ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΙΕΣΤΗΡΙΟΥ...
- Αριθμός ταινιών: 22316
- Αριθμός συν/τών: 759967
- Πρόγραμμα 300 Κινηματογράφων και 18 τηλεοπτικών σταθμών
Ταινίες - Κριτική από το Cine.gr
Dare Mo Shiranai (2004)- Μεταφρασμένος Τίτλος: Κανείς Δεν Ξέρει - Γνωστό και ως: Nobody Knows |
|
Δραματική | 141' | ![]() |
|
![]() |
Πρεμιέρα στην Ελλάδα: Παρ 1 Απρ 2005 Ημερομηνία κυκλοφορίας DVD: 11/10/2005 Διανομή: Προοπτική Χρώμα: Έγχρωμο Ήχος: Dolby Surround (Prologic) Γλώσσα: Ιαπωνικά |
![]() |
Δημοτικότητα: n/a Αξιολόγηση: ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Aντιφατικότητα ψήφων: ![]() |
- Κριτική από το Cine.gr:
20/11/2004

Άκρως ρεαλιστική και σκληρή η ματιά του σκηνοθέτη που εστιάζει στην καθημερινή προσπάθεια του πρωταγωνιστή να ανταπεξέλθει στην υπερβολική για την ηλικία του ευθύνη, ενώ συγχρόνως φθείρεται από την προσμονή της επιστροφής της μητέρας, την απόρριψη των κατά τόπους πατεράδων και από την ίδια την επιπολαιότητα της ηλικίας του. Η εξαθλίωση και η παρακμή των παιδιών έρχεται ως φυσικό επακόλουθο, αλλά ο Kore-eda μάλλον υποτιμά το κοινό του. Κάνει την ταινία μέσο διαπαιδαγώγησης και βασανισμού σε στυλ Seven του μέσου θεατή, αφού του κοπανάει στη μούρη γύρω στη μιάμιση ώρα σταδιακής κατάρρευσης της «οικογένειας», υποβάλλοντάς τον σε διαδικασία Μάρθας Βούρτση και Ξανθόπουλου για να του πει την αυτονόητη παιδική ανάγκη για αγάπη και στοργή.
Το σενάριο και η όλη σύλληψη της ταινίας είναι εξαιρετική. Στιγματίζει μια πραγματικότητα της σύγχρονης Ιαπωνίας και αποτελεί μια καλή κλωτσιά στην ως τώρα άσπιλη έξωθεν μαρτυρίας της. Μητέρα και γιος είναι πολύ καλοί και εξαιρετικές επιλογές για τους ρόλους, αλλά η διάρκεια κουράζει και απαιτεί υπομονή και πειθαρχία samurai μέχρι το τέλος.
Βαθμολογία:





Θάνος Νικηφορίδης
Δευτέρα 18 Μαΐου 2009

Η ταινία είναι βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα. Συγκεκριμένα, αναφέρεται στο γεγονός της διαβίωσης τεσσάρων (εξαιρετικά) ανήλικων παιδιών, από σπέρματα διαφορετικής πατρικής προέλευσης, και εγκαταλειμμένα από τη μητέρα τους, σε ένα μικρό διαμέρισμα, σε μια μικρή πόλη της Ιαπωνίας, και για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αναλυτικότερα, νεαρά και άγαμη μητέρα νοικιάζει σπίτι σε μια μικρή πόλη στην Ιαπωνία. Εμφανίζεται μόνο με το μεγάλο της γιο Akira (Yûya Yagira), περίπου 12 ετών, και κρύβει τα υπόλοιπα 3 παιδιά, ώστε να ελαχιστοποιηθεί το νοίκι. Η μητέρα, σε διαδικασία εύρεσης νέας εργασίας, γαμπρού και ενός ευτυχέστερου βίου, εγκαταλείπει τα παιδιά της, αφήνοντας πίσω ορισμένα χρήματα. Ο Akira επωμίζεται την ευθύνη της ζωής όλων, καθώς τα υπόλοιπα παιδιά ζουν φυλακισμένα στο σπίτι, φοβούμενα μην γίνουν αντιληπτά από τους κατόχους του διαμερίσματος.


Ο Hirokazu Koreeda κάνει μια αξιοπρόσεκτη ταινία. Ωστόσο, οφείλει τα περισσότερα στους νεαρούς ερασιτέχνες ήρωες του. Με αποκορύφωμα των πρωταγωνιστή, τον Yûya Yagira (βραβεύτηκε στις Κάννες). Του οποίου η ματιά, αλλά και η ψυχοσωματική στάση, ταυτίζεται με την άρνηση και την απόρριψη που βιώνει κοινωνικά. Τέλος, μεταξύ των ανήλικων και των ενήλικων ηρώων, σχηματίζεται μια αντίθεση που έρχεται να απομυθοποιήσει την ωριμότητα ως παραγόμενο της ενηλικίωσης. Τα παιδιά εμφανίζονται τρόπον τινά ωριμότερα, έχοντας βρεθεί ευθέως αντιμέτωπα με το ζήτημα της επιβίωσης. Τη στιγμή που η μητέρα, και οι λοιποί ενήλικες ήρωες, προσπαθούν να προσπεράσουν ανώδυνα την ευθύνη των λανθασμένων επιλογών τους.
Βαθμολογία:








Γιώργος Ευθυμίου
Είναι μια δύσκολη ταινία, με σενάριο που κουράζει ελαφρώς και χωρίς ιδιαίτερο ρυθμό...
ωστόσο αποπνέει τόση πολλή δύναμη που δύσκολα βρίσκεις σε οποιοδήποτε έργο...
πληθώρα άβολων (με την καλή έννοια) πλάνων και συμβολισμών φτιάχνουν το πορτραίτο της ζωής μίας οικογένειας που προσπαθεί να επιβιώσει με αρχηγό τον μεγαλύτερο αδερφό , αφού οι γονείς απουσιάζουν κατ` ουσία πάντοτε...
είναι βαρύ και μεγάλο, αλλά σίγουρα θα σας συγκινήσει και θα σας ταρακουνήσει...
8/10...
anfield09...
ωστόσο αποπνέει τόση πολλή δύναμη που δύσκολα βρίσκεις σε οποιοδήποτε έργο...
πληθώρα άβολων (με την καλή έννοια) πλάνων και συμβολισμών φτιάχνουν το πορτραίτο της ζωής μίας οικογένειας που προσπαθεί να επιβιώσει με αρχηγό τον μεγαλύτερο αδερφό , αφού οι γονείς απουσιάζουν κατ` ουσία πάντοτε...
είναι βαρύ και μεγάλο, αλλά σίγουρα θα σας συγκινήσει και θα σας ταρακουνήσει...
8/10...
anfield09...
Λιτοτητα, λυρισμος σε μια ομορφη, τρυφερη και τραγικη ταινια μινιμαλιστικης τεχνης για υπομονετικους (λογω των αργων ρυθμων και της μελαγχολιας του θεματος) θεατες. Ένα πορτραιτο της παιδικης και εφηβικης ηλικιας που μιλαει για την αποξενωση των μεγαλουπολεων, για την αποξενωση των παιδιων σε εναν μοναχικο, ανευθυνο και αδιαφορο κοσμο και την αναγκη των παιδιων για προστασια, αγαπη, ηθικη κατευθυνση και συναισθηματικη υποστηριξη. Δυσκολη, οδυνηρη μαλιστα αλλα φοβερα συναισθηματικη και σπανια σε ουσια ταινια.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7,5/10
Άρης Μαυρέλλης
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7,5/10
Άρης Μαυρέλλης
