---

Charlie and the Chocolate Factory (2005) - Μεταφρασμένος Τίτλος: Ο Τσάρλι και το Εργοστάσιο Σοκολάτας
Κωμωδία Φαντασίας | 115' |
	Πρεμιέρα στην Ελλάδα: Πεμ 13 Οκτ 2005 Ημερομηνία κυκλοφορίας DVD: 7/12/2005 Διανομή: Village Films Χρώμα: Έγχρωμο Ήχος: DTS (Digital Theater Sound) Γλώσσα: Αγγλικά
	Δημοτικότητα: n/a Αξιολόγηση:    (7.34/10) Aντιφατικότητα ψήφων:
- Υπότιτλος: Γευτείτε την περιπέτεια.

---

- Κριτική από το Cine.gr:

Παρασκευή 15 Δεκεμβρίου 2006

Ο Tim Burton αναλαμβάνει να μπολιάσει με νοσηρή ειρωνεία το ηθικοπλαστικό παραμύθι του Roald Dahl και, σε γενικές γραμμές, δεν τα καταφέρνει άσχημα:
Αξιοποιεί στο έπακρο την ερμηνευτική πλαστελίνη ονόματι Johnny Depp, κάνει υπόγειες σινεφίλ αναφορές και τελικά χρησιμοποιεί τη διασκεδαστική περιήγηση στο εργοστάσιο σοκολάτας ως όχημα κοινωνικής αλληγορίας – την οποία, δυστυχώς, ολοκληρώνει με κάποια αμήχανα, απλοϊκά ψυχαναλυτικά τερτίπια. Ακόμα κι έτσι, είναι χάρμα οφθαλμών.

Βαθμολογία: (7/10)

Κωνσταντίνος Σαμαράς (Cine Tv)

---

Δευτέρα 1 Αυγούστου 2005

Και ποιός δεν ξέρει την ιστορία του Charlie και του εργοστάσιου σοκολάτας έτσι όπως αποτυπώθηκε στο κλασσικό παιδικό βιβλίο του Dahl και πολύ περισσότερο στο αξέχαστο φιλμ του 1971. Το φιλμ-κάτοχος του μυθικού status του Lord of the Rings για παράδειγμα, στέκει υπερήφανο ως ένα από τα μνημεία της έβδομης τέχνης και ειλικρινά πρέπει να είσαι πολύ τολμηρός, πολύ τρελός ή πολύ ταλαντούχος για να το προκαλέσεις. Ο Burton έχει ήδη αποδείξει πως είναι και τα τρία

Στην συγκινητική αυτή ιστορία λοιπόν ο Charlie είναι ένα φτωχό αλλά καλότροπο παιδί που επιθυμεί όσο τίποτε άλλο να επισκεφτεί το φημισμένο εργοστάσιο σοκολάτας του Willy Wonka (Johnny Depp), το μέρος όπου παλιά δούλευε και ο παππούς του. Ο ιδιοκτήτης του όμως Willy Wonka παράξενος και απομακρυσμένος από τον κόσμο δεν ανοίγει ποτέ τις πύλες του εργοστασίου για κανένα μέχρι την μέρα που αποφασίζει να καλέσει 5 τυχερά παιδιά που θα βρουν τις 5 χρυσές προσκλήσεις μέσα στις σοκολάτες του. Ο Charlie είναι ένα από αυτά με τα υπόλοιπα 4 να είναι εκνευριστικά, κακομαθημένα ή απλά ανυπόφορα βρωμόπαιδα. Η ξενάγηση όμως στο εργοστάσιο δεν θα είναι τόσο απλή ούτε για τα παιδιά ούτε για τους συνοδούς τους καθώς πολλά περίεργα και μαγικά γεγονότα θα συμβούν...

Στο ρόλο του Wonka ο φοβερός και τρομερός Depp ο αγαπημένος ηθοποιός του Burton και πιθανότατα αυτός που τον καταλαβαίνει καλύτερα. Μεγάλο τόλμημα ακόμα και για κάποιον της κλάσης του Depp να υποδυθεί έναν ρόλο που είναι άρρηκτα δεμένος με τον Wilder με τον ίδιο τρόπο που ο Lecter είναι με τον Hopkins για παράδειγμα. Κανείς δεν αμφισβητεί ότι ο Depp είναι ηθοποιός ευρείας υποκριτικής γκάμας και οι εναλλακτικές αλλά άκρως επιτυχημένες επιλογές του από το Sleepy Hollow μέχρι το Don Juan, τον θέτουν σχεδόν στο απυρόβλητο. Δεν γνωρίζω όμως κατά πόσο οι πειραματισμοί του στο Pirates of the Caribbean και πολύ περισσότερο στο Charlie and the Chocolate Factory είναι επιτυχημένοι - εδώ ο Wonka του είναι ένας θεότρελος, άφυλος αγαθός ενήλικας που εκβιαστικά προκαλεί την συμπάθεια του κοινού λόγω των δυστυχισμένων παιδικών του χρόνων όταν ο Wilder ήταν ένας εκκεντρικός μισάνθρωπος με εμφανή την τρέλα στο γαλάζιο του μάτι, πιο ανθρώπινος και τολμώ να πω πιο ενδιαφέρων από τον Depp. Ο Depp με.. εμφανείς παραπομπές στον Michael Jackson φτιάχνει έναν ανεπανάληπτο Wonka που εντυπωσιάζει per se, χάνει όμως στα σημεία όταν συγκρίνεται με τον Wilder. Στο ρόλο του Charlie ο γλυκός Freddie Highmore έτη φωτός μακριά από Ντακότες και λοιπούς (ταλαντούχους) μαϊντανούς. Χαρακτηριστική εμφάνιση της βετεράνας Bonham Carter ενώ ο πειστικότατος «παππούς» του Charlie (David Kelly) είναι θαύμα πως μπορεί ακόμα να παίζει στην ηλικία του. Στον ρόλο των δεκάδων Oompa Loompa ο κύριος Deep Roy που προκαλεί αβίαστα το γέλιο με τις θεότρελες πολλαπλές εμφανίσεις του.

Είπαμε, ο Burton έχει τσαγανό και ταλέντο και συνεχιζει να κάνει (σχεδόν) mainstream τέχνη από το 88 διατηρώντας το ίδιο μοτίβο-τα θλιμμένα γοτθικά του παραμύθια, κάνοντας το απαραίτητο update όπως κάθε επαγγελματίας, χωρίς ποτέ να ξεπουλιέται (λέγε με Spielberg). Oπως κάθε μεγαλοφυϊα λοιπόν έχει τα πάνω της και τα κάτω της, ακόμα και τα πολύ κάτω της όπως στο Planet of the Apes. Εδώ, στο Charlie είναι και πάλι στα πάνω του, όχι στο peak αλλά σίγουρα στο ανοδικό σκέλος της συνάρτησης. Ο Burton μοιάζει να έχει μάθει πολλά από την πρώτη του «σπουδή στο χρώμα», το Big Fish χωρίς να έχει τελειοποιηθεί. ‘Ετσι εδώ είναι μάστορας στα χαρακτηριστικά του gothic γκρίζα τοπία του industrial εργοστασίου και τις συγκινητικές σκηνές στο σπίτι του Charlie ή στα flashbacks του Wonka στην παιδική του ηλικία. Από την άλλη, φορτώνει με ψυχεδελικό κέφι τις πολύχρωμες σκηνές μέσα στο εργοστάσιο-το λιβάδι με τα ζαχαρωτά, το ταξίδι μέσα στο τούνελ από σοκολάτα (όπως αποτύπωσε και o Marilyn Manson στο Dope Hat) ή στην μεταμόρφωση της Violet σε βατόμουρο, κάπου όμως μοιάζει να το παρακάνει και η ταινία χάνει τον ρυθμό της για να τον ξαναβρεί αργότερα με την βοηθεια του νεαρού Wonka και του τρομαχτικού Christopher Lee.

Με visual effects από μέτρια μέχρι άριστα ανάλογα με την σκηνή, πίστη στο προτότυπο βιβλίο, εξωφρενικές σκηνές από αυτές που μόνο ο Burton μπορεί να σκεφτεί, τον Roy να γεμίζει απειλητικά την οθόνη σαν ένα περίεργο ψυχεδελικό τριπ, το Charlie and the Chocolate Factory είναι ένα γλυκό που κατά 90% σε πάει στα ουράνια και κατά 10% σου χαλάει τα δόντια. “Everything here is so pointless” γκρινιάζει ένα από τα κακομαθημένα. “Sweets are pointless. That’s how they should be” του απαντά ο.Charlie. Σοφά λόγια όντως...

Βαθμολογία (8/10)

Βασιλική Πολυχρονοπούλου

---

Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2005

CHARLIE AND THE CHOCOLATE FACTORY

25 λέξεις – Για τον μικρούλη Τσάρλι, το φτωχότερο ίσως αγόρι την μικρής πόλης, το να καταφέρει να δει τι κρύβεται πίσω από τις βαριές πόρτες της εισόδου, της μυστηριώδους βιομηχανία σοκολάτας, του περίφημου Γουίλι Γουόνκα, αποτελεί όνειρο ζωής. Το μόνο που μπορεί όμως να του ανοίξει τον δρόμο, είναι ένα από τα πέντε χρυσά εισιτήρια, που ο εκκεντρικός σοκολατοποιός έχει μοιράσει παγκοσμίως, προκειμένου πέντε παιδάκια να χαρούν από κοντά τις μυστικές εγκαταστάσεις του εργοστασίου.

Στο Ράφι – Με το πέρασμα προ μιας δεκαετίας περίπου του Steven Spielberg, από το τον χώρο της φαντασίας στην σοβαρή οσκαρική αναζήτηση, στον πλανήτη του Χόλιγουντ, έμεινε κενή η θέση του σκηνοθέτη – παραμυθά, που θα ταξίδευε στο πανί τα φιλμικά μας όνειρα. Όχι για πολύ μεγάλο διάστημα βέβαια αφού από τις πρώτες του κιόλας σκηνοθετικές απόπειρες, ο Tim Burton, είχε αποδείξει πως δικαιούται να γίνει χαλίφης στην θέση του χαλίφη. Την χρονιά που εκπνέει σε λίγες ώρες, ο αγαπητός μας κύριος Burton, και με την βούλα πια που λένε, χάρη στο διπλό του κτύπημα (το άλλο ως γνωστόν είναι η Corpse Bride) εδραιώθηκε για τα καλά στην θέση του ταξιδευτή της φαντασίας μας. Το φόντο που χρησιμοποιεί και πάλι είναι μουντό, σε μια πόλη φτωχή, με παγωμένους δρόμους, που τα σπίτια της στοιβάζονται κάτω από την σκιά του απρόσιτου εργοστασίου του Γουόνκα, με την ετοιμόρροπη παράγκα που ζει ο Τσάρλι, αντίκρυ της να είναι πνιγμένη στην ανέχεια, αλλά και στην αγάπη και - παρόλες τις αντίξοες συνθήκες – αισιοδοξία για το αύριο.

Όλα αυτά όμως μέχρι την στιγμή που ανοίγουν οι βαριές πύλες της φάμπρικας και τα παιδάκια – συνοδεία των κηδεμόνων τους – περνούν σε έναν εντελώς διαφορετικό κόσμο από αυτόν που ζουν στην καθημερινότητα τους. Με συνοδό τον παράξενο κι εκκεντρικό Γουόνκα, θα μάθουν όλα τα μυστικά για το πώς φτιάχνονται τα περίφημα γλυκίσματα του αλλά ταυτόχρονα θα διεκδικήσουν το μεγάλο βραβείο που έχει θεσπίσει, ερχόμενα σε κόντρα με τις άσχημες πτυχές των χαρακτήρων τους. Σε καμία περίπτωση το ταξίδι αυτό στην ζαχαρένια πολυχρωμία πάντως δεν θα ήταν το ίδιο αν τον μυστηριώδη κύριο με το ημίψηλο δεν ερμήνευε ο Johnny Depp, που για ακόμη μια φορά κερδίζει τον θεατή με την χαρακτηριστική του εκφραστικότητα, κάνοντας τους παλιότερους να ξεχάσουν την αντίστοιχη ερμηνεία του Gene Wilder. Το ίδιο δηλαδή που ισχύει και για τον μικρούλη Freddie Highmore, με τα μελαγχολικά αλλά τόσο εκφραστικά ματάκια, που κερδίζει από το πρώτο κιόλας λεπτό μέχρι και το αναμενόμενο και δίχως εκπλήξεις φινάλε, την συμπάθεια των πάντων. Στις περιφερειακές παρουσίες ξεχωρίζουν οι Helena Bonham Carter και Noah Taylor ως βιοπαλαιστές γονείς αλλά και ο βετεράνος David Kelly τον ρόλο του νοσταλγού παππού…

