---

Wadjda (2012) - Μεταφρασμένος Τίτλος: Το Απαγορευμένο Ποδήλατο
Δραμεντί | 98' |
	Πρεμιέρα στην Ελλάδα: Πεμ 26 Σεπ 2013 Ημερομηνία κυκλοφορίας DVD: 24/2/2014 Διανομή: Feelgood Entertainment Χρώμα: Έγχρωμο Ήχος: Dolby Digital Γλώσσα: Αραβικά
	Δημοτικότητα: n/a Αξιολόγηση:    (8.66/10) Aντιφατικότητα ψήφων:
- Gallery:

---

- Κριτική από το Cine.gr:

Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2013

Σε προάστιο του Ριάντ, η δεκάχρονη Ουάτζα ζει σε ένα ευκατάστατο περιβάλλον και παρά το ταμπού της χρήσης ποδήλατου από τις γυναίκες, έχει βάλει στόχο να αποκτήσει ένα, ώστε να κάνει βόλτες παρέα με έναν φίλο της, μηχανευόμενη ένα σωρό κόλπα.

Σαουδική Αραβία. Μια χώρα όπου οι γυναίκες κυκλοφορούν με ακάλυπτα μόνο τα μάτια και όπου οι κινηματογραφικές αίθουσες δεν λειτουργούν εδώ και τριάντα χρόνια. Σε αυτές τις συνθήκες, ξαφνικά μια γυναίκα, η Χάιφα Αλ Μανσούρ, γυρίζει μια ταινία στον τόπο της με τη βοήθεια γερμανικού συνεργείου, χρησιμοποιώντας την κατάκτηση του ποδήλατου συμβολικά ως ανάγκη για αλλαγή και πρόοδο. Το περιβάλλον από μόνο του αποτελεί το δραματικό σκηνικό:…

Η μητέρα ζει σχεδόν μόνη με την κόρη, αφού ο πατέρας, αν και καλοπροαίρετος, προτιμά να περνά τον περισσότερο χρόνο του παραδίπλα στους γονείς του, ενώ εκείνη ανησυχεί μήπως η πεθερά τού ετοιμάζει και δεύτερη νύφη. Στο σχολείο θηλέων έχουμε τους διάφορους περιορισμούς και την αναγκαστική κομφορμιστική υποκρισία της δασκάλας. Ο βασικότερος τρόπος για να μαζέψει η Ουάτζα τα λεφτά για το ποδήλατο είναι ο διαγωνισμός απαγγελίας εδαφίων από το Κοράνι.

Όλη αυτή η κατάσταση ενισχύεται ειρωνικά, σε κοντράστ από τις ανέσεις του δυτικού πολιτισμού. Μέσα στο σπίτι υπάρχει ο φούρνος μικροκυμάτων, το joy-stick για action-games, στην τηλεόραση plasma κ.λπ. ενώ έξω τα ψώνια γίνονται και σε πολυτελή Μολ. Το ένα τρίτο του φιλμικού σώματος είναι έτοιμο.

Το δεύτερο τρίτο είναι η επιλογή της μικρής Ουάαντ Μοχάμεντ. Το κορίτσι σε αυτό τον ρόλο αποδεικνύεται παιδί θαύμα. Ζωηρή, τσαχπίνα, τσαούσα, με τσαγανό, γοητευτική, αψηφά την πατριαρχική ατμόσφαιρα της πατρίδας της και ενστικτωδώς σέβεται τις επιθυμίες της χωρίς ενοχές.

Το τελευταίο τρίτο και σοβαρότερο είναι η επιλογή ύφους από τη σκηνοθέτιδα. Είμαστε μακριά από την αγροτική ποίηση του ιρανικού νεορεαλισμού, βρισκόμαστε σε ένα ημιαστικό περιβάλλον και απαλλαγμένο από μελό εκτροπές ή ανάλαφρες χολιγουντιανές λύσεις. Πρόκειται για έναν ψύχραιμο, ακαδημαϊκό μεν ρεαλισμό που κατορθώνει ωστόσο να μην είναι φόρμουλα αλλά να πείθει ως τέτοιος. Ένα υπόδειγμα εκκίνησης για ένα υγιές εθνικό σινεμά που κατορθώνει να πει πολλά χωρίς να δίνει λαβή στη λογοκρισία.

Βαθμολογία: (3/5)

(0 κακή | μέτρια | ενδιαφέρουσα | καλή | πολύ καλή | αριστούργημα)

Χάρης Καλογερόπουλος

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια. Στείλτε το πρώτο!

Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.