ΣΧΟΛΙΟ του ΚΓΠ στο [http://www.cine.gr/film.asp?id=607&page=4]
Goodfellas (1990)
ΠΛΟΚΗ: Στην μεταπολεμική Νέα Υόρκη, οι Ιταλικές μαφιόζικες συμμορίες έχουν κατακλύσει τις φτωχογειτονιές.
Βία, εκβιασμοί, εγκληματικότητα, αλλά και η ανερχόμενη "νέα" δουλειά των ναρκωτικών, συντηρούν ολόκληρους στρατούς μικρο- και μεγαλο-κακοποιών...
Το έργο παρακολουθεί την ζωή κάποιων καλόπαιδων ("goodfellas") και των οικογενειών τους σε μία σκληρή γειτονιά στο Μπρονξ της Νέας Υόρκης, να ζούνε, να αγαπάνε, να τσακώνονται, να σκοτώνουν και να λαδώνουν...ασύστολα τους πάντες και τα πάντα...
Ο κεντρικός χαρακτήρας, μαφιόζος Henry Hill (Ray Liotta) και ο "ήρωας" του και φίλος του James Conway (Robert deNiro) διοικούν την βίαιη συμμορία που κάνει μια ληστεία με χοντρή "μπάζα".
Κατά τη διάρκεια της ληστείας, σκοτώνουν οποιοδήποτε παίρνει μέρος σ αυτή και στη συνέχεια αρχίζουν να σκαρφαλώνουν στην ιεραρχία της μαφίας.
Ο ένας φόνος διαδέχεται τον άλλο και τα πράγματα γίνονται όλο και πιο επικίνδυνα....
Το έργο τελειώνει όταν τα καλόπαιδα κάνουν το τελικό κακό συναπάντημα τους με τον Νόμο, που κάποτε έκανε (ή, αναγκάστηκε να κάνει...) το καθήκον του στις ΗΠΑ...
ΚΡΙΤΙΚΗ: Το έργο, χιλιοβραβευμένο και χιλιοκριτικαρισμένο, διακρίνεται κατα την γνώμη μου από 4 μεγαλειώδη ποιοτικά του στοιχεία:
α) Το γεγονός ότι περιγράφει την μεγαλύτερη ληστεία που έγινε ποτέ σε χρηματαποστολή της Lufthansa μέσα σε αεροδρόμιο (χωρίς όμως να την παρακολουθεί καθόλου κινηματογραφικά).
β) Την απίθανη ροκ μουσική επένδυση, που καλύπτει και τονίζει τις διάφορες καταστάσεις
γ) Την εκπληκτική ερμηνεία του -κατα κάποιο τρόπο...- παραγνωρισμένου, ταλαντούχου ηθοποιού Ray Liotta.
δ) Το εκπληκτικό και μεγάλο (περίπου 3 λεπτά...) μονοπλάνο, από την στιγμή που ο Henry Hilll μπαίνει με την φιλενάδα του μέσα από την κουζίνα στο κλαμπ Copacabana, έως που κάθονται στο "πρώτο τραπέζι πίστα...!
Το καλό μονοπλάνο είναι ένα από τα πιο δύσκολα φιλμικά επιτεύγματα. Κι αυτό επειδή ο ρυθμός του δε χτίζεται από τα κοψίματα του μοντάζ, αλλά εσωτερικά, με την κίνηση της κάμερας και την δράση μέσα στο συνεχές τράβηγμα.
Ο σκηνοθέτης Μartin Scorcese δημιούργησε Σχολή ολόκληρη με το απίστευτο μονοπλάνο του (από το σημείο 00:31:35 έως το 00:34:37, δηλαδή 3 ολόκληρα λετπά χωρίς μοντάζ!)
Εντάξει, κλασικό έργο της βίαιης Ιταλικής επιρροής στην ζωή των ΗΠΑ.
Πολύ καλό, πάντα επίκαιρο και πάντα ενδιαφέρον! [Κώστας ΚΓΠ02072016](8/10)

