Στράτο είμαι Η Μάγδα στείλε μνμ στο magpap@windowslive.com

Μεγαλο αριστουργημα, η πρωτη σπουδαια ταινια που ειδα φετος και ειλικρινα, μετα απ`αυτο εδω, ο πηχης για τις αλλες ταινιες που θα ακολουθησουν μεσα στη χρονια εχει ανεβει πολυ ψηλα για μενα προσωπικα... Σιγα δηλαδη μη φτασει το "Aviator" το "Sideways", με καμια Παναγια... Αλλα τελος παντων, οσον αφορα στην ταινια, αυτο που σου κανει εντυπωση ειναι ποσο καλα εχουν αφομοιωσει τους ρολους τους οι ηθοποιοι, με ποση φυσικοτητα υποδυονται τους βρισκομενους σε ελαφρα συγχυση -υπαρξιακη, ψυχικη κτλ.- αλλα καθ`ολη τη διαρκεια της ταινιας συμπαθεις χαρακτηρες. Ειδικα ο Paul Giammati ειναι πολυ σπουδαιος. Βλεπεις εναν αποτυχημενο τυπο που τον εχει παρατησει η γυναικα του, το βιβλιο του προκειται να εκδοθει του Αγιου Ποτε, δεν ασχολειται με τιποτα αλλο εκτος απο το κρασι, δεν ξερει πως να φερθει στις γκομενες, ο κολλητος του τον επισκιαζει σταθερα κ.τ.λ. και δε σου παει ουτε να τον ειρωνευτεις, ουτε να νιωσεις οικτο γι`αυτον... Κατα εναν περιεργο τροπο, πονας λες και οσα του συμβαινουν τα παθαινεις εσυ... Κι αυτο ειναι επιτυχια του Giammati 100%. Μεγαλη ηθοποιαρα ο μαστορας...

Παντως πρεπει να το τονισω, για οσους εχουν διλημμα "να πανε η να μην πανε να το δουνε", οτι η ταινια δεν ειναι δυσκολη στην παρακολουθηση, δεν ειναι δηλαδη απο εκεινες που τρομοκρατουν τον κοσμο επειδη δεν καταλαβαινει τιποτα, δεν ειναι καμια παρακμιακη "indie-ιλα" (ωπα! δικο μου, καλο ε;) τυπου Τζιμ Τζαρμους, ουτε ειναι ιδιαιτερα καταθλιπτικη ξερω γω. Ίσα-ισα που ειναι πολυ ευχαριστη, εχει ενα πολυ ωραιο τζαζ σαουντρακ κιολας (παραλιγο να το ξεχνουσα να το αναφερω) και μαλιστα εχει και πολυ γελιο σε καμποσες σεκανς! (ειναι μια, που ακομα και τωρα που τη σκεφτομαι γαμιεμαι στα γελια!) Σας αρεσει ο Γουντι Άλεν ρε παιδι μου; Ε, μην το σκεφτεστε, θα σας αρεσει κι αυτο! Άντε ρε παιδια και γραψτε και τιποτα, ακομα μονο εγω δηλαδη; Ξεβαρεθειτε!

Υ.Γ.: DEATH TO FALSE (BAD) CINEMA!!!
Mr. Crowley

Μερικες φορες μια ταινια δεν χρειαζεται να ειναι απο εκεινες τις μεγαλες υπερπαραγωγες για να σε συναρπασει η να σε καταπληξει. Το Sideways ενθουσιαζει με τη γλυκια του απλοτητα, την ειλικρινεια και την αμεσοτητα του. Το απολαυσα οπως ενα μπουκαλι καλο κρασι. Μπραβο στο σκηνοθετη και στους παραγωγους που μας υπενθυμιζουν οτι το καλο σινεμα εξακολουθει να υπαρχει!
Στράτος Παπαμιχαήλ

δηλαδή θα μου πρότεινες να την δώ ?

