---

I, Robot (2004) - Μεταφρασμένος Τίτλος: Εγώ, το Ρομπότ
Επιστημονικής Φαντασίας | 115' |
	Πρεμιέρα στην Ελλάδα: Παρ 24 Σεπ 2004 Ημερομηνία κυκλοφορίας DVD: 17/11/2004 Ημερομηνία κυκλοφορίας BluRay: 9/9/2008 Διανομή: Odeon Χρώμα: Έγχρωμο Ήχος: DTS (Digital Theater Sound) Γλώσσα: Αγγλικά
	Δημοτικότητα: n/a Αξιολόγηση:    (7.41/10) Aντιφατικότητα ψήφων:
- Υπότιτλος: Τι θα κάνετε με το δικό σας; - Gallery:

---

- Πλοκή:

Στο Chicago του 2035 η εταιρία USR έχει κυριαρχήσει στην αγορά των ρομπότ όντας η κατασκευάστρια εταιρία του NS-5, του δημοφιλέστερου και πιο εξελιγμένου μοντέλου. Όταν μια κατά τους άλλους προφανής αυτοκτονία ενός κορυφαίου επιστήμονα της USR κινεί τις υποψίες του ντετέκτιβ Spooner, ξετυλίγεται το νήμα μιας συνομωσίας στους κόλπους της οποίας εμπλέκονται άνθρωποι, ρομπότ και συμφέροντα.

---

- Παραλειπόμενα:

I, Robot
Στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον,τα ρομπότ κατέχουν μια πρωταρχική θέση στη ζωή των ανθρώπων. Υπάρχουν σε κάθε τομέα, είτε ως υπηρέτες, είτε ως βοηθοί, αλλά βέβαια δεν έχουν δικιά τους σκέψη και βούληση. Όταν θα γίνει ένα έγκλημα και ο νούμερο ένα ύποπτος είναι ένα ρομπότ, τα πράγματα θα γίνουν πολύπλοκα. Τη λύση καλείται να δώσει ο ντετέκτιβ Σπούνερ με το να διαλευκάνει την υπόθεση.

H Ταινία
Η ταινία βασίζεται σε ένα βιβλίο με μικρές ιστορίες του οραματιστή Isaac Asimov. Η ιστορία στηρίζεται στα έργα του αλλά δεν είναι ακριβής απεικόνισή τους. Απλά στηρίχθηκε στις πρωτοποριακές του ιδέες και ακολούθησε το πνεύμα που τον διακατείχε.
Η σκηνοθεσία είναι του ελληνικής καταγωγής Alex Proyas, υπεύθυνου για τις ταινίες «Σκοτεινη Πολη» και «Το Κορακι». Ο σκηνοθέτης αρχικά ήταν ο Bryan Singer, αλλά τελικά προτιμήθηκε ο Proyas γνωστός για το σκοτεινό και μυστηριώδες ύφος του, κάτι που χρειάζεται για να τονίσει την ταινία. Κατασκευάζει ένα ασυνήθιστα φουτουριστικό Σικάγο όπου τα ρομπότ είναι πλήρως εναρμονισμένα στην κοινωνία.
Είναι μια παραγωγή των David Entertainment Company, Laurence Mark και Overbrook Films Production. Η παραγωγή ξεκίνησε στις 5 Μαΐου 2003 στο Βανκούβερ του Καναδά και ολοκληρώθηκε στις αρχές Οκτωβρίου του ίδιου έτους. Ο Proyas ήθελε να γυριστεί στην Αυστραλία, αλλά οικονομικοί ρόλοι ματαίωσαν τα σχέδιά του. Η ταινία γυρίστηκε στο Σικάγο των ΗΠΑ, στο Βανκούβερ και σε άλλες περιοχές του Καναδά.
Ας φανταστούμε λοιπόν έναν κόσμο όπου οι μοτοσυκλέτες οδηγούνται μόνες τους, τα ρομπότ διευθύνουν συμφωνικές ορχήστρες και ο τρόπος σκέψης ενός ζώου μπορεί να κινήσει ένα ρομπότ. Αυτά βέβαια δεν είναι μελλοντικά σενάρια, είναι απλά οι τίτλοι σημερινών εφημερίδων. Εφόσον όλα αυτά είναι εφικτά στις μέρες μας, σε τριάντα χρόνια που διαδραματίζεται η ταινία τα ρομπότ θα κατέχουν σημαντικό ρόλο στη ζωή μας. Κάθε οικογένεια θα έχει ένα ή περισσότερα, για να καθαρίζουν το σπίτι, να κουβαλάνε τα πράγματα, να βγάζουν βόλτα τα κατοικίδια είτε ακόμα να προσέχουν τα παιδιά. Τι θα συνέβαινε όμως αν αυτή η σχέση εμπιστοσύνης κλονιζόταν; Αν υπήρχε κάποια βάσιμη αμφιβολία; Αυτά τα ερωτήματα είναι η υπόθεση της ταινίας.

