ΣΧΟΛΙΟ του ΚΓΠ στο [http://www.cine.gr/film.asp?id=1164&page=4#loginform]
The Robe (1953)
ΠΛΟΚΗ: Ο Ρωμαίος ευγενής Μάρκελλος Γάλλιος (Richard Burton) αποσπάται δυσμενώς στην Παλαιστίνη, με διαταγή του μελλοντικού Αυτοκράτορα Καλιγούλα (Jay Robinson ), λίγο μετά την εμφάνιση του Μεσσία Χριστού στα πλήθη της Γαλιλαίας...
Τον ακολουθεί ο αγορασμένος δούλος του, Δημήτριος (Victor Mature), ένας μορφωμένος Ελληνας σκλάβος από τον Κόρινθο...
Ο Μάρκελλος τίθεται επικεφαλής, από τον Πόντιο Πιλάτο, της ομάδας που έχει διαταχθεί  να σταυρώσει τον Ιησού...
Μεθυσμένος, κερδίζει στα ζάρια τον χιτώνα του Ιησού μετά τη σταύρωση, αλλά βασανίζεται από εφιάλτες και παραισθήσεις από την απάνθρωπη εκτέλεση.
Στο ενδιάμεσο, ο Δημήτριος έχει ασπασθεί το κήρυγμα του Κυρίου και έχει δραπαετεύσει από τον αφέντη του.
Ο Μάρκελλος μετατίθεται στην αυλή του Αυτοκράτορα Τιβέριου, αλλά επιστρέφει στην Παλαιστίνη για να προσπαθήσει να μάθει για τον άνθρωπο που σταύρωσε...
Τα βήματα του τον οδηγούν σε Αυτον και η μοίρα του είναι πλεον προδιαγραμμένη από την αγριότητα του Καλιγούλα (που είναι πλέον ο νέος Αυτοκράτορας) και της Ρώμης...
ΚΡΙΤΙΚΗ: Παρά το γεγονός ότι η εστίαση της ταινίας δεν είναι άμεσα στην ζωή του Ιησού, το επίκεντρο της τοποθετείται ακριβώς επάνω στον Κύριο και το κήρυγμα του, μέσα από τα μεγάλα ταλέντα των ηθοποιών, των συγγραφέων και του σκηνοθέτη Henry Koster.
Δεν υπάρχει ερμηνεία σε αυτήν την ταινία που δεν είναι εξαιρετική: Ο Ρίτσαρντ Μπάρτον δίδει μια υπέροχη και πειστική απόδοση ως Μάρκελος (η ζωή του οποίου είναι μία συνεχής τρυφηλότητα, χαμένη στις κραιπάλες, μέχρι που η μοίρα του τον φέρνει κοντά στον Ιησού και το μαρτύριο Του).
Η ερμηνεία, επίσης, του Victor Μature σαν ο Έλληνας δούλος ο οποίος θα δει μόνο τον Ιησού (αλλά θα αλλάξει την ζωή του από το βλέμμα του Κυρίου), είναι τόσο συγκλονισιτική, που με έκανε να νοσταλγήσω στιγμές του Κατηχητικού και τις διαδαχές με τα Θαύματα του Κυρίου και το μαρτυρικό τέλος Του!
Η ταινία δεν διακρίνεται για τον επικό χαρακτήρα της, αλλά έχει ωραία κοστούμια, υπέροχη μουσική του Alfred Newman, αφθονους κομπάρσους (ζωντανούς και όχι...σε οθόνες υπολογιστών) και ένα υποβλητικό σενάριο (Μια-δυο φορές στο έργο αναφέρονται στην "άμπωτη" της Μεσογείου, που δεν... υπάρχει, αλλά μέσα σε τόσα ωραία, επιτρέπονται και μερικές ανοησίες)...[Κώστας ΚΓΠ 03052016](7/10)

Ταινία σταθμός στην ιστορία του κινηματογράφου. Πρωτοποριακή από πολλές απόψεις, όχι μόνο για τη αναμορφική cinemascope καινοτομία της εποχής (επί του τότε Έλληνα προέδρου της 20th Century Fox, Σπύρου Σκούρα) και τον εγκαινιασμό του τετρακάναλου στερεοφωνικού ήχου, αλλά και για το περιεχόμενό της. Αφήνω στην άκρη τις ανεπανάληπτες "θεαματικές" κλασσικές σκηνές. Το μήνυμα της ταινίας δεν είναι μόνο θρησκευτικό, αλλά και κοινωνικό. Βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα τoυ Λόιvτ Ντάγκλας, κέρδισε 2 Όσκαρ και ήταν υποψήφια για άλλα 3. Εκπληκτική φωτογραφία, με τον Λίον Σαμρόι να μην κερδίζει το Όσκαρ (οι δυνατές ταινίες που ήταν υποψήφιες την ίδια χρονιά ήταν πολλές) σε μια από τις πολλές υποψηφιότητες στην καριέρα του. Κορυφαία σκηνικά, κοστούμια, εφέ. Υπέροχες, αξεπέραστες ερμηνείες: χώρια από τους βασικούς πρωταγωνιστές Ρίτσαρντ Μπάρτον, Βίκτορ Ματσούρ και Τζιν Σίμμονς που υποδύονται ίσως τους ρόλους της ζωής τους, ακόμα και τον πιο μικρό ρόλο τον υποδύεται εξαιρετικά ο εκάστοτε ηθοποιός, πχ Ιούδας (Μάικλ Ανσάρα), όπου μερικά δευτερόλεπτα (τόσο διαρκεί ο χαρακτήρας του στην ταινία) αρκούν για να χαραχτεί στη μνήμη του θεατή. Κορυφαία επιβλητική μουσική από τον "διδάσκαλο" Άλφρεντ Νιούμαν, συνθέτη της μουσικής επένδυσης του οπτικού λογότυπου της 20th Century Fox (ήταν επί 20 χρόνια μουσικός διευθυντής της), που ακούγεται μέχρι σήμερα και είναι γνώριμη στο αυτί του καθένα (σινεφίλ και μη). Μπορώ να γράψω ένα σωρό πράγματα σχολιάζοντας αυτή την τεράστια ταινία. Η φράση-κριτική του Variety που αναγράφεται σε όλες τις εκδόσεις DVD και Bluray (η εικόνα της ταινίας σε Bluray απλά δεν υπάρχει) "Η μια θαυμάσια σκηνή διαδέχεται την άλλη" τα λέει όλα. Όποιος σινεφίλ που θέλει να τα έχει καλά με τον εαυτό του, ΠΡΕΠΕΙ να έχει δει αυτό το αριστούργημα...

Κλασικο αριστουργημα απο τα λιγα. Η ταινια δεν ασκολουθει πιστα το ομονυμο βιβλιο με αποτελεσμα η συμπυκνωση της ιστοριας να βλεπετε ολη μαζεμενη. Το βιβλιο περιεχει πανω απο 700 σελιδες και το διαβασα σε 4 μερες. Αξιζει ομως να δειτε και την ταινια. 10/10.
Χρήστος Καλκάνης