---

Τετ 22 Οκτ 2008

21ο ΠΑΝΟΡΑΜΑ - Ο KEN LOACH ΣΤΟΝ ΙΑΝΟ

Μια πολύ ωραία εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα εκδηλώσεων του Ιανού, μια μέρα μετά την Τελετή λήξης του Πανοράματος της Ελευθεροτυπίας. Όπου το κοινό, που είχε κατακλύσει την αίθουσα, είχε την τιμή και την ευτυχία να απολαύσει μια πολύ όμορφη συζήτηση με έναν εκ` των κορυφαίων δημιουργών του "πολιτικού" cinema, τον Ken Loach. Ο Ken Loach εμφανίστηκε πρόσχαρος και με πολύ όρεξη απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις. Την συζήτηση συντόνισε ο κ. Νίνος Φενεκ Μικελίδης που ανέλαβε και χρέη μεταφραστή.

Ο Βρετανός σκηνοθέτης έκανε μια εισαγωγή όπου τόνισε πως για αυτόν και τους συνεργάτες του, δεν έχει σημασία το "πως;" γυρίζεται μια ταινία, αλλά το "γιατί;". Μέσα από αυτόν τον εποικοδομητικό προβληματισμό αποκτάει νόημα ύπαρξης μια ταινία. Και ξεκαθάρισε πως μια ταινία είναι κάτι περισσότερο από μια ιστορία που κάποιος πρέπει να αφηγηθεί. Ύστερα παραδόθηκε στις πολυάριθμες ερωτήσεις του κοινού, το οποίο σε μια πολύ ευχάριστη ατμόσφαιρα διατύπωνε κάθε λογής ερωτήσεις, ενώ ανά τακτικά χρονικά διαστήματα εξέφραζε συναισθήματα λατρείας και ευγνωμοσύνης για την ύπαρξη του Loach και τη γενναιοδωρία στο να μας χαρίζει ταινίες ζωής...

Ο διάλογος ανακατευθύνθηκε σε μια πλούσια θεματική χάρις την ύπαρξη ποικιλόμορφων ερωτήσεων. Αρχικά, ο αγαπημένος μας σκηνοθέτης απάντησε σε θέματα που εφάπτονταν πολιτικής ιδεολογίας. Τα οποία εφάπτονταν της πρόσφατης ταινίας του " The Wind That Shakes the Barley". Για να κλείσει η "πολιτική" συζήτηση συμφωνώντας με έναν απ` τους θαμώνες που υποστήριζε την αναγκαιότητα ύπαρξης ενός συνόλου "αριστερών" καλλιτεχνών και της πιο χειροπιαστής επέμβασης τους στην σύγχρονη παγκοσμιοποιημένη πολιτική εξουσία που δρα ανεξέλεγκτα.

Έπειτα, αφού παραδέχτηκε πως το σημαντικότερο στοιχείο μιας ταινίας είναι το σενάριο,μίλησε για την αναγκαιότητα της ύπαρξης του ρεαλισμού στις ταινίες. Κάτι που περιλαμβάνει όλα όσα υπάρχουν ή και περιβάλλουν τον φιλμικό χώρο. Δήλωσε την απέχθεια του για γυαλιστερά φώτα εντός του γυρίσματος, τονίζοντας την αποστροφή του σε φωτισμούς που πέφτουν στα πρόσωπα των πρωταγωνιστών επιβάλλοντας μια αναίτια ωραιοποίηση. Ενώ εξύμνησε τον φωτογράφο του Barry Ackroyd, που επινόησε πως ο φωτισμός θα πρέπει να περικλείει τον χώρο και όχι τα πρόσωπα και τα αντικείμενα. Ενώ τέλος εξέφρασε την πεποίθηση του πως δεν πρέπει να υπάρχει τίποτα πάνω στη σκηνή(σκηνικά, φωτισμοί, πρόσωπα) που να αποσπούν τους ηθοποιούς απ` τον ρεαλισμό.

Στη συνέχεια μας αποκάλυψε τις πολύ ενδιαφέρουσες μεθόδους, βάση των οποίων συνεργάζεται με τους ηθοποιούς. Μίλησε με πάθος και αγάπη για τους ανθρώπους με τους οποίους συνεργάζεται. Τόνισε χαρακτηριστικά πως ο κινηματογραφικός ηθοποιός έχει ως αποστολή να υποδυθεί την αλήθεια της στιγμής. Δήλωσε πως η επιλογή αυτών που θα ζωντανέψουν μια ταινία(δηλαδή των ηθοποιών) είναι ένας πολύ σημαντικός και επίπονος παράγοντας. Ενώ τέλος, μας αποκάλυψε πως είναι πάγια πολιτική του να μη δίνει ολόκληρο το σενάριο στους ηθοποιούς. Εξασφαλίζοντας έτσι, πως οποιαδήποτε έκπληξη προκύψει απ` το σενάριο θα καταγραφεί στο γύρισμα. Πάνω σε αυτό, μας είπε χαριτολογώντας πως οι ηθοποιοί στο " The Wind That Shakes the Barley" έχοντας πλήρη άγνοια, έβαζαν στοιχήματα για το ποιος θα σκοτωθεί πρώτος!

Στο κοινό συμπαρευρέθηκε η εκθαμβωτική Valeria Golino, η οποία μαγνήτισε τα αντρικά βλέμματα. Και συμμετείχε στη συζήτηση μιλώντας τόσο ελληνικά και τόσο αγγλικά! Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε κάτω απ` τις ιαχές του ενθουσιασμένου κοινού. Και μαζί με την εκδήλωση ολοκληρώθηκε και τυπικά, το και φέτος πολύ ενδιαφέρον φεστιβάλ της Ελευθεροτυπίας.

---