Τα κοσμοϊστορικά γεγονότα που εξελίσσονται το 2035, γεννήθηκαν στα μέσα της δεκαετίας του 1990, όταν ο σεναριογράφος Jeff Vintar έγραψε το «Hardwired», μια ιστορία μυστηρίου για έναν φόνο ο οποίος μπορεί να είχε γίνει από ένα ρομπότ. Η Walt Disney Pictures ξεκίνησε το όλο εγχείρημα, αλλά τελικά το εγκατέλειψε και έτσι ο παραγωγός Laurence Mark υιοθέτησε το project το οποίο και έδωσε στην 20th Century Fox. Η Disney ασχολήθηκε με μια άλλη ιστορία του Asimov, τη «Bicentennial Man» που μιλάει επίσης για ένα ρομπότ, όμως η οικονομική της αποτυχία δεν ήταν ό,τι καλύτερο. Στις αρχές του 2000 ο Vintar πήγε στην Αυστραλία για να συνεργαστεί με τον Proyas, μια συνεργασία που κράτησε πάνω από δύο χρόνια. Έπειτα, ο σεναριογράφος Akiva Goldsman τροποποίησε το σενάριο πάνω στον Will Smith.

«Ξεκινήσαμε με μια φουτουριστική ταινία μυστηρίου και θέλαμε να της δώσουμε περισσότερο βάθος.», αναφέρει ο Laurence Mark. «Ο Alex έχει φοβερή αίσθηση των οπτικών εφέ και ήθελα να το εκμεταλλευτώ όσο το δυνατόν περισσότερο.» Ο Proyas ήθελε να δώσει στη δουλειά του Proyas μια πινελιά πιο κοντά στις ιστορίες του Asimov. Έτσι, πάντρεψαν το «Hardwired» με το «Εγώ, το ρομπότ», επειδή «η Fox ήθελε πάντα να κάνει μια μεγάλη ταινία με ρομποτική και το όνειρο του Alex ήταν να κάνει μια ταινία βασισμένη σε ιστορία του Asimov», λέει ο παραγωγός John Davis.
«Όταν ήμουν δέκα χρονών διάβαζα πολύ βιβλία επιστημονικής φαντασίας και ο Asimov ήταν ο συγγραφέας που θαύμαζα περισσότερο.» αναφέρει ο Proyas. «Το συγκεκριμένο βιβλίο («Εγώ, το ρομπότ») είναι ένα από τα λίγα που είχα στο μυαλό μου ότι θα γυριζόταν σε ταινία. Όταν είσαι νέος ονειρεύεσαι τέτοια θέματα και ήθελα να κάνω μια τέτοια ταινία σε νεαρή ηλικία. Οι ιδέες του Asimov ήταν πάντα σύγχρονες. Είναι απίστευτο το ότι κάποιος τη δεκαετία του `40 θα μπορούσε να οραματιστεί το μέλλον και να ασχοληθεί με θέματα τα οποία τώρα αρχίζουν να επηρεάζουν την καθημερινή μας ζωή.

