---

The 39 Steps (1935) - Μεταφρασμένος Τίτλος: Τα 39 Σκαλοπάτια - Γνωστό και ως: Τα 39 Βήματα The Thirty-Nine Steps
Κατασκοπική | 86' |
	Ημερομηνία κυκλοφορίας DVD: 13/1/2004 Χρώμα: Ασπρόμαυρο Ήχος: Mono Γλώσσα: Αγγλικά
	Δημοτικότητα: n/a Αξιολόγηση:    (8.41/10) Aντιφατικότητα ψήφων:
- Υπότιτλος: Η μοίρα της την έφερε να γίνει ζευγάρι με τον άντρα που μισούσε. - Gallery:

---

- Κριτική από το Cine.gr:

Δευτέρα 22 Μαρτίου 2010

Με σημαντικές διαφορές από το ομώνυνο βιβλίο του John Buchan, η ταινία «Τα 39 Σκαλοπάτια» παραμένει για τον υπογράφοντα η καλύτερη ταινία της βρετανικής περιόδου του κυρίου Hitchcock. Καταρχάς, άλλαξε τη σημασία των... σκαλοπατιών (ονομασία της μυστικής οργάνωσης αντί για απλά... σκαλοπάτια) και πρόσθεσε έναν γυναικείο χαρακτήρα που δεν υπήρχε στο βιβλίο. Αυτό το τελευταίο έδωσε όμως περισσότερη ώθηση στην ταινία δημιουργώντας απίστευτα αγωνιώδεις και πολύπλοκες καταστάσεις· οι χειροπέδες —για παράδειγμα— αποτέλεσαν σημείο αναφοράς για οποιαδήποτε μελλοντική χρήση. Κατασκοπία, ενοχοποίηση και κυνηγητό ενός αθώου, κωμικά μπερδέματα του πρωταγωνιστικού ζευγαριού είναι μερικά από τα κλασικά στοιχεία των ταινιών του Hitchcock που εμφανίζονται εδώ.

Θα κλείσω αυτή την πολύ μικρή αναφορά λέγοντας ότι το βιβλίο και ο συγγραφέας του πρέπει να ευγνωμονούν τον κύριο Hitchcock καθώς με αυτήν την κινηματογραφική μεταφορά του 1935 έμειναν στην ιστορία. Διαφορετικά, θα τους είχε πάρει η λήθη.

Ζήσης Μπαρτζώκας (5Χ5 on Cult by Zisis: Thrilling devises)

---

Τρίτη 23 Αυγούστου 2011

Πάνω στο κλασικό χιτσκοκικό μοτίβο του κυνηγημένου που πρέπει να αποδείξει την αθωότητα του, χτίζεται η καλύτερη ταινία του μετρ στην προπολεμική του περίοδο (δεν θέλω να την ονομάζω «βρετανική», αφού γύρισε κι έπειτα ταινίες στη χώρα του), μαζί με το Η Εξαφάνιση της Κυρίας. Εδώ, παρότι το μενού έχει κατασκοπικό θρίλερ, διαμορφώνονται βασικοί κανόνες του νουάρ. Ο πιο σημαντικός είναι η ανατροπή εν μέσω επικίνδυνης κατάστασης. Η πιο σημαντική από τις πολλές που θα δείτε είναι το παιχνίδι με τις δύο ηρωίδες. Αρχικώς, εμφανίζεται η Lucie Mannheim και πιστεύουμε πως έχουμε ήδη δει το ντουέτο των πρωταγωνιστών. Όμως, και χωρίς να χάνεται η σημαντικότητα του ρόλου της, η ηρωίδα εξαφανίζεται μετά από δύο σκηνές κι αναλαμβάνει η Madeleine Carroll. Αν υπήρχε τότε το σημερινό σταρ-σύστεμ, αυτό το παιχνίδι θα ήταν ακατόρθωτο…

Από κει και πέρα, ο Hitchcock συνεχίζει να παίζει. Τόσο με την «γερμανική» του κάμερα, όσο και με τους όρους του σασπένς. Διαμορφώνει την προσωπικότητα τού κατεξοχήν σκηνοθέτη αγωνίας, αφού εκμεταλλεύεται ακόμα και τα κενά θριλερικώς σημεία. Και τελειώνουμε, εκεί που αρχίσαμε. Έχοντας ακολουθήσει κατά πόδας τον κεντρικό ήρωα, αποζητούμε μαζί του την λύτρωση από την αποκάλυψη του Κύριου «Μνήμη». Ένα συμβολικό κολπάκι που αφορούσε την πολιτική κατάσταση στην Ευρώπη, με σκοπό να αφυπνίσει την μνήμη των Βρετανών. Η ταινία δεν πλησιάζει να είναι αριστούργημα επειδή διατηρεί μια αθωότητα. Είναι εντυπωσιακή η γραφή της αλλά όχι βαθειά. Εμπεριέχει μεράκι και διαφαίνεται η προσπάθεια ενός ερασιτέχνη να γίνει επαγγελματίας και να διαμορφώσει τη φόρμα του. Πράγματι, σε αυτό το φιλμ χρωστάει ο Alfred Hitchcock την δομή που ακολούθησε μετέπειτα στην καριέρα του και τον έκανε αθάνατο. Ακόμα και την μικρή δόση χιούμορ που σπάει το τσίγκινο περίβλημα της υπόθεσης.

Βαθμολογία: (3.5/5)

(0 κακή | μέτρια | ενδιαφέρουσα | καλή | πολύ καλή | αριστούργημα)

Σταύρος Γανωτής

Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.