---

The Lady from Shanghai (1947) - Μεταφρασμένος Τίτλος: Η Κυρία απ` τη Σαγκάη - Γνωστό και ως: Η Κυρία της Σαγκάης
Νουάρ | 87' |
	Ημερομηνία κυκλοφορίας DVD: 1/3/2003 Χρώμα: Ασπρόμαυρο Ήχος: Mono Γλώσσα: Αγγλικά - Καντονεζικά
	Δημοτικότητα: n/a Αξιολόγηση:    (8.41/10) Aντιφατικότητα ψήφων:
- Υπότιτλος: Αυτός που κρατάει τη φύση του, διατηρεί την αρχική του φύση στο τέλος. - Gallery:

---

- Κριτική από το Cine.gr:

Τετάρτη 6 Δεκεμβρίου 2006

Lady from Shanghai : Τα λουλούδια στην Κυρία (1947)

L.A Lady / kind of shady/ She picked him up and took him home.
Nazareth, Shangai’d in Shangai

Αν υπάρχει κάτι που να βάζει κάτω από την ομπρέλα την περικεφαλαία του Περικλή, τα ορατόρια του Χέγκελ, τα κλασικά εικονογραφημένα που διάβαζαν οι γονείς μας και τα τυχαία γκάλοπ που ανακηρρύσουν το Citizen Kane την καλύτερη ταινία όλων των εποχών (και την Ευδοκία την καλύτερη ελληνική ταινία όλων των εποχών), αυτό δεν μπορεί παρά το εξής απλό και απλοϊκό: Η ιδιότητα ενός κλασικού έργου να ελίσσεται στο χρόνο, διατηρώντας τις βασικές σταθερές του και διαφορετικές ερμηνείες σε εναλλασσόμενα πεδία ορισμού. Την ίδια περίοδο που ο Kar Wai Wong ετοιμάζει την πρώτη του αγγλόφωνη ταινία, το κλασικό Remake της Κυρίας της Σαγκάης με τις εμπορικότερες των προδιαγραφών, μια γεύση από την πρωτότυπη ταινία του Orson Welles αποδεικνύει γιατί μόνο μια Κυρία θα μπορούσε να τον ωθήσει στο πιο πειραματικό δέιγμα ‘γραφής’ του, ακριβώς επειδή ξεκινά από μια αναγνωρίσιμη δομή- αυτή μιας ιστορίας έρωτα και προδοσίας.

Το φιλμ ανοίγει με μία σεκάνς ‘κλασική’ για τα δεδομένα του κλασικού Χόλιγουντ (ένας περίπατος στο πάρκο που καταλήγει σε μια συμπλοκή ανάμεσα σε έναν περαστικό και δυο κλεφτρόνια που απειλούν την Κυρία), μόνο και μόνο για να ακολουθηθέι από πλάνα με εματική οπτική ταυτότητα. Κατ’ επέκτασιν, ο Welles παίζει με το νουάρ για να το επανοηματοδοτήσει, για να το ανάγει το κινηματογραφικό είδος στο νεο-λογισμό του ‘στοχαστικού μπαρόκ’. Η ιδιομορφία του βάθους πεδίου δεν είναι απλώς κάτι που κάνει αναγνωρίσιμη την υπογραφή του στο οπτικό μέρος, αλλά ανάγεται σε οργανική μορφή έκφρασης για το έργο του Orson Welles. Τα επίπεδα που αναπτύσσονται στο βάθος της εικόνας είναι σε πρώτο επίπεδο στατικά, κι όμως η σύνθεσή τους στο φορτωμένο στα όρια του κιτς, κι όμως ισοροπημένο κάδρο δίνει την ψευδαίσθηση της ανάλυσης της κίνησης. Το ίδιο συμβαίνει και στους χαρακτήρες που, κατά το σύνηθες για το σκηνοθέτη, φλερτάρουν με την έννοια του υπερ-ανθρώπου (το δυναμικό απόλυτο αρσενικό συναντά την πεμπτουσία της θηλυκότητας) αλλά καταλήγουν σαν «καρχαρίες που τρελαίνονται από τη μυρωδιά του αίματος και κατασπαρράσουν ο ένας τον άλλο».