Το περιμενα πιο εξυπνο και πιο πνευματωδες απο οτι τελικα ειδα.
Απλη αμερικανικη κομεντι που το καφε της χαρας δεν εχει να ζηλεψει απολυτως τιποτα.
Λιγο χιουμορ, λιγη νοσταλγια, λιγο δραμα, μεσα και το βεβαιο χαπι εντ = σαλατουλα μιξ και να μια υποψηφιοτητα στα οσκαρ. Χαρηκα, καλιαμαγκουρας. Ειναι ζητημα αν γελασα 3,5 φορες ενω με την ατερμονη κρασολογια ψιλοβαρεθηκα.
Αξιοπρεπες με λιγες καλες στιγμες πλην μετριο.
Με αριστα το 10: 6 ( 5 για την τανια + 1 για το σουντρακ )

suspect

Αν και εξακολουθω να θεωρω σαν καλυτερες της χρονιας δυο ταινιες που προβληθηκαν στα μεσα Σεπτεμβρη στα πλαισια των Νυχτων Πρεμιερας τοσο τον σπαραχτικα ρεαλιστικο Ξυλοκοπο (Woodsman) με το εκπληκτικο σκηνοθετικο ντεμπουτο της Νικολ Κασελ και την ερμηνεια ζωης ενος συγκλονιστικου Κεβιν Μπεικον οσο και τις D.E.B.S, την απολαυστικη cult περιπετεια της ταλαντουχας αφρο-αμερικανας Άντζελα Ρομπινσον (L world) με το πιο ιδιορρυθμο οσο και συναρπαστικο love story των τελευταιων χρονων εντουτοις οφειλω εξαρχης να παραδεχθω οτι το Πλαγιως μοιαζει να ειναι φτιαγμενο με πολυ μερακι και περισσια φροντιδα απο ανθρωπους της διπλανης πορτας με χαρακτηρες της καθημερινοτητας που τους ενσαρκωνουν συναρπαστικοι ηθοποιοι που μοιαζουν και οι ιδιοι με ανθρωπους της διπλανης πορτας και το σημαντικοτερο απευθυνονται σε θεατες ανθρωπους της διπλανης πορτας. Κατα τα λοιπα ο σεναριογραφος Αλεξαντερ Πειν και ο συνεργατης του Τζιμ Τειλορ παραδιδουν προς χρηση και εκμεταλλευση ενα εξαιρετικα καλογραμμενο ανθρωποκεντρικο σεναριο με σπινθηροβολους διαλογους και απολαυστικες ατακες το οποιο ο σκηνοθετης Πειν τιμα δεοντως αυτο το αναδεικνυοντας ταυτοχρονα τις ερμηνευτικες δυνατοτητες των παραγνωρισμενων πρωταγωνιστων του(Τζιαματι,Τσερτς,Μαντσεν,Σαντρα Ο) οι οποιοι βαζοντας τα γυαλια σε διασημους συναδελφους τους συνεχιζουν να συλλεγουν βραβεια ανα την αμερικανικη επικρατεια και δικαιως. Ως εκ τουτο ειναι πραγματι πολυ δυσκολο να αντισταθει κανεις στα ντεσιμπελ γοητειας που εκπεμπει αυτη η τρυφερη road movie κομεντι και ειλικρινα δεν γνωριζω αν μιλαει και ποσο καλα την ελληνικη γλωσσα ο Αλεξανδρος Παπαδοπουλος, κατα κοσμο Αλεξαντερ Πειν, την γλωσσα του κινηματογραφου ομως μοιαζει να την μιλαει απταιστως ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7,5/10 ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΡΔΑΛΗΣ

ΕΝΑ ΓΛΥΚΟ ΑΛΛΑ ΓΟΥΝΤΥ ΑΛΛΕΝ ROAD MOOVIE ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΑΠΟΓΕΙΩΝΟΥΝ ΟΙ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ. ΤΟ ΚΡΑΣΙ ΚΑΝΕΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΛΑΜΠΕΡΑ ΚΑΙ ΤΡΥΦΕΡΑ.
ΔΕΙΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΛΗ ΠΑΡΕΑ
ΚΑΙ ΜΕ ΕΝΑ ΣΑΡΝΤΟΝΕ ΚΑΤΑ ΠΡΟΤΙΜΗΣΗ.
ACHILLEAS DARRAS