Ερχόμαστε μέρα με τη μέρα όλο και πιο κοντά σε αυτό που οραματίστηκε, έτσι πιστεύω ότι έφτασε η στιγμή να ειπωθούν αυτές οι ιστορίες.»
Η ταινία συνδυάζει πολλά είδη: μια υψηλής τεχνολογίας περιπέτεια, με πολλά ειδικά εφέ, μυστήριο, φόνο, δράμα και ρομαντισμό. Για να υπάρξει μεγαλύτερη βαρύτητα στον επιστημονικό τομέα της ταινίας, ο Will Smith, που ήταν και ένας των executive producers, κάλεσε τον βραβευμένο με Όσκαρ σεναριογράφο Akiva Goldsman, γνωστό για το «Ένας υπέροχος άνθρωπός». Την εποχή εκείνη, ο Smith γύριζε το «Κακά Παιδιά II», αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε να ρίχνει προσεχτικές ματιές στο σενάριο.
Ακόμα και ο χαρακτήρας που υποδύεται ο Smith είναι λίγο πρωτοποριακός. Ο ντετέκτιβ Del Spooner είναι κάποιος που αποστρέφεται την τεχνολογία και τα ρομπότ, ντύνεται με παλιομοδίτικα ρούχα και του αρέσουν τα απλά πράγματα. Έτσι, είναι ιδανικός για την έρευνα της υπόθεσης, αφού πάντα θα ήθελε να βρει κάτι στραβό. Στο δύσκολο έργο του θα τον βοηθήσει ένα ρομπότ, ο Sonny. Το ρομπότ το υποδύεται ένας ηθοποιός, ο οποίος μαζί με την ομάδα δημιουργίας ειδικών εφέ, δημιούργησαν έναν αληθινό ψηφιακό αστέρα ο οποίος έχει συναισθήματα, εξυπνάδα, ακόμα και χιούμορ. Ο Tudyk έφτασε στο Βανκούβερ ένα μήνα πριν από τα κυρίως γυρίσματα για να προετοιμαστεί για τον ρόλο: βιο-εργονομική κίνηση, μίμηση, kickboxing, ακόμα και ασκήσεις ισορροπίας. Για τη χορογραφία και τον συντονισμό των υπολοίπων ρομπότ, χρειάστηκε η αρωγή του χορευτή-ηθοποιού Paul Mercurio.

Πώς να φτιάξετε ένα ρομπότ
Μία από τις κεντρικές ιδέες της ταινίας είναι η τεχνητή νοημοσύνη εναντίον της φυσικής νοημοσύνης. Ποιο είναι το σημείο εκείνο όπου παύει να είναι τεχνητή και γίνεται οργανική; Όταν ένα ρομπότ ή ένας υπολογιστής αρχίσουν να σκέφτονται, υπάρχει κάτι τεχνητό;
Ο Alex Proyas ξεκίνησε να εργάζεται με την ομάδα του ενάμιση χρόνο πριν από τα πρώτα γυρίσματα. «Ήθελα να αποφύγω το κλισαρισμένο look που έχει το Hollywood για το μέλλον. Η σκληρή αίσθηση όπου τα ρομπότ βρίσκονται παντού, σου δημιουργεί την έννοια της πραγματικότητας που θέλω. Δε μου αρέσουν τα ιπτάμενα αυτοκίνητα ή άλλα απίστευτα πράγματα που χρησιμοποιούν άλλοι στις ταινίες τους. Έπρεπε η αίσθηση να σε φέρει στον κόσμο τριάντα χρόνια από τώρα. Πιο πολύ με ενδιαφέρουν οι χαρακτήρες και όχι τα gadgets. Και βέβαια έχουμε μερικά απίστευτα αυτοκίνητα και φοβερή τεχνολογία, αλλά μέχρι εκεί. Τα ρομπότ όμως είναι το κυριότερο τεχνολογικό επίτευγμα στον μελλοντικό κόσμο του 2035.»
Τα ειδικά εφέ που χρησιμοποιούνται στην ταινία είναι μοναδικά και καινοτόμα. Ο κόσμος των ρομπότ έρχεται στη ζωή με αληθοφάνεια, ο φωτορεαλισμός, οι κινήσεις και το όλο concept είναι ανυπέρβλητα. Ο χαρακτήρας του Sonny, ενός ρομπότ που είναι ο νούμερο ένα ύποπτος για φόνο, είναι το πιο ρεαλιστικό, πλήρες σε συναισθήματα και τρισδιάστατη απεικόνιση με CGI που έχει απεικονιστεί ποτέ σε ταινία. Υπάρχουν πάνω από 1000 οπτικά εφέ, για τα οποία υπεύθυνος είναι ο βραβευμένος με Όσκαρ John Nelson. Τα σχέδια για τα ρομπότ βασίζονται στον επίσης ελληνικής καταγωγής Patrick Tatopoulos.
Για τη δημιουργία του ρομπότ Sonny, ο Tatopoulos ήθελε να κάνει κάτι που να μη θυμίζει τίποτα από ό,τι είχαμε δει μέχρι τώρα. Η επιμονή του επί δύο χρόνια δημιούργησε πάνω από πενήντα διαφορετικά σχέδια, μέχρι να πετύχει αυτό που έψαχνε: μια λεπτή και ευγενική μορφή. «Το να έχεις ένα ρομπότ όλη τη μέρα στο σπίτι σου ή στη δουλειά σου προϋποθέτει μια εικόνα οικεία και καλοσυνάτη. Δε μπορεί να έχεις ένα άψυχο πράγμα να παίζει με τα παιδιά σου. Έτσι, έδεσε και με τις ιστορίες του Asimov, όπου κυριαρχούσε η αίσθηση της ασφάλειας και της σιγουριάς. Τα ρομπότ δε μπορούν να σε βλάψουν. Αυτή την αίσθηση της ασφάλειας τη δίνει η διαφάνεια που ορίζει τον Sonny. Όταν είσαι διάφανος, δεν έχεις να κρύψεις κάτι. Για παράδειγμα, πολλά δημόσια κτίρια έχουν περισσότερο γυαλί για να σε κάνουν να νιώσεις καλοδεχούμενος. Αν ένα ρομπότ δεν έχει να κρύψει τίποτα, τότε είναι άκακο.»
Για να διαφοροποιήσει τα ρομπότ του από προηγούμενα ρομπότ σε ταινίες, ο Tatopoulos δημιούργησε φουτουριστικούς μύες, κάτι που δίνει ακόμα ένα ανθρωπομορφικό χαρακτήρα στα ρομπότ. Η σύγχρονη τεχνολογία στην προσθετική τεχνητών μελών στον άνθρωπο του έδωσε πολλές ιδέες, καθώς και τα νέα υλικά που αντιδρούν σε ηλεκτρικά ερεθίσματα και λειτουργούν ως αληθινοί μύες.
Ως σχεδιαστής παραγωγής, ο Tatopoulos έπρεπε να κατασκευάσει και τον φυσικό κόσμο του 2035. Ο οραματισμός του περιελάμβανε τι θα κατασκευαζόταν από υπολογιστή και τι έπρεπε να δημιουργηθεί με σκηνικά. Το κέντρο της πόλης είναι άκρως μοντέρνο, με καινούρια κτίρια, μεγάλες πλατείες και πλούσιες κατοικίες. Σε αντίθεση, τα προάστια έχουν τον αέρα του παλιού, σα να μην έχει φτάσει ακόμα η τεχνολογική και δομική ανάπτυξη. Επίσης, έπρεπε να δημιουργηθεί η αίσθηση της απουσίας πρασίνου, κάτι που κυριαρχεί στις ταινίες του Proyas. Υπήρχε ειδική ομάδα η οποία έπρεπε να κρύβει δέντρα και θάμνους από τα πλάνα.
Εφετζίδικα πράγματα
Η ομάδα παραγωγής ειδικών εφέ ξεκίνησε μετρώντας είκοσι άτομα. Στη συνέχεια, και λόγω των αυξημένων απαιτήσεων, ο αριθμός έφτασε το εντυπωσιακό νούμερο των μερικών χιλιάδων, με τη συνεργασία αρκετών δεκάδων εταιρειών ειδικών εφέ (όπως οι Digital Domain, WETA Digital, Image Engine, Rainmaker και Pixel Magic), για να ολοκληρωθεί η διαδικασία του post-production μέσα σε οκτώ μήνες, πολύ μικρό χρονικό διάστημα σε σχέση με άλλες παρόμοιες δουλειές. Η δουλειά τους ήταν τριμερής: να δημιουργήσουν μια πιστευτή, συναισθηματική παρουσία του Sonny, να κατασκευάσουν έναν κόσμο ενσωματωμένο με ρομπότ το 2035 και να απεικονίσουν τις μεγάλες και υψηλής τεχνολογίας σκηνές δράσης να δείχνουν αληθοφανείς και ομαλές.
Ο Sonny ήταν δημιούργημα της εταιρείας Digital Domain, η οποία δημιούργησε και τα υπόλοιπα ρομπότ. Τα φωτορεαλιστικά ρομπότ είναι ό,τι πιο πολύπλοκο και εξεζητημένο έχει υπάρξει ποτέ στην ιστορία του κινηματογράφου. Η γνωστή για τη δουλειά που έκανε στον «Αρχοντα των Δαχτυλιδιων» εταιρεία WETA, ήταν υπεύθυνη για τη δημιουργία του μελλοντικού κόσμου, καθώς και για τις καταπληκτικές σκηνές μάχης μεταξύ ρομπότ και ανθρώπων.
Μερικά από τα εργαλεία ειδικών εφέ που χρησιμοποιήθηκαν είναι τα Global Illumination Lightning Models (Balls & Bots), HDR (High Dynamic Range), Robo-Tile και Encodacam. Για κάθε σκηνή με ειδικά εφέ, η ομάδα έπαιρνε τέσσερις λήψεις: μία με ηθοποιούς και εικονικά ρομπότ, η οποία έδινε τη δυνατότητα στον σκηνοθέτη να δίνει οδηγίες και να οριοθετεί τη σκηνή. Η δεύτερη λήψη είχε την ίδια κίνηση της κάμερας, χωρίς όμως τα ρομπότ. Η τρίτη λήψη γινόταν μόνο με την κίνηση της κάμερας, χωρίς ηθοποιούς ή ρομπότ. Η τελική λήψη (ή Balls & Bots) γινόταν με τη βοήθεια μιας σφαίρας από χρώμιο, μιας βαμμένης γκρι και μιας κούκλας με φως στο μέγεθος ανθρώπου, για να προκληθούν οι αναγκαίες αναφορές σε φωτισμό και σκιές.


