαινόμενο, δεν παρατηρείται συχνά στον χαρισματικό Forest Whitaker, που για την ερμηνεία του στον Last King Of Scotland, σχεδόν σφίγγει και με τα δύο χέρια, το φετινό Όσκαρ ανδρικής ερμηνείας. Εδώ ο έγχρωμος ηθοποιός, μεταλλάσσει και πάλι την προφορά του – όχι τόσο όσο στον Αμίν Νταντά - προσπαθώντας να εισέλθει στο πετσί του μελαγχολικού ερευνητή αλλά δυστυχώς δεν του βγαίνει. Disc – Η διανομή της Audiovisual χαρακτηρίζεται από μετριότητα, τουλάχιστον σε ότι αφορά το πακετάρισμα και τον σχεδιασμό του δίσκου. Η ανεξάρτητη και περιορισμένων οικονομικών δυνατοτήτων παραγωγή, δείχνει να μην υποστηρίζεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, αφού δεν υπάρχει ίχνος πρόσθετου υλικού, εκτός ίσως από το τρέιλερ, που περισσότερο παραπέμπει σε μια τηλεταινία της καλωδιακής TV, για το χρυσοφόρο βράδυ της Πέμπτης. Πάντως τεχνικά δεν τα πηγαίνει και άσχημα, αφού τουλάχιστον στον οπτικό τομέα, το κάδρο παρότι αντιμετωπίζει προβλήματα από την συμπίεση, εντούτοις είναι πολύ καθαρό και δίχως στίγματα, ενώ και ο ήχος σε φόρμα Dolby Digital 5.1, εστιάζει σωστά στην απόδοση των διαλόγων, που δίνονται ξεκάθαροι από το κεντρικό κανάλι.
Μμμμ… - Πιθανόν να οφείλεται και στις προσωπικές μου υψηλές φιλοδοξίες, έχοντας πολύ πρόσφατα παρακολουθήσει τον συμπαθέστατο Whitaker να δίνει ρέστα ως δικτάτορας της Ουγκάντας, αλλά το φιλμ δεν τις κάλυψε ούτε σε ελάχιστο ποσοστό. Μέτριες παρουσίες, χαλαροί διάλογοι, υπερφίαλο σενάριο και το κυριότερο όχι πραγματικοί χαρακτήρες, δεν μου δίνουν το δικαίωμα να προτείνω το Little Trip To Heaven για παρακολούθηση.
|
ΕΙΚΟΝΑ – |
25 λέξεις – Νεαρό ζευγάρι, αναζητώντας την φτηνότερη και καλύτερη λύση για να ενοικιάσει διαμέρισμα, θα βρεθεί σε μια προαστιακή ερημική περιοχή, όπου στην φοβιστική γκρίζα πολυκατοικία που τους οδηγεί η παράξενη αγγελία θα ζήσουν τον εφιάλτη. Στο Ράφι – Δεν θα μπορούσα να είχα καλύτερες συνθήκες από αυτές της πρώτης φοράς που παρακολούθησα την ταινία του Jaume Balaguero, ενός μέλους από την ομάδα των προστατευόμενων του Guillermo Del Toro. Πρώτες πρωινές ώρες, στην πολυτελή βενετσιάνικη σάλα του φεστιβάλ της Μόστρας, που ήταν κατάμεστη για να παρακολουθήσει μια ταινία που υποσχόταν πως θα μας κρατήσει ξύπνιους. Και πραγματικά το έπραξε. Όχι βέβαια με τον τρόπο που επέλεξε σαν ταινία τρόμου, να κρατήσει τις αισθήσεις μας στα άκρα, αλλά με την διάθεση να σατιρίσει την κατάσταση και κάποιες κλισέ εικόνες, από αναλόγου ύφους προηγούμενες δημιουργίες.
Το στόρι απλό, απλούστατο, με δύο ερωτευμενάκια να οδεύουν καθ υπόδειξη του κουτορνιθιού άντρα προς σφαγή, από την στιγμή που περνούν την πύλη ενός κτιρίου, που ουδείς θα κατοικούσε ακόμη και δωρεάν. Λογικό είναι το τίμημα που θα πληρώσουν μόλις κτυπήσουν το κουδούνι της σπιτονοικοκυράς που τους περιμένει οπλισμένη με ψαλίδια, μαχαίρια, ακόμη και τον σκουπιδοφάγο στην πρίζα, να είναι βαρύ. Αν και το σπινθηροβόλο βλέμμα της αγαπημένης μου Macarena Gomez δεν επιδέχεται αρνητικών σχολίων, εντούτοις την εύνοια μου – και το χειροκρότημα και το γέλιο και το σφύριγμα – κερδίζει ο Adria Collado, που υποδύεται με σπαρταριστό τρόπο τον ηλίθιο… Για να σοβαρευόμαστε πάντως, από ένα μέλος της Ισπανικής σχολής, που έχει κάνει άλματα προς τα εμπρός στο είδος περίμενα κάτι αν όχι καλύτερο, τουλάχιστον σοβαρότερο. Disc – Η ισπανόφωνη ταινία κάνει την πρεμιέρα της κατευθείαν στο βίντεο σε διανομή της Audiovisual. Το δισκάκι αν και δεν δημιουργεί υψηλές προσδοκίες από το περιτύλιγμα του, εντούτοις είναι πολύ καλύτερο από ότι θα περίμενε κανείς τουλάχιστον στον τεχνικό τομέα. Η εικόνα ζορίζεται αρκετά στα πλάνα που το φως δεν χύνεται άπλετο με συνέπεια να δημιουργείται και κόκκος αλλά και pixilation, ενώ στον ήχο η κατάσταση είναι κάπως πιο ανεκτή, αφού η μπάντα DTS 5.1 είναι ολοζώντανη και γεμάτη ειδικά εφέ, που σε άλλη πιο γκραν γκινιόλ περίπτωση, θα προκαλούσε αμέτρητα τσιριχτά από τους θεατές. Στα πρόσθετα υπάρχουν συνεντεύξεις των βασικών πρωταγωνιστών και της κουκλίτσας δεσποινίδος Gomez φυσικά, στιγμιότυπα από τα γυρίσματα, ένα τυπικού ενδιαφέροντος making of και τρέιλερς. Όχι και λίγα θα έλεγα…
Μμμμ… - Το ύφος του Balaguero δείχνει πως θέλει να κερδίσει πολύ σύντομα στην καριέρα του την ταυτότητα του καλτ καλλιτέχνη. Επειδή όμως από τους Ίβηρες έχουμε πάρει μερικά πολύ αξιοπρεπή δείγματα για το πώς στήνεται ένα σύγχρονο horror film, το Para Entrar A Vivir πηγαίνει την κατάσταση μερικά βήματα πίσω. Και λογικά δεν κερδίζει την εκτίμηση μου…
|
ΕΙΚΟΝΑ – |
Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια. Στείλτε το πρώτο!
Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.
Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.