Μετα το συμπαθεστατο φιλμ "about Schmindt", ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ (ΠΕΙΝ) μας δινει μια ακομη καλη ταινια με ηρωες δυο σχετικα συνηθισμενους ανθρωπους , μαλλον αποτυχημενους , που αντιμετωπιζουν την κριση της μεσης ηλικιας .Πολυ καλη η επιλογη των σχετικα αγνωστων ηθοποιων στους κεντρικους ρολους , καθως και των γυναικων ηθοποιων που τους πλαισιωνουν . Εξαιρετικη η αναπτυξη της πλοκης , που ξεκιναει σαν ενα μπατσελορ δωρο του κουμπαρου (ΜΑΙΛΣ - ενος καθηλωμενου λουζερ ζωντοχηρου γευσιγνωστη) , ενος εβδομαδιαιου ταξιδιου στους αμπελωνες της Καλλιφορνια , στον φιλο του και μελλοντα γαμπρο (ΤΖΑΚ , εναν υπερσεξουαλικο πλην ομως οχι ιδιαιτερα πετυχημενο ηθοποιο )! Η σχινοβασια αναμεσα στην πληρη και παταγωδη αποτυχια επικοινωνια επικοινωνιας και την παραλληλη κωμωδια καταστασεων και συναισθηματικων αδιεξοδων καιο περιπετειων τεινει να οδηγησει σε αδιεξοδο . Ομως η πραγματικη λυση δινεται απο την οικολογικη διασταση της αμπελουργιας και οινοποσιας.
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ το φιναλε της γλυκοπικρης κομμεντι συνηθισμενων ανθρωπων της συγχρονης Αμερικης . Καθολου τυχαιου η παρουσια του προεδρου ΜΠΟΥΣ στην τηλεοραση του κερατα και της ανωμαλιαρας συζυγου του ,οσο και της ταινιας "τα σταφυλια της οργης" στην τηλεοραση...
(8,2/10)
Georg Natsioyntzik

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ!ΣΥΝΔΥΑΖΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΠΙΟ ΙΔΑΝΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ΤΟ ΚΩΜΙΚΟ ΜΕ ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ,ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΣΠΑΝΙΑ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΙΣΤΟ.ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΦΥΛΑΞΗ..
ANGEL

Πολυ εξυπνη ταινια με αστραφτερους διαλογους,εξυπνο σεναριο,καταπληκτικες ερμηνειες,συγκινηση.Αποδειξη πως γυριζονται μικρα αριστουργηματα χωρις απαραιτητα μεγαλους star.
Τετραδης Σπυρος

Η ταινια βρισκοταν στο ραφι των DVDs μου ενα χρονο τωρα μεχρι τη στιγμη που αποφασισα να τη δω. Στην αρχη μου φαινοταν υπερβολικα βαρετη και αδιαφορη, προφανως λογω της μεγαλης διαφορας της ηλικιας μου (15) με αυτη των πρωταγωνιστων, στην οποια βασιζεται η ταινια και οι χαρακτηρες και οι ηθοποιοι, αντιπαθητικοι. Καθως περνουσε ομως η ωρα, αρχισαν να φανερωνουν τον βαθυ εσωτερικο τους κοσμο, τον περιγυρο τους, το παρελθον τους και τον πονεμενο εσωτερικο τους κοσμο, τις σχεσεις τους με τις δυο γυναικες.
Πολυ καλη ταινια. Μπραβο στον Αλεξαντερ Πειν. $ $ $ $ $ $ $ $ 8/10
Ορέστης Έμπιελ

Στην αρχη και μενα μου φανηκε απο λιγο εως πολυ βαρετη!Στην συνεχεια βεβαια νομιζω πως εδωσε κατι αλλα και παλι με δυσκολια!Αυτο που με εκανε να βερεθω απιστευτα σε καποιες φασεις ηταν η εμμονη με τα κρασια!!!Ηταν κουραστικο!
Τελικα στο τελος το συμπερασμα ηταν οτι ηταν καλη αλλα σιγουρα δεν θα την θυμαμαι σε λιγες μερες...
litsa