Ενταξει, δε λεω. Ήξερα πανω κατω τι θα παρακολουθησω. Τον συμπαθη κατα τΑ αλλα Τζετ Λι σε ενα ρεσιταλ δραματουργιας (ξερω και ενα με μια αρκουδα) και φαπας. Αλλα ρε παιδες, τετοιο κινεζο – προπαγανδιστικο παραληρημα με επιασε εξ απηνης. Ατακες του τυπου «Εμεις οι Κινεζοι πολεμαμε ο ενας τον αλλον και γι αυτο μας εχουν $%^&*# οι ξενοι» θα τις ζηλευε και ο γνωστος τηλεπωλητης. Ενταξει, χασατε τον πολεμο των μποξερς, σας πηρανε οι Γιαπωνεζοι φαλαγγι ενιοτε, αλλα πλεον ειστε υπερδυναμη. Πρεπει να το ξεπερασετε καποια στιγμη και να μη μας ταλαιπωρειτε με παραγωγες που δεν εχουν να προσθεσουν κατι στο ηδη πλουσιο παλμαρε των ταινιων φαπας που εξαγετε. Πολυ μετριο αποτελεσμα και μια τελευταια παρατηρηση. Τα ειδικα εφε εχουν αρχισει προ πολλου, αντι να προσθετουν, να αφαιρουν απο το συγκεκριμενο κινηματογραφικο ειδος. Μετρον αριστον φιλτατοι Μινγκ (σ.σ. βλεπε Ποπαυ).
Τάσος