ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΙΕΣΤΗΡΙΟΥ...
- Αριθμός ταινιών: 22316
- Αριθμός συν/τών: 759967
- Πρόγραμμα 300 Κινηματογράφων και 18 τηλεοπτικών σταθμών
Ταινίες - Κριτική από το Cine.gr
Sugartown: Οι Γαμπροί (2006)- Μεταφρασμένος Τίτλος: Sugartown: The Bridegrooms |
|
| Ντοκιμαντέρ | 81' | |
 |
Πρεμιέρα στην Ελλάδα: Πεμ 18 Ιαν 2007 Ημερομηνία κυκλοφορίας DVD: 6/11/2007 Διανομή: Rosebud Χρώμα: Έγχρωμο Γλώσσα: Ελληνικά - Ρωσικά - Αγγλικά |
 |
Δημοτικότητα: n/a Αξιολόγηση:   (7.07/10)Aντιφατικότητα ψήφων:  |
- Υπότιτλος:Γαμπρούς έχουμε, γυναίκες ψάχνουμε… |
|
- Κριτική από το Cine.gr:
Τετάρτη 22 Νοεμβρίου 2006
Η Ζαχάρω μπορεί να μην έχει γυναίκες, έχει όμως τον πιο "οραματιστή" δήμαρχο της Ελλάδας. Ο οποίος δήμαρχος, προκειμένου να κερδίσει τις εκλογές, υπόσχεται μεταξύ άλλων νύφες εξ Ανατολής στους μοναχικούς κατοίκους. Η ιστορία είναι πραγματική και πιθανότατα κάτι θα έχετε ακούσει. Ο σκηνοθέτης Κίμων Τσακίρης μαζί με το 3μελές συνεργείο του πέρασε 8 μήνες στο χωριό, συγκέντρωσε 280 ώρες υλικού και κατέληξε σε ένα ντοκιμαντέρ που άνετα θα μπορούσε να αποτελεί σύλληψη κάποιου σουρεαλιστή, είναι όμως πέρα για πέρα αληθινό. Το σκηνικό που διαβάσαμε στο βιβλίο της Καρυστιάνη και είδαμε στην ταινία του Βούλγαρη "Νύφες" αντιστρέφεται και τώρα είναι η Ελλάδα χώρα υποδοχής των ξένων υποψήφιων νυφών.
Ο 28 χρονος Κώστας έχει ζώα, σπίτι και κάποιες οικονομίες, δεν έχει όμως γυναίκα. Το ίδιο και ο 39χρονος Ευθύμης που, πληγωμένος από μια παλιά του σχέση, αναζητά μια γυναίκα πιστή. Μαζί με τον 47χρονο Νώντα, ιδιοκτήτη καφενείου, αποτελούν τους πρώτους που θα δοκιμάσουν την τύχη τους ταξιδεύοντας στη Ρωσία για να βρουν μια σύντροφο.
Ο Τσακίρης επιλέγει να μείνει ουδέτερος, ο φακός του όμως αποκαλύπτει μια απολαυστικά κωμική αλλά ταυτόχρονα τραγική πλευρά της επαρχίας: την παράνοια των αρχών που στο κυνήγι της εξουσίας υπόσχονται γεφύρια εκεί που δεν υπάρχουν καν ποτάμια από τη μια και την εγκατάλειψη και τη μοναξιά που νοιώθουν οι κάτοικοι των χωριών από την άλλη.
Τα αυθόρμητα και ασυγκράτητα γέλια που σημαδεύουν την άφιξη των "γαμπρών" στη Ρωσία και την αποκάλυψη της αποστολής τους, καταδεικνύουν την αφέλεια του ταξιδιού τους και γελοιοποιούν τον εμπνευστή του και τους ίδιους. Ψάχνουν να βρουν νύφες σε μια ξένη χώρα, χωρίς καν να γνωρίζουν τη γλώσσα, οι ίδιοι άνθρωποι που θεωρούν ένα ταξίδι στην Αθήνα εμπειρία ζωής. Κι όμως, όσο ασυγκράτητα είναι τα γέλια στο άκουσμα της αποστολής, τόσο δραματικές είναι οι στιγμές που ακολουθούν, όταν οι "νύφες" ανταποδίδουν την επίσκεψη.