Η παραγωγή χρησιμοποίησε επίσης και μια ειδική κάμερα, τη Robo-Tile, η οποία τραβάει διάφορες φωτογραφίες με ευρεία κλίμακα φωτός, αποτυπώνοντας από την πιο βαθιά σκιά, μέχρι το λαμπρότερο φως. Το Encodacam συνδυάζει το φυσικό με το ψηφιακό σκηνικό σε πραγματικό χρόνο, επιτρέποντας έτσι στον Proyas να σκηνοθετεί και τους δύο κόσμους ταυτόχρονα. Η τεχνολογία αναπτύχθηκε από την εταιρεία General Lift στο Λος Άντζελες και δημιουργήθηκε για πιθανή χρήση στην ταινία «Matrix», αλλά χρησιμοποιείται πρώτη φορά στο «Εγώ, το ρομπότ».
Σε μερικές σκηνές, όπως όταν ο Smith απομακρύνεται από ένα σπίτι το οποίο καταστρέφεται, χρησιμοποιήθηκαν όλα τα δυνατά ειδικά εφέ: πράσινες οθόνες, μινιατούρες, CGI, μοντέλα, φυσικές τοποθεσίες καθώς και σκηνικά σε στούντιο. Η κατασκευή των μινιατούρων ήταν αρμοδιότητα της εταιρείας Rainmaker. Για την κατασκευή του σπιτιού σε κλίμακα ¼ και 1/6 απαιτήθηκαν πολλοί μήνες προσεκτικής εργασίας, όπου για κάθε σπίτι χρειάστηκαν 30.000 διαφορετικά τούβλα. Κάθε μινιατούρα καταστράφηκε σύμφωνα με την απαιτούμενη σκηνή σε λιγότερο από τρία δευτερόλεπτα, έτσι για λήψη μερικών δευτερολέπτων δαπανήθηκαν γύρω στις 30.000 εργατοώρες.
Οι νόμοι είναι για να παραβαίνονται
1) Ένα ρομπότ δεν επιτρέπεται να τραυματίσει ένα ανθρώπινο ον, ή μέσω της απραξίας του, να επιτρέψει σε ένα ανθρώπινο ον να βρεθεί σε κίνδυνο.
2) Ένα ρομπότ πρέπει να ακολουθεί τις οδηγίες που του δίνουν τα ανθρώπινα όντα, εκτός και αν οι οδηγίες αυτές έρχονται σε σύγκρουση με τον Πρώτο Νόμο.
3) Ένα ρομπότ οφείλει να προστατεύει την ύπαρξή του όσο η προστασία αυτή δεν συγκρούεται με τον Πρώτο και το Δεύτερο Νόμο.
Οι παραπάνω τρεις νόμοι διέπουν τη ρομποτική, όπως αυτοί διατυπώθηκαν από τον Isaac Asimov. Ποιος είναι όμως αυτός ο κύριος;
Isaac Asimov (1920-1992)
Ο Isaac Asimov ήταν ένας από τους πιο παραγωγικούς συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας, αν και το έργο του εκτός επιστημονικής φαντασίας είναι ακόμα πιο μεγάλο. Από τους πρώτους που έθεσαν τις βάσεις για ιστορίες επιστημονικής φαντασίας που έχουν πιθανότητες να συμβούν, είδε πολλές από τις ιστορίες του έχουν γυριστεί σε τηλεοπτικά επεισόδια για σειρές όπως «Η ζώνη του λυκόφωτος». Η πρώτη του ιστορία που έγινε ταινία είναι η «Bicentennial Man», χωρίς όμως επιτυχία. Οι τρεις νόμοι της ρομποτικής που διατύπωσε τον καθιέρωσαν όχι μόνο στον λογοτεχνικό χώρο αλλά και στον επιστημονικό. Ο Asimov δημιούργησε τους νόμους αυτούς στις επιστημονικής φαντασίας ιστορίες του, αλλά οι ιδέες του αυτές προεκτείνονται στον πραγματικό κόσμο και στην ουσία διέπουν τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η τεχνητή νοημοσύνη και η ρομποτική. Ο Asimov ήταν από τους πρώτους που έγραψαν για ρομπότ και ο πρώτος που δεν τους συμπεριφέρθηκε σαν τέρατα. Ο κόσμος πίστευε για τα ρομπότ ότι ήταν ένας μεταλλικός Φρανκεστάιν. Ο Isaac Asimov τα περιέγραψε ως έναν μηχανισμό που λειτουργεί σύμφωνα με συγκεκριμένους κανόνες και του έχει κατοχυρωθεί η συγγραφή της πρώτης ρεαλιστικής ιστορίας με ρομπότ.
Trivia

