---

Τετ 23 Δεκ 2009

Ευτυχισμένα Χριστούγεννα!

Να σας αποκαλύψω ότι δεν θα βρείτε τον πιο φανατικό Ορθόδοξο σε μένα. Έχω ξεχωρίσει τις έννοιες Θεός και θρησκεία κι έχω βρει την συνειδησιακή μου ησυχία. Έλα, όμως, που εμμένω ερωτευμένος με τα Χριστούγεννα. Πρώτα από όλα, Χριστούγεννα σημαίνουν αγάπη. Η ιστορία του Χριστού και το θαύμα της γέννησης θα στολίζουν την ανθρωπότητα όσο υπάρχει σπίθα καλοσύνης. Όσο υπάρχει ελπίδα. Από την άλλη, λατρεύω τα δεντράκια, τα στολίδια, τα παιδιά με τα κάλαντα τους, την ψευδαίσθηση πως όλοι γύρω αλληλο-αγαπιούνται. Κάπου τα χαμόγελα είναι περισσότερα, κάπου οι ευχές με συγκινούν, κάπου το να δίνω δώρα με κρατάει γεμάτο. Κατηγορούμε τα κλισέ, αλλά εντέλει τα ομορφότερα σε αυτή την ζωή κλισέ είναι. Και η ευτυχία το πιο κλισέ από όλα. Ελπίζω, λοιπόν, να μην ακούγομαι βαρετός, όταν εκ μέρους όλων όσων πασχίζουν για το cine.gr σας ευχηθώ από καρδιάς… Ευτυχισμένα Χριστούγεννα...

Και οι έξι ταινίες που ανοίγουν την παραμονή των Χριστουγέννων συγκλίνουν στο να τονίσουν το εορταστικό πνεύμα. Η μια από αυτές, η καλύτερη μάλιστα, είναι φτιαγμένη για αυτό. Ο Robert Zemeckis ανανεώνει την Χριστουγεννιάτικη Ιστορία του Charles Dickens, όχι θεματικά, ευτυχώς, αλλά οπτικά. Ένα τρισδιάστατο θέαμα για κάθε ηλικία, με επίκεντρο τον Σκρουτζ που η περιπέτεια του συμβολίζει την ελπίδα. Η καλοσύνη δίνει την ευκαιρία της, υπάρχει ολόγυρα και είναι επιλογή. Υπάρχει στο πριν, το τώρα και το μετά μας, απλά εμείς πρέπει να την αδράξουμε και να την κάνουμε καθημερινότητα. Ακούγονται ηθικοπλαστικά όλα αυτά, αλλά αν μας έλειπαν θα μαραζώναμε, θα έμεναν ανενεργές οι άμυνες που έχει φροντίσει κάτι το «περίεργο» να φυτέψει μέσα μας.

Θέαμα, βέβαια, υπόσχεται και το Εννιά. Ο Rob Marshall στοχεύει ψηλά και βασικά κερδίζει το στοίχημα μέσω του πλουραλισμού των μιούζικαλ σκηνών του. Δεν είναι Fellini, ούτε ποτέ θα γίνει, αλλά παίρνει με σεβασμό τα δάνεια που έχει αφήσει ο μεγάλος Ιταλός μαέστρος και τα φέρνει εμπρός ενός σύγχρονου κοινού που μπορεί να αγνοεί το μεγαλείο του Federico. Be Italian και κάντε λιγάκι Dolce Vita, αφού οι μέρες το τραβάνε! Μαζί τραβάνε και την κωμωδία κι αυτή εκπροσωπείται από το μπέρδεμα της Nancy Meyers. Το Είναι Μπερδεμένο είναι μια Meryl Streep σε ερωτικές αναταραχές, που φέρνουν το δίλημμα σταθερότητας-διασκέδασης εμπρός μας και το οποίο εκφράζεται στα πρόσωπα των Steve Martin-Alec Baldwin, αντίστοιχα. Μη ξεγελιέστε, ο Alec είναι ο κωμικός της ιστορίας...

Η κεντρική Ευρώπη συμπληρώνει την εξάδα και καθόλου τυχαία αφού εκεί ξέρουν καλά πώς να τιμούν τις εορτές. Ο συγγραφέας του Αστερίξ δανείζει τον Μικρό Νικόλα στο σύγχρονο κοινό και το αποτέλεσμα είναι θαύμα. Χιούμορ, παιδική ζεστασιά, φοβερές φατσούλες και οι συνοδοί δεν θα βλέπουν με αγωνία το ρολόι τους ώστε να περάσει η ώρα. Η Ολλανδία και το πιστό στα παιδιά Νεανικό Πλάνο μας παρουσιάζουν την ιστορία της μικρούλας Γουίνκι. Το Άλογο της Γουίνκι είναι μια απλή ιστοριούλα με φόντο τα Χριστούγεννα, που θα κάνει τα παιδιά να χαρούν. Το Η Γοητεία του Σκαντζόχοιρου δεν είναι μια ταινία άμεσα για τα παιδιά, αλλά είναι επικεντρωμένη σε ένα από αυτά, την μικρή Παλόμα. Ο κόσμος των μεγάλων μέσα από τα μάτια μιας κοπελίτσας με υπαρξιακές αγωνίες και τρυφερή ψυχή.

Για την δική μας Νήsos δεν επεκτείνομαι τώρα, αλλά να την έχουμε υπόψη μας αφού βγαίνει ορφανή στις 29 του μήνα. Όσο για το αφιέρωμα του σαββατοκύριακου, σας έχουμε ετοιμάσει κάτι διαφορετικό. Κάτι με θέμα τις εορτές, αλλά και… κουλό!

Φρόνημα με την γαλοπούλα, ειδικά αν είναι γεμάτη…

---