Το "Sugartown" καταφέρνει δυο πράγματα. Πρώτον, να μιλήσει χωρίς διδακτισμούς και βαρύγδουπες δηλώσεις αλλά με χιούμορ και ανάλαφρη διάθεση για ένα πραγματικό πρόβλημα, την έλλειψη αγάπης και τη μοναξιά της ελληνικής επαρχίας και δεύτερον, να ξεφύγει από τη λογική της τηλεοπτικής καταγραφής, να χρησιμοποιήσει απλή κινηματογραφική γλώσσα και να μιλήσει στον κάθε θεατή, ακόμα κι αν το ντοκιμαντέρ δεν είναι στις προτιμήσεις του.
Τέλος, μπορεί οι γάμοι των Ζαχαριωτών να απέτυχαν, εξασφάλισαν όμως στον τοπικό τους "άρχοντα" μια άνετη επικράτηση στις εκλογές, με 50κάτι τοις εκατό, από τον πρώτο γύρο. Μαυρογιαλούροι της Ελλάδας, πάρτε ιδέες...
Βαθμολογία:
(7/10)
Γιάννης Δηράκης
Δεν ξερω αν μπορω να μιλησω αντικειμενικα για την ταινια γιατι μεγαλωσα 30 χιλιομετρα πιο μακρια και εχω φιλους που μενουν κι αγαπουν την περιοχη.
Δεν θα μπορουσα ομως να μη σημειωσω μερικα σημεια που με ενοχλησαν:
1. Η ταινια βγαζει πραγματικα γελιο, αν ομως σας αρεσουν τα ανεκδοτα με τους καθυστερημενους. Διαφορετικα θα πρεπει να ενοχληθειτε και να πικραθειτε πραγματικα. Αποψη μου ειναι οτι ο Τσακιρης εχει επιλεξει να παρουσιασει ολη την κατασταση οσο πιο "κακομοιρικη" μπορει, κρατωντας μονο τα στοιχεια που δινουν στη Ζαχαρω την οψη μιας πολης με σχεδον διανοητικα αναπηρους και αποκομενους απο τον αλλο κοσμο κατοικους.
2. Η αναφορα στο κοινωνικο προβλημα δεν ειναι και τοσο αντικειμενικη.
Στην πραγματικοτητα η Ζαχαρω ειναι μια κωμοπολη με 3000 περιπου κατοικους και το προβλημα, αν υπαρχει, υπαρχει μονο στα χωρια του Δημου που ειναι πιο ψηλα και ειναι πολυ πιο μικρα κι απομονωμενα. Αλλα το ιδιο προβλημα υπαρχει και στις πολεις της χωρας μας, απλα επειδη ολοι αυτοι οι μοναχικοι (κι ενιοτε λιγο ...σφυριγμενοι) ανθρωποι ζουν αναμεσα μας δε μας κανουν εντυπωση. Αντιθετα δεν εχουμε ζησει (εμεις οι αστοι) στην επαρχια και οταν δουμε κατι διαφορετικο απο αυτο που εχουμε συνηθισει το γελοιοποιουμε.
3. Οι παραγοντες της πολης νομιζουν οτι κανουν διαφημιση!
Λιγο πριν το τελος υπαρχει η ατακα που βγαζει τρελο γελιο (δεν τη λεω) απο το Δημαρχο. Αυτο αποδεικνυει ο,τι εχεις καταλαβει μετα απο 80 λεπτα. Δεν ξερω αν οι ανθρωποι νομιζουν οτι ετσι κανουν διαφημιση στην περιοχη τους. Γελοιοι γινονται. Η περιοχη της Ζαχαρως ειναι προικισμενη απο τη φυση, με την πανεμορφη λιμνοθαλασσα του Καϊαφα και εκπληκτικες παραλιες. Ουτε ενα πλανο στην ταινια! 2 λεπτα στην παραλια στο χειροτερο σημειο που θα μπορουσαν να βρουν.
