ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΙΕΣΤΗΡΙΟΥ...
- Αριθμός ταινιών: 22316
- Αριθμός συν/τών: 759967
- Πρόγραμμα 300 Κινηματογράφων και 18 τηλεοπτικών σταθμών
Ταινίες - Υπόθεση & Παραλειπόμενα
Dalkomhan Insaeng (2005)- Μεταφρασμένος Τίτλος: Γλυκόπικρη Ζωή - Γνωστό και ως: A Bittersweet Life |
|
Δράση | 120' | ![]() |
|
![]() |
Πρεμιέρα στην Ελλάδα: Πεμ 13 Απρ 2006 Ημερομηνία κυκλοφορίας DVD: 20/07/2006 Διανομή: Προοπτική Χρώμα: Έγχρωμο Ήχος: Dolby Digital Γλώσσα: Κορεατικά - Ρωσικά |
![]() |
Δημοτικότητα: n/a Αξιολόγηση: ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Aντιφατικότητα ψήφων: ![]() |
- Πλοκή:
O Σανγού είναι το δεξί χέρι του Κανγκ, ο οποίος τυχαίνει να είναι μεγάλη μορφή του υποκόσμου. Καθώς ο Κανγκ υποπτεύεται ότι η αγαπημένη του Χισού τον απατά, αναθέτει στον Σανγού να την παρακαλουθήσει. Ο Σανγού θα ανακαλύψει την Χίσου και τον εραστή της, όμως δεν θα τους σκοτώσει. Τότε ο Κανγκ διατάζει τη συμμορία του να σκοτώσει τον Σανγού, γιατί αθέτησε τις εντολές του αφεντικού του...
A RE TUXERE SAMARA! poy to brhkes kai to tsimphses to a bittersweet life???
bride
bride
"Τι κινουνται, τα φυλλα η ο ανεμος?Ουτε το ενα ουτε το αλλο, αλλα το μυαλο και η καρδια σου"
Τι αραγε κινειται σε σας ανυποψιαστοι θεατες?Εμεινε τιποτε ορθιο η ολα επεσαν ως μαραμενα φθινοπωρινα φυλλα?
Με την παραπανω στιχομυθια-συμβολο της φιλοσοφιας του ζεν ξεκινα η τελευταια ταινια του μεγαλου Κορεατη Kim Jee-Woon(το σωστο του ονομα) μη προϊδεαζοντας για την πληρη αισθητικη ευδαιμονια που θα ακολουθησει.Κι αναρωτιεται κανεις πως ενας πανουργος, αγνωστος στην Ελλαδα, σκηνοθετης μπορει να εχει αφομιωσει μεχρι μυελου των οστεων τη δυτικοτροπη φιλοσοφια.Πως μπορει το τελευταιο φιλμ του να περιεχει και Ν.Λιντς και Ζ.Π.Μελβιλ.Ο tempora o mores!
Tην ταινια την πρωτοειδα στο 46 φεστιβαλ Θεσ/νικης και εχασα τον υπνο μου!Αμεσως την κατεβασα απο το διαδικτυο(με αγγλικα εννοειται) και την ξαναδα τωρα με χρονικη αποσταση.Το μουδιασμα των αισθησεων παρεμεινει.Η ευχη να μην τελειωσει, το ιδιο.
Ο Κορεατης ανεβαζει τον πηχυ των κορεατικων στανταρ κινηματογραφικης κτηνωδιας σε δυσθεορατα υψη.Ακομη ψηλοτερα και απο το Oldboy και το Nowhere to hide.O Kim Jee Woon (φιλαρακι του Παρκ Τσαν Γουκ του Oldboy οπως εκμηστηρευτηκε μετα το τελος της ταινιας στο φεστιβαλ Θεσ/νικης) χρησιμοποιει στο φιλμ του τη βια, που θυμιζει τα γιαπωνεζικα manga, οχι για να προκαλεσει, αλλα για το γενικοτερο στυλιζαρισμα της ταινιας.Προκειται για μια βαθια ερωτικη ταινια χωρις ερωτα, ενα μοντερνο φιλμ-νουαρ οπως αρεσκεται να λεει ο ιδιος ο σκηνοθετης (κι ας ανατρεπει τους κωδικες που το διεπουν).
