Δες και Πες!

Bond rulez oso xalia kai na`nai tha to dume...For the sake of it!!
drfaustus

ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΓΙΑ ΣΑΣ ΑΛΛΑ ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΤΟ ΔΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΑΛ ΜΠΕΡΙ.ΤΕΤΟΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑΡΑ ΜΕ ΚΟΡΜΙ ΣΚΕΤΗ ΠΥΡΚΑΓΙΑ
ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΘΑ ΤΗΝ ΘΕΛΑΜΕ ΣΤΟ ΣΥΖΥΓΙΚΟ ΚΡΕΒΒΑΤΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΑΠΑΓΓΕΙΛΕΙ,ΒΕΒΑΙΑ!
ΜΑΡΘΑ-ΜΑΡΚΟΣ

Για ενα αμετανοητο φαν του Τζειμς Μποντ σαν εμενα αυτη η τελευταια περιπετεια του κοσμοπολιτη πρακτορα ειναι, κατα την ταπεινη μου γνωμη, μια απο τις πιο αδιαφορες, τις πιο αδυναμες κατι που δυστυχως συμβαινει και με την πλειονοτητα των αποστολων που αναλαμβανει ο συμπαθης 007 τα τελευταια χρονια. Φαινεται, ομως πως η απεγνωσμενη προσπαθεια των παραγωγων του για να διεισδυσουν στην κερδοφορα αμερικανικη αγορα επινοωντας και κακεκτυπα αντιστοιχων αμερικανων ηρωων αποδιδει καρπους σε βαρος ομως της αυτης της διαχρονικης γοητειας του, μια γοητεια που πηραν μαζι τους με την αποχωρησης τους λογω συνταξιοδοτησης οι πρωτοι διδαξαντες Σον Κοννερι και Ροτζερ Μουρ. Ο νεος Τζειμς Μποντ, ο φλεγματικος εγγλεζος Πιρς Μπροσναν κανει οτι μπορει αλλα και αυτος πεφτει θυμα της pop-corn οπτικης που διεπει ολοκληρο το, εν λογω, θεαματικο βιντεοπαιχνιδι ενω ειναι και ιεροσυλια να θεωρειται απο καποιους κριτικους καλυτερος του ανεπαναληπτου Ροτζερ Μουρ.
Σε αυτη τη εικοστη αποστολη ολα ξεκινουν απο μια φανερη απουσια ενος στιβαρου σεναριου μαζι με την φτωχεια αυθεντικων σκηνικων και εναλλαγης χωρων και χωρων κατι χαρακτηριστικο παλαιοτερων Μποντ, ενω ωρες- ωρες μοιαζουν να ειναι ολα αποκυηματα ενος ηλεκτρονικου εγκεφαλου, να ειναι ενα ακομα βιντεοπαιχνιδι και σαφως μια μικρη δοση λατιν στην αρχη δεν το διασωζει. Ο σκηνοθετης Ταμαχορι εχει δωσει στο προσφατο παρελθον καλα δειγματα της δουλειας του σε ταινιες περιπετειας αλλα εδω απλα διεκπεραιωνει την πρωτη μεγαλη παραγωγη που αναλαμβανει συμφωνα με τις ανωθεν εντολες. Απο το ξεκινημα ηδη με το αποτυχημενο προ-ζενερικ με τα χοβερκραφτ στην Β.Κορεα το φιλμ αγωνιζεται να βρει καποιο ρυθμο με μια πληθωρα ειδικων εφε και γκατζετ ενω θα διαφωνησω με οσους μιλανε για τονισμενο ερωτισμο και ασυνηθιστη ρεαλιστικη διασταση, που την ειδαν; με εξαιρεση, βεβαια, την χιλιοειπωμενη σκηνη με την οσκαρουχα Χαλι Μπερι να βγαινει απο την θαλασσα σαν επιγεια γοργονα, μια Ουρσουλα Αντρες του 21ου αιωνα. Παρεμπιπτοντως η πανεμορφη ηθοποιος εχει ελαχιστες ατακες για αυτο πολλες στιγμες αναγκαζεται να επιστρατευσει σε κοινη θεα τα φυσικα της προσοντα αν και οι συντομες ερωτικες της στιγμες με τον 007 δεν εχουν αυτο το ιδιαιτερο παθος για την οποια ακουσαμε. Οι κακοι του εργου Τομπι Στηβενς και Ρικ Γιουν ειναι ενα γραφικο μειγμα εγγλεζου- κορεατη απο τα χειροτερα που εχουν εμφανισθει ενω Ροσαμουντ Παικ ειναι καταρχην πανεμορφη αν και ακομα νοιωθω να προσπαθει να μας εξηγησει πως εβγαλαν το συμπερασμα τα εγκυρα περιοδικα του σινεμα οτι παιζει την λεσβια πρωταθλητρια της ξιφασκιας- κατασκοπο. Ισως μονο στα λογια της Μαντονα («ειναι η προστατευομενη μου») να ειναι το κλειδι .Παρεμπιπτοντως η διασημη αμερικανιδα τραγουδιστρια στη συντομη cameo εμφανιση της προσθετει μια διαφορετικη, εστω, νοτα οπως και με το εξεζητημενο αν και απολυτα επιτυχημενο τραγουδι των τιτλων αρχης και τελους.

Βαθμολογια: 2/10

ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΡΔΑΛΗΣ