---

Le Couperet (2005) - Μεταφρασμένος Τίτλος: Το Τσεκούρι - Γνωστό και ως: The Ax
Σάτιρα | 117'
	Πρεμιέρα στην Ελλάδα: Πεμ 6 Οκτ 2005 Ημερομηνία κυκλοφορίας DVD: 21/2/2006 Διανομή: Rosebud Χρώμα: Έγχρωμο Ήχος: DTS (Digital Theater Sound) Γλώσσα: Γαλλικά - Ολλανδικά
	Δημοτικότητα: n/a Αξιολόγηση:    (8.05/10) Aντιφατικότητα ψήφων:
- Υπότιτλος: Όταν ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, δεν σταματάς αν δεν φτάσεις στα άκρα…

---

- Κριτική από το Cine.gr:

18 Σεπτεμβρίου 2005

Ειλικρινά κάθε φορά που προσπαθώ να δώσω έναν ορισμό στην λέξη ανεργία, έρχομαι σε πολύ δύσκολη θέση, διότι δεν μπορώ να καταλάβω πολλές φορές τον τρόπο που σκέφτονται ορισμένοι συνάνθρωποι μας. Φυσικά και το να μην ασχολείται κανείς με τον κλάδο που έχει σπουδάσει θεωρείται παρακλάδι της ανεργίας, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι, αφού ως γνωστό καμία δουλειά δεν είναι ντροπή. Και φυσικά για οποιαδήποτε θέση απασχόλησης είναι πιθανόν να υπάρχει κάποιος άλλος, που αξιοκρατικά ή όχι μπορεί να την καταλάβει. Πράγμα θεμιτό, που ούτε περνά όμως από τον νου του πρωταγωνιστικού χαρακτήρα, στην τελευταία δημιουργία του σκηνοθέτη που έχει γράψει την δική του Ιστορία για την πατρίδα μας, του Κώστα Γαβρά…

Ο Μπρουνό εδώ και δυόμισι χρόνια βρίσκεται αντιμέτωπος με το φάσμα της ανεργίας, όταν η βιομηχανία επεξεργασίας χαρτιού της οποία ήταν στέλεχος αποφάσισε να μετακομίσει σε χώρα με φθηνότερα εργατικά χέρια και προχώρησε σε περικοπές. Με τα έξοδα να τρέχουν και τις ανάγκες διαρκώς να μεγαλώνουν, το άγχος για την εύρεση εργασίας σε κάποια εταιρία του χώρου που ειδικεύεται, έχει γίνει δυσβάσταχτο. Μέχρι την στιγμή που από το μέχρι τώρα φιλήσυχο μυαλό του περνά μια τρομερή ιδέα: Να εξοντώσει κάθε πιθανό αντίπαλο του, στο κυνήγι της καρέκλας, δημιουργώντας τέτοιες προϋποθέσεις ώστε να είναι αυτός ο μοναδικός σε όλη την χώρα που σύντομα θα κληθεί για να προσληφθεί.

Η ιδέα βέβαια – που στηρίζεται σε ένα μπεστ σέλλερ, που επεξεργάζεται τις αρνητικές συνέπειες του Αμερικάνικου ονείρου – που αποτελεί την βάση του φιλμ, είναι τόσο πρωτότυπη όσο όμως και κατά κανόνα ανήθικη. Ο πολυβραβευμένος σκηνοθέτης μας, συνεχίζει ακόμη και στα 72 του χρόνια να φτιάχνει ταινίες, που με ευκολία κατατάσσονται στις καλές, διατηρώντας πάντοτε σε υψηλό βαθμό το πολιτικό του φρόνημα και την αιχμή προς τα προβλήματα της κοινωνίας. Στο Le Couperet, στην ουσία, παίρνει στιγμιότυπα από τον τόσο δραματικό «Ελεύθερο Ωραρίου», τα οποία διανθίζει με τέτοιο εξωφρενικό χιούμορ, που ο θεατής βρίσκεται μεταξύ ενός σημαντικού ηθικού διλήμματος. Να γελάσει γοερά με την απίστευτη στάση του αντιήρωα, που έχει βάλει σκοπό να εξοντώσει όλους του αντιπάλους του, στην κούρσα για μια θέση στον ήλιο, στηρίζοντας τον τελικά στις παρανοϊκές επιλογές του? Ή να υποστηρίξει το ρητό που μιλάει για τον ψεύτη και τον κλέφτη στέλνοντας δίχως σκέψη έναν ακόμη παλιάνθρωπο στην φυλακή?

