---

Podzimni Navrat (2001) - Μεταφρασμένος Τίτλος: Φθινοπωρινή Επιστροφή - Γνωστό και ως: Returning in Autumn
Πολιτική | 114'
	Πρεμιέρα στην Ελλάδα: Παρ 21 Νοε 2003 Χρώμα: Έγχρωμο Ήχος: (Dolby) Stereo Γλώσσα: Τσεχικά
	Δημοτικότητα: n/a Αξιολόγηση:    (4.00/10) Aντιφατικότητα ψήφων:

---

- Κριτική από το Cine.gr:

Ο Γιωργος Αγαθονικιαδης, ένας από τους αφανείς εργάτες του ελληνικού κινηματογράφου, δημιουργεί την Φθινοπωρινη Επιστροφη επηρεασμένος από προσωπικά βιώματα. Γεννημένος ο ίδιος στη Τσεχοσλοβακία, ήρθε το 1991 στην Ελλάδα, δε ξέχασε όμως τον τόπο στον οποίο πέρασε τα παιδικά του χρόνια. Βάζει, λοιπόν, τη σκηνοθετική του σφραγίδα σε αυτήν την Ελληνοτσεχική παραγωγή και δημιουργεί μία λυρική, ρομαντική ταινία με έλληνες και Τσέχους ηθοποιούς.

Η υπόθεση του έργου απλή και αρκετά εξαντλημένη από προηγούμενες ελληνικές παραγωγές. Η ομοιότητά της άλλωστε –στην υπόθεση μόνο- με την Πολιτικη Κουζινα είναι αρκετά εμφανής. Ο Σταύρος, γυρίζει στην Τσεχία, τη χώρα που πέρασε τα παιδικά του χρόνια, για να μεταφέρει εκεί τα οστά των παππούδων του. Εκεί, όμως, στη χώρα που πέρασε πολλά χρόνια από τη ζωή του, αποφασίζει να αναζητήσει τις αναμνήσεις του με το να επισκεφτεί τα μέρη που τόσο αγάπησε. Οι πρώτοι του έρωτες, η οικογενειακή του ζωή, οι δυσκολίες που πέρασε η οικογένειά του στην προσπάθειά της να προσαρμοστεί σε μία άλλη χώρα μετά τον εμφύλιο στην Ελλάδα περνάνε σαν ταινία μπροστά από τα μάτια του. Ο Σταύρος, βέβαια, δεν μπορεί να συνηθίσει τις αλλαγές που έχουν επέλθει στη σημερινή Τσεχία και σε αυτό το σημείο γίνονται φανερές οι νοσταλγικές νότες της παιδικής του ηλικίας.

Οι ηθοποιοί στη μεγάλη πλειονότητά τους προσπαθούν να παίξουν φυσικά, χωρίς μεγάλες εξάρσεις και συγκινήσεις.(Jiri Bartoska, Βλαντιμίλ Μπρόντσκι, Γιωργος Βελεντζας) και εδώ ακριβώς βρίσκεται το πρόβλημα της ταινίας. Παρόλο που από τη στιγμή που ο Αγαθονικιαδης αποφασίζει να ασχοληθεί αυτοβιογραφικά με την ταινία και η έλλειψη εξάρσεων και καταστάσεων που απαιτούν πομπώδεις ερμηνείες είναι θετικό στοιχείο για τον σκηνοθέτη, το αποτέλεσμα βγαίνει χλιαρό για τον θεατή. Σε πολλά σημεία η ταινία γίνεται αργή, κουραστική. Το ενδιαφέρον του θεατή χάνεται σχετικά γρήγορα και η συγκίνηση δεν καταφέρνει να διαμορφώσει την επιθυμητή αλλαγή του κλίματος.

Παρά τα όποια αρνητικά, η ταινία απέσπασε αρκετά καλές κριτικές στο φεστιβάλ Κάρλο Βιβάρι αν και στην Ελλάδα βγαίνει με δύο χρόνια καθυστέρηση αφού πρόκειται για παραγωγή του 2001. Αξίζει να σημειωθεί ότι η μουσική της ταινίας είναι δουλειά του Παναγιώτη Καλατζόπουλου και τα σκηνικά ανήκουν στον βραβευμένο με Όσκαρ για τη δουλειά του στον Amadeus, Karel Cerny. Παρόλα αυτά, δεν παύει να είναι μία ταινία για λίγους και φανατικούς σινεφίλ.

Βαθμολογία: (3.5/10)

Θεανώ Κανελλίδου

Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.