---

Lacombe Lucien (1974) - Μεταφρασμένος Τίτλος: Επώνυμο: Λακόμπ, Ονομα: Λισιέν
Πολεμικό Δράμα | 138' |
	Χρώμα: Έγχρωμο Ήχος: Mono Γλώσσα: Γαλλικά - Γερμανικά - Αγγλικά
	Δημοτικότητα: n/a Αξιολόγηση:    (9.00/10) Aντιφατικότητα ψήφων:
- Gallery:

---

- Κριτική από το Cine.gr:

Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2010

Ο απαγορευμένος έρωτας δύο νέων την εποχή του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας σόκαρε και προκάλεσε. Τόσα χρόνια μετά περνώντας από το στάδιο του κοινότυπου και χιλιοειπωμένου έχει καταντήσει κλισέ. Σήμερα οι περισσότεροι από μας όταν ακούμε τις λέξεις απαγορευμένος έρωτας σκεφτόμαστε παθιασμένες ερωτικές σκηνές σε δωμάτια ξενοδοχείων και τουαλέτες, δακρύβρεχτους αποχαιρετισμούς σε σταθμούς τρένων κι αεροδρόμια και βαρύγδουπες διακηρύξεις αιώνιας πίστης. Ακριβώς σε όλους εμάς είναι που απευθύνεται ο Louis Malle με το Lacombe Lucien. Και φυσικά, όχι γιατί η ταινία έχει όλα όσα προανέφερα, αλλά επειδή δεν έχει τίποτα από αυτά. Ποιος σας είπε ότι ο ερωτευμένος πρέπει σώνει και καλά να κλαίει και να χτυπιέται; Ότι πρέπει να λέει συνέχεια τι νιώθει; Όλοι, σχεδόν, οι υπόλοιποι σκηνοθέτες... Λάθος σας τα είπαν!

Δεν είναι όμως μόνο η ολότελα διαφορετική απόδοση του έρωτα που χαρακτηρίζει την ταινία, είναι και ο τρόπος που θίγονται τόσα άλλα θέματα με ένα σενάριο ταυτόχρονα απλό αλλά πανέξυπνο. Ο Louis Malle για άλλη μια φορά γνωρίζει σε ποια στοιχεία πρέπει και μπορεί να πατήσει, σε τι να δώσει σημασία και σε τι όχι. Τελικά, δεν θα σας κάνει ούτε εσάς την μεγαλύτερη εντύπωση που μέσα από αυτό το σενάριο κι από έναν ήρωα λιγομίλητο καταφέρνει να πει τόσα πολλά. Θα καταφέρει να σας κάνει να επανεξετάσετε, αν όχι να αναθεωρήσετε, τις απόψεις σας περί ενοχής και αθωότητας, περί αυτοθυσίας και φυσικά περί έρωτα.

Παρόλα αυτά δεν πρόκειται για μια από τις καλύτερες ταινίες του Malle κυρίως λόγο της μεγάλης διάρκειας της. Το σενάριο κάπου κάνει κοιλιά και αναλώνεται σε σκηνές που δεν μοιάζουν απαραίτητες ούτε για την εξέλιξη της ιστορίας, ούτε για να κατανοήσουμε πληρέστερα τους χαρακτήρες της. Επιπλέον, η ταινία σε αφήνει με την αίσθηση ότι κάτι λείπει. Αυτό που λείπει από ένα σενάριο επίπεδο είναι η κορύφωση. Αυτό το κάτι που θα σε αφήσει άφωνο, δυστυχώς, δεν έρχεται ποτέ.

Συμπερασματικά, πρόκειται για μια ταινία που αφενός θα σας αποκαλύψει όλα σχεδόν τα χαρακτηριστικά του κινηματογράφου του Malle και αφετέρου θα σας κάνει να δείτε πολλά θέματα με διαφορετικά μάτια.

Βαθμολογία: (3.5/5)

Σοφία Γουργουλιάνη

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια. Στείλτε το πρώτο!

Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.