Το Τσεκούρι, στην χρονική διαδρομή του κάνει κάποιες κοιλιές, ειδικά όταν τα στιγμιότυπα της δράσης του Μπρουνό – ο Jose Garcia είναι ένας πάρα πολύ μεγάλος ηθοποιός, που με ευκολία θα χαρακτήριζα ως φυσικό διάδοχο του de Funes – επαναλαμβάνονται. Το ικανοποιητικό εντέλει φινάλε όμως, που έρχεται με αρκετή δόση αγωνίας για την τελική έκβαση της υπόθεσης, υποδεικνύει πως τα πάντα είναι κύκλος. Και η μοίρα του καθενός στον επαγγελματικό χώρο είναι προδιαγεγραμμένη από την τύχη, πολύ πριν ξεκινήσουν τα όνειρα και οι φιλοδοξίες για μια καλή και προσοδοφόρα θέση εργασίας. Απολαυστικό!

Βαθμολογία: (6/10)
Γιώργος Ζερβόπουλος

---

Παρασκευή 10 Μαρτίου 2006

LE COUPERET – ΤΟ ΤΣΕΚΟΥΡΙ

25 λέξεις – Ο Μπρουνό, για χρόνια στέλεχος μιας χαρτοβιομηχανίας, απολύεται εντελώς αναπάντεχα, γεγονός, που θα δημιουργήσει πάμπολλα προβλήματα στην οικονομική και οικογενειακή του γαλήνη. Αντιμέτωπος με το φάσμα της ανεργία κι αδυνατώντας να βρει εύκολα καινούργια δουλειά στα μέτρα του, θα σκεφτεί ένα σατανικό σχέδιο. Να εξοντώσει έναν προς ένα όλους τους επίδοξους ανταγωνιστές του ώστε να μείνει ο μοναδικός υποψήφιος για την μοναδική ελεύθερη θέση στελέχους της αγοράς.

Στο Ράφι – Αν έχεις στο αίμα σου την δημιουργικότητα, δεν πρόκειται να την χάσεις ούτε και αν συμπληρώσεις τα 70 χρόνια ζωής. Βεβαίως αναφέρομαι στον πολύ μεγάλο Έλληνα δημιουργό Κώστα Γαβρά, που με το “Ζ” έχει αφήσει ανεξίτηλη την σφραγίδα του στον χώρο του παγκόσμιου πολιτικού σινεμά και που με το Le Couperet, επιχειρεί την μεγάλη του επιστροφή, μετά το προ τετραετίας Amen.. Εδώ ο Γαβράς καταπιάνεται με ένα μείζων κοινωνικό ζήτημα την ανεργία και με τις συνέπειες που μπορεί να επιφέρει στον κοινό νου ενός μέχρι πρότινος νομοταγή πολίτη και οικογενειάρχη. Ουσιαστικά ο ήρωας μας κατά την διάρκεια του φιλμ εξελίσσεται σε αντιήρωα, αφού οι πράξεις του είναι σαφέστατα ανήθικες, στον συναισθηματικό κόσμο του θεατή όμως, και όσο σφίγγει γύρω από τον Μπρουνό ο αστυνομικός κλοιός, δημιουργείται ένα περίεργο ανακάτεμα, που δεν θέλει να τον συλλάβουν.

