---

The Hours (2002) - Μεταφρασμένος Τίτλος: Οι Ωρες
Δραματική | 114' |
	Πρεμιέρα στην Ελλάδα: Παρ 21 Μαρ 2003 Ημερομηνία κυκλοφορίας DVD: 5/11/2003 Διανομή: Village Films Χρώμα: Έγχρωμο Ήχος: DTS (Digital Theater Sound) Γλώσσα: Αγγλικά
	Δημοτικότητα: n/a Αξιολόγηση:    (7.98/10) Aντιφατικότητα ψήφων:
- Υπότιτλος: Τρεις διαφορετικές γυναίκες. Η κάθε μία ζει ένα ψέμα. - Gallery:

---

- Κριτική από το Cine.gr:

To CINE σας παρουσιαζει σημερα (3/10/02) μια ταινια που εκτος απροοπτου θα κανει πρεμιερα στην Αμερικη τις τελευταιες ημερες του χρονου (για να προλαβει το release deadline για τις επομενες oscar nominations). Ο βρετανος Stephen Daldry ηταν η σκηνοθετικη αποκαλυψη πριν απο δυο χρονια με το Billy Elliot - Γεννημενος Χορευτης με την πρωτη του ουσιαστικα δουλεια για τη μεγαλη οθονη. Το The Hours αποτελει κλασσικο παραδειγμα γραφης που υποφερει απο το συνδρομο της “2ης –ειδικα μετα απο τεραστια εμπορικη και καλλιτεχνικη επιτυχια-ταινιας».

Το story ξαφνιαζει τον θεατη που περιμενει μια ακομη ταινια- υμνο στα καθημερινα ονειρα της εργατικης ταξης.: Τρεις γυναικες που ζουν σε διαφορετικο τοπο (Λονδινο –Florida -Ν. Υορκη) και χρονο (δεκαετιες ΄20-’50-’00) βιωνουν μια ζωη με κοινο παρονομαστη την ασφυκτικη κοινωνικη δεσμευση και την θυελλωδη οσο και καταπιεσμενη αναγκη για φυγη . Το ευρημα του σεναριου ειναι το οτι τα συναισθηματα και οι πραξεις της πασιγνωστης συγγραφεως Virginia Wolf (Nicole Kidman) κατα το γραψιμο του βιβλιου της “Mrs Dalloway” οδηγουν τις πραξεις δυο γυναικων –μιας εγκυου νοικοκυρας (Julianne Moore) και της φιλης πασχοντος απο AIDS βραβευμενου συγγραφεα (Meryl Streep), δεκαετιες αργοτερα, δειχνοντας το διαχρονικο αδιεξοδο ενος γυναικειου προτυπου: Της αφιερωμενης συντροφου που μηδενιζει την προσωπικοτητα της γιατι επιλεγει τη θεση στην ανδρικη σκια απο το φως της ελευθερης, κοινωνικης αλλα και σεξουαλικης, δρασης.

Σκεφτεστε καλυτερο cast για μια τετοια φεμινιστικη καταθεση απο τις:

Meryl Streep – Τεραστια ηθοποιος, μονιμη..κατοικος ενος best actress nomination σε καθε της σχεδον εμφανιση. Ο ρολος της εδω δεν εχει ιδιαιτερο βαθος ομως του χαριζει εκεινη την υποσταση που τον κανει συγκινητικα ενδιαφεροντα.

Nicole Kidman– Αγνωριστη, δυναμικη ερμηνεια με ελαφρα ψυχικη παρακρουση = αβανταδορικος ρολος. Η καλυτερη των τριων.

Julianne Moore – Μεταφερει με μεγαλοπρεπη στωικοτητα στην ερμηνεια το δραμα μιας σπαταλημενης συζυγικης ζωης. Φαινεται οτι φετος θα ειναι η χρονια της, ισως οχι ομως γι’ αυτην την ταινια (κατι ξερουμε…).

