Ταινίες - Κριτική από το Cine.gr
- Κριτική από το Cine.gr:

Ο
Βασίλης Σερέτης είναι ένα μεγάλο ποδοσφαιρικό ταλέντο,που παίζει σε ομάδα της επαρχίας. Οταν τον ανακαλύπτουν οι μεγαλύτερες ομάδες της χώρας γίνεται ξαφνικά λαϊκό ίνδαλμα. Η ταινία παρακολουθεί την άνοδο και την πτώση του, παράλληλα με τις ερωτικές του περιπέτειες και τα μαθήματα ζωής που παίρνει απο όλη αυτή την πορεία.
Ο
Παντελής Βούλγαρης, ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες του νέου ελληνικού σινεμά, πέφτει εδώ σε μια παγίδα. Βασίζεται σε ένα σενάριο σχηματικό: ο παίχτης αλλάζει ομάδες και δεσμoύς σαν τα πουκάμισα και ο χαρακτήρας του μεταβάλλεται από τη μια στιγμή στην άλλη χωρίς κάτι τέτοιο να δικαιολογείται. Οι «κακοί» είναι αδίστακτοι και μοχθηροί, οι «καλοί» αγνοί και σοφοί. Όλα αυτά βέβαια, δε σημαίνουν πως το φιλμ παρεκλίνει ολοκληρωτικά από το στόχο του: ο σκηνοθέτης, με τη γνώριμη δεξιοτεχνία του, αποτυπώνει γλαφυρά το άγχος του πρωταθλητισμού και τα προσωπικά αδιέξοδα που φέρνει πολλές φορές η απότομη επιτυχία. Απλώς όλα τα συναισθήματα θα κέρδιζαν σε δύναμη αν το σενάριο δεν ήταν ελλιπές.
Φυσικά όλη η αισθητική της δεκαετίας του ’80 είναι παρούσα και πολλοί από τους καλόυς ηθοποιούς που συμμετέχουν είναι αγνώριστοι. Η έκπληξη ήταν η αξιοπρεπής ερμηνεία του
Στράτου Τζώρτζογλου, ο οποίος τα τελευταία χρόνια έχει βαλθεί να μας πείσει ότι είναι παντελώς ατάλαντος. Στα θετικά της ταινίας και η ωραία μουσική του
Σταμάτη Σπανουδάκη.
Βαθμολογία: 



(5/10)
Βαγγέλης Γκούμας
Τρίτη 20 Ιουνίου 2006
Η φανέλα με το 9 (1988) του
Παντελή Βούλγαρη. Όλοι λίγο πολύ έχουμε ακούσει την ιστορία του Μένη Κουμανταρέα για τον Μπιλ Σερέτη και την ποδοσφαιρική του περιπέτεια. Όλοι έχουμε επίσης ακούσει παρόμοιες ιστορίες να λέγονται για νεαρά ταλέντα που έκαναν το πέρασμά τους από κάποια μεγάλη ομάδα και ύστερα χάθηκαν στην αφάνεια. Ίσως αυτή και να είναι η γοητεία της ταινίας του Βούλγαρη: Μια μικρή ανθολογία από περιστατικά που σίγουρα κάπου, κάποτε συνέβησαν σε παίκτες για τους οποίους ελάχιστοι γνωρίζουν και ακόμη λιγότεροι πρόκειται να μάθουν: Η μεγάλη μεταγραφή, ο στημένος αγώνας, τραυματισμοί, γυναίκες και ξενύχτια - η πτώση. Η φανέλα με το 9 βρίσκεται πίσω από τις αράδες των αθλητικών εφημερίδων, στο σκοτάδι των σβησμένων προβολέων. Η αργή κατάκτηση της κορυφής και η γρήγορη απώλειά της, δεν είναι παρά μία παράμετρος από την οποία αναπνέει το ποδόσφαιρο: Κερδίζει από τη λάμψη των εφήμερων αστέρων που θα ξεπουλήσουν εν μία νυκτί πρωτοσέλιδα, φανέλες και όνειρα, και ύστερα θα αδειάσουν τη γωνιά για τους διαδόχους τους. Δεν είναι παράδοξο λοιπόν που στη ζωή του Μπιλ οι εμπειρίες διαδέχονται η μία την άλλη με… κινηματογραφική ταχύτητα. Το παράδοξο είναι που ο