Η ματιά του γαλλοτραφή Γαβρά, είναι γεμάτη με μια παράξενη ειρωνεία, αφού στα πλάνα του ξεχειλίζει το κωμικοτραγικό στοιχείο, που ανταποκρίνεται πλήρως στον εσωτερικό μπερδεμένο καλούπι του άνεργου. Φυσικά όσα ισχυρίζεται το Couperet είναι ελαφρώς υπερβολικά και χρησιμοποιούν ακραία την δραματουργία ως άλλοθι, όπως και η αντίληψη γύρω από το πρόβλημα της ανεργίας, είναι επιφανειακή, αφού στον βασικό ήρωα – αλλά και σε καθέναν που βρίσκεται σε αυτήν την θέση – εμφανίζονται από καιρού εις καιρόν διάφορες προτάσεις εργασίας, που όμως της απορρίπτει ως μη αποδεκτές. Στα θετικά του φιλμ, θα πρέπει να προστεθεί η παρουσία του εκφραστικότατου Jose Garcia, που παίρνει επάνω του όλο το βάρος του Τσεκουριού, δίχως να απαιτεί σημαντικές βοήθειες από τους ρολίστες συμπρωταγωνιστές του, εκ των οποίων ξεχωρίζει η Karin Viard, ως νευρωσική σύζυγος.

Disc – Απλά καλή κρίνεται η έκδοση του φιλμ που μας προτείνει η Odeon, συγκρινόμενη με την αντίστοιχη Γαλλική που έχω στα χέρια μου εισαγωγής, που είναι πλήρης σε όλους τους τομείς. Μάλιστα το εγχώριο δισκάκι θυμίζει σε ότι αφορά τα πρόσθετα υλικά την περίοδο της βιντεοκασσέτας (μην πως ακόμη χειρότερα) αφού στα περιεχόμενα του δεν υπάρχει ούτε καν εκείνο το απλοικό τρέιλερ, που συνήθως συνοδεύει το φιλμ.

Οπτικοακουστικά το Le Couperet δεν είναι κάτι το αξιόλογο, με την εικόνα να εμφανίζει σε πολλά σημεία του αναμορφικού widescreen κάδρου «ατασθαλίες» που οφείλονται στην συμπίεση αλλά και κάποια σημαδάκια προϊόντα της εκτύπωσης. Κατά τα άλλα οι αποχρώσεις κυρίως του μαύρου – αφού ο εν παρανοία άνεργος συνηθίζει να δρα κυρίως την νύχτα – είναι αρκετά καλές, αν και θα προτιμούσα η εικόνα να περιείχε μικρότερο κόκκο. Ηχητικά δεν υπάρχει κανένα σπουδαίο ενδιαφέρον, η μπάντα Dolby Digital 5.1 κυλά ήρεμη και ήσυχη, δίχως να ζορίζει ιδιαίτερα την περιφέρεια, επικεντρώνοντας τον ρόλο της στα κεντρικά ηχεία, που αποδίδουν πολύ καλά τους διαλόγους αλλά και τις πιστολιές από το προπολεμικό περίστροφο που χρησιμοποιεί σαν όπλο ο δράστης.

Μμμμ… - Από την μια γελά κανείς με την ευρηματικότητα του Μπρουνό στον τρόπο που ρίχνει τον ένα μετά τον άλλο στο καναβάτσο τους αντιπάλους του. Από την άλλη αντιλαμβάνεται πολύ εύκολα το δράμα ενός ανθρώπου που είχε συνηθίσει σε έναν συγκεκριμένο τρόπο ζωής και τώρα είναι υποχρεωμένος να παίρνει από τα «έτοιμα» ή να καταφεύγει σε δανεισμό για να ζήσει. Πολύ αξιόλογη ταινία που σας την προτείνω ανεπιφύλακτα…

ΕΙΚΟΝΑ – (6/10) ΗΧΟΣ – (6/10) EXTRAS – (0/10) LE COUPERET – (6/10)

Γιώργος Ζερβόπουλος (CineDVD)

Βλέπετε τα πρώτα 4 σχόλια. Πατήστε εδώ για να εμφανιστούν όλα.

Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.