ΣΧΟΛΙΟ του ΚΓΠ στο [http://www.cine.gr/film.asp?id=707464&page=4]
Under the Volcano (1984)
ΠΛΟΚΗ: Ο τέως πρόξενος της Βρετανίας στο Μεξικό, Geoffrey Firmin (Albert Finney) περνάει την μέρα του πίνοντας, όχι για να μεθύσει, αλλά για να μπορέσει να ανταπεξέλθει στην δυσκολία της επιβίωσης και της "συνύπαρξης" με τον εαυτό του...
Ο Firmin έχει ένα παρελθόν γεμάτο αντιηρωικές πράξεις (οπως η στυγνή δολοφονία κάποιων Γερμανών αξιωματικών το 1917 στον 1ο Παγκόσμιο) και ένα παρον βεβαρυμένο από την εγκατάλειψη από την αγαπημένη του γυναίκα Υβόν (Jacqueine Bisset), τον δεσμό της με τον επίσης αγαπημένο του αδελφό Hugh, πολεμιστή με τους Δημοκρατικούς στην Ισπανία (Anthony Andrews).
Σαν να μη έφταναν όλα αυτά, το μέλλον του διαφαίνεται σκοτεινό από τον επερχόμενο Β παγκόσμιο Πόλεμο και την άνοδο του Ναζιστικού Κινήματος στο Μεξικό.
Μ` αυτά και μ` αυτά, ο Πρόξενος με δυσκολία χαράζει την πορεία του στην καθημερινότητα...
Η Υβόν όμως επιστρέφει ξαφνικά και τότε οι τρείς τους ξεκινούν ένα μονοήμερο ταξείδι την 1η Νοεμβρίου 1938, ημέρα των Νεκρών στο Μεξικό, για να καταπολεμήσουν τις Ερινύες τους και να λυτρωθούν, ώστε να "κάνουν μια νέα αρχή"...
Ομως η αβυσσος φαίνεται ότι έχει αποφασίσει διαφορετικά και το Συμπαν συνωμοτεί για μία "λύτρωση"με δικούς του όρους...
ΚΡΙΤΙΚΗ: Σκοτεινή, μελαγχολική, αλλά ανυπέρβλητα ανθρώπινη ταινία του μεγάλου John Huston, ο οποίος στο τέλος της καριέρας του (και κοντά στο τέλος της ζωής του) καταδιωκόταν από τα ίδια φαντάσματα του προσωπικού αδιεξόδου και του αλκοολισμού, όπως ο ήρωας του έργου Firmin.
Η ερμηνεία του Albert Finney (θεατρική, σεκσπηρική, υπέροχη) δεν πήρε το Οσκαρ για αυτό το έργο, στο οποίο χωρίς υπερβολές δημιουργεί και παρουσιάζει με ανεπανάληπτη ερμηνεία το πάθος, το βάθος και την καταστροφική διάθεση της βασανισμένης ψυχής του Πρόξενου.
Το μεγαλείο αυτής της δύσκολης ταινίας το συγκρίνω με άλλες, αντίστοιχου μεγέθους και επιρροής, με δύσκολη, δυσνόητη θεματολογία και σενάριο, πολύπλοκους χαρακτήρες και κατάδυση στα πιο βαθειά επίπεδα της ανθρώπινης ύπαρξης, οπως ο "Ο ΑΓΓΛΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ" (1996) ή το "Ο ΕΠΙΜΟΝΟΣ ΚΗΠΟΥΡΟΣ" (2005).
"Μεγαλειώδης" είναι η μόνη λέξη που μου έρχεται στον νού! [ΚώσταςΚΓΠ25082016](10/10)