Ταινίες - Κριτική από το Cine.gr
- Κριτική από το Cine.gr:
Δευτέρα 10 Απριλίου 2006

Στην σύγχρονη Γαλλία, η κορυφαία ανακριτής του Υπουργείου Δικαιοσύνης Ζαν Σαρμάν Κιλμάν, βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να έχει απέναντι της τον βασικό ύποπτο για την υπόθεση κατάχρησης δημοσίου χρήματος, ήδη προφυλακισμένο Πρόεδρο Υμό, έχοντας θέσει σαν στόχο να αποσπάσει την ομολογία του. Συνάμα όμως όντας το κεντρικό πρόσωπο του ελέγχου μιας πολιτικής πλεκτάνης, γεγονός που την έχει ανεβάσει σε θεόρατα ύψη δημοτικότητας στην χώρα, έχει να αντιμετωπίσει τις νευρώσεις του συζύγου της. Η Ζαν, με τον νου μοιρασμένο ανάμεσα στην επαγγελματική επιτυχία και το οικογενειακό στρες, έχει ταυτόχρονα να αντιμετωπίσει και τις διαρκώς αυξανόμενες κρατικές παραινέσεις για να ασκήσει μικρότερη πίεση στους κατηγορούμενους για το σκάνδαλο.

Γυρισμένο με σύγχρονους ταχύτατους ρυθμούς και βασισμένο κατά κύριο λόγο στις έξοχες ερμηνείες των πρωταγωνιστών του, το
L`Ivresse du pouvoir, είναι η στιγμιαία φωτογραφία μιας σημερινής καπιταλιστικής κοινωνίας, όπου το κέρδος, η διαφθορά και τα κτυπήματα κάτω από το τραπέζι κατέχουν την πρώτη θέση στην ημερήσια διάταξη των (κρατικών κυρίως) υπηρεσιών. Δίχως σε κανένα σημείο του το
L`Ivresse να αναφέρεται σαφώς σε ονόματα και πρόσωπα, δεν είναι μυστικό πως στην πορεία γίνεται σαφές πως στο πανί αναπαράγεται το σκάνδαλο του κολοσσού της Elf, που συγκλόνισε σύσσωμο τον πολιτικό κόσμο της χώρας. Μέσα όμως από μια σχετικά γνώριμη στον κόσμο ιστορία, γίνονται γνωστά στο ευρύτερο κοινό δύο στιγμιότυπα που συνήθως δεν εστιάζει ο φακός των ταμπλόιντς και των δελτίων ειδήσεων.

Στο πρώτο πλάνο η προσωπικότητα μιας δυναμικής και αδιάφθορης ανακρίτριας, που δείχνει μέσα από τον κυνισμό της – θα μπορούσα να πω σαδισμό προς το πρόσωπο εκείνου που έχει απέναντι της, συνοδευόμενο από τον συνήγορο του – και το σαρδόνιο χαμόγελο της κατάκτησης του στόχου, ένα ιδιόμορφο σύμπλεγμα κατωτερότητας, που δημιουργεί πιθανόν η ανυπαρξία οικογενειακής γαλήνης. Στο φόντο όμως γίνεται γνωστή και μια ακόμη δραματική υπόσταση, εκείνη του ανθρώπου που έχοντας υποπέσει στο σφάλμα (πιθανόν), είναι υποχρεωμένος να περάσει ένα χρονικό διάστημα εσώκλειστος στο σωφρονιστικό ίδρυμα, στερημένος από τις ανέσεις που είχε συνηθίσει να λειτουργούν αυτόματα γύρω του. Και στις δύο περιπτώσεις η μέθη της εξουσίας έχει ζαλίσει όσους την επιζήτησαν με σθένος.

Ο
Chabrol με το γνώριμο σε όλους ύφος, που άλλοτε προσεγγίζει την σάτιρα και άλλοτε την τραγωδία – πάντοτε με κοφτές ματιές, δίχως να αφήνει τον θεατή να ανασάνει – προσεγγίζει το όλο θέμα ελαφρώς επιφανειακά. Δεν ορίζει δηλαδή το ποιος είναι ο κύριος υπεύθυνος για το σαθρό υπόβαθρο των σημερινών κοινωνιών, κατηγορώντας όλους σχεδόν τους δημόσιους λειτουργούς (από πολιτικούς και υπουργούς μέχρι τους αρχηγούς σωμάτων) εξυψώνοντας όμως κάποιους από τους κύριους τροχούς της αμάξης, όπως στην περίπτωση μας είναι η Σαρμάν. Ο τελευταίος
Chabrol, σε καμία των περιπτώσεων δεν θα ήταν ο ίδιος αν στον κεντρικό ρόλο της κυριάρχου δικαστίνας δεν υπήρχε η μορφή της – αναλόγου θεϊκού ύφους –
Isabelle Huppert, που τέτοιες εύκολες αποστολές τις έχει για παιχνιδάκι. Αξιοπρεπέστατος δίπλα της, τονίζοντας μάλιστα το δραματικό στοιχείο του σεναρίου ο βετεράνος
Francois Berléand, δίνει μια πολύ δυνατή υποστηρικτική ερμηνεία.
Βαθμολογία: 





(7/10)
Γιώργος Ζερβόπουλος
Πέμπτη 30 Μαρτίου 2006
Synthèse – Η ανακρίτρια Ζαν Σαρμάν Κιλμάν, βρίσκεται μπροστά στην δυσκολότερη υπόθεση της καριέρας της, όταν πρέπει να μελετήσει, τον φάκελο μιας πολύπλοκης υπόθεσης κατάχρησης και υποκλοπής για την οποία ευθύνεται ο πρόεδρος ενός βιομηχανικού κολοσσού. Η δύναμη που διαθέτει και που αυξάνεται όσο προχωρούν οι έρευνες, της δίνει την δυνατότητα να αντεπεξέλθει στην διαδικασία, την ίδια στιγμή όμως κλονίζεται η προσωπική της ζωή.
Rèalisateur – Η τελευταία δημιουργία του περίφημου
Claude Chabrol, είναι πασιφανές πως είναι βγαλμένη μέσα από πραγματικά γεγονότα – οι γνώστες θα αντιληφθούν πως πίσω από το σενάριο κρύβεται η υπόθεση Elf – τα οποία χειρίζεται με τον δικό του ιδιότυπο τρόπο και με τον γνώριμο του κυνισμό.
Liste Artistique – Μετά από μια μεγάλη σειρά συνεργασιών (
Violette Nozière (1978),
Υπόθεση Γυναικών (1988),
Madame Bovary (1991),
Η τελετή (1995),
Rien ne va plus (1997),
Merci pour le chocolat (2000)) ο
Chabrol συνεργάζεται και πάλι με την αγαπημένη του πρωταγωνίστρια
Isabelle Huppert, η οποία βάζει ξανά την υπογραφή της σε έναν τόσο απαιτητικό ρόλο, όπως αυτόν της δημόσιας κατηγόρου.
Programme – Η μοναδική προβολή που έχει προγραμματιστεί για το
L`Ivresse είναι και εκείνη που έχει χαρακτηριστεί ως Τελετή Λήξης του φεστιβάλ και θα διεξαχθεί στον Απόλλωνα το Σάββατο 8 Απριλίου στις 20.30.
Γιώργος Ζερβόπουλος