Η κάμερα βρίσκεται συχνότατα σε διαγώνια θέση, ενώ οι χαμηλές γωνίες λήψης οπτικοποιούν μεν την (επιθυμία για) ατομική εξύψωση, αναδεικνύουν δε την αμφισημία των ‘Μέγάλων’ προσωπικοτήτων. Η ιστορία του αφελούς ήρωα που αποπλανάται από την εξωτική Γυναίκα αποκτά νέα σημαινόμενα στην περίπτωση της Κυρίας της Σαγκάης, μιας που ο βάρβαρος και λίγο μπρουτάλ Σκωτσέζος προβάλλει τμήματα από τις δικές του αναμνήσεις του σκοτεινού παρελθόντος του στις υπόννοιες του νεφελώδους παρελθόντος του αντικειμένου του πόθου του. Αυτό το παρανοϊκό καθεστώς ορατότητος μηδέν αποκρυσταλλώνεται στους σπασμένους κρυστάλλους από τους καθρέφτες στην περιβόητη τελική σκηνή της ταινίας στο εγκαταλελειμμένο τσίρκο. Πρέπει να καταρρεύσουν τα πολλαπλά, παραμορφωμένα είδωλα για να έρθει η ολοκλήρωση των δύο, που με τη σειρά της μπορεί να έρθει μόνο μέσα από την κατασπάραξη του άλλου. Αυτό δε σημαίνει πως το βλέμμα του Welles αποβαίνει σε κάποιου είδους ηθικές κρίσεις. Η αφήγηση υποβοηθείται από το voice over με τη φωνή του πρωταγωνιστή που ξεδιπλώνει τον κυνισμό του για την ανθρώπινη ύπαρξη, ενώ τα αλλεπάλληλα κοντινά στο τοπίο του ανθρώπινου προσώπου διαλύουν κάθε αίσθηση γραμμικότητας. Το σινεμά είναι καμπύλο σαν γυναικείο σώμα. Ποθητό, ικανό να εναγκαλίσει και να αποβάλλει, αυτάρκες, εσωστρεφές, εξωτικό και στοργικό. Τα λουλούδια – στην κυρία.

Βαθμολογία: (9/10)

Γκέλυ Μαδεμλή (It`s a Classic!)

---

Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010

Απόλυτο film-noir! Η απόλυτη femme-fatale Rita Hayworth! Κορυφαία σκηνοθεσία από τον Welles! Δεν χρειαζόμαστε και περισσότερα για να απολαύσουμε ένα (ακόμα) κινηματογραφικό αριστούργημα από τον μεγάλο αυτό δημιουργό. Ένα ασυνάρτητο και παράλογο σενάριο (βασισμένο στο διήγημα If I Die Before I Wake του Sherwood King) γίνεται στα χέρια του Welles έναν εικαστικό αριστούργημα. Το μπλέξιμο ενός ερωτευμένου, ρομαντικού ανθρώπου στα δίχτυα μιας στυγνής —όπως αποδεικνύεται— γυναίκας και οι προσπάθειες του να βγει από το λαβύρινθο του πάθους του.

Ζευγάρι και στην πραγματική ζωή για τέσσερα χρόνια, ο διακανονισμός του διαζυγίου έλεγε ότι ο Welles έπρεπε να σκηνοθετήσει την επόμενη ταινία της Rita! Και αυτός έπεισε τη Rita να κόψει τα μαλλιά της κοντά και να τα βάψει ξανθά και βρήκε ευκαιρία να την «εκδικηθεί» κινηματογραφικά, ξέρετε πώς, με την τελική σκηνή ανθολογίας στο δωμάτιο με τους καθρέφτες! Η Κυρία απ`τη Σαγκάηη αποτέλεσε μεγάλη εμπορική αποτυχία, ένα μεγάλο ναυάγιο για την Columbia για την ακρίβεια. Αυτό θα έλεγα πλέον ότι αποτελεί έναν ακόμα λόγο για να δείτε την εν λόγω ταινία, έτσι;

Ζήσης Μπαρτζώκας (5Χ5 on Cult by Zisis: Femmes Fatale)

Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.