Disc – Παραμύθι προσφέρει ο Burton, παραμυθένια απόδοση απαιτούν τα οπτικοακουστικά οικιακά μας συστήματα. Και η Audiovisual μέσω του σετ που προσφέρει αγγίζει σε πολλά σημεία την τελειότητα της έννοιας της βίντεο αναπαραγωγής. Η κυκλοφορία αφορά δύο σετς, ένα προς ενοικίαση και ένα διπλό συλλεκτικό προς πώληση που μόλις κυκλοφόρησε και αποτελεί πραγματικό στολίδι για κάθε σοβαρή δισκοθήκη. Μοναδική μου ένσταση αποτελεί το εξώφυλλο – μα καλά δεν μπορούσε κανείς να φτιάξει ένα πιο αρτιστίκ cover για μια ταινία του Burton? – που είναι μετριότατο. Στα πολύχρωμα μενού που δίνονται με το ύφος της μηχανής σοκαλατοποιίας, κυριαρχεί η μορφή του Deep Roy, εκείνου δηλαδή που χαρίζει την ιδιόμορφη φατσούλα του στους αμέτρητους Ούμπα Λούμπας, τους βοηθούς δηλαδή του Γουόνκα. Για τα τεχνικά στοιχεία του δίσκου δύσκολα μπορεί κανείς να πει άσχημη κουβέντα, αφού το αποτέλεσμα είναι πολύ ποιοτικό και ικανοποιεί και το πιο απαιτητικό θεατή. Στο αναμορφικό widescerren κάδρο 1.85/1, επικρατεί μια ονειρώδης πολυχρωμία, που θα περίμενε κανείς να δημιουργεί θολούρες και αντιθέσεις, αλλά το τράσφερ είναι τόσο καλογραμμένο που κάτι τέτοιο δεν υφίσταται. Η ηχητική μπάντα Dolby Digital 5.1, δίχως να ενθουσιάζει, αφού δεν περιέχει και την απόλυτη περιφερειακή λειτουργία, εντούτοις ικανοποιεί χάρη στην πολύ καλή εγγραφή του κεντρικού καναλιού των διαλόγων και των όμορφων στιγμών των δύο βασικών ηχείων. Τι κρίμα πάντως που το αποτέλεσμα αυτό δεν συνοδεύεται από το σχόλιο του δημιουργού της…

Τα πρόσθετα καθ ολοκληρία – πλην τρέιλερ - βρίσκονται στο δεύτερο δισκάκι της συλλογής, και είναι αρκούντως χορταστικά. Το παραμύθι συνεχίζεται λοιπόν και στα πρόσθετα όπου έχετε την δυνατότητα να μάθετε περισσότερα για τους παράξενους Ούμπας (Becoming an Oompa-Loompa), για την τόσο καλοστημμένη σκηνή με τους εργατικούς σκίουρους (Attack of the Squirrels), για το στήσιμο των τραγουδιών που πρωταγωνιστούν οι μικροκαμωμένοι εργάτες και είναι υπο την εποπτεία του περίφημου composer και μόνιμου συνεργάτη του Burton, Danny Elfman Sweet Sounds), για τον συγγραφέα της περίφημης ιστορίας του Γουόνκα Roald Dahl Fantastic Mr. Dahl) και αφιέρωμα γύρω από τους κύριους ερμηνευτές που συμμετέχουν στο φιλμ (Different Faces, Different Flavours). Φυσικά δεν απουσιάζει το τυπικό making of (Chocolate Dreams), το ντοκιμαντέρ για το όλο στήσιμο της παραγωγής (Designer Chocolate), ενώ στο Under the Wrapper υπάρχουν περισσότερα στοιχεία γύρω από τα ειδικά εφέ του φιλμ. Τα περιεχόμενα ολοκληρώνονται με την ύπαρξη DVD-Rom με πολλές επιπρόσθετες πληροφορίες. Πραγματικά ένα πολύ αξιόλογο σετάκι!

Μμμμ… - Στις γιορτινές ημέρες που διανύουμε, επιβάλλεται πιστεύω να ανοίξετε την πόρτα του σπιτικού σας στον εκκεντρικό Γουίλι και στο μικρό φτωχό αγοράκι που παίρνει τελικά υπό την προστασία του. Συγκίνηση και φαντασία, συνδυασμός πολύ υψηλού επιπέδου, δια χειρός του Tim Burton, που πλέον έχει δημιουργήσει εθισμό στους πολυάριθμους οπαδούς των έργων του, δημιουργώντας μια απίστευτη προσμονή για το επόμενο δημιουργικό του κτύπημα…

ΕΙΚΟΝΑ – (8/10) ΗΧΟΣ – (8/10) EXTRAS – (8/10) CHARLIE AND THE CHOCOLATE FACTORY – (8/10)

Γιώργος Ζερβόπουλος (CineDVD)

Βλέπετε τα πρώτα 4 σχόλια. Πατήστε εδώ για να εμφανιστούν όλα.

Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.