Μικρα περασματα κανουν οι παντοτε ευπροσδεκτες Miranda Richardson και Toni Collette. Εκεινος ομως που κλεβει την παρασταση ειναι ο λαμπερος μεσα στο απολειφαδι-σωμα του (ο αρρωστος συγγραφεας) Ed Harris, ο οποιος παιζει ενα ημιτονιο ψηλοτερα απο οτι το εχουμε συνηθισει, και μας αρεσει πολυ αυτο.

Ηθοποιος ο ιδιος, ο Daldry μαζεψε αυτο το υπεροχο μπουκετο, αλλα η ευωδια του δε μας κατακλυζει παρα σε μια - δυο μοναχα σκηνες. Τα συνεχη flash backs κουραζουν παρα εντυπωσιαζουν, η φωτογραφια ειναι καλαισθητη αλλα αναμενομενα διαφορετικη ανα χρονικη περιοδο αφηγησης, ενω η μουσικη του υπεροχου μινιμαλιστη Philip Glass κυριαρχει επι των εικονων χωρις να ταιριαζει με τα πλανα, δημιουργωντας “λαθος” συναισθηματικους συνειρμους στο θεατη. Το σεναριο δενει στο τελος, ομως η διαδρομη εχει κουρασει με αποτελεσμα να στρεφεται κανεις στην απολαυση των ερμηνειων ξεχωρα απο την παρακολουθηση της πλοκης. Και αυτο δεν ειναι κομπλιμεντο για αυτην την πολυαναμενομενη ταινια...

Βαθμολογία: (5/10) (“Γιατι η πετυχημενη σαλτσα δεν κρινεται τοσο απο τα πλουσια υλικα της αλλα απο το ποσο δεμενη ειναι” – λεει ο... μαγειρας μεσα μου!)

Τακης Γκαρης

---

Σαββατο 22 Μαρτιου 2003 - 16:38

Ματαιοδοξια, εγκαταλειψη, ομοφυλοφιλια, απογνωση, αποδοχη, αυτοκτονια, χωρισμος, θανατος.

Τι αποτελεσμα θα ειχαμε εαν εμπλεκαμε ολα τα παραπανω…

Σιγουρα οχι και η πιο αισιοδοξη ταινια που υπαρχει, το The Hours - Οι Ωρες αντικατοπτριζει και αντικατοπτριζεται μεσα απο αυτες τις εννοιες, συνθετοντας ενα δραμα, η καλυτερα περιγραφει δραματικα μερος απο την ζωη της βρετανιδας συγγραφεως Virginia Wolf, καθως επισης και των απογονων της.

Τρεις ιστοριες λοιπον σε μια καταφερνει να πλεξει ο σκηνοθετης (Stephen Daldry), σε τρεις διαφορετικες χρονικες περιοδους, τοσο πολιτισμικα οσο και σημασιολογικα. Τρεις ιστοριες που τεμνονται, που φαινονται στο τελος να ειναι μια και επαναλαμβανομενη. Ιστοριες με διαφορετικα προσωπα, αλλα ιδιους πρωταγωνιστες.

Στην μετα Cruise εποχη, η κυρια Nicole Kidman στον ρολο της συγγραφεα, δινει ακομη μια εξαισια ερμηνεια, (το μακιγιαζ ειναι εκπληκτικο!), χωρις να ειναι φανταχτερα ντυμενη, απλα ουσα ατημελητη, αδιαφορη για ο,τι προοδευτικο, απροσαρμοστη στην χρονικη της πραγματικοτητα, με ομοφυλοφιλικες τασεις (χμμ… και ο Freud μιλησε για κατι τετοια…), αναδεικνυει τον χαρακτηρα αριστοτεχνικα. Το συνεχες απλανες της βλεμμα, το οποιο κατα πολυ αναδεικνυει τις οποιες εσωτερικες της αναζητησεις, η σιγουρια με την οποια περιφρονει τον θανατο ειναι εμφανη σημαδια υποκριτικου ανεκμεταλλευτου μεχρι προτινος ταλεντου… (Δωστε βαση στη σχεδον αριστη αγγλικη προφορα της, γεννημενης στην Χονολουλου (!), Αυστραλης (!!) Kidman, οπως επισης και στο γεγονος πως δεν αναφερεται καθολου στους τιτλους εναρξης. Πολλοι μπερδευτηκαν…)

