Μ`άρεσε πολύ η ταινία αλλά η αλήθεια είναι ότι οι ελάχιστοι που έχουν δεί το In the Soup του 1992 με τον Steve Buscemi καταλαβαίνουν ότι είναι αντιγραφή της...

Να τολμησω μια ερωτηση?
Έιμαι ο μονος στον οποιο αρεσε η ταινια?Ποτε δεν ειχα τον Χαραλαμπιδη σε εκτιμηση αλλα με αυτην την ταινια με αναγκασε να αναθεωρησω
giannisp24

POLI KALI TAINIA EYXARISTI ME OREES ATAKES KAI TELOSPANTON MIA PROSPATHEIA POU AKSIZEI POLLA!!!O XARALAMPIDIS POLI KALOS.ASE POU SE KANEI NA SKEFTESE NA PAREIS MIA VIDEOCAMERA KAI NA DIMIOURGISEIS KAI SI KATI...
BOUDROS

Cut, cut, cut!! O Ρενος Χαραλαμπιδης σαρκαζει και αυτοσαρκαζεται αναδομωντας τα ερειπια που αφηνει πισω του η καταστροφη ενος γνησιου καλλιτεχνη. Έχω την εντυπωση πως η δημιουργια μιας τετοιας ταινιας ειναι φοβερα επωδυνη για τον ιδιο τον δημιουργο που καλειται να περιγραψει το σκηνικο ενος εφιαλτη που ειναι καταδικασμενος να βιωνει μεχρι σημερα. Υπαινικτικος μα ακριβεστατος στους στοχους του ο Χαραλαμπιδης χαρτογραφει την Οδυσσεια των πραγματικων και ακεραιων καλλιτεχνων σε μια χοντροπετση χωρα. Μια χωρα που θαβει τα πραγματικα ταλεντα της ειτε παραγκωνιζοντας τα, ειτε αναγκαζοντας τα να δουλευουν σε μονοτονες δουλειες που σκοτωνουν τη δημιουργικοτητα και την φαντασια τους.

Η ταινια ειναι αυτοβιογραφικη ομως δεν ειναι μονο αυτο. Ειναι καταγγελια, ειναι συμπαρασταση και εν τελει βεβαιοτητα για την κατασταση που εχουν να αντιμετωπισουν ολοι εκεινοι που επιθυμουν να δημιουργησουν το αληθινο τους οραμα. Τις κλειστες πορτες που θα συναντησουν, τις ανουσιες δουλειες που θα τους δοθουν, την εκμεταλλευση, τον εξευτελισμο και την αφραγκια που θα τους οδηγησει στον τελικο συμβιβασμο. Γιατι μιλαει για ενα τοπο που θεοποιει το ευπεπτο και το γελοιο κατασκευαζοντας ειδωλα μεσω ριαλιτι, σ’ ενα τοπο που γουσταρει τα μεγαλυτερα ταλεντα της να τα χρησιμοποιει σε τηλεπαιχνιδια και διαφημισεις. Υπο τετοιες συνθηκες ο γνησιος δημιουργος μονο για τον εαυτο του αξιζει να δημιουργησει και τα αληθινα εργα-διαμαντια του να παραμεινουν καλα κρυμμενα οπως το μαργαριταρι στο οστρακο.

Το No Budget Story ειναι μια ταινια με πολυ ψυχη, γεματο με κοφτερες αληθειες που αποφευγουμε να σκεφτομαστε για να μην μας πληγωνουν, πλημμυρισμενο απο το μερακι, το παθος, τον ερωτα του δημιουργου του. Διεισδυει στις πιο κρυφες γωνιες της σκεψης ωρες μετα το τελος της. Γιατι ειναι φτιαγμενη απο τα κομματια ενος ανθρωπου που σε πεισμα των καιρων εκανε αυτο που γουσταρει. Τι κι αν πατωσε στις κινηματογραφικες αιθουσες; Παραφραζοντας τα λογια του ποιητη θα ελεγα: «Δεν λυπαμαι τον πραγματικο καλλιτεχνη που εμεινε χωρις κοινο. Λυπαμαι το κοινο που εμεινε χωρις πραγματικους καλλιτεχνες».

Μετέωρος