Στη βιτρίνα ενός καταστήματος για ρομπότ-αντίκες, μπορούμε να διακρίνουμε το σύγχρονο ρομπότ σκυλάκι AIBO της Sony.

Το αυτοκίνητο που οδηγεί ο Will Smith είναι το Audi RSQ Concept, το οποίο σχεδιάστηκε αποκλειστικά για την ταινία.

Για τον ρόλο του Sonny είχε περάσει από audition ο Wil Wheaton.

Η μηχανή που έχει ο Will Smith είναι μια 2004 MV Agusta F4-SPR. Είναι μία από τις 300 που κατασκευάστηκαν παγκόσμια. Έχει 750 κ.κ., μηχανή που αποδίδει 147 ίππους και έχει μέγιστη ταχύτητα 280 χ.α.ω.!

Οι γραμματοσειρά στα περιπολικά είναι η «Chicago», η πόλη στην οποία διαδραματίζεται η υπόθεση.

Η γάτα του Δρ. Λάνινγκ ονομάζεται Asimov.

Τα περισσότερα αυτοκίνητα στην ταινία είναι «πειραγμένα» Audi.
Επίσημο site: www.irobot.gr & www.irobotmovie.com

Στέλιος Πούλιας

(Cine-Making Of – 24 Σεπτεμβρίου 2004)

Βλέπετε τα πρώτα 4 σχόλια. Πατήστε εδώ για να εμφανιστούν όλα.

Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.