Ο Οικονομίδης,θαρρείς πως ξεπερνάει ακόμη και τόν ύψιστο J-P. Melville τού"Le Samourai",κι αυτό που γράφω δέν αποτελεί ιεροσυλία,μά είναι απόλυτα αληθές,καθώς πέρα καί μακρυά από τη neo-noir θεματολογική,εδώ,διάσταση τού υπαρξιακού δράματος τού Στράτου,αποσαφηνίζει ταυτόχρονα,καί μέ μιά προσοδοφόρα πολυδιάστατη σημασιολογική καί οντολογική σεναριακή ισχύ,τήν επαίσχυντη Ελληνική καθημερινότητα εν έτη 2014,όπου εργασιακή καί σεξουαλική εκμετάλευση γίνονται ένα εκρηκτικό φιλμικό κοκτέηλ,μέ διαρκώς αποτελεσματικές σεκάνς,πανάξιες στόν συγκρουσιακό τους ιστό,ώριμες ως προβληματική,ακαταμάχητες ως pure cinema.Μπράβο σου,Γιάννη!!!!