Απο κοντα η κυρια Julianne Moore στον ρολο της Laura Brown. Με εμφανη τα σημαδια της αποτυχημενης προσπαθειας να βρει το ‘εγω’ της, η Laura Brown καταδεικνυεται ως η δευτερη στην σειρα που παρουσιαζει, σε αυξημενο βαθμο μαλιστα, τα συμπτωματα της συγγραφεα. Συμπτωματα τα οποια την οδηγουν να εγκαταλειψει το συζυγο και τα δυο της παιδια. Και ολα αυτα λαμβανουν χωρα στην πολη των αγγελων και οχι στην Αγγλια, γεγονος που ισως φαινεται να εχει λιγη σημασια, αλλα προωθει την συνδεση και την λυση του ‘μυθου’. Αρκετα καλη, και προτεινομενη για β’ γυναικειο ρολο για αυτην την ταινια, η Julianne Moore στοχευει με τις δυο υποψηφιοτητες της (και οι δυο για ρολους) πολυ ψηλα φετος.

Τελος η Meryl Streep στον ρολο μιας ετερο-ομοφυλοφιλης εκδοτριας βιβλιων. Ιδιο το σεναριο του χαρακτηρα και εδω. Η ψυχωση ειναι και εδω εμφανης επιβαρυνομενη απο το γεγονος οτι πλεον βρισκομαστε στο 2001. Η υποκριτικη της ικανοτητα ειναι δεδομενη, αλλα προσωπικα πιστευω πως δεν της πηγε τοσο. Αυτο βεβαια καμια σημασια δεν εχει… Στον ρολο της Clarissa Vaughan, η οποια ετοιμαζει να δωσει ενα παρτι για να συγχαρει τον προσφατως βραβευμενο με ποιητικο βραβειο Richard Brown (Ed Harris)….Για το αντιγραφο που εκανε (ισως ο ορος ‘αντιγραφο’ να ειναι λιγο βαρυς) στο Mrs Dalloway - Οι Αναμνησεις της Κυριας Νταλογουεϊ. Ετοιμοθανατος ψυχικα ο Richard Brown, αλλα και σωματικα, μιας και πασχει απο AIDS, δινει μια καταπληκτικη ερμηνεια, αρκετη για να του χαρισει μια υποψηφιοτητα.

H αισθηση που αφησε σε εμενα οταν βγηκα απο την αιθουσα ηταν αρκετα καλη, κι αν κατι δεν μου αρεσε ηταν το γεγονος πως για να την δεις πρεπει να γνωριζεις καποια πραγματα για την ζωη της συγγραφεα. Περαν τουτου ομως, ο σκηνοθετης της καταφερνει να δωσει ενα αποτελεσμα συγκροτημενο. Το μονταζ ειναι υπεροχο καθως δενει αριστοτεχνικα τις τρεις ιστοριες σε μια, και τις παρουσιαζει σαν να ειναι οντως μονο μια. Εντυπωση προκαλει επισης, το πως αντιμετωπιζεται η ψυχικη ασταθεια των τριων γυναικων σε διαφορετικες χρονικες περιοδους. Η ιδιοσυγκρασια ενος κοινωνικου περιγυρου στις αρχες του αιωνα εως και τις μερες μας.

Αξιολογοτατη λοιπον ταινια, η οποια προτεινεται οχι μονο για να εχετε ιδεα τι παιζει, αλλα επειδη οντως αξιζει. Εαν σας αρεσουν τετοιου ειδους ταινιες θα ενθουσιαστειτε. Αν οχι παλι…απο το να δειτε το The Guru…

Βαθμολογία: (7,5/10)