Το στορι της ταινιας εχει ως εξης:Ο Σαν-γου ειναι ενας διευθυντης ξενοδοχειου.Συγχρονως αποτελει και το δεξι χερι του Κανγκ, αφεντη του υποκοσμου.Ο Κανγκ του ζητα μια χαρη.Να προσεχει την νεαρη φιλη του,Χισου.Νομιζει οτι τον απατα και ζητα απο τον Σανγου να τακτοποιησει το ζητημα.Αλλα οταν ο Σανγου την πιανει με καποιον αλλο,δισταζει να τους σκοτωσει χωρις να ξερει το γιατι.Και η κολαση ξεκινα απο εδω.Ο Κανγκ εξοργιζεται και στελνει τη συμμορια του να τον βασανισει.Αυτος δεν εχει τιποτα να χασει.Εχασε ηδη την ηρεμια του.Πολεμα μονος εναντιον ολων.Θα φτασει τελικα προσωπο με προσωπο με τον Κανγκ...Η ιστορια ενος αντιηρωα που τα βαζει με τον υποκοσμο,με ολους,με το νοημα της ζωης, του ερωτα,του κτυπου της καρδιας.
Η ταινια μας ταξιδευει στον υπογειο, παρανομο κοσμο των γκανγκστερ και ολων των αλλων κακοποιων στοιχειων.Ο σκηνοθετης συνδυαζει ολα εκεινα τα στοιχεια στην καταλληλη δοσολογια, ωστε να παρουσιασει σε ολο το βαθος της την ιστορια αυτου του ‘εκπτωτου’ αντιηρωα. Ακομα και στις πιο σκοτεινες στιγμες της ταινιας, ξεπροβαλλει το χιουμορ του Κιμ, ενω ποτε δεν λειπει το συναισθημα. Η αισθητικη κυριαρχει στην ατμοσφαιρα της ταινιας. Το πολυτελες ξενοδοχειο της ταινιας εμφανιζεται με εντυπωσιακους φωτισμους και επιπλωση που ερχεται σε αντιθεση με την τραχυτητα των οσων θα ακολουθησουν. Ο θεαματικος κοκκινος εσωτερικος χωρος του καθιστικου του ξενοδοχειου ειναι μαζι το καστρο του Σανγου και το πεδιο μαχης του σε μια ανεπαναληπτη σκηνη-ανθολογια του συγχρονου σινεμα.Απο το παραθυρο ο σκοτεινος οριζοντας της πολης της Σεουλ...
Η ανυπερβλητη αυτη χορογραφια αιματος και βιας κρυβει καλα στα σπαργανα της μια εσωτερικη ομορφια,μια υπογεια γαληνη εναρμονισμενη με την κορεατικη φιλοσοφια περι νοηματος της ζωης.Προστατευει καλα την δυναμη ισορροπιας που προδιδει στον ηρωα το ακουσμα και μονο μιας γυναικειας φωνης,μιας αερινης μελωδιας.Αυτο γινεται αντιληπτο στις σκηνες οπου ο Σανγου παρακολουθει την Χισου να παιζει βιολοντσελο.Εικονες σε πληρη αντιστιξη με την εναρκτηρια σεκανς και την ψυχοσυνθεση του πρωταγωνιστη.
Οποιος βρει τη συγκεκριμενη ταινια μην την χασει για τιποτα.Δωρο ακριβο στο συνολο των αισθησεων μας.Και φυσικα συστηνω και ολες τις αλλες ταινιες του Κορεατη(οπωσδηποτε την "Ιστορια δυο αδερφων")
Βαθμολογια 10/10
SITCOM
Τι αραγε κινειται σε σας ανυποψιαστοι θεατες?Εμεινε τιποτε ορθιο η ολα επεσαν ως μαραμενα φθινοπωρινα φυλλα?
Με την παραπανω στιχομυθια-συμβολο της φιλοσοφιας του ζεν ξεκινα η τελευταια ταινια του μεγαλου Κορεατη Kim Jee-Woon(το σωστο του ονομα) μη προϊδεαζοντας για την πληρη αισθητικη ευδαιμονια που θα ακολουθησει.Κι αναρωτιεται κανεις πως ενας πανουργος, αγνωστος στην Ελλαδα, σκηνοθετης μπορει να εχει αφομιωσει μεχρι μυελου των οστεων τη δυτικοτροπη φιλοσοφια.Πως μπορει το τελευταιο φιλμ του να περιεχει και Ν.Λιντς και Ζ.Π.Μελβιλ.Ο tempora o mores!
Tην ταινια την πρωτοειδα στο 46 φεστιβαλ Θεσ/νικης και εχασα τον υπνο μου!Αμεσως την κατεβασα απο το διαδικτυο(με αγγλικα εννοειται) και την ξαναδα τωρα με χρονικη αποσταση.Το μουδιασμα των αισθησεων παρεμεινει.Η ευχη να μην τελειωσει, το ιδιο.