Στράτος Τζώρτζογλου κατάφερε να υποδυθεί ότι μπορεί να κλωτσήσει την μπάλα…
ΤΙ ΜΑΣ ΘΥΜΙΣΕΣ… Από κάθε σύλλογο, σε κάθε γωνιά του πλανήτη έχουν περάσει ποδοσφαιριστές που γνώρισαν υποδοχή Μεσσία, των οποίων η καριέρα ωστόσο δεν είχε την αναμενόμενη εξέλιξη. Τις περισσότερες φορές, οι ευθύνες βαραίνουν τις ίδιες τις ομάδες που επιχειρώντας να πουλήσουν στους οπαδούς τους χάντρες και μεταξωτές κορδέλες, βαπτίζουν κάθε νέα μεταγραφή
Μπεκενμπάουερ και
Βιέρι, στη χειρότερη
Δομάζο και
Δεληκάρη. Στην περίπτωση του
Σικαμπάλα μάλιστα, η βλασφημία ενέπλεξε μέχρι και το όνομα του
Χατζηπαναγή. Υπάρχουν ωστόσο και οι άλλες περιπτώσεις: οι άτυχες. Χαρακτηριστικό εγχώριο παράδειγμα που βάδισε στα χνάρια του Μπιλ Σερέτη, ο
Χρήστος Κωστής: Αναδεικνύοντας γρήγορα το ταλέντο του στον Ηρακλή, έγινε μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα το μήλον της έριδος για τις ομάδες του Κέντρου. Για ολόκληρο το καλοκαίρι του 1994, η μεταγραφή του ήταν το αγαπημένο σήριαλ των εφημερίδων. «Φέρτε στην ΑΕΚ τον Κωστή, να πάρουμε και τέταρτο πρωτάθλημα σερί», απαιτούσαν οι οπαδοί των κιτρινόμαυρων και η διοίκηση δεν τους χάλασε το χατίρι: Δύο χιλιάδες άτομα υποδέχονται τον σταρ στο αεροδρόμιο του Ελληνικού. Και η καριέρα του Κωστή απογειώνεται, τόσο εντός, όσο και εκτός αγωνιστικών χώρων. Οι φήμες που κυκλοφορούσαν για γυναίκες από το χώρο της πασαρέλας που μπαινόβγαιναν στη ζωή του, ήταν περισσότερες από τις θεωρίες συνωμοσίας για την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους. Όλα αυτά μέχρι τις 23 Οκτωβρίου του 1997 και το παιχνίδι της ΑΕΚ με την Στουρμ Γκρατς για το Κύπελλο Κυπελλούχων. Στην πιο άτυχη προσπάθεια για γκολ της καριέρας του, συγκρούεται με τον τερματοφύλακα των Αυστριακών, αποκομίζοντας ένα συντριπτικό κάταγμα κνήμης περόνης. Στο Ιατρικό Κέντρο ο πρόεδρος της ΑΕΚ
Λάκης Νικολάου του προτείνει ανανέωση συμβολαίου, ο ποδοσφαιριστής όμως αρνείται. Ακολουθούν διαδοχικές χειρουργικές επεμβάσεις, αποτυχημένες απόπειρες σε ομάδες του εξωτερικού και η «τιμής ένεκεν» επιστροφή του στην ΑΕΚ: Ο Κωστής δεν αγωνίστηκε ποτέ ξανά σε επίπεδο Πρώτης Εθνικής. Μια ιστορία, όπως στο σινεμά…
Βρεττός Λιάπης (Αφιερωμα : ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ, μέρος 2ο)