---

Σπιρτόκουτο (2002) - Μεταφρασμένος Τίτλος: Matchbox
Δραματική | 80'
	Πρεμιέρα στην Ελλάδα: Παρ 14 Μαρ 2003 Ημερομηνία κυκλοφορίας DVD: 24/09/2003 Διανομή: PlayTime Χρώμα: Έγχρωμο Ήχος: Mono Γλώσσα: Ελληνικά
	Δημοτικότητα: n/a Αξιολόγηση:    (7.89/10) Aντιφατικότητα ψήφων:
- Υπότιτλος: Πόλεμος σε τέσσερις τοίχους. - Gallery:

---

- Κριτική από το Cine.gr:

Συνειδητα cult, αυτη η ταινια ειναι μια επιτομη της μικροαστικης οικογενειακης χυδαιοτητας. Φωνες απο την αρχη μεχρι το τελος, μπινελικια, ασυνεννοησια, ρεκλα. Τα ατελειωτα «αδειασματα» του ενος μελους προς το αλλο, αλλα και οι απιστευτες φιγουρες, τις οποιες με αδιανοητη επιμελεια εχουν πλασει οι ηθοποιοι (στην πραγματικοτητα ειναι «κανονικοι» ανθρωποι, τους ειδα στο Άστυ!) φτανουν σε επιπεδο αφρωδους νατουραλισμου , ο οποιος κορυφωνεται σε ενα οργασμικο τσιρκο ανουσιων διενεξεων.

Αρκει να παρατηρησει κανεις το δευτερολεπτο αμηχανου βλεμματος του Δημητρη (πατερας) προς το εκαστοτε θυμα του πριν το «ξεχεσει», για να σκασει σε τρανταχτα γελια. Φυσικα, για να παρακολουθησει κανεις αυτο το 80λεπτο υστερικο πανηγυρι καβγαδων, φωνων, εντασεων και υβρεων πρεπει να εχει εξισου γερα νευρα με καποιον που προτιθεται να δει μια πολεμικη ταινια.

Η χρηση του video (το dv θα ηταν πολυτελεια) βρισκει μια δοκιμη εφαρμογη, καθως προκειται για μια «οικογενειακη» υποθεση. Στα κινηματογραφικα εκφραστικα μεσα της ταινιας ειναι και το νεγκατιφ στοπ καρε, το οποιο σηματοδοτει τις στιγμες που τα νευρα του πατερα εχουν φτασει μια τριχα (η και πολλες, στηθους) πριν το εγκεφαλικο.

Στα θετικα της ταινιας ειναι οτι ξεπερναει κατα πολυ την «ηθογραφια» και φτανει σε επιπεδα απολυτου camp. Επισης, οτι η χιουμοριστικη αντιμετωπιση του θεματος περναει με υπογειο τροπο, ετσι ωστε αυτο που καποιος θα βρισκει πολυ αστειο, ο αλλος να το θεωρει δραματικο.

Ο Οικονομιδης, παρα τον φαινομενικα κανιβαλικο τροπο χειρισμου του θεματος του, προσεγγιζει με τρυφεροτητα τους ηρωες του, δινοντας μια πραγματικα διαφορετικη ελληνικη ταινια που ξεχωριζει για την αυθεντικοτητα της, αναμεσα στο τοπιο των δηθεν περιθωριακων και ταχα μου σικ ταινιων της σαιζον.

Βαθμολογία: (7/10)

Βασιλης Σωτηροπουλος

---

Το Σπιρτοκουτο ειναι η ιστορια του Δημητρη, φωνακλα πατερ φαμιλια και ιδιοκτητη καφετεριας στον Κορυδαλλο και οσων τον περιβαλλουν και βρισκονται συνεγκλωβισμενοι μαζι του σε αυτο. Ειναι μια αβασταχτα ζεστη μερα του καλοκαιριου, η θερμοκρασια εντος εχει χτυπησει κοκκινο, το ιδιο και οι διαθεσεις. Το οικογενειακο μακελειο ξεσπα και το σπιτι-πεδιο μαχης υποδεχεται συνεχομενες και εναλλασομενες συγκρουσεις που μοιαζουν να μην εχουν σταματημο – ο Δημητρης, η συζυγος Μαρια, τα παιδια –λουλουδια, το υπολοιπο σκυλολοι, ολοι εναντιον ολων μεχρι τελικης πτωσεως. Μια τραγικοτατη απεικονιση της «αγιας ελληνικης οικογενειας» και η αποδειξη πως η λεκτικη βια μπορει να ειναι το ιδιο σοκαριστικη με την σωματικη αφηνοντας ανεξιτηλα σημαδια σ’αυτους που την αποδεχονται αλλα και σε μας που την παρακολουθουμε. Με το ματι της καμερας να παρακολουθει στενα την εξελιξη της μαχης κι ετσι να μην ξεφευγει σε απεικονιση γεγονοτων περα των τεσσαρων τοιχων του διαμερισματος και με ενα πολυ ησυχο soundtrack καλοκαιρινης απνειας που ερχεται σε αντιπαραθεση με τις ακαταπαυστες φωνες των μαχουμενων εντος, το Σπιρτοκουτο καταφερνει ετσι απλα να μεταδωσει την ασφυξια, το αγχος και την απογνωση. Οι χαρακτηρες και τα παθη τους καταγραφονται χωρις απαραιτητα να κρινονται – σαν να ξεσκεπαζονται και να αποκαλυπτονται οι απαραδεκτες συμπεριφορες απο εμας τους ιδιους και η ταινια να λειτουργει ως ντοκουμεντο. Οι δυνατες ερμηνειες ειναι τοσο ποικιλες και αγριες οσο και οι διαθεσεις των μελων της οικογενειας με αρχηγο τον Ερρικο Λιτση να υποδυεται την τραγικη πατριαρχικη φιγουρα αλλα και το υπολοιπο καστ (Ελενη Κοκκιδου, Λενια Σπυροπουλου, Κωστας Ξυκομηνος, Γιαννης Βουλγαρακης, Ιωαννα Ιβανουδη, Σταυρος Γιαγλουλης, Αγγελικη Παπουλια, Σεραφειτα Γρηγοριαδου) να αποδιδει γραφικοτατα το λυπηρο των χαρακτηρων. Το Σπιρτοκουτο ειναι η πρωτη μεγαλου μηκους ταινια του διπλα βραβευμενου στο Φεστιβαλ Ταινιων Μικρου Μηκους Δραμας Γιαννη Οικονομιδη (πηρε το πρωτο βραβειο το 1992 και 1994 με τις «Σταδιακη Βελτιωση του Καιρου» και «Μονο Μυριζοντας Γιασεμι» αντιστοιχα) και ειναι πραγματικα μια αξιεπαινη προσπαθεια. Μια πολυ ιδιαιτερη ταινια που δεν αφηνει κανεναν αδιαφορο.

Βαθμολογία: (8/10)

Αθηνα Καλκοπουλου

Βλέπετε τα πρώτα 4 σχόλια. Πατήστε εδώ για να εμφανιστούν όλα.

Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.