Eιδα την ταινια στο ΑΠΟΛΛΩΝΑ, στο Φεστιβαλ Γαλλοφωνιας και εισεπραξα αλλα πραγματα απ` αυτα που λεει ο Μιμης.
Η ταινια ειναι μια ποιηση! Ειναι συνεπεστατη με το κειμενο του Παπαδιαμαντη, που το γνωριζω. Η ματια της Αλεξανδρακη ειναι "Παπαδιαμαντικη". Χωρις επιφαση κουλτουρας αλλα με καθαροτητα και απλοτητα. Το απλο ειναι το μεγαλειωδες, το σπουδαιο, το δυσκολο.
Η νισυρικη διαλεκτος ειναι κατανοητη, ζεστη και με πολλη μουσικοτητα -οπως και η γραφη του συγγραφεα. (που γραφει στη σκιαθιτικη ντοπιολαλια τους διαλογους και στη απλη καθαρευουσα την αφηγηση).
Το λαθος του παραπανω φιλου ειναι πως δεν χρειαζεται να καταλαβουμε ολες τις λεξεις για να εισπραξουμε το νοημα. Ας αρχισουμε να νοιωθουμε το μεγαλειο των πλανων και των εκφραστικων μεσων και θα τα κατανοουμε ολα. Ας αφεθουμε λιγο στη μαγεια του κινηματογραφου και τοτε δεν θα εχουμε αναγκη απο "μεταφραση".
Όσο για την Όλια Λαζαριδου... Τι να πω... Τη βρισκω σε μεγαλη ερμηνευτικη ωριμοτητα και εσωτερικοτητα. Ειναι σπουδαια!
Ας την απολαυσετε ολοι την ταινια.
Ας αφεθειτε στο αλμυρο νερο του Αιγαιου, στην ολογεμη σεληνη και θα νοιωσετε μαγικα και ηρεμα. (Χρειαζομαστε καπου-καπου και την χαλαρωση).
Stavros Alexakis

Η ταινια στεκεται αξιοπρεπως απεναντι στο διηγημα του Παπαδιαμαντη και οι οποιες αλλαγες ειναι θεμιτες,αλλωστε ειναι και ελευθερη αποδοση του.Ενα πολυ ωραιο σεναριο με μια πολυ γοητευτικη σκηνοθεσια.Το 7/10 της αξιζει δικαιωματικα.
vasilisth