Πρόκειται για μία ταινία σταθμό στην καριέρα του Martin Scorsese αφού ακόμα και μετά από τόσα χρόνια οι ταινίες του αντλούν αμέτρητα στοιχεία από αυτήν. Η αλήθεια είναι ότι το ``Goodfellas`` είναι μία εκ των κορυφαίων γκανγκστερικών ταινιών όλων των εποχών και σε αυτό έχει συμβάλλει τρομερά ο Scorsese, που εν συνέχεια δημιούργησε παρόμοιου τύπου ταινίες. Αρχικά η σκηνοθεσία είναι υπέροχη και δεν χωράει συζήτηση. Το μαγικό στοιχείο της ταινίας είναι ότι ο Scorsese παρουσιάζει τους χαρακτήρες του ως <<κακούς>> όμως στην πραγματικότητα ο θεατής παρασέρνεται και προσπαθεί να πιστέψει ότι είναι <<καλά παιδιά>> (εξ` ου και ο τίτλος). Το τέχνασμα αυτό, αλλά και την όλη πορεία από την άνοδο στην πτώση, ο Scorsese θα το χρησιμοποιήσει αμέτρητες φορές στο μέλλον (Casino,Aviator,Wolf of Wall Street), με την διαφορά ότι εδώ το κάνει αριστουργηματικά. Στην ταινία αποτυπώνεται ο σκληρός γκανγκστερικός κόσμος όπου δεν υπάρχει καμία εμπιστοσύνη και φιλία, παρά μόνο η δίψα για περισσότερη δύναμη και εξουσία. Επιπλέον, οι ερμηνείες των πρωταγωνιστών είναι εκπληκτικές και δίνουν ένα φοβερό αποτέλεσμα. Ο Ray Liotta πρώτος πρώτος, στην κορυφαία ερμηνεία της καριέρας του, μπαίνει στο πετσί του ρόλου και πρωταγωνιστεί, ο Joe Pesci είναι απολαυστικός και παίρνει επάξια το Όσκαρ, ενώ ο Robert De Niro είναι πραγματικά γεννημένος για τέτοιους ρόλους. Η ταινία λοιπόν είναι άψογη και μία από τις καλύτερες στο είδος της.
8,5/10
manuel

 Περίμενα να δω κάτι το καταπληκτικό, βάζοντας αυτή την ταινία, και δεν το είδα... αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν είναι καλή... είναι μάλιστα πολύ καλή...
ο scorsese παρουσιάζει τον κόσμο της μαφίας ρεαλιστικά, όπως μόνο ο ίδιος μπορεί... με βία, απάτες, απειλές, σκληρότητα, αυτό το πορτραίτο στέκεται επάξια δίπλα στα υπόλοιπα κορυφαία του είδους...
η βία και η απουσία ελέους είναι το χαρακτηριστικότερο στοιχείο της ταινίας, τόσο ωμά παρουσιασμένη σκηνοθετικά, που πετυχαίνει να σου δημιουργήσει απέχθεια για ένα τέτοιο τρόπο σκέψης και ζωής...
η αφήγηση χρησιμοποιείται έξυπνα και κάνει ταχύτερη την εξέλιξη της πλοκής...
ο joe pesci εντυπωσιάζει και ο de niro παίζει τα βασικά και πατάει το γκάζι σε ορισμένα μόνο σημεία, όπως στη σκηνή που ένας σερβιτόρος προσβάλλει αφελώς τον tommy...
δεν σε κάνει να βαριέσαι και σε κρατά σε αγωνία, αφού κανείς δεν είναι ασφαλής, όταν, έστω άθελά του, στέκεται εμπόδιο στα σχέδια ενός "κολλητού" του...
η μουσική πολύ εύστοχη για ταινία που σχετίζεται με την ιταλική μαφία, και το μοντάζ έξοχο, γρήγορο την περισσότερη ώρα και αργό όταν πρέπει να μεγεθύνει την ένταση...
δείτε το, ειδικά αν είστε φαν των γκανγκστερικών ταινιών, οπότε θα το εκτιμήσετε ακόμα περισσότερο...

   8-8,5/10...

   anfield 09...