Χαρης Ευστρατιου

---

CineDVD

Τετάρτη 14 Ιανουαρίου 2004

Υπόθεση: Αγγλία 1923. Η διάσημη συγγραφέας Βιρτζίνια Γούλφ, ενώ γράφει το μυθιστόρημά της «Η κυρία Ντάλογουει», προσπαθεί να αντισταθεί στην τρέλα που αρχίζει να κυριεύει το μυαλό της και την τάση αυτοκτονίας της. Αμερική 1951. Η φαινομενικά ήσυχη νοικοκυρά Λόρα Μπράουν έχει μόλις τελειώσει την ανάγνωση του βιβλίου: «Η κυρία Ντάλογουει». Μετά το τέλος της ανάγνωσης, θα πάρει μία απόφαση, που θα αποβεί μοιραία τόσο για αυτήν όσο και την οικογένειά της. Και τέλος πενήντα χρόνια μετά η μοντέρνα εκδοχή της Κυρίας Ντόλογουει, που ζει στη Νέα Υόρκη του σήμερα, που ετοιμάζει ένα μεγάλο πάρτι για τον Ρίτσαρντ, διακεκριμένο ποιητή που χάνει τη μάχη με το AIDS.... Τρεις τόσο διαφορετικές γυναίκες, σε τρεις διαφορετικές εποχές... Τρεις ξεχωριστές ιστορίες τριών αγνώστων μεταξύ τους γυναικών, οι οποίες όμως είναι αναπόσπαστα δεμένες μεταξύ τους....

Κριτική: Καταθλιπτική μελέτη της σημασίας του συνηθισμένου αποτελεί αυτή η πλεξούδα των διαφορετικών ιστοριών τριών γυναικών που διακατέχονται από την ίδια επώδυνη αναζήτηση της ευτυχίας. Μια πλεξούδα τόσο αριστοτεχνικά φτιαγμένη που ο κινηματογραφικός λόγος ρέει ανάμεσα στις ιδέες και τα συναισθήματα. Ιδέες που υποστηρίζονται από την φιλοσοφία της Virginia Wolf, η οποία προσδίδει μια απύθμενη αξία στην καθημερινότητα, και συναισθήματα που αντλούν την δύναμή τους από ένα εκπληκτικό cast, το οποίο μας αφήνει άφωνους με την ποσότητα και την ποιότητα των ερμηνειών. Η ιδιόρρυθμη ιδιοφυΐα της Kidman συναντά την συγκαλυμμένη ασφυξία της Moore και την απελπισμένη ευτυχία της Streep για να οδηγήσουν και οι τρεις την ταινία σε μια απίστευτη ερμηνευτική ουτοπία και πληρότητα. Γιατί πέρα από την εξαιρετική παρουσία των τριών κυριών υπάρχει και ένας Ed Harris και μια Toni Collette να δίνουν και στους δευτερεύοντες ρόλους πρωτεύουσα αξία και ποιότητα. Συγκλονιστικοί όλοι τους δείχνουν σοφά καθοδηγημένοι από έναν σκηνοθέτη που ξέρει να χειραγωγεί την λάμψη των πρωταγωνιστριών του και να την υποτάσσει κάτω από το εκρηκτικό ταλέντο που αποδεικνύουν ότι έχουν. Έτσι τα συναισθήματά μας μένουν απροστάτευτα, στο έλεος των ηρώων του έργου. Και πράγματι με σύμμαχο την αφηγηματική δεινότητα του Daldri, ένα υποδειγματικό σενάριο και μια ανατριχιαστική μουσική η ταλάντωση της ψυχής μοιάζει αναπόφευκτη.

Τεχνικά Χαρακτηριστικά: Ικανοποιητική ποιότητα εικόνας σε widescreen (1,85:1) μας επιτρέπει να θαυμάσουμε τον θρίαμβο αυτό της υποκριτικής τέχνης και ένας αξιοπρεπής ήχος Dolby Digital (5.1) μας επιτρέπει να τον ακούσουμε. Σαφώς υποτιτλισμένη η ταινία προσφέρεται σε ένα δισκάκι με λίγα extras. Ένα trailer, ένα πολύ ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ για την Virginia Wolf (The lives and times of Virginia Wolf), άλλο ένα πολύ ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ για το γράψιμο του βιβλίου και την προσαρμογή του σε σενάριο (The lives of Mrs. Dalloway) και ένα making of (Three women) την περιτριγυρίζουν. Αξιοσημείωτο είναι το ότι οι υπότιτλοι των extras μοιάζουν περισσότερο με περίληψη των όσων λέγονται παρά με μετάφραση, πράγμα πολύ εκνευριστικό και πολύ επιζήμιο για τα πολύ αξιόλογα λόγια των συντελεστών.