Συμπερασματικα, γελασα πικρα, ενοχληθηκα απο τη σταση του Τσακιρη που επιλεγει να γελειοποιησει εκτος απο τους αξιους γελοιοποιησης (παραγοντες) μια ολοκληρη περιοχη και κατ` επεκταση την Ελληνικη "επαρχια", και κυριως απογοητευτηκα γιατι μπορει να υπαρχει κοσμος που θεωρει οτι με τον τροπο αυτο προβαλει την περιοχη του.
Γιώργος Ρουσόπουλος
Δεν θα μπορουσα ομως να μη σημειωσω μερικα σημεια που με ενοχλησαν:
1. Η ταινια βγαζει πραγματικα γελιο, αν ομως σας αρεσουν τα ανεκδοτα με τους καθυστερημενους. Διαφορετικα θα πρεπει να ενοχληθειτε και να πικραθειτε πραγματικα. Αποψη μου ειναι οτι ο Τσακιρης εχει επιλεξει να παρουσιασει ολη την κατασταση οσο πιο "κακομοιρικη" μπορει, κρατωντας μονο τα στοιχεια που δινουν στη Ζαχαρω την οψη μιας πολης με σχεδον διανοητικα αναπηρους και αποκομενους απο τον αλλο κοσμο κατοικους.
2. Η αναφορα στο κοινωνικο προβλημα δεν ειναι και τοσο αντικειμενικη.
Στην πραγματικοτητα η Ζαχαρω ειναι μια κωμοπολη με 3000 περιπου κατοικους και το προβλημα, αν υπαρχει, υπαρχει μονο στα χωρια του Δημου που ειναι πιο ψηλα και ειναι πολυ πιο μικρα κι απομονωμενα. Αλλα το ιδιο προβλημα υπαρχει και στις πολεις της χωρας μας, απλα επειδη ολοι αυτοι οι μοναχικοι (κι ενιοτε λιγο ...σφυριγμενοι) ανθρωποι ζουν αναμεσα μας δε μας κανουν εντυπωση. Αντιθετα δεν εχουμε ζησει (εμεις οι αστοι) στην επαρχια και οταν δουμε κατι διαφορετικο απο αυτο που εχουμε συνηθισει το γελοιοποιουμε.
3. Οι παραγοντες της πολης νομιζουν οτι κανουν διαφημιση!
Λιγο πριν το τελος υπαρχει η ατακα που βγαζει τρελο γελιο (δεν τη λεω) απο το Δημαρχο. Αυτο αποδεικνυει ο,τι εχεις καταλαβει μετα απο 80 λεπτα. Δεν ξερω αν οι ανθρωποι νομιζουν οτι ετσι κανουν διαφημιση στην περιοχη τους. Γελοιοι γινονται. Η περιοχη της Ζαχαρως ειναι προικισμενη απο τη φυση, με την πανεμορφη λιμνοθαλασσα του Καϊαφα και εκπληκτικες παραλιες. Ουτε ενα πλανο στην ταινια! 2 λεπτα στην παραλια στο χειροτερο σημειο που θα μπορουσαν να βρουν.
Συμπερασματικα, γελασα πικρα, ενοχληθηκα απο τη σταση του Τσακιρη που επιλεγει να γελειοποιησει εκτος απο τους αξιους γελοιοποιησης (παραγοντες) μια ολοκληρη περιοχη και κατ` επεκταση την Ελληνικη "επαρχια", και κυριως απογοητευτηκα γιατι μπορει να υπαρχει κοσμος που θεωρει οτι με τον τροπο αυτο προβαλει την περιοχη του.
Γιώργος Ρουσόπουλος