Ο Κορεατης ανεβαζει τον πηχυ των κορεατικων στανταρ κινηματογραφικης κτηνωδιας σε δυσθεορατα υψη.Ακομη ψηλοτερα και απο το Oldboy και το Nowhere to hide.O Kim Jee Woon (φιλαρακι του Παρκ Τσαν Γουκ του Oldboy οπως εκμηστηρευτηκε μετα το τελος της ταινιας στο φεστιβαλ Θεσ/νικης) χρησιμοποιει στο φιλμ του τη βια, που θυμιζει τα γιαπωνεζικα manga, οχι για να προκαλεσει, αλλα για το γενικοτερο στυλιζαρισμα της ταινιας.Προκειται για μια βαθια ερωτικη ταινια χωρις ερωτα, ενα μοντερνο φιλμ-νουαρ οπως αρεσκεται να λεει ο ιδιος ο σκηνοθετης (κι ας ανατρεπει τους κωδικες που το διεπουν).
Το στορι της ταινιας εχει ως εξης:Ο Σαν-γου ειναι ενας διευθυντης ξενοδοχειου.Συγχρονως αποτελει και το δεξι χερι του Κανγκ, αφεντη του υποκοσμου.Ο Κανγκ του ζητα μια χαρη.Να προσεχει την νεαρη φιλη του,Χισου.Νομιζει οτι τον απατα και ζητα απο τον Σανγου να τακτοποιησει το ζητημα.Αλλα οταν ο Σανγου την πιανει με καποιον αλλο,δισταζει να τους σκοτωσει χωρις να ξερει το γιατι.Και η κολαση ξεκινα απο εδω.Ο Κανγκ εξοργιζεται και στελνει τη συμμορια του να τον βασανισει.Αυτος δεν εχει τιποτα να χασει.Εχασε ηδη την ηρεμια του.Πολεμα μονος εναντιον ολων.Θα φτασει τελικα προσωπο με προσωπο με τον Κανγκ...Η ιστορια ενος αντιηρωα που τα βαζει με τον υποκοσμο,με ολους,με το νοημα της ζωης, του ερωτα,του κτυπου της καρδιας.
Η ταινια μας ταξιδευει στον υπογειο, παρανομο κοσμο των γκανγκστερ και ολων των αλλων κακοποιων στοιχειων.Ο σκηνοθετης συνδυαζει ολα εκεινα τα στοιχεια στην καταλληλη δοσολογια, ωστε να παρουσιασει σε ολο το βαθος της την ιστορια αυτου του ‘εκπτωτου’ αντιηρωα. Ακομα και στις πιο σκοτεινες στιγμες της ταινιας, ξεπροβαλλει το χιουμορ του Κιμ, ενω ποτε δεν λειπει το συναισθημα. Η αισθητικη κυριαρχει στην ατμοσφαιρα της ταινιας. Το πολυτελες ξενοδοχειο της ταινιας εμφανιζεται με εντυπωσιακους φωτισμους και επιπλωση που ερχεται σε αντιθεση με την τραχυτητα των οσων θα ακολουθησουν. Ο θεαματικος κοκκινος εσωτερικος χωρος του καθιστικου του ξενοδοχειου ειναι μαζι το καστρο του Σανγου και το πεδιο μαχης του σε μια ανεπαναληπτη σκηνη-ανθολογια του συγχρονου σινεμα.Απο το παραθυρο ο σκοτεινος οριζοντας της πολης της Σεουλ...
Η ανυπερβλητη αυτη χορογραφια αιματος και βιας κρυβει καλα στα σπαργανα της μια εσωτερικη ομορφια,μια υπογεια γαληνη εναρμονισμενη με την κορεατικη φιλοσοφια περι νοηματος της ζωης.Προστατευει καλα την δυναμη ισορροπιας που προδιδει στον ηρωα το ακουσμα και μονο μιας γυναικειας φωνης,μιας αερινης μελωδιας.Αυτο γινεται αντιληπτο στις σκηνες οπου ο Σανγου παρακολουθει την Χισου να παιζει βιολοντσελο.Εικονες σε πληρη αντιστιξη με την εναρκτηρια σεκανς και την ψυχοσυνθεση του πρωταγωνιστη.
Οποιος βρει τη συγκεκριμενη ταινια μην την χασει για τιποτα.Δωρο ακριβο στο συνολο των αισθησεων μας.Και φυσικα συστηνω και ολες τις αλλες ταινιες του Κορεατη(οπωσδηποτε την "Ιστορια δυο αδερφων")
Βαθμολογια 10/10
SITCOM

A Bittersweet Life: αλλη μια ωραια ιστορια εκδικησης απο τους Κορεατες,αν δεν ειχε καποιες υπερβολες προς το τελος της ταινιας,θα αξιζε το εφταρι
A Bittersweet Life: 6+/10
darkchild
A Bittersweet Life: 6+/10
darkchild