Συμπερασματικά μια μετριοπαθής έκδοση DVD μιας ταινίας αμετροεπούς ταλέντου...

DVD – (6/10)
The Hours – (9/10)

Στάμος Δημητρόπουλος

---

Τρίτη 10 Απριλίου 2007

Χειμαρρώδεις στις ερμηνείες τους, μελετημένες ως σύνθεση αλλά και κάπως εκβιαστικές αν θέλουμε να είμαστε αυστηροί στη σούμα, οι «Ώρες» του Stephen Daldry μετρούν αντίστροφα για τρεις γυναικείες ψυχές που ζουν τόσο μακριά αλλά τόσο κοντά: νούμερο ένα, μια εκδότρια στη Νέα Υόρκη. Νούμερο δύο, μια μεσοαστή νοικοκυρά που διαβάζει Βιρτζίνια Γουλφ για να πνίξει τον καημό της και τελικά τον γιγαντώνει. Νούμερο τρία, η Βιρτζίνια Γουλφ αυτοπροσώπως – δηλαδή όχι αυτοπροσώπως, αλλά μια Nicole Kidman που βάζει τα δυνατά της για να της μοιάσει. Και τα καταφέρνει στον ίδιο περίπου βαθμό, στον οποίο συνολικά οι «Ώρες» παίζουν με συναισθηματικές ακρότητες για να καταλήξουν σε ορισμένες δομικές αναλογίες γύρω από το μυστήριο «Γυναίκα». Σε κάθε περίπτωση, μου ερεθίζει αρκετά το ενδιαφέρον ώστε να του ρίξω μια δεύτερη ματιά.

Βαθμολογία: (7/10)

Κωνσταντίνος Σαμαράς

---

Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2007

Ο Stephen Daldry έχοντας δώσει τα διαπιστευτήρια του με το "Billy Elliot" (2000), προχώρησε στην κινηματογραφική μεταφορα του μυθιστορήματος του Michael Cunningham " The Hours", έχοντας μαζί του ένα "βαρύ πυροβολικό" απο καταξιωμένους stars.

Το βιβλίου του βραβευμένου με pulitzer Cunningham ζωντανεύει στην μεγάλη οθόνη, και ο θεατής ξεκινά το ταξίδι του στις ζωές 3 γυναικών , που βρίσκονται σε διαφορετικα χρονικα επίπεδα. Η Virginia Woolf, η Laura Brown και η Clarissa Vaughan τέμνονται απο τον σύνδεσμο που ενώνει την κάθε μία με το βιβλίο "Οι αναμνήσεις της Κυρίας Ντάλαγουει". Το προσωπικό δράμα τους αποκαλύπτεται, αν και πάράλληλα, βιώνουν εν τέλει την ατόμική τους λύτρωση απο τους προβληματισμούς που τις κατατρώνε εσωτερικά.

Ένα δύσκολο θέμα, όπως μπορεί να αντιληφθεί κανείς , με ιδιαίτερα στοιχεία στην ψυχοσύνθεση των ηρωίδων που καταφέρνει να αποτυπωθεί με επιτυχία, χάρις το σενάριο του γνωστού απο το χώρου του θεάτρου David Hare και τις εντυπωσιακές ερμηνείες των τριών γυναικών Nicole Kidman, Julianne Moore και Meryl Streep. H πρώτη κέρδισε επάξια το όσκαρ πρώτου γυναικείου ρόλου εκείνη την χρονιά, ενώ οι υπόλοιπες την υποψηφιότητα στην ίδια κατηγορία.

Στα συν της ταινίας, μία πλειάδα εξαιρετικών συμπρωταγωνιστών με εξέχοντα τον Ed Harris, και η μουσική του Philip Glass.

Βαθμολογία: (6/10)

Γιώργος Μιγαδάκης

Βλέπετε τα πρώτα 4 σχόλια. Πατήστε εδώ για να εμφανιστούν όλα.

Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.